Δεν Μένουν Σιωπηλοί για την Καταδίκη του Κόσμου — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Δεν Μένουν Σιωπηλοί για την Καταδίκη του Κόσμου

1. Ποια προφητεία του Ιερεμία ήταν προωρισμένη για μια μικρότερη εκπλήρωσι επάνω στην αρχαία Βαβυλώνα στις ημέρες του Δανιήλ;

ΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ στο βιβλίο του Δανιήλ βρίσκομε επιπρόσθετα λόγια παρηγορίας και ενισχύσεως, που δείχνουν πώς το χέρι του Ιεχωβά είναι επάνω από εκείνους που Αυτός χρησιμοποιεί για να διακηρύξουν τη μαρτυρία Του ενώπιον της ορατής κτίσεως. Στο κεφάλαιο 5 διαβάζομε το προφητικό δράμα του συμποσίου του Βαλτάσαρ. Είχε έλθει ο ωρισμένος καιρός του Θεού για την εκπλήρωσι της προφητείας του κεφαλαίου 51 του Ιερεμία, μέρος του οποίου έλεγε: «Έρχονται ημέραι, και θέλω κάμει εκδίκησιν επί τα γλυπτά της Βαβυλώνος· και πάσα η γη αυτής θέλει καταισχυνθή, και πάντες οι τετραυματισμένοι αυτής θέλουσι πέσει εν τω μέσω αυτής. Τότε οι ουρανοί και η γη, και πάντα τα εν αυτοίς, θέλουσιν αλαλάξει επί Βαβυλώνα· διότι οι εξολοθρευταί θέλουσιν ελθεί επ’ αυτήν από βορρά, λέγει ο Ιεχωβά.» (Ιερεμίας 51:47, 48, Α.Σ.Μ.) Ο Βαλτάσαρ, ο βασιλεύς της Βαβυλώνος, αναμφιβόλως δεν ήξερε τίποτε γι’ αυτή την προφητεία, η οποία θα είχε μια μικρότερη εκπλήρωσι στην αρχαία Βαβυλώνα, αλλά μια τελεία εκπλήρωσι με όλη τη σημασία της στη σημερινή Βαβυλώνα, την επίγεια οργάνωσι του Σατανά, μαζί με όλη την ειδωλολατρία της και τη διαβολική της θρησκεία.

2. (α) Ποια ήταν η σκηνική τοποθέτησις για την προφητεία του συμποσίου του Βαλτάσαρ: (β) Πώς ο βασιλεύς περιέλαβε άμεσα το όνομα του Ιεχωβά στην περίπτωσι:

² Ο Βαλτάσαρ θα είχε, ασφαλώς, διοργανώσει πολλά συμπόσια στη διάρκεια της βασιλείας του, αλλά εκείνο που αναφέρεται στον Δανιήλ, κεφάλαιο 5, ήταν το πιο εξέχον από όλα. Ο Βαλτάσαρ εκάλεσε μαζί χιλίους από τους μεγιστάνας της Βαβυλώνος, καθώς και τις γυναίκες του και τις παλλακές του, και μαζί έπιναν πολύ κρασί, ενώ αινούσαν τους θεούς των, τους χρυσούς, τους αργυρούς, τους χαλκούς, τους σιδηρούς, τους ξυλίνους και τους λίθινους, ονειδίζοντας έτσι τον ζώντα Θεόν, Ιεχωβά. Ήταν καιρός πολέμου με τους Μήδους και Πέρσας, αλλά οι Βαβυλώνιοι αισθάνονταν πώς ήσαν ασφαλείς μέσα από την περιτειχισμένη πόλι τους. Οποιαδήποτε στενοχωρία του πολεμικού καιρού ζητούσαν να την απομακρύνουν πίνοντας πολύ κρασί· οι συμποσιασταί ήσαν εντελώς γεμάτοι από κρασί, και ένοιωθαν τον εαυτό τους αμέριμνο και εύθυμο. «Και εν τη γεύσει του οίνου, προσέταξεν ο Βαλτάσαρ να φέρωσι τα σκεύη τα χρυσά και τα αργυρά, τα οποία Ναβουχοδονόσορ ο πατήρ αυτού αφήρεσεν εκ του ναού του εν Ιερουσαλήμ, δια να πίωσιν εν αυτοίς ο βασιλεύς και οι μεγιστάνες αυτού, αι γυναίκες αυτού, και αι παλλακαί αυτού.» (Δανιήλ 5:2) Αυτά ήσαν αφιερωμένα σκεύη που ο Ιεχωβά είχε οδηγήσει να κατασκευασθούν αποκλειστικώς για την υπηρεσία του ναού, αλλά τώρα εχρησιμοποιούντο κακώς από ένα μεθυσμένο πλήθος, προς ύβριν του Ιεχωβά. Θα επέτρεπε ο Ιεχωβά αυτή τη βεβήλωσι των σκευών της υπηρεσίας του ναού του; Θα επέτρεπε ο Ύψιστος να μολύνωνται τα σκεύη του και να συγκρούωνται με τραχύ τρόπο από τους ευωχουμένους Βαβυλωνίους μεθύσους για την ίδια τους ευχαρίστησι;

