ΙΘΡΑΝ

(Ιθράν) [από μια ρίζα που σημαίνει «υπεραρκετά· υπεραφθονία»].

1. Γιος του Εδωμίτη σεΐχη Δησών, απόγονος του Σηείρ του Χορίτη.—Γε 36:20, 21, 26· 1Χρ 1:38, 41.

2. Απόγονος του Ασήρ μέσω του Ζωφά. (1Χρ 7:30, 36, 37) Πιθανόν το ίδιο πρόσωπο με τον Ιεθέρ (όνομα που στην εβραϊκή γράφεται παρόμοια) του επόμενου εδαφίου.—Βλέπε ΙΕΘΕΡ Αρ. 4.