ΣΙΜΕΑΘ

(Σιμεάθ) [από μια ρίζα που σημαίνει «ακούω»].

Αμμωνίτισσα, ο γιος της οποίας ήταν ένας από τους δολοφόνους του Ιωάς, του βασιλιά του Ιούδα.—2Βα 12:20, 21· 2Χρ 24:25, 26.