Ελευθερία στους Αιχμαλώτους

«Ο Ιεχωβά επιστρέφει την αιχμαλωσίαν του λαού του.»—Ψαλμός 14:7, Α.Σ.Μ.

Ο ΙΕΧΩΒΑ Θεός είναι ο Μέγας Ελευθερωτής και απελευθερώνει όποιον και ό,τι θέλει στον προσδιωρισμένο καιρό σύμφωνα με τους διακηρυγμένους σκοπούς του. Ο λόγος του ποτέ δεν αστοχεί. Οι υποσχέσεις του, αν και εδόθησαν προ χιλιάδων ετών, φέρονται και θα φερθούν σε πραγματοποίησι. Σε προχριστιανικούς χρόνους ο Ιεχωβά έκαμε να έχουν οι προφήται του άγια ενύπνια και οράσεις που κατεγράφησαν από τους δούλους αυτούς, με σκοπό να τα αναγνώση και τα κατανοήση ο πιστός του λαός στους προσδιορισμένους καιρούς και έτσι να εφοδιασθή με γνώσι, καθοδηγία και παρηγορία. Συχνά ο δούλος στον οποίον είχε δοθή η όρασις δεν αντελαμβάνετο τη σημασία της, η απλή δε αιτία τούτου ήταν ότι δεν προωρίζετο γι’ αυτόν αλλά για άλλους. Ο Ιεχωβά δίνει την όρασι και αποκρύπτει τη σημασία της, και αυτός είναι που αποκαλύπτει τη σημασία της οράσεως και σε οποιονδήποτε αυτός εκλέγει. (Ψαλμός 25:14) Και τώρα, στα άρθρα που θα ακολουθήσουν, θα μάθωμε ότι ο Παντοδύναμος Ελευθερωτής θα απελευθερώση όλους όσοι αγαπούν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, και θα ανοικοδομήση την αγία του πόλι (τη Σιών, την οργάνωσι του Θεού) και θα την καταστήση «ωραίαν εις ανύψωσιν, χαράν πάσης της γης». (Ψαλμός 48:2, Α.Σ.Μ.) Αυτή τη φορά δεν θα είναι η κατά γράμμα πόλις της Παλαιστίνης, αλλά μια πνευματική οργάνωσις με τον Χριστόν Ιησούν τον Βασιλέα καθήμενον επάνω στο θρόνο της.

² Ο Δανιήλ ήταν ένας πιστός λάτρης του Θεού, και ένας σφόδρα αγαπητός. (Δανιήλ 9:23) Το όνομά του σημαίνει «ο Θεός είναι κριτής» ή «κριτής του Θεού», και επομένως ένας που διεκδικεί ή τιμωρεί, απαγγέλλει δικαστική απόφασι—ένας αρκετά ισχυρός για να εκτελέση αυτά τα πράγματα. Τώρα έχει έλθει η ημέρα για κρίσι, η οποία σημαίνει καταδίκη των καταδυναστών, απελευθέρωσι των καταδυναστευομένων, για την πλήρη διεκδίκησι του πιστού λαού του Θεού και προς αίνον του αγίου Του ονόματος. Για τούτο, έχουν ιδιαίτερη σπουδαιότητα οι οράσεις και τα θαυμάσια που είδε ο Δανιήλ και κατέγραψε γι’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Αυτά δεν εδόθησαν για την καθοδηγία του πιστού αυτού προφήτου, αλλά για έναν καιρό που οι άγιοι του Υψίστου Θεού θα ζούσαν ανάμεσα σε τρομερή διαφθορά και βία στον κόσμο· που θα διατηρούσαν αδιάσειστη προσήλωσι στην αλήθεια, αν και θα βρίσκονταν σε μια κατάστασι περικυκλωμένη από δυσκολίες και περιτριγυρισμένη από πειρασμούς· σ’ έναν καιρό που θα ωμολογούσαν δημοσίως την πίστι τους, τη λατρεία τους και τις προφητείες στην αγία υπηρεσία του Ιεχωβά ανάμεσα σε σοβαρούς κινδύνους, με το να εκφράζουν τις κρίσεις του Θεού περιφρονώντας τους αχαλίνωτους, ισχυρούς και ασπλάγχνους τυράννους. Στη διάρκεια αυτού του καιρού θα ελάμβαναν πείραν θαυμαστών αποδείξεων της παρ’ αξίαν αγαθότητός του και προστατευτικής φροντίδος του.

