ΖΕΜΙΡΑ

(Ζεμιρά) [πιθανώς από μια ρίζα που σημαίνει «μελωδία»].

Κεφαλή οικογένειας στη φυλή του Βενιαμίν, γιος ή απόγονος του Βεχέρ.—1Χρ 7:6, 8, 9.