ΣΑΛΠΑΑΔ

(Σαλπαάδ) [πιθανώς σημαίνει «Σκιά (Σκέπη) από τον Τρόμο»].

Απόγονος του Μανασσή μέσω του Μαχίρ, του Γαλαάδ και του Χεφέρ. (Αρ 26:29-33) Ο Σαλπαάδ πέθανε κατά τη 40χρονη περιπλάνηση στην έρημο, όχι με «εκείνους που παρατάχθηκαν εναντίον του Ιεχωβά με τη σύναξη του Κορέ, αλλά πέθανε για τη δική του αμαρτία». (Αρ 27:3) Δεν απέκτησε γιους, αλλά άφησε πίσω του πέντε κόρες: τη Μααλά, τη Νωά, την Ογλά, τη Μελχά και τη Θερσά—όλες τους επέζησαν και μπήκαν στην Υποσχεμένη Γη.—Αρ 27:1· 1Χρ 7:15.

Αυτή η ειδική περίπτωση δημιούργησε προβλήματα όσον αφορά την κληρονομιά. Όταν οι κόρες του Σαλπαάδ ζήτησαν τη μερίδα γης του πατέρα τους στην περιοχή του Μανασσή, ο Μωυσής έφερε την υπόθεσή τους ενώπιον του Ιεχωβά. Η δικαστική απόφαση του Θεού ήταν ότι οι κόρες που δεν είχαν αδελφούς έπρεπε να λαβαίνουν την οικογενειακή κληρονομιά. (Αρ 27:1-9· Ιη 17:3, 4) Αργότερα, καθορίστηκε ότι αυτές οι κόρες έπρεπε να παντρευτούν άντρες από τη φυλή του πατέρα τους ώστε να παραμείνει η κληρονομιά μέσα στη φυλή.—Αρ 36:1-12.