Η Σημασία των Δεινών του Κόσμου
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ στον κόσμο είναι αληθινά σε κακή κατάστασι σήμερα. Πιθανώς θ’ απορήτε γιατί. Υπάρχει, λοιπόν, λόγος για όλα τα αυξανόμενα δεινά του κόσμου. Υπάρχει δε και ζωτική σημασία σ’ αυτά. Η Αγία Γραφή χύνει φως σ’ αυτή τη σημασία στο κατά Ματθαίον 24:3· όπως αναφέρεται εκεί, οι μαθηταί ερώτησαν τον Ιησούν: «Ειπέ προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα; και τι το σημείον της παρουσίας σου, και της συντελείας του αιώνος;» Η απάντησις που έδωσε ο Ιησούς και που αναγράφεται στο έβδομο εδάφιο, είναι εξώφθαλμη: «Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος, και βασιλεία επί βασιλείαν· και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί, και σεισμοί κατά τόπους.»
Ο ασυνήθης, λοιπόν, αριθμός των σεισμών που είχαμε από το έτος 1914 σημαίνει αληθινά κάτι. Το ίδιο και οι λιμοί και οι παγκόσμιοι πόλεμοι. Ακόμη και όλος ο φόβος που συνέχει τον κόσμο και η συγκεχυμένη κατάστασις όλων των εθνών σημαίνουν κάτι, διότι στο κατά Λουκάν 21:25, 26 ο Ιησούς προλέγει ότι στις «έσχατες ημέρες» του πονηρού αυτού κόσμου θα συνέβαινε τούτο: «Και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα· οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην.» Εδώ προείπε ο Ιησούς ότι θα ήρχετο καιρός που τα Έθνη θα ευρίσκοντο σε αμηχανία όσο ποτέ προηγουμένως. Και δεν θα μπορούσαν να βρουν διέξοδο από τη σύγχυσί των. Καθώς στρέφομε γύρω μας σήμερα βλέπομε πόσο τα έθνη φοβούνται το μέλλον. Υπάρχει η απειλή της βόμβας υδρογόνου. Ακόμη και οι οξύνοες πολιτικοί, με όλες των τις συνεδριάσεις, λίγα μόνο κάνουν για να ελαφρύνουν τα δεινά του κόσμου. Δεν ξέρουν πού να στραφούν.
Πρέπει, λοιπόν, τώρα να φοβούνται το μέλλον οι αληθινοί Χριστιανοί όπως κάνει όλος ο κόσμος; Όχι, δεν φοβούνται αυτοί· διότι στο κατά Λουκάν 21:28 ο Ιησούς εξηγεί: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» Πόσο πλησιάζει; Ο Χριστός Ιησούς προχωρεί για να μας πη τα εξής στα εδάφια 29 έως 32: «Ιδέτε την συκήν και πάντα τα δένδρα· όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ’ εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον. Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.»
