ΖΙΧΡΙ

(Ζιχρί) [συντετμημένη μορφή του Ζαχαρίας, που σημαίνει «Ο Ιεχωβά Έχει Θυμηθεί»].

1. Ο τρίτος στη σειρά κατονομαζόμενος γιος του Ισαάρ, εγγονός του Καάθ, Λευίτης.—Εξ 6:18, 21.

2, 3, 4. Τρεις κεφαλές οικογενειών στη φυλή του Βενιαμίν, κάτοικοι της Ιερουσαλήμ. Ήταν γιοι ή απόγονοι του Σιμεΐ, του Σασάκ και του Ιεροάμ αντίστοιχα.—1Χρ 8:1, 19, 21, 23, 25, 27, 28.

5. Γιος του Ασάφ και προπάτορας ενός μουσικού της μεταιχμαλωσιακής περιόδου, του Ματτανία. (1Χρ 9:15) Αλλού ίσως ονομάζεται Ζαβδί (Νε 11:17) και Ζακχούρ.—1Χρ 25:2, 10· Νε 12:35.

6. Λευίτης απόγονος του Μωυσή μέσω του Ελιέζερ, πατέρας ή πρόγονος του Σελομώθ, εκείνου που στη διάρκεια της βασιλείας του Δαβίδ διορίστηκε υπεύθυνος για τους θησαυρούς των λαφύρων πολέμου.—1Χρ 26:25-27· 23:15, 17.

7. Ρουβηνίτης του οποίου ο γιος, ο Ελιέζερ, ήταν αρχηγός της φυλής όταν βασίλευε ο Δαβίδ.—1Χρ 27:16.

8. Κάποιος άντρας από τη φυλή του Ιούδα του οποίου ο γιος, ο Αμασίας, ήταν στρατιωτικός αρχηγός του Βασιλιά Ιωσαφάτ.—2Χρ 17:12, 14, 16.

9. Πατέρας του Ελισαφάτ που βοήθησε τον Ιωδαέ να ανατρέψει τη Γοθολία.—2Χρ 23:1.

10. Κραταιός πολεμιστής από τον Εφραΐμ στο στρατό του βόρειου βασιλείου που εισέβαλε στον Ιούδα γύρω στο 760 Π.Κ.Χ. Ο Ζιχρί σκότωσε τρία σημαίνοντα μέλη του σπιτικού του Βασιλιά Άχαζ, μεταξύ των οποίων και έναν πρίγκιπα.—2Χρ 28:6, 7.

11. Βενιαμίτης του οποίου ο γιος, ο Ιωήλ, ήταν επιβλέπων των Βενιαμιτών που ζούσαν στην Ιερουσαλήμ μετά την εξορία.—Νε 11:3, 4, 7, 9.

12. Κεφαλή του ιερατικού πατρικού οίκου του Αβιά την εποχή του Ιεχωακείμ, διαδόχου του Αρχιερέα Ιησού.—Νε 12:12, 17.