ΣΟΥΡ

[Βράχος].

1. Ένας από τους πέντε βασιλιάδες του Μαδιάμ την εποχή που ο Ισραήλ έφτασε κοντά στην Υποσχεμένη Γη. Ο Σουρ αποκαλείται επίσης αρχηγός και «επικεφαλής των φυλετικών ομάδων ενός πατρικού οίκου», καθώς και “ηγεμόνας του Σηών”. Η κόρη του η Χασβί ήταν η Μαδιανίτισσα την οποία πήρε ο Ζιμβρί για να έχει ανήθικες σχέσεις μαζί της και την οποία φόνευσε ο Φινεές. Και ο ίδιος ο Σουρ θανατώθηκε όταν οι Ισραηλίτες τιμώρησαν τον Μαδιάμ επειδή δελέασε ορισμένους άντρες του Ισραήλ να ενδώσουν σε ανηθικότητα και σε ψεύτικη λατρεία.—Αρ 25:14-18· 31:1, 2, 7, 8· Ιη 13:21.

2. Βενιαμίτης, γιος του Ιεϊήλ και προφανώς αδελφός του Νηρ, του παππού του Σαούλ.—1Χρ 8:29, 30· 9:35, 36, 39.