3. Πώς ενήργησε ο Ιεχωβά, και με ποια αποτελέσματα;

³ Ο Ιεχωβά έδωσε στον Βαλτάσαρ και στους συμποσιαστάς ένα ξαφνικό τίναγμα. Ο βασιλεύς συνήλθε κάπως από τη μέθη. «Η όψις του βασιλέως ηλλοιώθη, και οι διαλογισμοί αυτού συνετάραττον αυτόν, ώστε οι σύνδεσμοι της οσφύος αυτού διελύοντο, και τα γόνατα αυτού συνεκρούοντο.» (Δανιήλ 5:6) Τι ήταν εκείνο που το επροκάλεσε αυτό; Μια θαυματουργική γραφή εφάνηκε στο κονίαμα του τοίχου του βασιλικού παλατιού. Ο βασιλεύς μπορούσε να δη τα δάκτυλα μιας χειρός που έγραφε. Η γραφή επάνω στον τοίχο ήταν σε ξένη γλώσσα, μια γλώσσα άγνωστη στον Βαλτάσαρ. Αυτός θέλησε μια ερμηνεία και γι’ αυτό εκάλεσε μέσα το «τραστ των εγκεφάλων», όλους τους πολυμαθείς σοφούς του. Αυτοί σκέφθηκαν σοβαρά, αλλά δεν μπορούσαν να διαβάσουν τη γραφή και δεν μπορούσαν να κάμουν γνωστή στον βασιλέα την ερμηνεία της. Ο βασιλεύς είχε ορίσει την ανταμοιβή πορφύρας και χρυσής αλύσεως και του τρίτου του βασιλείου σε οποιονδήποτε που θα ερμήνευε τη γραφή· όταν, λοιπόν, οι σοφοί του απέτυχαν, «ο βασιλεύς Βαλτάσαρ εταράχθη μεγάλως, και ηλλοιώθη εν αυτώ η όψις αυτού, και οι μεγιστάνες αυτού συνεταράχθησαν.» (Δανιήλ 5:9) Θα ελέχθησαν ασφαλώς πολλά και θα έγινε μεγάλη σύγχυσις ανάμεσα στους άρχοντας του συμποσίου του Βαλτάσαρ όταν οι σοφοί απέτυχαν να ερμηνεύσουν τα συνθηματικά λόγια που ήσαν γραμμένα επάνω στον τοίχο της αιθούσης του συμποσίου των. Η σε υψωμένο τόνο συνομιλία και φλυαρία των θα μεταφέρθηκε σε όλο το παλάτι και πιθανώς σε όλη την πόλι. Η Βαβυλών ήταν πράγματι ταραγμένη.

4. Με ποιον τρόπο κατηύθυνε ο Ιεχωβά να ανοιχθή ο δρόμος για να δοθή η πλήρης μαρτυρία;

