ΧΕΤΟΥΡΑ

(Χετούρα) [από μια ρίζα που σημαίνει «υψώνω καπνό θυσίας»].

Σύζυγος του Αβραάμ και μητέρα έξι γιων του, του Ζεμβράν, του Ιοξάν, του Μαδάν, του Μαδιάμ, του Ιεσβώκ και του Σουάχ, οι οποίοι ήταν πρόγονοι διαφόρων λαών της βόρειας Αραβίας που κατοικούσαν Ν και Α της Παλαιστίνης.—Γε 25:1-4.

Η Χετούρα χαρακτηρίζεται συγκεκριμένα “παλλακίδα του Αβραάμ” στο εδάφιο 1 Χρονικών 1:32, και είναι καταφανές ότι το εδάφιο Γένεση 25:6 αναφέρεται σε εκείνη και στην Άγαρ όταν κάνει λόγο για τους γιους των «παλλακίδων» του Αβραάμ. Συνεπώς, η Χετούρα ήταν μια δευτερεύουσα σύζυγος η οποία δεν πήρε ποτέ θέση ανάλογη με αυτήν της Σάρρας, της μητέρας του Ισαάκ, μέσω του οποίου ήρθε το υποσχεμένο Σπέρμα. (Γε 17:19-21· 21:2, 3, 12· Εβρ 11:17, 18) Ενώ «ο Αβραάμ έδωσε όλα όσα είχε στον Ισαάκ», ο πατριάρχης έδωσε δώρα στους γιους των παλλακίδων του και κατόπιν, «ενώ ήταν ακόμη ζωντανός, τους έστειλε μακριά από τον Ισαάκ το γιο του, προς τα ανατολικά, στη γη της Ανατολής».—Γε 25:5, 6.

Υπάρχει η άποψη ότι ο Αβραάμ πήρε τη Χετούρα ως παλλακίδα του προτού πεθάνει η Σάρρα, επειδή μερικοί θεωρούν απίθανο να έκανε με μία γυναίκα έξι γιους μετά την ηλικία των 140 χρονών και να έζησε τόσο ώστε να τους δει να φτάνουν σε μια ηλικία που θα μπορούσε να τους στείλει μακριά. Ωστόσο, ο Αβραάμ έζησε 35 και πλέον χρόνια μετά το θάνατο της Σάρρας και πέθανε σε ηλικία 175 χρονών. (Γε 25:7, 8) Οπότε, θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πάρει ως σύζυγό του τη Χετούρα, να έχει αποκτήσει έξι γιους μαζί της και να τους έχει δει να μεγαλώνουν προτού πεθάνει. Επίσης, θα ήταν σκόπιμο να λάβουμε υπόψη το γενικότερο ενδιαφέρον του Αβραάμ για τα αισθήματα της Σάρρας, το οποίο καθιστά απίθανο να διακινδύνευσε ο Αβραάμ να δημιουργηθεί περαιτέρω έριδα στο σπιτικό (ανάλογη με αυτήν που δημιουργήθηκε με την Άγαρ και τον Ισμαήλ) παίρνοντας άλλη μια παλλακίδα ενόσω ζούσε η Σάρρα. Η σειρά με την οποία παρουσιάζονται τα γεγονότα στο βιβλίο της Γένεσης μαρτυρεί αναμφισβήτητα ότι ο Αβραάμ πήρε τη Χετούρα ως σύζυγό του μετά το θάνατο της Σάρρας.—Παράβαλε Γε 23:1, 2· 24:67· 25:1.

Το γεγονός ότι ο Αβραάμ και η Σάρρα μπόρεσαν να αποκτήσουν στα γηρατειά τους γιο, τον Ισαάκ, οφειλόταν αποκλειστικά και μόνο στη θαυματουργική αναζωογόνηση των αναπαραγωγικών τους δυνάμεων. (Εβρ 11:11, 12) Προφανώς οι αποκαταστημένες αυτές δυνάμεις του Αβραάμ του έδωσαν τη δυνατότητα να αποκτήσει σε ακόμη πιο προχωρημένη ηλικία άλλους έξι γιους με τη Χετούρα.