ΔΙΑΣ

Ο μεγαλύτερος θεός των πολυθεϊστών αρχαίων Ελλήνων, αντίστοιχος του Γιούπιτερ των Ρωμαίων. Ο Δίας ήταν θεός του ουρανού και θεωρούνταν ότι είχε τον έλεγχο των ανέμων, των νεφών, της βροχής και της βροντής, εξουσιάζοντας αυτές τις δυνάμεις της φύσης τόσο για καταστροφικό όσο και για ωφέλιμο σκοπό. Ο αρχαίος ποιητής Όμηρος (Ιλιάδα, Θ΄, 1-25) αποδίδει στον Δία μεγαλύτερη δύναμη από όση είχαν όλοι οι άλλοι θεοί μαζί. Ωστόσο, ο Δίας δεν θεωρούνταν ο υπέρτατος με την απόλυτη έννοια. Αντίθετα, σε κάποιες περιπτώσεις παρουσιάζεται ως θύμα εξαπάτησης ή φαίνεται αναγκασμένος να υποχωρήσει στις επιταγές των Μοιρών και του Πεπρωμένου.

Οι θρύλοι, πέρα από τα σχετικά με τη γέννησή του, την παιδική του ηλικία και το πώς κατέκτησε το θρόνο, ασχολούνται κυρίως με τις πολλές ερωτικές περιπέτειές του. Οι μυθικές αναφορές εξιστορούν το πώς αποπλανούσε θεές και γήινες γυναίκες και το πώς έγινε πατέρας πολυάριθμων νόθων παιδιών. Όλως παραδόξως, αναφέρεται ότι ο Δίας σκότωσε τον Ιασίονα (έναν θνητό) επειδή διέπραξε ανηθικότητα με τη θεά Δήμητρα. Ο γάμος του Δία και της Ήρας δεν ταλανιζόταν μόνο από τις πολλές απιστίες του Δία αλλά και από άλλα προβλήματα. Αναφέρεται ότι ο Δίας υπέφερε τόσο πολύ από τις αδιάκοπες επιπλήξεις της συζύγου του της Ήρας ώστε ενίοτε παραπονιόταν με πίκρα για αυτό στη σύναξη των θεών.

Σε κάποιες περιπτώσεις η αγνή λατρεία του Ιεχωβά ήρθε σε άμεση σύγκρουση με τη λατρεία του ψεύτικου θεού Δία. Ο Βασιλιάς Αντίοχος Δ΄ (ο Επιφανής), στην προσπάθειά του να εξαφανίσει την Ιουδαϊκή θρησκεία, διέταξε να βεβηλωθεί ο ναός στην Ιερουσαλήμ και να επαναφιερωθεί στον Ολύμπιο Δία.—Βλέπε το απόκρυφο βιβλίο Β΄ Μακκαβαίων 6:1, 2.

Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ., όταν οι κάτοικοι των Λύστρων είδαν τον Παύλο να θεραπεύει έναν κουτσό, νόμισαν ότι ο Παύλος και ο Βαρνάβας ήταν θεοί και πέρασαν τον Παύλο για τον Ερμή και τον Βαρνάβα για τον Δία. Ο ιερέας του Δία μάλιστα έφερε έξω ταύρους και στεφάνια για να προσφέρει θυσίες μαζί με το πλήθος. (Πρ 14:8-13) Δύο αρχαίες επιγραφές που ανακαλύφτηκαν το 1909 στην περιοχή των Λύστρων μαρτυρούν τη λατρεία αυτών των δύο θεών στην πόλη. Μία από τις επιγραφές κάνει λόγο για «ιερείς του Δία» και η άλλη μνημονεύει «τον Ερμή τον Μέγιστο» και τον «Δία, το θεό του ήλιου».—Η Διεθνής Στερεότυπη Εγκυκλοπαίδεια της Βίβλου (The International Standard Bible Encyclopaedia), επιμέλεια Τζ. Ορ, 1960, Τόμ. 3, σ. 1944.

Το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκε ο Παύλος ως κρατούμενος στη Μάλτα είχε για ακρόπρωρο τους «Διόσκουρους» (Γιους του Δία), δηλαδή τους δίδυμους αδελφούς Κάστορα και Πολυδεύκη.—Πρ 28:11.