ΝΕΓΚΕΜΠ

(Νεγκέμπ) [Νότος· Νότια].

Η εβραϊκή λέξη νέγεβ πιστεύεται ότι παράγεται από μια ρίζα που σημαίνει «ξεραίνομαι» και συχνά προσδιορίζει την ημιάνυδρη περιοχή Ν των βουνών του Ιούδα. Η λέξη νέγεβ κατέληξε επίσης να σημαίνει «νότος· νότια» και χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει μια νότια πλευρά (Αρ 35:5), ένα νότιο όριο (Ιη 15:4) και μια νότια πύλη (Ιεζ 46:9). Σε μερικές μεταφράσεις δεν τηρείται διαχωρισμός ανάμεσα στο γεωγραφικό όρο και στην κατεύθυνση του ορίζοντα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αποδόσεις που προξενούν σύγχυση. Παράδειγμα αυτού αποτελεί το εδάφιο Γένεση 13:1, όπου η απόδοση της λέξης νέγεβ ως «νότος» (AS, KJ, Le, ΓΛ) δίνει την εντύπωση ότι ο Αβραάμ κατευθύνθηκε νότια όταν έφυγε από την Αίγυπτο, ενώ στην πραγματικότητα ακολούθησε βόρεια κατεύθυνση, προς τη Βαιθήλ, διαμέσου της Νεγκέμπ. Ωστόσο, αυτή η δυσκολία έχει απαλειφθεί σε πολλές σύγχρονες μεταφράσεις.—AT, JB, RS, ΜΝΚ, ΛΧ.

Τοπογραφία. Η Νεγκέμπ των αρχαίων χρόνων φαίνεται ότι περιλάμβανε μια περιοχή που εκτεινόταν από την περιφέρεια της Βηρ-σαβεέ στο Β μέχρι την Κάδης-βαρνή στο Ν. (Γε 21:14· Αρ 13:17, 22· 32:8) Ο προφήτης Ησαΐας περιέγραψε αυτή την περιοχή ως γη δυσχερειών η οποία αποτελούσε καταφύγιο λιονταριών, λεοπαρδάλεων και φιδιών. (Ησ 30:6) Στο βόρειο τμήμα υπάρχουν σποραδικά πηγές, πηγάδια και δεξαμενές, και το αλμυρίκι είναι ένα από τα λίγα δέντρα που ευδοκιμούν εκεί. (Γε 21:33) Στα ΝΔ της Βηρ-σαβεέ βρίσκονται δύο μικρές περιοχές, καθώς και μία άλλη σχετικά ευρύτερη, με αμμόλοφους. Μεγάλο μέρος της Νεγκέμπ είναι οροπέδιο, με ύψος που κυμαίνεται από 450 ως 600 μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και με κορυφές που φτάνουν τα 1.050 μ. Στα Ν και στα Α της Βηρ-σαβεέ υπάρχουν απόκρημνες οροσειρές με γενική κατεύθυνση από τα Α προς τα Δ.

Ιστορία. Οι στέρνες, οι αναβαθμίδες και τα ερείπια πολλών πόλεων που έχουν βρεθεί στη Νεγκέμπ υποδηλώνουν ότι κατά την αρχαιότητα η περιοχή αυτή είχε αρκετά μεγάλο πληθυσμό. Οι πατριάρχες Αβραάμ και Ισαάκ βρήκαν εκεί βοσκή για τα μεγάλα ποίμνιά τους. (Γε 13:1, 2· 20:1· 24:62) Επίσης, στην εποχή του Αβραάμ, ο Ελαμίτης βασιλιάς Χοδολλογομόρ μαζί με τους τρεις συμμάχους του νίκησε τους κατοίκους της Νεγκέμπ.—Γε 14:1-7.

Αιώνες αργότερα, οι Ισραηλίτες κατάσκοποι που έστειλε ο Μωυσής μπήκαν στην Υποσχεμένη Γη από τη Νεγκέμπ, η οποία εκείνον τον καιρό κατοικούνταν από τους Αμαληκίτες. (Αρ 13:17, 22, 29) Υπό την ηγεσία του Ιησού του Ναυή, όλοι οι κάτοικοι της Νεγκέμπ ηττήθηκαν (Ιη 10:40· 11:16) και κάποιες πόλεις εκείνης της περιοχής συμπεριλήφθηκαν στα εδάφη της φυλής του Συμεών. (Ιη 19:1-6) Επίσης, οι νομάδες Κεναίοι, εξ αγχιστείας συγγενείς του Μωυσή, εγκαταστάθηκαν στη Νεγκέμπ. (Κρ 1:16· παράβαλε 1Σα 15:6, 7.) Οι Ισραηλίτες προφανώς δεν διατήρησαν τον έλεγχο της περιοχής. Στο πέρασμα των ετών σημειώθηκαν επανειλημμένα συγκρούσεις με τους Χαναναίους της Νεγκέμπ και ιδιαίτερα με τους Αμαληκίτες. (Κρ 1:9· 6:3· 1Σα 15:1-9· 30:1-20) Ο Δαβίδ, από την πόλη Σικλάγ που του είχε παραχωρήσει ο Φιλισταίος βασιλιάς Αγχούς, έκανε επιδρομές στη Νεγκέμπ εναντίον των Γεσουριτών, των Γιρζιτών και των Αμαληκιτών. (1Σα 27:5-8) Προφανώς ο Ισραήλ δεν απέκτησε τον πλήρη έλεγχο της Νεγκέμπ παρά μόνο στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ, όταν ηττήθηκαν οι Εδωμίτες. (2Σα 8:13, 14) Μεταγενέστερα, ο βασιλιάς Οζίας του Ιούδα φαίνεται ότι έχτισε πύργους και λάξευσε στέρνες σε αυτή την περιοχή.—2Χρ 26:10.

Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Βαβυλωνίους, ο Αβδιού προείπε ότι οι Ισραηλίτες θα αποκαθίσταντο στη γη τους, περιλαμβανομένης και της Νεγκέμπ.—Αβδ 19, 20.