ΑΒΔΙΟΥ (ΒΙΒΛΙΟ)

Το μικρότερο προφητικό βιβλίο των Εβραϊκών Γραφών. Το βιβλίο αυτό που έγραψε ο Αβδιού (για τον οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα εκτός από το όνομά του) περιέχει μια εξαγγελία κρίσης του Ιεχωβά ενάντια στον Εδώμ, παρουσιάζει την αιτία για αυτή την κρίση και υποδεικνύει την αποκατάσταση “του οίκου του Ιακώβ”. Η εξάλειψη των Εδωμιτών ως λαού και η αποκατάσταση των Ισραηλιτών στη γη τους επιβεβαιώνουν ότι εκπληρώθηκε με ακρίβεια η προφητεία του Αβδιού.—Αβδ 17, 18· βλέπε ΕΔΩΜ, ΕΔΩΜΙΤΕΣ.

Αφορμή για την προφητεία έδωσε η κάθε άλλο παρά “αδελφική” μεταχείριση που επιφύλαξαν οι Εδωμίτες “στους γιους του Ιούδα” όταν οι τελευταίοι ηττήθηκαν. Οι Εδωμίτες, μέσω του προγόνου τους του Ησαύ, ήταν συγγενείς με τους Ισραηλίτες. Οι Εδωμίτες χάρηκαν για τη συμφορά του Ιούδα, συμμετείχαν στη λαφυραγώγηση των Ιουδαίων, τους εμπόδισαν να διαφύγουν από τον τόπο τους και έφτασαν μέχρι του σημείου να τους παραδώσουν στον εχθρό. (Αβδ 12-14) Όπως φαίνεται από τη σύγκριση της προφητείας του Αβδιού με τα λόγια του Ιερεμία (25:15-17, 21, 27-29· 49:7-22) και του Ιεζεκιήλ (25:12-14· 35:1-15), αυτό πρέπει να συνέβη στα πλαίσια της καταστροφής της Ιερουσαλήμ από τα βαβυλωνιακά στρατεύματα, κάτι που ανάγει τη συγγραφή του βιβλίου περίπου στο έτος 607 Π.Κ.Χ.

Εφόσον πολλά από όσα προειπώθηκαν στην προφητεία του Αβδιού προειπώθηκαν και στο βιβλίο του Ιερεμία, η εκπλήρωση του λόγου του Ιεχωβά αναφορικά με τον Εδώμ έγινε διπλά βέβαιη.—Παράβαλε Γε 41:32.

[Πλαίσιο στη σελίδα 19]

ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΒΔΙΟΥ

Η κρίση του Ιεχωβά εναντίον του Εδώμ και η υπόσχεση για αποκατάσταση του λαού του Ιεχωβά

Γράφτηκε γύρω στο 607 Π.Κ.Χ., το έτος που οι Βαβυλώνιοι ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ

Η συμμετοχή του Εδώμ στις βιαιοπραγίες κατά των απογόνων του Ιακώβ

Όταν η Ιερουσαλήμ κατακτήθηκε και ο λαός της οδηγήθηκε σε αιχμαλωσία, ο Εδώμ στεκόταν παράμερα (εδ. 10, 11)

Δεν έπρεπε να χαρεί με μοχθηρία για τη συμφορά του Ιούδα, συμμετέχοντας στη λεηλάτηση του λαού του Θεού και παραδίδοντας επιζώντες στον εχθρό (εδ. 12-14)

Συμφορά θα έρθει στον Εδώμ

Ο Ιεχωβά καλεί τα έθνη να σηκωθούν εναντίον του σε μάχη (εδ. 1)

Παρά τη φαινομενικά ασφαλή του θέση, ο Εδώμ θα καταβιβαστεί (εδ. 2-4)

Κλέφτες ή τρυγητές θα έπαιρναν μόνο όσα ήθελαν και θα άφηναν κάτι πίσω· όταν ο Εδώμ πέσει, θα λεηλατηθεί τελείως· θα εξαπατηθεί από εκείνους με τους οποίους είχε συνάψει διαθήκη, ενώ οι σοφοί και οι κραταιοί του θα εξαλειφθούν (εδ. 5-9)

Ο οίκος του Ησαύ θα υποστεί την ίδια μεταχείριση με εκείνη που επιφύλαξε στον Ιούδα· ο οίκος του Ησαύ θα πάψει να υπάρχει (εδ. 15, 18)

Ο οίκος του Ιακώβ θα αποκατασταθεί

Η Σιών θα γίνει άγια· ο οίκος του Ιακώβ θα είναι η φωτιά που θα καταφάει τον οίκο του Ησαύ σαν καλαμιά (εδ. 17, 18)

Ο αποκαταστημένος λαός του Ιεχωβά θα γίνει κάτοχος «των πραγμάτων που πρέπει να κατέχει», περιλαμβανομένης και «της ορεινής περιοχής του Ησαύ» (εδ. 19, 20)

Η βασιλεία θα γίνει του Ιεχωβά (εδ. 21)