⁴ Ο Ιεχωβά, μ’ αυτή τη μικρή ενέργεια, είχε ρίξει σε ταραχή το παλάτι και είχε επιφέρει ανείπωτη στενοχωρία και φόβο στους συμποσιαστάς. Αλλά δεν επρόκειτο ν’ αφήση σ’ αυτό το σημείο την ενέργειά του. Υπήρχε ένα άγγελμα από τον Ιεχωβά που έπρεπε να δοθή και ο Ιεχωβά κατηύθυνε το κάθε τι να προσαρμοσθή με τον σκοπό του. Η βασιλομήτωρ άκουσε τι συνέβαινε και μπήκε στην αίθουσα του συμποσίου. Επέστησε την προσοχή του Βαλτάσαρ σε κάποιον που ήταν γεμάτος με σοφία από τον Θεό και που θα μπορούσε να ειπή τη σημασία της επιγραφής, στον Δανιήλ. Ο βασιλεύς, λοιπόν, είπε: «Τώρα λοιπόν ας προσκληθή ο Δανιήλ, και θέλει δείξει την ερμηνείαν.» (Δανιήλ 5:12) Έτσι ανοίχθηκε ο δρόμος για τον Δανιήλ να δώση ένα άγγελμα μπροστά στον βασιλέα και τους κυριωτέρους άρχοντας της Βαβυλώνος. Ο Ιεχωβά δεν είχε προικίσει άλλο πρόσωπο με τα προσόντα να είναι μάρτυς του· μόνο ο Δανιήλ ήταν σε θέσι να μιλήση για τους σκοπούς του Ιεχωβά όσον αφορά τη Βαβυλώνα.

Ο ΔΑΝΙΗΛ, ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

5, 6. Ποιες ήσαν οι συνθήκες που περιεστοίχιζαν τον Δανιήλ στο παλάτι, και τι είπε μπροστά στους συμποσιαστάς;

⁵ Ο Δανιήλ είδε τη γραφή και εννόησε τη σημασία του αγγέλματος. Δεν ήταν κάτι που επρόκειτο να αρέση στον βασιλέα και τους μεγιστάνας στο συμπόσιο. Εκεί ήταν ο Δανιήλ στο μέσον όλων εκείνων των Βαβυλωνίων, με τους βασιλικούς φρουρούς των ανακτόρων και, χωρίς αμφιβολία, πολλούς στρατιωτικούς ηγέτας πλησίον. Ο Δανιήλ στεκόταν εντελώς μόνος και άοπλος. Μήπως όλη η βασιλική λαμπρότης και πομπή τον έκαμε να καταληφθή από δέος; Μήπως το γεγονός ότι αυτοί υπερείχαν αριθμητικώς ενέβαλε φόβο στον Δανιήλ και τον έκαμε να τροποποιήση ή μαλακώση το άγγελμα του Ιεχωβά ή τον έκαμε να χάση την όρασι του επιμάχου ζητήματος;

⁶ Πρώτ’ απ’ όλα ο Δανιήλ απέρριψε όλες τις προτάσεις ανταμοιβής που έγιναν από τον βασιλέα· δεν ήθελε εκείνο που είχε να προσφέρη η Βαβυλών. Έπειτα προχώρησε για να δείξη πώς ο Ιεχωβά είχε ταπεινώσει στο παρελθόν τον Ναβουχοδονόσορα, τον πατέρα του Βαλτάσαρ, εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης του και της υπερηφανείας του. Αλλά ο Βαλτάσαρ είχε αποτύχει να διδαχθή από ό,τι ο Ιεχωβά έκαμε στον Ναβουχοδονόσορα· ακολούθησε πορεία όμοια με την πορεία του πατρός του. Και εκτός τούτου, ο Βαλτάσαρ είχε βεβηλώσει τα σκεύη του ναού που ανήκαν στον Κύριο και ενώ τα μετεχειρίζετο κακώς, αινούσε τους δαιμονικούς θεούς. Έκαμε πάνω από χίλιους άλλους να ενωθούν σ’ αυτή τη θρασεία πράξι. Ο Δανιήλ μίλησε για την υψηλή θέσι που κατείχε ο Θεός πάνω από τον Βαλτάσαρ και έπειτα ανέγνωσε τα λόγια που ήσαν γραμμένα επάνω στο κονίαμα του τοίχου. «Αύτη είναι η ερμηνεία του πράγματος· Μενέ, εμέτρησεν ο Θεός την βασιλείαν σου, και ετελείωσεν αυτήν· Θεκέλ, εζυγίσθης εν τη πλάστιγγι, και ευρέθης ελλιπής· Φερές, διηρέθη η βασιλεία σου, και εδόθη εις τους Μήδους και Πέρσας.»—Δανιήλ 5:26-28.

