ΕΜΠΟΡΟΣ

Κάποιος που αγοράζει και πουλάει ή ανταλλάσσει αναμένοντας να αποκομίσει κέρδος· πραματευτής. Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «έμπορος» αναφέρεται κατά κυριολεξία σε κάποιον που “ταξιδεύει” για εμπορικούς σκοπούς.—Γε 34:10, υποσ.

Από πολύ νωρίς στην ανθρώπινη ιστορία υπήρχαν άτομα που έγιναν επιδέξια σε ορισμένες εργασίες, αποκτώντας εξειδίκευση στο αντικείμενο με το οποίο ασχολούνταν. (Γε 4:20-22) Όπως ήταν φυσικό, ακολούθησε το εμπόριο και οι συναλλαγές μεταξύ τους, και στην πορεία πολλά άτομα άρχισαν να απασχολούνται αποκλειστικά ως έμποροι και πραματευτές διακινώντας μεγάλη ποικιλία αγαθών. Την εποχή που ο Αβραάμ έφτασε στη Χαναάν στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας Π.Κ.Χ., ήδη χρησιμοποιούνταν και θεωρούνταν αποδεκτά ορισμένα εμπορικά μέτρα και σταθμά. (Γε 23:16) Ο Μωσαϊκός Νόμος πρόσταζε να είναι οι μετρήσεις των εμπόρων τυποποιημένες και δίκαιες.—Δευ 25:13-16· Παρ 11:1· 20:10· Μιχ 6:11.

Μερικοί έμποροι διατηρούσαν καταστήματα, ενώ άλλοι πραγματοποιούσαν τις συναλλαγές τους σε αγορές και παζάρια των πόλεων. (Νε 13:20) Μερικοί είχαν στην κατοχή τους στόλους πλοίων που όργωναν τα πελάγη για να φέρουν πολύτιμα φορτία εμπορευμάτων από μακρινούς τόπους. (Ψλ 107:23· Παρ 31:14) Άλλοι έμποροι ταξίδευαν ακολουθώντας το εκτεταμένο δίκτυο των χερσαίων εμπορικών οδών του αρχαίου κόσμου. (1Βα 10:14, 15· 2Χρ 9:13, 14) Τα αδέλφια του Ιωσήφ τον πούλησαν σε τέτοιους περιοδεύοντες εμπόρους που κατευθύνονταν προς την Αίγυπτο.—Γε 37:25, 28.

Όλα τα έθνη, μικρά και μεγάλα, είχαν τους εμπόρους τους, και μέσω της δραστηριότητας των εμπόρων πολλά από αυτά έγιναν πλούσια. Τέτοιοι έμποροι ήταν της Αιθιοπίας (Ησ 45:14), της Ασσυρίας (Να 1:1· 3:16), του βασιλείου του Σολομώντα (1Βα 10:28· 2Χρ 1:16) και της Σιδώνας και της Τύρου (Ησ 23:2, 8).

Η προφητεία του Ιεζεκιήλ περιγράφει την πόλη της Τύρου ως μεγάλο κέντρο εμπορίου όπου έφταναν πλοία και καραβάνια από όλα τα μέρη του κόσμου για εμπορικές συναλλαγές. Η ίδια αυτή προφητεία περιγράφει επίσης τη μεγάλη ποικιλία εμπορευμάτων που διακινούσαν αυτοί οι έμποροι, πλουτίζοντας την πόλη και το λιμάνι της: ασήμι, σίδερο, κασσίτερο, μόλυβδο, χάλκινα αντικείμενα, άλογα, μουλάρια, ελεφαντόδοντο, έβενο, καλλαΐτη, μαλλί, βαμμένα υφάσματα, κοράλλια, ρουμπίνια, σιτάρι, εξαιρετικά τρόφιμα, μέλι, λάδι, βάλσαμο, κρασί, κασσία, αρωματικό καλάμι, υφαντά ενδύματα, αρώματα, πολύτιμες πέτρες και χρυσάφι.—Ιεζ 27:2, 12-25.

Η λέξη ἔμπορος του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου (πόρος στην αρχαία ελληνική σήμαινε επίσης «ταξίδι») αναφέρεται στον περιοδεύοντα έμπορο, ή αλλιώς εκείνον που βρίσκεται «σε ταξίδι». Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο περιοδεύων έμπορος στην παραβολή του Ιησού, ο οποίος έψαχνε για καλά μαργαριτάρια μεγάλης αξίας. (Ματ 13:45) Το συμβολικό βιβλίο της Αποκάλυψης λέει για τους περιοδεύοντες εμπόρους ότι έχουν πλουτίσει από “τη μεγάλη πόρνη . . . τη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη, τη μητέρα των πορνών»”, και κλαίνε και πενθούν για την πτώση και την καταστροφή της. (Απ 17:1, 5· 18:3, 11-15) Η Βαβυλώνα η Μεγάλη διαθέτει και δικούς της περιοδεύοντες εμπόρους, τους «μεγιστάνες της γης».—Απ 18:23.