ΡΑΒΣΑΚΗΣ

(Ραβσάκης) [ακκαδικής προέλευσης· πιθανότατα σημαίνει «Αρχιοινοχόος»].

Τίτλος υψηλόβαθμου Ασσύριου αξιωματούχου. (2Βα 18:17) Μια επιγραφή του Ασσύριου βασιλιά Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ σε κάποιο κτίσμα αναφέρει: «Έστειλα έναν αξιωματικό μου, τον ραβσάκ, στην Τύρο». Επίσης, μια πινακίδα που εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο περιέχει την ακόλουθη επιγραφή του Βασιλιά Ασσουρμπανιπάλ: «Διέταξα να συμπεριλάβουν στις πρώην (μάχιμες) δυνάμεις μου (στην Αίγυπτο) τον αξιωματικό-ραβσάκ».—Αρχαία Κείμενα από την Εγγύς Ανατολή (Ancient Near Eastern Texts), επιμέλεια Τζ. Πρίτσαρντ, 1974, σ. 282, 296.

Ενόσω ο Σενναχειρείμ, ο βασιλιάς της Ασσυρίας, πολιορκούσε το φρούριο της Λαχείς στον Ιούδα, έστειλε μια ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην Ιερουσαλήμ υπό τον Ταρτάν, ο οποίος είχε το γενικό πρόσταγμα, μαζί με άλλους δύο υψηλά ιστάμενους αξιωματούχους, τον Ραβσαρίς και τον Ραβσάκη. (2Βα 18:17· αυτό το περιστατικό εξιστορείται ολόκληρο και στο βιβλίο του Ησαΐα, κεφ. 36, 37.) Από αυτούς τους τρεις ανώτερους Ασσύριους αξιωματούχους, ο Ραβσάκης μίλησε ως ο κύριος εκπρόσωπος, προσπαθώντας να πιέσει τον Βασιλιά Εζεκία να συνθηκολογήσει και να παραδοθεί. (2Βα 18:19-25) Και οι τρεις στάθηκαν κοντά στον αγωγό της άνω δεξαμενής. Αυτός ο Ραβσάκης, το προσωπικό όνομα του οποίου δεν αναφέρεται, μιλούσε με ευχέρεια τόσο την εβραϊκή όσο και τη συριακή. Αν και απευθύνθηκε μεγαλόφωνα στον Βασιλιά Εζεκία μιλώντας στην εβραϊκή, αυτοί που βγήκαν να τον συναντήσουν ήταν τρεις αξιωματούχοι του Εζεκία. Εκείνοι ζήτησαν από τον Ραβσάκη να τους μιλήσει στη συριακή γλώσσα και όχι στη γλώσσα των Ιουδαίων, επειδή ο απλός λαός που βρισκόταν πάνω στο τείχος άκουγε. (2Βα 18:26, 27) Ωστόσο, αυτό εξυπηρετούσε τους σκοπούς του προπαγανδιστή Ραβσάκη. Εκείνος ήθελε να ακούει ο λαός για να σπάσει το ηθικό των δυνάμεών τους. Με εκφράσεις που αποσκοπούσαν στο να τρομοκρατήσουν, με ψεύτικες υποσχέσεις και ψέματα, με ονειδισμούς, καθώς και με χλευασμούς για τον Ιεχωβά, ο Ραβσάκης συνέχισε να μιλάει στην εβραϊκή ακόμη πιο δυνατά, προσπαθώντας να πείσει το λαό να προδώσει τον Βασιλιά Εζεκία και να παραδοθεί στον ασσυριακό στρατό. (2Βα 18:28-35) Ωστόσο, ο λαός της Ιερουσαλήμ παρέμεινε όσιος στον Εζεκία.—2Βα 18:36.

Ο Εζεκίας μετέφερε με προσευχή στον Ιεχωβά τους εμπαιγμούς του Ραβσάκη και έστειλε μια αντιπροσωπεία στον προφήτη Ησαΐα για να λάβει την απάντηση του Ιεχωβά. (2Βα 18:37· 19:1-7) Στο μεταξύ, ο Ραβσάκης αποσύρθηκε εσπευσμένα όταν άκουσε ότι ο βασιλιάς της Ασσυρίας είχε αποχωρήσει από τη Λαχείς και πολεμούσε εναντίον της Λιβνά. Συνεχίζοντας την εκστρατεία προπαγάνδας κατά του Εζεκία από μακριά, ο Σενναχειρείμ έστειλε αγγελιοφόρους στην Ιερουσαλήμ με μια επιστολή που περιείχε συνεχείς εμπαιγμούς και βαριές απειλές για να αναγκάσει τον Εζεκία να παραδοθεί. (2Βα 19:8-13) Ο Βασιλιάς Εζεκίας έφερε την επιστολή στο ναό της Ιερουσαλήμ και την άπλωσε ενώπιον του Ιεχωβά κάνοντας μια ένθερμη προσευχή για βοήθεια. (2Βα 19:14-19) Ο Ιεχωβά απάντησε μέσω του προφήτη Ησαΐα για το βασιλιά της Ασσυρίας: «Δεν θα μπει σε αυτή την πόλη ούτε θα τοξεύσει βέλος εκεί ούτε θα έρθει εναντίον της με ασπίδα ούτε θα ανεγείρει πολιορκητικό πρόχωμα εναντίον της. Από το δρόμο από τον οποίο ήρθε θα επιστρέψει, και σε αυτή την πόλη δεν θα μπει, λέει ο Ιεχωβά». (2Βα 19:32, 33) Εκείνη τη νύχτα ο άγγελος του Ιεχωβά θανάτωσε 185.000 στρατιώτες των Ασσυρίων. Αυτό το απροσδόκητο, ισχυρό πλήγμα έκανε τον Σενναχειρείμ, το βασιλιά της Ασσυρίας, να αποσυρθεί αμέσως και να επιστρέψει στη Νινευή, την πρωτεύουσα της Ασσυρίας, όπου αργότερα δολοφονήθηκε. (2Βα 19:35-37) Εφόσον ο Ραβσάκης ήταν βλάσφημος εμπαίκτης του ζωντανού Θεού, του Ιεχωβά, οι προσπάθειές του απέβησαν άκαρπες.