ΜΙΓΔΩΛ

(Μιγδώλ) [Πύργος].

1. Τοποθεσία της Αιγύπτου η οποία χρησιμοποιείται ως σημείο αναφοράς κατά την περιγραφή του τόπου όπου στρατοπέδευσαν για τελευταία φορά οι Ισραηλίτες στην Πιαϊρώθ, προτού διασχίσουν την Ερυθρά Θάλασσα. Έπρεπε να στρατοπεδεύσουν «μπροστά στην Πιαϊρώθ, ανάμεσα στη Μιγδώλ και στη θάλασσα, απέναντι από τη Βάαλ-σεφών». (Εξ 14:2· Αρ 33:5-8) Γενικά, οι μελετητές θεωρούν ότι το όνομα Μιγδώλ ενδέχεται να απηχεί τον τρόπο με τον οποίο πρόφεραν οι Αιγύπτιοι την εβραϊκή λέξη μιγντάλ, που σημαίνει «πύργος», και ότι οπωσδήποτε αναφέρεται σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο, μια σκοπιά, στα αιγυπτιακά σύνορα. Ωστόσο, σύμφωνα με τις διαθέσιμες αποδείξεις, υπήρχαν αρκετά τέτοια Μιγδώλ κατά μήκος των αιγυπτιακών συνόρων. Ακόμη και σήμερα υπάρχουν τρία διαφορετικά χωριά με το όνομα Μαστούλ, τη σύγχρονη μορφή του ονόματος Μιγδώλ στην Αίγυπτο (λέξη κοπτικής προέλευσης). (Βλέπε επίσης Αρ. 2.) Μολονότι μια από τις Πινακίδες της Αμάρνα αναφέρει κάποιο Μα-αγκ-ντα-λί, δεν προσδιορίζει τη θέση του. Εφόσον προς το παρόν δεν είναι γνωστό το πού βρίσκονταν οι άλλες τοποθεσίες—η Πιαϊρώθ και η Βάαλ-σεφών—η θέση της Μιγδώλ παραμένει απροσδιόριστη. Ορισμένοι πιθανολογούν ότι ήταν μια τοποθεσία στο Τζέμπελ Άτακα, το οποίο δεσπόζει στη βόρεια άκρη του Κόλπου του Σουέζ. Αν και σήμερα δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνδέουν μια τέτοια τοποθεσία με το όνομα Μιγδώλ, αυτή η στρατηγική θέση θα ήταν προφανώς κατάλληλη για σκοπιά ή συνοριακό φυλάκιο.

2. Η Μιγδώλ που ανέφεραν οι προφήτες Ιερεμίας και Ιεζεκιήλ περίπου 900 χρόνια μετά την Έξοδο. Παρότι μπορεί να είναι η ίδια τοποθεσία με αυτήν που εξετάζεται παραπάνω, οι περισσότεροι σχολιαστές πιστεύουν ότι εννοείται μια δεύτερη αιγυπτιακή Μιγδώλ.

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ προείπε ότι θα ερχόταν ερήμωση στην Αίγυπτο, προφανώς από τη Βαβυλώνα, πλήττοντάς την «από τη Μιγδώλ ως τη Συήνη και ως τα όρια της Αιθιοπίας». (Ιεζ 29:10· 30:6) Εφόσον η Συήνη βρισκόταν στο νοτιότερο άκρο της αρχαίας Αιγύπτου, φαίνεται ότι αυτή η Μιγδώλ ήταν στο βορειότερο άκρο—πρόκειται δηλαδή για μια περιγραφή παρόμοια με τη γνωστή φράση «από τη Δαν μέχρι τη Βηρ-σαβεέ» που χρησιμοποιείται αναφορικά με την Παλαιστίνη. (Κρ 20:1) Μετά την πτώση της Ιερουσαλήμ το 607 Π.Κ.Χ., Ιουδαίοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στη Μιγδώλ, στην Ταχπανές, στη Νοφ (Μέμφιδα) και στη γη Παθρώς. Αλλά η Μιγδώλ και άλλοι τόποι επρόκειτο να γνωρίσουν το αδηφάγο «σπαθί» του Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα της Βαβυλώνας.—Ιερ 44:1· 46:13, 14.

Αυτή η Μιγδώλ ταυτίζεται συνήθως με ένα οχυρό το οποίο, σύμφωνα με κάποια αιγυπτιακά κείμενα σε ιερογλυφική γραφή, περιφρουρούσε την πρόσβαση στη χώρα από τα ΒΑ. Το Οδοιπορικό του Αντωνίνου (Itinerarium Provinciarum Antonini Augusti) του τρίτου αιώνα Κ.Χ. αναφέρει μια τοποθεσία ονόματι Μάγδολο κοντά στο Πηλούσιο, το οποίο Πηλούσιο βρισκόταν στην ακτή της Μεσογείου, στο σημείο που μπορούσε να χαρακτηριστεί η είσοδος της Αιγύπτου για όσους έρχονταν από τη Φιλιστία. Η τρέχουσα άποψη ορισμένων μελετητών, αν και τα στοιχεία δεν είναι αδιαμφισβήτητα, είναι ότι αυτό το συνοριακό οχυρό που ονομαζόταν Μιγδώλ ταυτίζεται με το Τελλ ελ-Χεΐρ, το οποίο βρίσκεται περίπου 10 χλμ. ΝΝΔ του Πηλουσίου (Τελλ ελ Φαράμε).