³ Οι οράσεις και τα θαυμάσια που αναγράφονται στο βιβλίο του Δανιήλ είναι για την παρηγορία, την ενθάρρυνσι και την ενίσχυσι του λαού του Ιεχωβά, και τούτο παρά την γενικά παραδεδεγμένη άποψι που διετυπώθη από σχολιαστάς της Βίβλου ότι όλα αυτά πρέπει να εννοηθούν πως έχουν εκπλήρωσι σε μια εκτεταμένη περίοδο χιλιάδων ετών και ότι παρέχουν μια ιστορική περιγραφή αλληλοδιαδόχων βασιλειών και παγκοσμίων αυτοκρατοριών, και ότι όλα πρέπει να εκπληρωθούν πριν από τη βασιλεία του Μεσσίου. Σαφώς αποκαλύπτεται τώρα ότι μερικές από τις οράσεις αυτές επρόκειτο να εισέλθουν στην τελεία τους εκπλήρωσι όταν θα άρχιζε η βασιλεία του Χριστού. Επομένως δεν είναι προφητείες γεγονότων που προηγούνται της Βασιλείας, αλλά εφαρμόζονται όταν η Βασιλεία ιδρύεται. Αν αυτό το γεγονός κατανοηθή και εκτιμηθή, θ’ αντιληφθούμε τη δύναμι και την εφαρμογή αυτών των θαυμασίων οράσεων, και θα μάθουμε ακόμη για γεγονότα που λαμβάνουν χώραν στον ίδιο τον ουρανό, και τα οποία γεγονότα έχουν το αποτέλεσμά τους επάνω στον λαόν του Θεού και στα έθνη της γης. Μόνο ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς θα μπορούσαν ν’ αποκαλύψουν αυτά τα θαυμάσια μυστικά, και αυτό το κάνουν για να καταστή δυνατόν να διακηρυχθούν οι χαρούμενες αγγελίες ότι η ημέρα της απελευθερώσεως είναι παρούσα.

⁴ Οι οράσεις αυτές βρίσκουν την εφαρμογή τους και την εκπλήρωσί τους στον καιρό της κρίσεως του συστήματος πραγμάτων των Εθνών. Ο Θεός τα κρίνει όταν τελειώνη η διορία της εξουσίας των και θα τα τιμωρήση για τον τρόπο μεταχειρίσεως του λαού του εκ μέρους των. Αυτά τα «θαυμάσια» πραγματεύονται επίσης την έγερσι και πτώσι του επαισχύντου βδελύγματος της ερημώσεως, την απελευθέρωσι των αιχμαλώτων από τη μυστική «Βαβυλώνα την Μεγάλην», και το πλήρες τέλος όλων των δυνάμεων που αντιτίθενται στη βασιλεία του Θεού, ναι, το άδοξο τέλος των, στη σύγκρουσί τους με τις ισχυρές, αόρατες δυνάμεις των ουρανών όταν αυτές ενεργούν εναντίον της σατανικής πονηρίας. Οι αποκαλύψεις αυτές στις ημέρες που τα πραγματικά γεγονότα λαμβάνουν χώραν, παρηγορούν και ενισχύουν αληθινά εκείνους που είναι αφωσιωμένοι στον Θεό, και δεν θα μπορούσε να συμβαίνη αυτό αν αυτές οι πολλές προφητείες είχαν λάβει εκπλήρωσι πριν από αιώνες, εκτός, φυσικά, αν αυτό εγίνετο για να επιβεβαιωθούν αυτές οι προφητείες με μικρογραφική εκπλήρωσι. Τώρα είναι καιρός που υπάρχει μεγάλη στενοχωρία σε όλη τη γη, που αντιμετωπίζομε κινδυνώδεις καιρούς, και που τρομερά γεγονότα πρόκειται ακόμη να συμβούν. Τώρα είναι που γίνεται σοβαρή έρευνα για την αιτία αυτών των θλίψεων και περιπλοκών, έτσι ώστε η ελπίδα για απελευθέρωσι και επιβίωσι να καταστή δυνατόν να καθορισθή.

