ΖΑΒΟΥΛΩΝ

(Ζαβουλών) [Ανοχή· ή, πιθανώς, Μεγαλοπρεπής Κατοικία].

1. Ο έκτος γιος της Λείας, της συζύγου του Ιακώβ. Επειδή ήταν η λιγότερο αγαπητή σύζυγος, η Λεία χάρηκε ιδιαίτερα με τη γέννηση αυτού του αγοριού. Το όνομα το οποίο του έδωσε αντανακλούσε την ελπίδα της ότι η θέση της σε ό,τι αφορούσε τον Ιακώβ θα βελτιωνόταν. Η Λεία αναφώνησε: «Επιτέλους ο σύζυγός μου θα με ανεχτεί, επειδή του γέννησα έξι γιους». (Γε 30:20· 35:23· Εξ 1:1-3· 1Χρ 2:1) Ο Ζαβουλών έγινε τελικά πατέρας τριών γιων—του Σερέδ, του Αιλών και του Ιαλεήλ. (Γε 46:14) Ένας μακρινός απόγονος του Ζαβουλών ο οποίος είχε το ίδιο όνομα με έναν από αυτούς τους τρεις γιους, ο Αιλών, υπηρέτησε ως κριτής στον Ισραήλ.—Κρ 12:11, 12.

2. Το όνομα Ζαβουλών προσδιορίζει επίσης τη φυλή που προήλθε από αυτόν μέσω των τριών γιων του. Έναν περίπου χρόνο αφότου απελευθερώθηκαν οι Ισραηλίτες από τη δουλεία στην Αίγυπτο, οι ακμαίοι άντρες αυτής της φυλής ηλικίας 20 χρονών και πάνω αριθμούσαν 57.400. (Αρ 1:1-3, 30, 31) Η δεύτερη απογραφή που έγινε κατά το τέλος της 40χρονης περιπλάνησης του Ισραήλ στην έρημο αποκάλυψε ότι ο αριθμός των καταγραμμένων αντρών είχε αυξηθεί κατά 3.100.—Αρ 26:26, 27.

Στην έρημο, η φυλή του Ζαβουλών στρατοπέδευε Α της σκηνής της μαρτυρίας, δίπλα στις φυλές του Ιούδα και του Ισσάχαρ. Αυτή η τρίφυλη υποδιαίρεση προχωρούσε πρώτη κατά σειρά στην οδοιπορία. Ως αρχηγός του στρατού των Ζαβουλωνιτών υπηρετούσε ο Ελιάβ, ο γιος του Χαιλών.—Αρ 1:9· 2:3-7· 7:24· 10:14-16.

Η Κληρονομιά της Φυλής. Αναφορικά με την κληρονομιά της φυλής του Ζαβουλών, ο ετοιμοθάνατος πατριάρχης Ιακώβ δήλωσε: «Ο Ζαβουλών θα κατοικεί κοντά στην ακρογιαλιά και θα είναι κοντά στην ακτή όπου αγκυροβολούν τα πλοία· και η πιο απομακρυσμένη πλευρά του θα είναι προς τη Σιδώνα». (Γε 49:13) Εφόσον η Σιδώνα βρισκόταν Β του Ισραήλ και εφόσον η περιοχή του Ζαβουλών επρόκειτο να είναι προς την πλευρά της Σιδώνας, η περιοχή του Ζαβουλών θα ήταν προς το Β. Μολονότι δεν συνόρευε άμεσα με τη θάλασσα, η περιοχή που παραχωρήθηκε στον Ζαβουλών είχε τη Θάλασσα της Γαλιλαίας από την Α και τη Μεσόγειο από τη Δ, άρα λοιπόν οι Ζαβουλωνίτες είχαν εύκολη πρόσβαση και στις δύο υδάτινες μάζες. Επομένως, μπορούσαν να ασχοληθούν εύκολα με το εμπόριο, κάτι που ίσως υπαινισσόταν ο Μωυσής με τα λόγια της ευλογίας του: «Να χαίρεσαι, Ζαβουλών, όταν βγαίνεις».—Δευ 33:18.