7. Πώς έδειξε ο Δανιήλ την πλήρη εμπιστοσύνη του στον Ιεχωβά, και τι επακολούθησε σ’ αυτόν για την ακεραιότητά του;

⁷ Όχι, ο Δανιήλ ούτε ωπισθοδρόμησε ούτε φοβήθηκε ανάμεσα στους συμποσιαστάς ή μπροστά στην παρουσία του βασιλέως. Ήταν εκεί ως ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά και βασιζόταν στον Ισχυρόν που τον είχε αποστείλει. Με σαφή, αξιοπρεπή, μετρημένη ομιλία έκαμε τη διακήρυξι των κρίσεων του Ιεχωβά, έτσι ώστε όλοι μπορούσαν να ακούσουν. Αυτή ήταν η αλήθεια του Θεού και ο Δανιήλ ήξερε ότι ήταν εκεί για να την ειπή. Ναι, οι Βαβυλώνιοι εσκέπτοντο ότι η πόλις τους ήταν απόρθητη, αλλά οι προφήται του Ιεχωβά είχαν προείπει την ανατροπή της. Ο Δανιήλ ήξερε ότι οι λόγοι του Ιεχωβά θα επαλήθευαν αδιάφορο τι είδους οχυρώσεις είχε η πόλις, και ο Δανιήλ έλαβε το προνόμιο να σώση τη ζωή του στη διάρκεια της αλώσεως της Βαβυλώνος, με την προστασία του Ιεχωβά. Την ίδια εκείνη νύχτα είδε με τα μάτια του να συμβαίνουν οι πράξεις που εχρησιμοποιήθηκε να αναγγείλη από πριν ως ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, όταν ο Βαλτάσαρ εθανατώνετο και η βασιλεία περιήρχετο στα χέρια του Δαρείου του Μήδου. Ακολούθως, ο Δαρείος εξύψωσε πολύ τον Δανιήλ στη νέα κυβέρνησι, για να συμπληρωθή το προφητικό δράμα.

8. (α) Ποιος ή τι εξεικονίζετο από τον Ναβουχοδονόσορα, τον Βαλτάσαρ και τη Βαβυλώνα; (β) Πότε έχει εκπλήρωσι η προφητεία;

⁸ Τι μας δείχνει αυτό σήμερα; Τι εξεικονίζετο από τη Βαβυλώνα, τον Ναβουχοδονόσορα και τον Βαλτάσαρ; Πότε λαμβάνει χώραν η εκπλήρωσις; Η Βαβυλών είχε αναπτυχθή από τον Ναβουχοδονόσορα σε μια ισχυρή αυτοκρατορία, και εξεικονίζει την ορατή οργάνωσι του Σατανά στην οποία η δαιμονική θρησκεία είναι εξέχουσα. Ο Ναβουχοδονόσορ, επομένως, εξεικόνιζε τον Σατανά· ενώ ο Βαλτάσαρ παρίστανε το «σπέρμα του όφεως», το ορατό θρησκευτικό, εμπορικό και πολιτικό σπέρμα του Σατανά σήμερα. (Γένεσις 3:15· Ιωάννης 8:44) Στο 1914 άρχισε στους ουρανούς ο πόλεμος εναντίον του Σατανά και της πονηρής του οργανώσεως, και τώρα οι δυνάμεις του Ιεχωβά υπό τον Χριστόν στέκουν ευθυγραμμισμένες για το τελικό κτύπημα εναντίον ολοκλήρου αυτού του συστήματος πραγμάτων. Σ’ αυτές ακριβώς τις έσχατες ημέρες του παλαιού αυτού κόσμου—τώρα στην εποχή μας—εκπληρώνεται τελείως η προφητεία. (Λουκάς 21:26· Αποκάλυψις 12:7-12) Η οργάνωσις του Σατανά είναι διηρημένη και σε μεγάλη ταραχή τώρα, και προσπαθεί αφρόνως να λησμονήση τις πολυπληθείς θλίψεις καταπίνοντας τον οίνον της Βαβυλώνος.—Ιερεμίας 51:7· Αποκάλυψις 18:3.

