ΜΙΧ(Ε)ΜΑΣ

(Μιχ[ε]μάς) [Φυλαγμένος [δηλαδή κρυμμένος] Τόπος].

Τοποθεσία που ταυτίζεται με τη σημερινή Μουχμάς σε έναν λόφο περίπου 600 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, γύρω στα 11 χλμ. ΒΒΑ της Ιερουσαλήμ. Βρίσκεται Β του Ουάντι Σουέινιτ (Νάχαλ Μιχμάς), το οποίο πιστεύεται ότι είναι «το πέρασμα της χαράδρας της Μιχμάς». (1Σα 13:23) Το Ουάντι Σουέινιτ, με το οποίο ενώνονται άλλα ουάντι (κοίτες χειμάρρων) από τα ΝΔ και τα ΒΔ, εκτείνεται από την ορεινή περιοχή του Εφραΐμ μέχρι την Κοιλάδα του Ιορδάνη.

Ο Βασιλιάς Σαούλ, αναμφίβολα προετοιμαζόμενος να απελευθερώσει τον Ισραήλ από την κυριαρχία των Φιλισταίων, διάλεξε μια δύναμη 3.000 αντρών. Από αυτούς, 2.000 στρατοπέδευσαν μαζί του στη Μιχμάς και στην ορεινή περιοχή της Βαιθήλ, και οι άλλοι παρατάχθηκαν με το γιο του τον Ιωνάθαν στη Γαβαά. Αργότερα, στην κοντινή Γααβά («Γαβαά», Vg, ΒΑΜ), ο Ιωνάθαν πάταξε τη «φρουρά» των Φιλισταίων. Για αντίποινα, οι Φιλισταίοι συγκέντρωσαν ένα τεράστιο στράτευμα με άρματα και ιππείς, και προφανώς ανάγκασαν τον Σαούλ να υποχωρήσει από τη Μιχμάς στα Γάλγαλα. Δεχόμενοι μεγάλη πίεση από τους Φιλισταίους, πολλοί Ισραηλίτες κρύφτηκαν σε σπηλιές και κοιλώματα. Άλλοι αναζήτησαν καταφύγιο στα Α του Ιορδάνη. Αυτή τη διάλυση του ισραηλιτικού στρατεύματος ενόψει της φιλισταϊκής απειλής επικαλέστηκε αργότερα ο Σαούλ ως το λόγο για τον οποίο έδειξε ανυπακοή και δεν περίμενε τον Σαμουήλ να προσφέρει θυσία. Ακολούθως ο Σαούλ, ο οποίος ελέγχθηκε από τον Σαμουήλ για την αυθάδη πράξη του, με μια συρρικνωμένη δύναμη περίπου 600 αντρών πήγε στον Ιωνάθαν που βρισκόταν στη Γααβά. (1Σα 13:1-16) Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Σαμουήλ 14:2, ο Σαούλ προφανώς μετέφερε το στρατόπεδό του στη Μιγρών, κοντά στη Γαβαά.

Ο Ιωνάθαν Κάνει το Πρώτο Βήμα στην Κατατρόπωση των Φιλισταίων. Επειδή τρεις ομάδες Φιλισταίων λεηλατητών έβγαιναν από το στρατόπεδό τους στη Μιχμάς και μια προφυλακή των Φιλισταίων έκανε εξορμήσεις «προς το πέρασμα της χαράδρας της Μιχμάς», ο Ιωνάθαν αποφάσισε να θέσει τέλος σε αυτή την απειλή. (1Σα 13:16-23) Έτσι λοιπόν, διέσχισε το πέρασμα της χαράδρας, η οποία (αν πρόκειται για το Ουάντι Σουέινιτ) σχηματίζει ένα βαθύ φαράγγι με σχεδόν κατακόρυφους γκρεμούς στα Α της Γααβά (Τζαμπά). Δύο επιβλητικοί λόφοι με απότομες βραχώδεις πλευρές υψώνονται σε ένα σημείο όπου το Ουάντι Σουέινιτ κάνει μια απότομη καμπή. Αυτοί μπορεί να είναι οι απόκρημνοι βράχοι Βοσές και Σενέ, το σχήμα των οποίων ήταν «σαν δόντι» και των οποίων οι άκρες πιθανώς έχουν εξομαλυνθεί από τις διαβρωτικές δυνάμεις σχεδόν 30 αιώνων. (1Σα 14:1-7) Ένας ξένος θα ήταν σχεδόν αδύνατον να βρει το δρόμο του μέσα από το λαβύρινθο των γήλοφων, των λοφίσκων και των απότομων βράχων στο ουάντι. Ωστόσο, ο Ιωνάθαν, ο οποίος είχε μεγαλώσει σε περιοχή Βενιαμιτών, προφανώς γνώριζε το μέρος καλά. Παρότι το στρατόπεδο του πατέρα του βρισκόταν στη Μιχμάς και το δικό του στη Γααβά, ο Ιωνάθαν είχε αναμφίβολα πολλές ευκαιρίες να εξοικειωθεί καλύτερα με εκείνα τα εδάφη.

