ΤΕΝΟΝΤΑΣ

Δέσμη από ινώδη, υπόλευκο ιστό που συνδέει τους μυς με τα κόκαλα. Ο άνθρωπος περιγράφεται ως υφασμένος με κόκαλα και τένοντες.—Ιωβ 10:11· βλέπε επίσης Ιωβ 40:15-18.

Ενόσω ο Ιακώβ πάλευε με έναν άγγελο, ο άγγελος άγγιξε την κοιλότητα της άρθρωσης του μηρού του Ιακώβ, κάνοντάς την να εξαρθρωθεί. Η αφήγηση που έγραψε μεταγενέστερα ο Μωυσής αναφέρει: «Γι’ αυτό οι γιοι του Ισραήλ δεν συνηθίζουν να τρώνε τον τένοντα του μηριαίου νεύρου, που βρίσκεται στην κοιλότητα της άρθρωσης του μηρού, μέχρι αυτή την ημέρα [του Μωυσή]: επειδή εκείνος άγγιξε την κοιλότητα της άρθρωσης του μηρού του Ιακώβ κοντά στον τένοντα του μηριαίου νεύρου». (Γε 32:32) Πολλοί Ιουδαίοι ακολουθούν ακόμη αυτό το έθιμο και αφαιρούν το ισχιακό νεύρο μαζί με τις αρτηρίες και τους τένοντες προτού φάνε το ζώο. Ορισμένοι Ιουδαίοι σχολιαστές θεωρούν ότι αυτή η αντίληψη αποτελεί υπενθύμιση της πρόνοιας του Θεού για τον Ισραήλ, όπως αποτυπώθηκε αυτή στην εμπειρία του πατριάρχη Ιακώβ, του πατέρα των 12 φυλών.

Μεταφορική Χρήση. Με μεταφορική έννοια λέχθηκε ότι ο τράχηλος των Ισραηλιτών ήταν «σιδερένιος τένοντας», πράγμα που σήμαινε ότι ήταν άκαμπτοι, πεισματάρηδες και σκληροτράχηλοι. (Ησ 48:4· παράβαλε Εξ 32:9.) Η πνευματική αναζωογόνηση που έφερε ο Θεός στο λαό του συμβολίστηκε από τη συνένωση οστών και την τοποθέτηση σάρκας και τενόντων πάνω τους.—Ιεζ 37:6-8.

Βλέπε επίσης ΚΟΠΗ ΤΩΝ ΤΕΝΟΝΤΩΝ.