ΟΜΙΧΛΗ

Μεγάλη μάζα σταγονιδίων νερού που αιωρούνται στον αέρα και μοιάζουν με πολύ ψιλή βροχή. Όταν ο θερμός, υγρός αέρας ανεβαίνει από τη γη και ψύχεται ως ένα σημείο που ονομάζεται σημείο δρόσου, η υγρασία συμπυκνώνεται επειδή ο κρύος αέρας δεν μπορεί να συγκρατήσει τόσο νερό όσο ο θερμός. Αν αυτό συμβεί κοντά στο έδαφος, το φαινόμενο ονομάζεται ομίχλη. Αν λάβει χώρα ψηλότερα στον ουρανό, τότε σχηματίζεται αυτό που αποκαλείται σύννεφο. (Ψλ 135:7· Παρ 25:14· Ιερ 10:13· 51:16) Η υγρασία που συμπυκνώνεται πάνω σε κρύα αντικείμενα, όπως το έδαφος ή η βλάστηση (συνήθως τη νύχτα), λέγεται δροσιά.—Εξ 16:13, 14· Κρ 6:36-40· βλέπε ΔΡΟΣΙΑ.

Η ποιητική περιγραφή αυτών των γεωφυσικών διαδικασιών στην Αγία Γραφή συμφωνεί με τα επιστημονικά ευρήματα. Ο Ελιού λέει ότι ο Ιεχωβά, η Πηγή κάθε θερμότητας και ενέργειας, ανασύρει πρώτα την υγρασία από τη γη και κατόπιν την αφήνει να σταλάζει σιγά σιγά και να επιστρέφει στη γη με τη μορφή βροχής και ομίχλης (εβρ., ’εδ), σαν να διυλίζεται.—Ιωβ 36:27, 28.

Η μόνη άλλη περίπτωση στην οποία εμφανίζεται η εβραϊκή λέξη ’εδ (αχνός) είναι στην αφήγηση της Γένεσης για τις συνθήκες που επικρατούσαν στη γη κάποια περίοδο κατά τη διάρκεια των δημιουργικών “ημερών”. «Ο Ιεχωβά Θεός δεν είχε φέρει βροχή πάνω στη γη . . . Αλλά αχνός ανέβαινε από τη γη [στην οποία περιλαμβάνονται τα ποτάμια, οι λίμνες και οι θάλασσες] και πότιζε ολόκληρη την επιφάνεια της γης». (Γε 2:5, 6) Ωστόσο, οι μεταφραστές κάποιων αρχαίων μεταφράσεων (Ο΄, Vg, Sy) θεώρησαν ότι εδώ δεν γίνεται αναφορά σε αχνό, αλλά σε κάποια πηγή, υπονοώντας ότι το πότισμα γινόταν μέσω ενός υπόγειου ρεύματος γλυκού νερού.

Μεταφορική Χρήση. Στην Πάφο της Κύπρου, ο Βαρ-Ιησούς (Ελύμας), μάγος και ψευδοπροφήτης, εναντιώθηκε στον Παύλο ενώ ο απόστολος μιλούσε στον ανθύπατο Σέργιο Παύλο. Ο Παύλος τού είπε ότι το χέρι του Ιεχωβά ήταν πάνω του και ότι θα ήταν τυφλός για κάποιο χρονικό διάστημα. «Ευθύς έπεσε πάνω του πυκνή ομίχλη και σκοτάδι». Προφανώς η όρασή του έγινε ομιχλώδης, θολή, και γρήγορα τον κύκλωσε βαθύ σκοτάδι. Περιγράφοντας το περιστατικό, ο γιατρός Λουκάς χρησιμοποίησε τον ιατρικό όρο ἀχλύς (πυκνή ομίχλη).—Πρ 13:4-11.

Ο απόστολος Πέτρος, προειδοποιώντας ότι θα διείσδυαν αθόρυβα στη Χριστιανική εκκλησία ψευδοδιδάσκαλοι και επίδοξοι διαφθορείς, λέει: «Αυτοί είναι πηγές χωρίς νερό και ομίχλες που σπρώχνονται από βίαιη θύελλα, και για αυτούς έχει φυλαχτεί η ζοφερότητα του σκοταδιού». Οι ταξιδιώτες στη Μέση Ανατολή ήξεραν πόσο απογοητευτικό είναι να πλησιάζει κανείς σε μια πηγή ή σε ένα πηγάδι ελπίζοντας να πάρει αναζωογονητικό νερό, και να το βρίσκει ξερό. Στην Παλαιστίνη, τον Αύγουστο, εμφανίζονται περιστασιακά από τη Δ ορισμένα σύννεφα που ονομάζονται θυσανοστρώματα και δεν φέρνουν βροχή. Ο γεωργός που έλπιζε ότι αυτά τα λεπτά, ομιχλώδη σύννεφα θα έδιναν νερό για τις καλλιέργειές του απογοητευόταν οικτρά. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτούς τους ψευδοδιδασκάλους, αυτούς τους ανήθικους ανθρώπους, όπως λέει στη συνέχεια ο Πέτρος: «Διότι λένε παραφουσκωμένες εκφράσεις που δεν ωφελούν, και με τις επιθυμίες της σάρκας και με έκλυτα ήθη δελεάζουν εκείνους που μόλις και ξεφεύγουν από ανθρώπους οι οποίοι ζουν μέσα στην πλάνη. Ενώ τους υπόσχονται ελευθερία, οι ίδιοι είναι δούλοι της διαφθοράς».—2Πε 2:1, 17-19.

Στους Χριστιανούς δίνεται η υπενθύμιση να λαβαίνουν υπόψη τον Ιεχωβά σε όλα τους τα σχέδια, να μην κομπάζουν για αυτά που θα κάνουν, αλλά να θυμούνται ότι η ζωή σε αυτό το σύστημα πραγμάτων είναι εφήμερη και αβέβαιη και ότι οι ίδιοι είναι σαν ομίχλη που εξαφανίζεται γρήγορα.—Ιακ 4:14· βλέπε ΣΥΝΝΕΦΟ.