Στη Σηλώ, όπου συνεχίστηκε η διαμοίραση της Υποσχεμένης Γης, ο τρίτος κλήρος βγήκε για τον Ζαβουλών. (Ιη 18:8· 19:10-16) Ο Ελιζαφάν, ο γιος του Φαρνάχ, ήταν ο θεϊκά διορισμένος εκπρόσωπος της φυλής του Ζαβουλών ο οποίος βοήθησε στη διαμοίραση της γης. (Αρ 34:17, 25) Όταν καθορίστηκαν τα όρια των φυλετικών περιοχών, ο Ζαβουλών περιβαλλόταν από τον Ασήρ (Ιη 19:24, 27), τον Νεφθαλί (Ιη 19:32-34) και τον Ισσάχαρ.

Στην περιοχή του Ζαβουλών υπήρχαν ορισμένες Λευιτικές πόλεις. (Ιη 21:7, 34, 35· 1Χρ 6:63, 77) Οι Ζαβουλωνίτες δεν κατόρθωσαν να εκδιώξουν τους Χαναναίους μιας από αυτές τις πόλεις, της Νααλώλ (Νααλάλ), κάτι που συνέβη και με την πόλη Κιτρών.—Κρ 1:30.

Διακεκριμένοι Πολεμιστές. Η φυλή του Ζαβουλών διέθετε θαρραλέους πολεμιστές. Δέκα χιλιάδες άντρες από τον Νεφθαλί και τον Ζαβουλών ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Βαράκ και πήγαν να πολεμήσουν εναντίον των δυνάμεων που είχε υπό τις διαταγές του ο Σισάρα. (Κρ 4:6, 10) Μετά τη νίκη, ο Βαράκ και η Δεββώρα έψαλαν: «Ο Ζαβουλών υπήρξε λαός που καταφρόνησε την ψυχή του μέχρι θανάτου». (Κρ 5:18) Ανάμεσα σε αυτούς που υποστήριξαν τον Βαράκ υπήρχαν κάποιοι Ζαβουλωνίτες που «χειρίζονταν τα σύνεργα του γραφέα», δηλαδή άντρες που ήταν προφανώς υπεύθυνοι για την απαρίθμηση και την καταγραφή των πολεμιστών. (Κρ 5:14· παράβαλε 2Βα 25:19· 2Χρ 26:11.) Άντρες από τον Ζαβουλών τάχθηκαν επίσης στο πλευρό του Κριτή Γεδεών ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά του για πολεμιστές. (Κρ 6:34, 35) Μεταξύ των υποστηρικτών του Δαβίδ υπήρχαν 50.000 Ζαβουλωνίτες, όσιοι άντρες που δεν είχαν «διπλή καρδιά». (1Χρ 12:33, 38-40) Στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ, οι Ζαβουλωνίτες είχαν προφανώς αξιοσημείωτη συμβολή στην καθυπόταξη των εχθρών του Ισραήλ.—Ψλ 68:27.

Η Στάση τους Απέναντι στην Αληθινή Λατρεία. Στο δεύτερο ήμισυ του όγδοου αιώνα Π.Κ.Χ., κάποια άτομα από τη φυλή του Ζαβουλών ταπείνωσαν τον εαυτό τους και ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση που τους απηύθυνε ο Βασιλιάς Εζεκίας του Ιούδα να παρευρεθούν στον εορτασμό του Πάσχα στην Ιερουσαλήμ. (2Χρ 30:1, 10, 11, 18, 19) Αιώνες αργότερα, σε εκπλήρωση της προφητείας του Ησαΐα (Ησ 9:1, 2), ο Χριστός Ιησούς κήρυξε στην περιοχή του αρχαίου Ζαβουλών και, όπως φάνηκε, βρήκε εκεί ευήκοα αφτιά.—Ματ 4:13-16.

Μνεία σε Οράματα. Στο όραμα του Ιεζεκιήλ, η γη που ορίστηκε για τον Ζαβουλών βρισκόταν ανάμεσα στον Ισσάχαρ και στον Γαδ (Ιεζ 48:26, 27), και μία από τις πύλες της πόλης «Ο Ιεχωβά Ο Ίδιος Είναι Εκεί» έφερε το όνομα Ζαβουλών. (Ιεζ 48:33, 35) Ο απόστολος Ιωάννης, σε όραμα, άκουσε ότι είχαν σφραγιστεί 12.000 από την (πνευματική) φυλή του Ζαβουλών.—Απ 7:4, 8.