ΠΑΤΜΟΣ

(Πάτμος).

Νησί όπου είχε εξοριστεί ο απόστολος Ιωάννης “επειδή μιλούσε για τον Θεό και έδινε μαρτυρία για τον Ιησού”. (Απ 1:9) Ενόσω βρισκόταν εκεί, ο Ιωάννης έλαβε την Αποκάλυψη. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, ο Ιωάννης, ο οποίος καταδικάστηκε από τον Δομιτιανό να ζει στην Πάτμο, αφέθηκε ελεύθερος μετά το θάνατο αυτού του ηγεμόνα (96 Κ.Χ.).—Οι Προ της Συνόδου της Νίκαιας Πατέρες (The Ante-Nicene Fathers), Τόμ. 8, σ. 562, «Έργα του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη του Θεολόγου».

Η Πάτμος—στο Ικάριο Πέλαγος (μέρος του Αιγαίου) περίπου 55 χλμ. Δ της Μικράς Ασίας—βρισκόταν περίπου 60 χλμ. ΔΝΔ της Μιλήτου, ενώ καθεμιά από τις εφτά εκκλησίες που τυγχάνουν ειδικής μνείας στο 2ο και στο 3ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης βρισκόταν σε απόσταση μικρότερη των 240 χλμ. από αυτήν. Πρόκειται για ένα μικρό ηφαιστειακό νησί που διαθέτει εξαιρετικά ακανόνιστη ακτογραμμή και είναι σε μεγάλο βαθμό άγονο και βραχώδες. Σήμερα, όμως, καλλιεργούνται εκεί σιτάρι, ελιές και σταφύλια. Προφανώς εξαιτίας της απομόνωσης που τη χαρακτήριζε, η Πάτμος, όπως και άλλα νησιά του Αιγαίου, χρησιμοποιούνταν ως νησί για καταδίκους.