Όλα αυτά σημαίνουν ότι ζούμε σ’ έναν καιρό στον οποίον θα γίνη μια πλήρης μεταβολή στο σύστημα πραγμάτων. Ένας παλαιός κόσμος πρέπει να φύγη και ένας νέος κόσμος πρέπει ν’ αρχίση. Δεν είναι παράδοξο το ότι είπε ο Ιησούς να υψώσετε «τας κεφαλάς σας» και να χαρήτε όταν βλέπετε πλημμύρα δεινών επάνω στη γη, διότι ήλθε το τέλος της κυριαρχίας του Διαβόλου επάνω στο ανθρώπινο γένος! Ο Σατανάς ή Διάβολος είναι εκείνος που επιφέρει αυτά τα δεινά στην ανθρωπότητα. Ο Σατανάς δεν θέλει να γνωρίζη ο λαός ότι αυτός είναι πραγματικά ο άρχων του πονηρού τούτου κόσμου και ότι πλανά τα έθνη. Ο Διάβολος θέλει να πιστεύη ο λαός ότι ο Θεός είναι υπεύθυνος για τα δεινά. Αλλά, όπως μαθαίνομε από την Αποκάλυψι 12:7-9, 12, ο Διάβολος είναι ο πραγματικός ένοχος: «Και έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και δεν υπερίσχυσαν, ουδέ ευρέθη πλέον τόπος αυτών εν τω ουρανώ. Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Δια τούτο ευφραίνεσθε, οι ουρανοί, και οι κατοικούντες εν αυτοίς. Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»
Όταν έγινε εκείνος ο πόλεμος, μεταξύ του 1914 και του 1918, ο Διάβολος έχασε τον αγώνα. Κατερρίφθη στη γη. Εξωργισμένος πολύ απ’ αυτό, επιφέρει αλλεπάλληλα δεινά στο ανθρώπινο γένος. Αλλά μπορούμε να χαίρωμε, διότι όταν βλέπωμε αυτά τα δεινά, αυτό σημαίνει ότι λίγος μόνο καιρός εναπέμεινε στον Διάβολο πριν από τον Αρμαγεδδώνα. Σ’ εκείνον τον πόλεμο ο Χριστός θα πατάξη τα έθνη με «ράβδον σιδηράν» και, επίσης, θα εξαλείψη τον Διάβολο. Αυτός ο περιορισμός του Διαβόλου στην άβυσσο αναφέρεται στην Αποκάλυψι 20:1-3: «Και είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς· και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον, και έκλεισεν αυτόν, και εσφράγισεν επάνω αυτού, δια να μη πλανήση τα έθνη πλέον.» Ο Χριστός Ιησούς απλώς συλλαμβάνει τον Διάβολον και τον ρίχνει μέσα στην άβυσσο. Αφού ο Διάβολος δεν θα δρα πλέον για να παρεμβαίνη στα πράγματα της ανθρωπότητος, τα δεινά της γης θα λήξουν.
Στον Αρμαγεδδώνα, επίσης, τα έθνη του κόσμου τούτου θα υποστούν καταστροφή. Ο προφήτης Δανιήλ προείπε αυτό το έργον της συντριβής των εθνών στο Δανιήλ 2:44: «Και εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων, θέλει αναστήσει ο Θεός του ουρανού βασιλείαν, ήτις εις τον αιώνα δεν θέλει φθαρή· και η βασιλεία αύτη δεν θέλει περάσει εις άλλον λαόν· θέλει κατασυντρίψει και συντελέσει πάσας ταύτας τας βασιλείας, αυτή δε θέλει διαμένει εις τους αιώνας.» Μετά τη συντριβή αυτή των εθνών θ’ αρχίση η χιλιετής βασιλεία του Χριστού. Ένας δίκαιος νέος κόσμος θα εκτοπίση έναν πονηρό παλαιό κόσμο. Τα πράγματα τότε θα είναι διαφορετικά. Δεν θα υπάρχουν παγκόσμιες ταραχές, ούτε ασθένειες, ούτε θάνατος θα μαστίζη την ανθρωπότητα. Όλα τα ζώα θα γίνουν φίλοι του ανθρώπου. Ο προφήτης του Θεού μάς λέγει γι’ αυτόν τον ευτυχισμένο καιρό στο Ησαΐας 11:3-9 (ΑΣ):
«Δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού· ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού, αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης· και θέλει πατάξει την γην εν τη ράβδω του στόματος αυτού, και δια της πνοής των χειλέων αυτού θέλει θανατόνει τον ασεβή. Και δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού. Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλω τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»
Αντί, λοιπόν, να είναι γεμάτη από δεινά η γη, σε λίγο θα είναι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά. Οι ασεβείς θα καταστραφούν. Τίποτε δεν θα προξενή ενόχλησι στο νέο κόσμο του Θεού. Ώστε ζούμε πραγματικά σ’ έναν πολύ ευλογητό καιρό, διότι τα παγκόσμια δεινά σημαίνουν ότι οι «έσχατες ημέρες» της κυριαρχίας του Σατανά πλησιάζουν.