9. Ποιους προεσκίαζαν τα σκεύη του ναού που έτυχαν κακής μεταχειρίσεως;

⁹ Τι θα πούμε για τα σκεύη του ναού; Αυτά εχρησιμοποιούντο στον τυπικό ναό του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ· ήσαν πραγματικά μέρος του ναού. Στους Χριστιανούς ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος λέγει, εις 1 Κορινθίους 3:16, 17: «Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού, και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν; Εάν τις φθείρη τον ναόν του Θεού, τούτον θέλει φθείρει ο Θεός· διότι ο ναός του Θεού είναι άγιος, όστις είσθε σεις.» Οι κεχρισμένοι μάρτυρες του Ιεχωβά αποτελούν την οργάνωσι του ναού του και αυτός αγιάζει κάθε έναν απ’ αυτούς ως σκεύος «τιμίας χρήσεως, . . . εύχρηστον εις τον δεσπότην, ητοιμασμένον εις παν έργον αγαθόν.» (2 Τιμόθεον 2:21) Εις εκπλήρωσιν της προφητείας, οι ορατοί δούλοι του Ιεχωβά είναι εκείνοι που υβρίζονται και καταδιώκονται και γίνονται παίγνιον για την ευθυμία εκείνων που είναι τώρα μεθυσμένοι με τον οίνον της Βαβυλώνος. Όλοι επάνω στη γη σήμερα πρέπει να παραδεχθούν ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά μισούνται και χλευάζονται από τον κόσμο επειδή φέρουν το όνομα του Ιεχωβά και προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με τις εντολές του. (Ματθαίος 24:9) Τούτο είναι ωσάν αυτοί, οι Βαβυλώνιοι της σημερινής εποχής, να κάνουν αυτά τα πράγματα στον ίδιο τον Χριστό, επιφέροντας κατάκρισι εναντίον τους άνωθεν.—Ματθαίος 25:31-46.

10. Εις εκπλήρωσιν της προφηιείας, ποια είναι η «επί του τοίχου γραφή», και ποια στάσι λαμβάνουν απέναντι της οι άρχοντες της σύγχρονης Βαβυλώνος;

¹⁰ Ο ωρισμένος καιρός του Ιεχωβά ήλθε για την επίδοσι του αγγέλματος της τελικής κρίσεως εναντίον της σύγχρονης Βαβυλώνος. Όπως, ακριβώς, κανείς δεν μπορούσε να εμποδίση τον Ιεχωβά από το να γράψη επάνω στους τοίχους του παλατιού της Βαβυλώνος, παρόμοια σήμερα ο κλήρος, οι πολιτικοί και οι εμπορικοί καταδυνάσται αναγκάζονται από τον Ιεχωβά ν’ ακούσουν το άγγελμα της κρίσεως· δεν μπορούν να το αποφύγουν, ακόμη και αν προσπαθούν μέσω δικτατόρων και μηχανευόμενοι αδικίαν δια νόμων και διαταγμάτων να φιμώσουν εκείνους που το διακηρύττουν. Οι συνήγοροί των μπορεί να λέγουν—επειδή δεν μπορούν να κατανοήσουν τον λόγον του Ιεχωβά ούτε να τον εξηγήσουν—ότι το άγγελμα είναι χωρίς σημασία. Αλλά όλοι τους γνωρίζουν ότι δεν υπήρξε ποτέ τέτοια στενοχωρία και κλονισμός και αστάθεια στον διηρημένο κόσμο του Σατανά όπως τώρα. Το άγγελμα του Ιεχωβά τούς ενοχλεί και τους ταράσσει. Δεν τους αρέσει να το πιστεύουν, και όμως, με το να πολεμούν εκείνους που το κηρύττουν, δείχνουν ότι κατανοούν πως είναι αληθινό. Οποιαδήποτε άλλη μικρή μειονότης θα ηγνοείτο απ’ αυτούς. Ακόμη και ο θρησκευτικός οίνος της Βαβυλώνος δεν τους παρηγορεί· δεν τους επαρκεί. Μολονότι μπορεί να είναι μεθυσμένοι, το ισχυρό από τον Ιεχωβά άγγελμα της «επί του τοίχου γραφής» τους κάνει να συνέρχωνται κάπως και τα γόνατά τους συγκρούονται από φόβο.