Ο Ιωνάθαν και ο οπλοφόρος του κατόρθωσαν να προχωρήσουν προς τη Μιχμάς και κατόπιν φανερώθηκαν στην προφυλακή των Φιλισταίων. Όταν οι Φιλισταίοι τούς είδαν, φώναξαν: «Ανεβείτε προς εμάς να σας πούμε κάτι!» Τότε, ο Ιωνάθαν, χρησιμοποιώντας χέρια και πόδια, ανέβηκε το απότομο πέρασμα που οδηγούσε στην προφυλακή των Φιλισταίων, ακολουθούμενος από τον οπλοφόρο του. Και οι δύο μαζί πάταξαν γύρω στους 20 Φιλισταίους σε μια απόσταση ίση περίπου με το μισό της έκτασης που μπορεί να οργώσει σε μία ημέρα ένα ζευγάρι ταύρων.—1Σα 14:8, 11-14, υποσ.

Ένας θεόσταλτος σεισμός, οι συνέπειες του οποίου έγιναν αντιληπτές από τους φρουρούς του Σαούλ, δημιούργησε σάλο στο στρατόπεδο των Φιλισταίων. Όταν ο Σαούλ και οι άντρες του έφτασαν επί τόπου, πολλοί Φιλισταίοι είχαν αλληλοσφαγιαστεί μέσα στη σύγχυση που προκλήθηκε, και οι υπόλοιποι είχαν τραπεί σε φυγή. Ο στρατός του Σαούλ, πιθανώς εξοπλισμένος τώρα πλέον με τα όπλα των Φιλισταίων που βρήκε εκεί, καταδίωξε τις δυνάμεις του εχθρού που έφευγαν άτακτα. Μαζί με τους Ισραηλίτες που είχαν κρυφτεί, καθώς και εκείνους που είχαν προσχωρήσει στους Φιλισταίους, «πάτασσαν τους Φιλισταίους από τη Μιχμάς ως την Αιαλών».—1Σα 14:15-23, 31.

Σύμφωνα με το εδάφιο 1 Σαμουήλ 13:5, οι φιλισταϊκές δυνάμεις στη Μιχμάς περιλάμβαναν 30.000 πολεμικά άρματα. Αυτός ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος από τους αριθμούς που αναφέρονται σε αρκετές άλλες στρατιωτικές επιχειρήσεις (παράβαλε Κρ 4:13· 2Χρ 12:2, 3· 14:9), και είναι δύσκολο να φανταστούμε πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιήθηκαν τόσο πολλά πολεμικά άρματα σε ορεινό έδαφος. Γι’ αυτόν το λόγο, ο αριθμός 30.000 θεωρείται γενικά ότι είναι αποτέλεσμα λανθασμένης αντιγραφής. Η συριακή Πεσίτα και το κείμενο Λαγκάρντ της Μετάφρασης των Εβδομήκοντα έχουν τον αριθμό 3.000, και αρκετές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής ακολουθούν αυτή την απόδοση. (AT, Mo, ΛΧ, ΜΠΚ) Ωστόσο, έχουν προταθεί και μικρότεροι αριθμοί.

Αιώνες αργότερα, η προφητεία του Ησαΐα μνημονεύει τη Μιχμάς ως τον τόπο όπου θα “απέθετε τα πράγματά του” ο Ασσύριος κατακτητής. (Ησ 10:24, 28) Μετά την επιστροφή των Ισραηλιτών από τη βαβυλωνιακή εξορία το 537 Π.Κ.Χ., η Μιχ(ε)μάς προφανώς κατοικήθηκε εκ νέου από Βενιαμίτες.—Εσδ 2:1, 2, 27· Νε 7:31· 11:31.