ΝΗΣΙ

Η εβραϊκή λέξη ’ι (πληθυντικός, ’ιγίμ) δεν περιορίζεται εννοιολογικά σε ένα κομμάτι ξηράς που είναι μικρότερο από ήπειρο και περιβάλλεται ολόγυρα από νερό (Ησ 11:11· 24:15), αλλά υποδηλώνει επίσης στεριά (Ησ 42:15) ή παράκτια περιοχή (ή περιοχές). (Ησ 20:6· 23:2, 6· Ιερ 2:10) Με μεταφορική έννοια, η λέξη ’ι εφαρμόζεται στους κατοίκους αυτών των νησιών ή παράκτιων περιοχών. (Γε 10:5, υποσ.· Ησ 49:1, υποσ.· 59:18, υποσ.) Μερικές φορές η λέξη «νησιά» αντιπροσωπεύει τα πλέον μακρινά μέρη και τους κατοίκους τους. (Ησ 41:5· 66:19· Ιεζ 39:6· βλέπε ΜΑΓΩΓ Αρ. 2.) Άρα, τίποτα δεν θα είναι τόσο απομακρυσμένο ή απομονωμένο, όπως τα νησιά στη θάλασσα, ώστε να αποφύγει τις συνέπειες του συμβολικού σεισμού της Βαβυλώνας της Μεγάλης. (Απ 16:18-21· παράβαλε Απ 6:12-14.) Από την άποψη του Ιεχωβά, όλα τα νησιά είναι σαν «τη λεπτή σκόνη».—Ησ 40:15.

Ανάμεσα στα νησιά που κατονομάζονται στην Αγία Γραφή είναι η Κύπρος (Πρ 13:4-6), η Κως, η Ρόδος (Πρ 21:1), η Κρήτη (Πρ 27:7), η Καύδα (Πρ 27:16), η Μάλτα (Πρ 28:1) και η Πάτμος (Απ 1:9).