ΑΝΑΚΤΟΡΟ

Η βασιλική κατοικία ενός ηγεμόνα, ενίοτε δε το ευρύχωρο και επιβλητικό οίκημα ενός άρχοντα ή κάποιου ισχυρού πλουσίου. (Δα 4:4· Λου 11:21· βλέπε ΑΝΑΚΤΟΡΟ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ.) Μια εβραϊκή λέξη που αποδίδεται «ανάκτορο», η λέξη χαιχάλ, χρησιμοποιείται συχνά για το ναό ως την κατοικία του Υπέρτατου Κυρίου Ιεχωβά. (1Σα 1:9· 1Βα 6:3· Εσδ 5:14· Δα 5:3) Τα αρχαία ανάκτορα έμοιαζαν συνήθως με κάστρα και είχαν τείχη, επάλξεις και πελώριες πύλες. (Νε 1:1· Εσθ 1:2) Οι ευρύχωρες αυλές και οι πολυτελείς ιδιωτικοί κήποι ήταν κάτι το συνηθισμένο και προσέδιδαν βασιλική λαμπρότητα και ομορφιά στους χώρους του ανακτόρου.—Εσθ 1:5.

Η Αγία Γραφή αναφέρει τα ανάκτορα της Ασσυρίας (Να 1:1· 2:6), της Βαβυλώνας (2Βα 20:18· 2Χρ 36:7· Ησ 39:7· Δα 1:4· 5:5) και της Περσίας (Εσδ 4:14· Εσθ 7:7, 8). Τα ανάκτορα της Βαβυλώνας περιγράφηκαν ως «ανάκτορα της εξαιρετικής ευχαρίστησης». (Ησ 13:22) Ένα από τα μεγαλοπρεπέστερα ανάκτορα του αρχαίου κόσμου ήταν αυτό που έχτισε ο Σολομών, όπως φαίνεται από την εντύπωση που προξένησε στη βασίλισσα της Σεβά.—1Βα 10:4, 5.

Το ανάκτορο του Σολομώντα, χτισμένο στο Όρος Μοριά νότια του ναού, ήταν ένα μόνο από τα πολλά κυβερνητικά κτίρια που υπήρχαν σε εκείνη την περιοχή, των οποίων η συνολική οικοδόμηση διήρκεσε περίπου 13 χρόνια. Σε αυτό το συγκρότημα βασιλικών κτιρίων ανήκε επίσης το Οίκημα του Δάσους του Λιβάνου, τα Προπύλαια των Στύλων και τα Προπύλαια του Θρόνου. Επίσης, εκτός από το ανάκτορο του βασιλιά, υπήρχε και μια ξεχωριστή κατοικία για την κόρη του Φαραώ, μία από τις πολλές συζύγους του Σολομώντα.—1Βα 7:1-8.

Η περιγραφή που έχουμε για το ανάκτορο του Σολομώντα είναι πολύ συνοπτική, αν συγκριθεί με τις λεπτομέρειες που είναι γνωστές για το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα του ναού. Ωστόσο, το μέγεθος που είχαν οι θεμέλιες πέτρες μαρτυρεί ότι το ανάκτορο πρέπει να ήταν εντυπωσιακό κτίσμα. Αυτές οι πέτρες είχαν μήκος οχτώ πήχεις (3,6 μ.) και δέκα πήχεις (4,5 μ.), πρέπει δε να είχαν ανάλογο πλάτος και πάχος και να ζύγιζαν πολλούς τόνους. Οι τοίχοι, τόσο στις εσωτερικές όσο και στις εξωτερικές επιφάνειες, αποτελούνταν από ακριβές πέτρες κομμένες προσεκτικά σε δεδομένες διαστάσεις.—1Βα 7:9-11· παράβαλε Ψλ 144:12.

Ο ψαλμωδός, στον 45ο ψαλμό, ίσως είχε κατά νου το διάκοσμο και την επίπλωση του ανακτόρου του Σολομώντα, όταν αναφέρθηκε στο «μεγαλοπρεπές ελεφάντινο ανάκτορο». Ο απόστολος Παύλος εφαρμόζει τα λόγια αυτού του ψαλμού στον Ιησού Χριστό, τον ουράνιο Βασιλιά.—Ψλ 45:8, 15· παράβαλε Ψλ 45:6, 7 με Εβρ 1:8, 9· Λου 4:18, 21.