ΣΑΡΑΣΑΡ

(Σαρασάρ).

1. Γιος του Ασσύριου Βασιλιά Σενναχειρείμ. Ο Σαρασάρ και ο αδελφός του ο Αδραμμέλεχ, κάποια στιγμή μετά την ήττα που υπέστη ο πατέρας τους από τον Ιεχωβά, τον σκότωσαν με σπαθί την ώρα που αυτός προσκυνούσε τον ειδωλολατρικό θεό του, και κατόπιν διέφυγαν στη γη Αραράτ. (2Βα 19:7, 35-37· Ησ 37:38) Ο αδελφός τους ο Εσάρ-αδδών, διάδοχος του Σενναχειρείμ, ισχυρίζεται σε μια επιγραφή ότι καταδίωξε τους δολοφόνους του πατέρα του.—Βλέπε ΕΣΑΡ-ΑΔΔΩΝ.

2. Ο πρώτος από τους δύο κατονομαζόμενους εκπροσώπους της Βαιθήλ στη μεταιχμαλωσιακή περίοδο οι οποίοι, περίπου δύο χρόνια πριν από την αποπεράτωση της ανοικοδόμησης του ναού, στάλθηκαν να «απαλύνουν το πρόσωπο του Ιεχωβά» και να ρωτήσουν αν ήταν κατάλληλο να νηστεύουν.—Ζαχ 7:1-3· Εσδ 6:15.