⁵ Δεν μπορεί να υπάρχη καμμιά αμφιβολία για το ότι αυτές οι προφητείες που κατέγραψε ο Δανιήλ εκπληρώνονται σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες», διότι έτσι αναφέρεται. Είναι επίσης βεβαιωμένο ότι η προφητεία μπορεί να κατανοηθή μόνο αφού έχει εκπληρωθή ή κατά την πορεία της εκπληρώσεώς της. Αδιάφορο ποιοι προσπάθησαν να συλλάβουν την έννοια αυτών των οράσεων, δεν μπορούσαν ποτέ να γνωρίσουν προτού ο Ιεχωβά, «όστις αποκαλύπτει μυστήρια» (Δανιήλ 2:47) τις διανοίξη κάνοντας να συμβούν τα πραγματικά γεγονότα. Στον Δανιήλ ελέχθη, «Και συ, Δανιήλ, έγκλεισον τους λόγους, και σφράγισον το βιβλίον, έως του εσχάτου καιρού· τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει, και η γνώσις θέλει πληθυνθή.» (Δανιήλ 12:4) Δεν υπονοείται εδώ η γενική κοσμική γνώσις, όπως οι τρομακτικές ταχύτητες που επιτυγχάνονται μέσω των εφευρέσεων της συγχρόνου εποχής, αλλά κάτι πολύ διαφορετικό. Ή Ελληνική Μετάφρασις των Εβδομήκοντα δίνει το ορθό νόημα: «Και συ, Δανιήλ, έμφραξον τους λόγους, και σφράγισον το βιβλίον έως καιρού συντελείας, έως διδαχθώσι πολλοί και πληθυνθή η γνώσις.» Το ρήμα «περιτρέχω» ή «περιέρχομαι» χρησιμοποιείται εις Ιερεμίαν 5:1 σχετικά με την αναζήτησι γνώσεως. Με την ίδια έννοια χρησιμοποιείται εις Ζαχαρίαν 4:10 (Α.Σ.Μ.): «Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά, οι περιτρέχοντες δια πάσης της γης,» Παραβάλατε επίσης το Αμώς 8:12, Α.Σ.Μ.: «Θέλουσι περιτρέχει, ζητούντες τον λόγον του Ιεχωβά· και δεν θέλουσιν ευρεί.» Η φράσις του Δανιήλ 12:4 σημαίνει ότι πολλοί θα κάνουν σοβαρή και πλήρη μελέτη, για να μπορέσουν να διδαχθούν.

⁶ Ο Ιεχωβά προώρισε όπως οι προφητείες, που εδόθησαν στον Δανιήλ, εκπληρωθούν και σαφώς αποκαλυφθούν στις «έσχατες ημέρες» των Εθνών, και έτσι η γνώσις θα επληθύνετο. Η μετάφρασις του Ρόδερχαμ αποδίδει τη φράσι, «η γνώσις θα αφθονή.» Συνεπώς, το κατάλληλο συμπέρασμα στο οποίο πρέπει να φθάσωμε είναι ότι, ώσπου να έλθη ο ωρισμένος καιρός του Θεού για να εκπληρώση την προφητεία και να δώση το πνεύμα του στο λαό του, παρακινώντας τον να ερευνά επιμελώς και ολοσχερώς τον λόγον του, δηλαδή, σελίδα προς σελίδα, προφητείαν προς προφητείαν, κανείς δεν θα μπορούσε πιθανώς να έχη μια ακριβή ερμηνεία. Το καλύτερο που θα μπορούσε να έχη θα ήταν μια εικασία. Η κατανόησις επεφυλάχθη για την «συντέλειαν του συστήματος πραγμάτων», στην οποία ζούμε τώρα από το 1914.—Ματθαίος 24:3, Μ.Ν.Κ.