11. (α) Ποιον εξεικόνιζε ο Δανιήλ; (β) Ποια είναι η εκπλήρωσις της ενεργείας που έκαμε η βασιλομήτωρ;

¹¹ Ο Δανιήλ, φυσικά, εξεικόνιζε τους κεχρισμένους μάρτυρας του Ιεχωβά, το σώμα των ανθρώπων που ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί τώρα για να κάμη σαφές το άγγελμά του. Μόνοι τους οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θα μπορούσαν να προχωρήσουν πολύ με την παγκόσμια διακήρυξι ενός αγγέλματος σαν αυτό που έδωσε ο Ιεχωβά εναντίον αυτού του παλαιού κόσμου, αλλά ο Ιεχωβά τούς υποστηρίζει και Αυτός φροντίζει για ν’ ακουσθούν τώρα σε όλο τον κόσμο. Στην προφητεία η βασιλομήτωρ ήταν εκείνη που χρησιμοποιήθηκε από τον Ιεχωβά για ν’ ανοίξη το δρόμο ώστε ν’ ακουσθή ο Δανιήλ. Δεν ήταν αυτή μέσα στο συμπόσιο, αλλά κατείχε μια θέσι ελάσσονος διακυβερνήσεως στη χώρα· ήταν στενά συνδεδεμένη με τον βασιλέα, μέλος της επισήμου οικογενείας. Αυτό δείχνει πώς υπάρχουν μερικοί άνδρες και γυναίκες καλής θελήσεως σε δημόσια αξιώματα, κάτω από τις κύριες κυβερνητικές εξουσίες, οι οποίοι τρέφουν φιλάγαθα αισθήματα προς τους μάρτυρας του Ιεχωβά και πιστεύουν ότι οι μάρτυρες αυτοί αντιπροσωπεύουν τον Κύριο και έχουν δικαίωμα και πρέπει να ακουσθούν. Στο έργο της μαρτυρίας των οι δούλοι του Ιεχωβά έχουν χρησιμοποιήσει πολλούς νόμους για να κρατήσουν ανοιχτό το δρόμο της μαρτυρίας· επήγαν στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας για να προστατεύσουν το δικαίωμά τους να ομιλούν. Συχνά ευρήκαν συμπαθητικά διακειμένους αξιωματούχους κυβερνήσεων, οι οποίοι τους εβοήθησαν να επωφεληθούν της ελευθερίας του λόγου και της λατρείας, αυτοί ενίοτε ανοίγοντας το δρόμο στους μάρτυρας του Ιεχωβά για να δώσουν μαρτυρία μπροστά στους ανωτέρους άρχοντας των επιγείων κυβερνήσεων. Ήθελαν ν’ αφήσουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά να ακουσθούν.

12. (α) Τι είδους άγγελμα θέλουν ν’ ακούσουν οι σύγχρονοι Βαβυλώνιοι; (β) Γιατί; (γ) Αλλά ποια στάσι λαμβάνουν τώρα απέναντί τους οι μάρτυρες του Ιεχωβά;

¹² Σήμερα το πλήθος του ορατού «σπέρματος του όφεως» που στέκει σε αντίθεσι προς τη διακυβέρνησι της βασιλείας του Ιεχωβά, που άρχισε στο 1914, βρίσκει μπροστά του τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Σ’ αυτό το πλήθος θα άρεσε ν’ ακούση ένα ευχάριστο άγγελμα, δηλαδή, ότι αυτός ο παλαιός κόσμος θα διαρκή επ’ αόριστον. Αγαπούν να έχουν σε ενέργεια αυτό το σύστημα πραγμάτων, διότι τέρπονται να δεσπόζουν του λαού μέσω της απάτης των και πλουτίζουν και παχύνονται. (Ιερεμίας 5:28-31) Αλλά θα καταστήσουν ηπιώτερο οι μάρτυρες του Ιεχωβά το άγγελμα της κρίσεως που προέρχεται από τον Ιεχωβά; Θα προσπαθήσουν να ευχαριστήσουν τα αυτιά του «σπέρματος» του Σατανά; Με το έλεος του Ιεχωβά διακηρύττουν τολμηρά την πλήρη σημασία του αγγέλματος με ολοένα αυξανόμενη έντασι και οριστικότητα, όπως έκαμε και ο Δανιήλ. Γνωρίζουν ότι οι εκτελεστικές δυνάμεις του Ιεχωβά κινούνται και ότι ο Ιεχωβά σύντομα θ’ αναλάβη την πλήρη διακυβέρνησι της γης μέσω του Χριστού Ιησού. Αυτό είναι αληθινό. Αυτό είναι δίκαιο. Δεν μπορούν να είναι διστακτικοί. Όπως, ακριβώς, ο Δανιήλ στεκόταν μόνος και άοπλος, έτσι και οι μάρτυρες του Ιεχωβά δεν φέρουν σαρκικά όπλα. Δεν προσπαθούν να επιτελέσουν την ανατροπή του πονηρού κόσμου μέσω της ιδίας των δυνάμεως, αλλά στέκουν ως αγγελιαφόροι του Ιεχωβά και κάνουν εντύπωσι σε όλους τους ανθρώπους με την τόλμη τους και την πλήρη εμπιστοσύνη τους στον Ιεχωβά. Ο Δανιήλ ποτέ δεν μίλησε με περισσότερη τόλμη όσο πριν ακριβώς από το τέλος του Βαλτάσαρ, και σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά κάνουν το ίδιο, διότι το τέλος του παλαιού αυτού συστήματος πραγμάτων είναι πλησίον.

ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

13. Ποιοι ωφελούνται από την επίδοσι του προειδοποιητικού αγγέλματος, και πώς;

¹³ Το άγγελμα εσήμαινε επίσης κάτι προσωπικώς για τον Δανιήλ· εσήμαινε την απελευθέρωσί του από αυτή την πόλι που έφερνε τόσο μεγάλο ονειδισμό εναντίον του Ιεχωβά και κατεδυνάστευε το λαό. Έτσι και στους συγχρόνους καιρούς οι μάρτυρες του Ιεχωβά επιδίδουν, ακριβώς ένα άγγελμα της ιδίας των απελευθερώσεως από τον πονηρό κόσμο και τα λόγια αυτά διαδίδονται σε όλα τα μέρη της γης. Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε υποταγή στην τάξι του «σπέρματος του όφεως», ακούουν δε και βοηθούνται από τη διακονία των μαρτύρων του Ιεχωβά· αυτοί εκτιμούν την ευκαιρία να ταχθούν με τον Ιεχωβά Θεό και τον Χριστό Ιησού και να κερδίσουν ζωή. Η πλειονότης θα παραμείνη μεθυσμένη από τον θρησκευτικό οίνο της Βαβυλώνος, αλλά μια μειονότης θα προσέξη και θα σωθή. Έως τον καιρόν αυτόν οι μάρτυρες του Ιεχωβά εφρόντισαν ώστε εκατοντάδες χιλιάδες άτομα καλής θελήσεως να ενωθούν μαζί τους στη διακήρυξι του αγγέλματος του Ιεχωβά, πράγμα που συμβάλλει στη σωτηρία τους. (Αποκάλυψις 22:17) Αυτό φέρνει παρηγορία, χαρά και ευφροσύνη στους δούλους του Ιεχωβά. Είναι εις εκπλήρωσιν των προφητειών του Ιεχωβά, τις οποίες αυτοί μελετούν προσεκτικά και έτσι εξαρτίζονται για να κηρύττουν και γίνονται ισχυροί στην πίστι.

14, 15. (α) Τι προλέγεται με τη διαφύλαξι του Δανιήλ, του Ιερεμία και άλλων πιστών μαρτύρων του Ιεχωβά, μέσα από τις καταστρεπτικές πράξεις; (β) Δια πίστεως τι βλέπομε τώρα;

¹⁴ Ο Δανιήλ, ο Ιερεμίας, ο Μωυσής, ο Νώε και άλλοι μάρτυρες του Ιεχωβά διεβιβάσθησαν σώοι μέσα από καιρούς καταστροφής, και αυτό εξεικονίζει πώς ο Ιεχωβά θα διαβιβάση μερικούς από την τάξι του κεχρισμένου «υπολοίπου» μέσα από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος στο νέο κόσμο. Επί πλέον, οι προφητείες δείχνουν ότι αναρίθμητοι άλλοι επέζησαν επίσης, εξεικονίζοντας ότι πολλοί από τα «άλλα πρόβατα» του Κυρίου θα διαβιβασθούν μέσα από τον καιρό της καταστροφής του παλαιού αυτού κόσμου και θα εξακολουθήσουν να ζουν στο νέο κόσμο της δικαιοσύνης υπό την διακυβέρνησιν του Ιεχωβά. Τι προνόμιο, απαράμιλλο και ένδοξο, το να είμεθα εδώ στο μέσον του έργου της μαρτυρίας έως το πλήρες τέλος του παλαιού αυτού κόσμου! Δείχνοντας πιστότητα, θα ιδούμε να συμβαίνουν όλα όσα ο Ιεχωβά μάς κατηύθυνε να κηρύξωμε. «Και το ύψος του ανθρώπου θέλει υποκύψει, και η έπαρσις των ανθρώπων θέλει ταπεινωθή· μόνος δε ο Κύριος θέλει υψωθή εν εκείνη τη ημέρα.» «Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν ειπεί, Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν, και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Κύριος· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού.»—Ησαΐας 2:17· 25:9.

