ΡΑΒΒΑ

(Ραββά) [Πολλή· Άφθονη].

1. Πόλη στη δυτική άκρη του αρχαίου βασιλείου του Αμμών μετά την απώλεια ορισμένων εδαφών του τα οποία απέσπασαν οι Αμορραίοι. Η Ραββά είναι η μόνη πόλη του αμμωνιτικού βασιλείου που κατονομάζεται στο Βιβλικό υπόμνημα, και γι’ αυτό πιστεύεται ότι ήταν η πρωτεύουσα. Βρισκόταν περίπου 37 χλμ. Α του Ιορδάνη. Η πόλη ήταν χτισμένη σε έναν παραπόταμο του άνω Ιαβόκ και έτσι ήταν σε θέση να επωφελείται από τη μεγάλη ευφορία εκείνης της περιοχής. Επίσης, αποτελούσε σπουδαίο κρίκο στην εμπορική οδό που οδηγούσε από τη Δαμασκό στην Αραβία.

Η «Ραββά των γιων του Αμμών» (Ραμπάθ μπενέχ ‛Αμμών) αναφέρεται για πρώτη φορά στην Αγία Γραφή ως ο τόπος στον οποίο βρισκόταν το σιδερένιο νεκροκρέβατο του Ωγ, βασιλιά της Βασάν. (Δευ 3:11) Όταν οι Ισραηλίτες έφτασαν στην Υποσχεμένη Γη, η φυλή του Γαδ έλαβε ένα τμήμα της γης των Αμορραίων (που φαίνεται ότι κατείχε παλιότερα ο Αμμών) «μέχρι την Αροήρ, η οποία βρίσκεται μπροστά στη Ραββά [ίσως στα ΒΑ της]».—Ιη 13:25.

Καταλαμβάνεται από τον Δαβίδ. Η πόλη αναφέρεται και πάλι σε συσχετισμό με τον πόλεμο που ξέσπασε εξαιτίας της προσβλητικής μεταχείρισης των αγγελιοφόρων του Δαβίδ από τον Βασιλιά Ανούν του Αμμών. (2Σα 10:1-19· 1Χρ 19:1-19) Ο Ιωάβ και τα στρατεύματά του πολέμησαν τους Συρίους που μίσθωσαν οι Αμμωνίτες, ενώ οι Ισραηλίτες που βρίσκονταν υπό τις διαταγές του Αβισαί ανέβηκαν εναντίον των Αμμωνιτών «στην είσοδο της πόλης», προφανώς της Ραββά. (1Χρ 19:9) Όταν οι Σύριοι νικήθηκαν, οι Αμμωνίτες υποχώρησαν επιστρέφοντας στην πόλη. Την επόμενη άνοιξη ο Ιωάβ και ο στρατός του πολιόρκησαν τη Ραββά. Στη διάρκεια αυτής της εκστρατείας ήταν που ο Δαβίδ αμάρτησε με τη Βηθ-σαβεέ στην Ιερουσαλήμ. Ο βασιλιάς έστειλε το σύζυγό της τον Ουρία τον Χετταίο πίσω στη μάχη και, σύμφωνα με τις οδηγίες του Δαβίδ, ο Ουρίας τοποθετήθηκε στην πρώτη γραμμή. Όταν κάποιοι Αμμωνίτες επιχείρησαν έξοδο από τη Ραββά, η μάχη παρέσυρε τον Ουρία τόσο κοντά στην πόλη ώστε τον σκότωσε ένας τοξότης από το τείχος.—2Σα 11:1-25· 1Χρ 20:1.

Αργότερα, οι προσπάθειες που κατέβαλλε ο Ιωάβ πολεμώντας εναντίον της Ραββά τελεσφόρησαν μέχρι του σημείου να καταλάβει «την πόλη των νερών». (2Σα 12:27) Εφόσον ο Ιωάβ ενημέρωσε στη συνέχεια τον Δαβίδ για την κατάσταση ώστε να έρθει ο βασιλιάς και να ολοκληρώσει την κατάκτηση, παίρνοντας έτσι αυτός τη δόξα για την κατάληψη της Ραββά, φαίνεται ότι ο Ιωάβ είχε καταλάβει μόνο ένα μέρος της πόλης. Η έκφραση «πόλη των νερών» μπορεί να αναφέρεται σε ένα τμήμα της πόλης στην όχθη του ποταμού, σε αντιδιαστολή με κάποιο άλλο τμήμα της, ή μπορεί να σημαίνει ότι ο Ιωάβ είχε εξασφαλίσει τον έλεγχο του κύριου αποθέματος νερού της πόλης.—2Σα 12:26-28.

Ο Δαβίδ πήγε και ολοκλήρωσε την κατάληψη της Ραββά, «τα δε λάφυρα που πήρε από την πόλη ήταν πάρα πολλά». (2Σα 12:29-31· 1Χρ 20:2, 3) Τελικά, οι Αμμωνίτες επανέκτησαν την ανεξαρτησία τους. Τον ένατο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Αμώς προείπε ότι θα ερχόταν κρίση εναντίον των Αμμωνιτών και ανέφερε συγκεκριμένα ότι η Ραββά θα καιγόταν. (Αμ 1:13, 14) Τόσο ο Ιερεμίας όσο και ο Ιεζεκιήλ επέδωσαν επίσης αγγέλματα εναντίον της Ραββά. Όπως καταδεικνύεται στο λήμμα ΑΜΜΩΝΙΤΕΣ, αυτές οι προφητείες εκπληρώθηκαν προφανώς στην εποχή του Ναβουχοδονόσορα.—Ιερ 49:2, 3· Ιεζ 21:19-23· 25:5.

Τον τρίτο αιώνα Π.Κ.Χ., ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος ανοικοδόμησε τη Ραββά και τη μετονόμασε σε Φιλαδέλφεια. Αργότερα αυτή συμπεριλήφθηκε στις πόλεις της Δεκάπολης και κατά τα φαινόμενα ήταν ευημερούσα και ισχυρή. Εδώ βρίσκεται η σημερινή πόλη του Αμμάν, όπου υπάρχουν σημαντικά αρχαία μνημεία, όπως ένα τεράστιο αμφιθέατρο, αλλά αυτά χρονολογούνται κυρίως από τους ρωμαϊκούς χρόνους.

2. Μια από τις πόλεις που παραχωρήθηκαν στη φυλή του Ιούδα ως μέρος της εδαφικής της κληρονομιάς. Η ακριβής της θέση είναι άγνωστη. Στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 15:60 αναφέρεται μαζί με την Κιριάθ-ιαρίμ, η οποία βρισκόταν στη λοφώδη περιοχή του Ιούδα, 13 χλμ. ΔΒΔ της Ιερουσαλήμ.