Πείρες Από Τον Αγρό

ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ

«Στις 11 Δεκεμβρίου 1947 αναχωρήσαμε από τη Δανία επί Δανικού πλοίου. Ταξιδεύαμε για τη Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς «Γαλαάδ» που βρίσκεται στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Ελπίζαμε ότι θα εκάναμε διευθετήσεις για μια δημοσία διάλεξι και βρήκαμε τον πλοίαρχο πρόθυμο. Στις 19 Δεκεμβρίου είχα το προνόμιο να στέκωμαι μπροστά σ’ ένα ακροατήριο και να μιλώ επί του θέματος «Σφυρηλάτησις των μαχαιρών εις υνία». Το πλοίο εταλαντεύετο πολύ άσχημα, παρ’ όλο τούτο, όμως, οι ακροαταί παρέμειναν σε όλη τη διάρκεια της διαλέξεως, και μετά την ομιλία είχα συμμελέτη με έναν από τους επιβάτας. Έπειτα από ένα χρόνο τον Ιανουάριο του 1949, επιστρέφαμε στη Δανία επί Σουηδικού πλοίου, δεδομένου δε ότι είχαμε καλά αποτελέσματα όταν πηγαίναμε στην Αμερική το 1947 από τη δημοσία διάλεξι που είχαμε στο πλοίο, θελήσαμε να δώσωμε και τώρα μια διάλεξι ως μαρτυρία στους επιβάτας προς τιμήν του ονόματος του Ιεχωβά. Ο πλοίαρχος δεν ήταν βέβαιος αν οι επιβάται είχαν ενδιαφέρον ν’ ακούσουν μια ομιλία επί της Γραφής, αλλά επειδή επέμεινα υποστηρίζοντας την αντίθετη άποψι, έδωσε τέλος την άδεια για μια διάλεξι στο πλοίο. Τη φορά αυτή το θέμα ήταν: «Από την Έλλειψι στην Αφθονία». Το 1947 είχαμε 23 άτομα ως ακροατάς. Τώρα είχαμε 17 από τους 26 επιβάτας που μιλούσαν τη Δανική γλώσσα. Μετά την ομιλία, και στο υπόλοιπο διάστημα του ταξιδιού, είχαμε θαυμάσιες ευκαιρίες να εξηγήσωμε τον Λόγον του Θεού στους ανθρώπους. Αποκτήσαμε πολλούς φίλους. Τώρα είμαστε πάλι στη Δανία, όπου, με τη χάρι Του, θα εξακολουθήσωμε υπό ευνοϊκές και δυσμενείς συνθήκες να προσθέτωμε τους επαίνους του Ιεχωβά.»