¹⁵ Αυτό είναι κάτι που θα το ιδούμε. Έπειτα θα είναι οι ανείπωτες ευλογίες, του νέου κόσμου. Αυτή είναι η σωτηρία του Ιεχωβά για κείνους που τον αγαπούν. Ακόμη και τώρα, δια πίστεως βλέπομε αυτά τα πράγματα. Οι καρδιές μας χαίρουν! Ήδη βλέπομε ότι ο Χριστός Ιησούς βασιλεύει από το 1914. Συνοδεύοντας τη διακυβέρνησι αυτή—όπως ακριβώς προελέχθη—η σύγχυσις, η ασθένεια, οι πόλεμοι και η στενοχωρία διασχίζουν τις τάξεις του παλαιού κόσμου που καταρρέει· το τέλος του είναι πλησίον.

16. (α) Θα χρειασθή τώρα να κράξουν οι λίθοι αντί των ζωντανών μαρτύρων για να αναγγείλουν τη Βασιλεία; (β) Γιατί απαντάτε έτσι; (γ) Με τη βεβαίωσι που έχομε από τις Γραφές στερεωμένη στη διάνοιά μας, τι πρέπει να πράξωμε τώρα;

¹⁶ Βλέποντας καθαρά αυτά τα πράγματα, μπορούμε τώρα να καθυστερούμε από το να δώσωμε αυτή τη μαρτυρία; Μπορούμε να μένωμε σιωπηλοί, όταν ο αόρατος Βασιλεύς μας Ιησούς Χριστός βασιλεύη; Θα παραιτηθούμε από το να δίδωμε μαρτυρία για τον Ιεχωβά λόγω φόβου, απειλών, δυσκολιών, διωγμού, ονειδισμού ή κάποιας άλλης αιτίας; Θα χρειασθή τώρα να κράξουν οι λίθοι αντί των ζωντανών μαρτύρων για να αναγγείλουν τη Βασιλεία; Όλες οι προφητείες απαντούν, Όχι! Στους αρχαίους χρόνους ο Ιεχωβά εκράτησε τους ορατούς του δούλους πιστούς μάρτυρας ως το τέλος, διαφυλάττοντάς τους μέσα από την καταστροφή οργανώσεων, η οποία προεσκίαζε την καταστροφή του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων στον Αρμαγεδδώνα. Για τούτο στις τελευταίες ημέρες του παλαιού αυτού κόσμου ο Ιεχωβά, του οποίου οι προφητείες δεν αποτυγχάνουν ποτέ, θα διαφυλάξη όμοια το άφοβο, ορατό σώμα των δούλων του και των συντρόφων των μέσα από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος σαν μια μαρτυρία της υπεροχής του. Αυτή η διαβεβαίωσις των Γραφών μάς δίδει πρόσθετη δύναμι και μεγάλη χαρά. Βλέπομε ότι υπάρχουν τόσοι διάφοροι τρόποι για τη διακήρυξι του αγγέλματος τώρα· πραγματικά όλοι όσοι επιθυμούν, καθίστανται ικανοί να ενωθούν στην παγκόσμια κραυγή του αίνου προς τον Ιεχωβά. Ας κάνωμε, λοιπόν, ως άτομα, οπουδήποτε και αν βρισκόμαστε, παν ό,τι απόκειται στη δύναμί μας, για να έχωμε προσωπικώς μέρος στη θαυμαστή, νικηφόρο αποτελείωσι του έργου της μαρτυρίας με το να στέκωμε τώρα δραστήριοι και άφοβοι ως μάρτυρες του Ιεχωβά έως τα πλήρες τέλος.—Ματθαίος 24:13.