ΙΑΘΙΡ

(Ιαθίρ) [από μια ρίζα που σημαίνει «υπεραρκετά· υπεραφθονία»].

Ιερατική πόλη στην ορεινή περιοχή του Ιούδα. (Ιη 15:20, 48· 21:9, 10, 14· 1Χρ 6:54, 57) Στην Ιαθίρ έστειλε ο Δαβίδ ένα μέρος από τα λάφυρα που πήρε όταν νίκησε τους Αμαληκίτες επιδρομείς. Πιθανώς αυτό το έκανε από εκτίμηση για τη φιλοξενία και τη φιλία που έδειξαν οι κάτοικοί της προς αυτόν, έναν φυγάδα που κρυβόταν εξαιτίας του Βασιλιά Σαούλ.—1Σα 30:17-20, 26, 27, 31.

Η Ιαθίρ ταυτίζεται συνήθως με το Χίρμπετ Ατίρ (Χορβάτ Γιατίρ), περίπου 21 χλμ. ΝΝΔ της Χεβρών.