ΡΕΖΙΝ

(Ρεζίν).

1. Βασιλιάς της Συρίας, του οποίου η διακυβέρνηση, με έδρα τη Δαμασκό, συνέπεσε με ένα μέρος της βασιλείας του Ιωθάμ (777-762 Π.Κ.Χ.) του Ιούδα και με ένα μέρος της βασιλείας του γιου του τού Άχαζ (του οποίου η βασιλεία τερματίστηκε το 746 Π.Κ.Χ.).

Προφανώς κατά τα τέλη της βασιλείας του Ιωθάμ, ο Ρεζίν σε συνεργασία με τον Βασιλιά Φεκά του Ισραήλ πολέμησε εναντίον του Ιούδα. (2Βα 15:36-38) Στη διάρκεια αυτών των εχθροπραξιών, οι οποίες συνεχίστηκαν στη βασιλεία του Άχαζ, οι Σύριοι, προφανώς υπό τον Ρεζίν, αιχμαλώτισαν πολλούς Ιουδαίους και τους οδήγησαν στη Δαμασκό. (2Χρ 28:5) Επίσης, ο Ρεζίν απέσπασε από τον Ιούδα την πόλη Ελάθ, η οποία βρισκόταν στον Κόλπο της Άκαμπα, εκδιώκοντας τους Ιουδαίους και αποκαθιστώντας την κυριαρχία των Εδωμιτών στην πόλη. (2Βα 16:6) Οι συνδυασμένες συροϊσραηλιτικές δυνάμεις πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ, με σκοπό να ενθρονίσουν ως βασιλιά «το γιο του Ταβεήλ», αλλά δεν κατόρθωσαν να καταλάβουν την πόλη. (2Βα 16:5· Ησ 7:1, 6) Η κατάσταση φόβισε πάρα πολύ τον Άχαζ, παρά τη διαβεβαίωση του Ησαΐα ότι δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται τον Ρεζίν της Συρίας και τον Φεκά του Ισραήλ. (Ησ 7:3-12· 8:6, 7) Ο Άχαζ στράφηκε στην Ασσυρία για βοήθεια, δωροδοκώντας τον Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ για να επιτεθεί στη Συρία.—2Βα 16:7, 8· 2Χρ 28:16, 20.

Ο Θεγλάθ-φελασάρ Γ΄ πολέμησε εναντίον της Δαμασκού, την κατέλαβε και θανάτωσε τον Ρεζίν, θέτοντας έτσι τη Συρία υπό την ασσυριακή κυριαρχία.—2Βα 16:9.

2. Ο πατέρας μιας οικογένειας Νεθινίμ, μερικά μέλη της οποίας επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ από τη Βαβυλώνα το 537 Π.Κ.Χ.—Εσδ 2:1, 43, 48· Νε 7:6, 46, 50.