Τα Ψεύδη Οδηγούν σε Απώλεια της Ζωής — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Τα Ψεύδη Οδηγούν σε Απώλεια της Ζωής

«Ταύτα λέγει ο Υιός του Θεού, . . . Εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας· και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας.» «Οι δε δειλοί και άπιστοι και βδελυκτοί και φονείς και πόρνοι και μάγοι και ειδωλολάτραι, και πάντες οι ψεύσται, θέλουσιν έχει την μερίδα αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη με πυρ και θείον· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος.»—Αποκάλ. 2:18, 23· 21:8.

1. Τι είναι ψεύδος, και πώς έλαβε αρχή το ψεύδος;

ΨΕΥΔΟΣ είναι μια αναληθής δήλωσις που γίνεται από ένα άτομο σ’ ένα άλλο το οποίον έχει το δικαίωμα ν’ ακούση και να μάθη την αλήθεια, και η οποία ψευδής δήλωσις τείνει να βλάψη τον άλλον. Μια ψευδής δήλωσις που γίνεται με σκοπό να εξαπατήσωμε και προξενήσωμε βλάβη σ’ έναν αθώον αποτελεί εσκεμμένο και κακεντρεχές ψεύδος. Για τούτο τα ψεύδη είναι ο μεγάλος εχθρός του ανθρώπου. Η ιστορία επαρκώς το αποδεικνύει αυτό. Ο Ιεχωβά Θεός διώρισε το επισκιάζον χερούβ ως επόπτην του ανθρώπου στον κήπο της Εδέμ. Πιστότης απέναντι του Θεού και καθήκον απέναντι του ανθρώπου απαιτούσε από το επισκιάζον χερούβ να λέγη την αλήθεια. Η Εύα, η πρώτη γυναίκα, είχε το δικαίωμα να γνωρίζη την αλήθεια. Το επισκιάζον χερούβ, κατ’ ουσίαν, είπε στην Εύα ότι η βρώσις του απαγορευμένου καρπού δεν θα κατέληγε στον θάνατό της, αλλ’ ότι η βρώσις του θα κατέληγε σε μεγάλη σοφία γι’ αυτήν. Με την ψευδή αυτή δήλωσι η Εύα εξηπατήθη και παρεκίνησε τον Αδάμ να ενωθή μαζί της. Μια ψευδής δήλωσις κατέληξε στον θάνατό τους και επέφερε ταλαιπωρία και θάνατο σε όλο το ανθρώπινο γένος. Συνεπώς, η δήλωσις του επισκιάζοντος χερούβ στην Εύα ήταν ένα εσκεμμένο, πονηρό και κακεντρεχές ψεύδος. Ήταν η αρχή του ψεύδους.

2. Τι απήτησε ο Ιεχωβά από τον Αδάμ και την Εύα, και γιατί αυτό ήταν λογικό;

² Ποια ήταν η αλήθεια; Η αλήθεια ήταν ότι ο Θεός έθεσε τον πρώτον άνθρωπον, Αδάμ, και την γυναίκα του, Εύα, στον κήπο της Εδέμ. Ο Αδάμ ήταν υπό δοκιμασίαν στην Εδέμ, δοκιμασίαν της ακεραιότητός του και της υπακοής του. Αυτό θ’ απεδείκνυε αν ήταν άξιος να ζήση στον παράδεισο της Εδέμ. Ο Θεός διεκήρυξε τον νόμον του όσον αφορά το δένδρον της γνώσεως του καλού και κακού, καθιστώντας το δένδρο αυτό ένα απαγορευμένο δένδρο. «Και έλαβε Ιεχωβά ο Θεός τον ανθρώπον, και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν, και να φυλάττη αυτόν. Προσέταξε δε Ιεχωβά ο Θεός εις τον Αδάμ, λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού, δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γεν. 2:15-17, ΜΝΚ) Αυτό δείχνει ότι ο Αδάμ δεν απεστερήθη από κάτι αναγκαίο γι’ αυτόν με το να του αποκλεισθή η βρώσις από το δένδρο τούτο, επειδή υπήρχε αφθονία άλλης τροφής γι’ αυτόν. Αλλ’ ο Θεός διετύπωσε την απλή απαίτησι ότι δεν έπρεπε να φάγη από τον καρπόν αυτόν εφ’ όσον ήταν απαγορευμένος. Όσον αφορά το να έχη γνώσιν καλού και κακού, ο Αδάμ θα μπορούσε να το αφήση αυτό ασφαλώς στον Θεό χωρίς φόβο ότι θα τον κατηγορούσε κανείς ότι είχε άγνοιαν τούτου. Πραγματικά ο Θεός παρεχώρησε στον Αδάμ ελευθερία εκλογής, αν ήθελε να φάγη από το δένδρο αυτό ή όχι. Ο Θεός δεν έβαλε σε πειρασμό τον Αδάμ να γίνη απειθής ή πονηρός με το να θέση αυτό το δένδρο της γνώσεως στον κήπο, επειδή υπήρχαν πολλά άλλα δένδρα για να φάγη απ’ αυτά· αλλ’ ο Θεός τον ενεθάρρυνε σε υπακοή και πιστότητα προς αυτόν, τον υπέρτατον Ιεχωβά, προειδοποιώντας τον για την ποινή της βρώσεως από τον απαγορευμένο καρπό.

3. Πώς έγινε η αποστασία του επισκιάζοντος χερούβ;

³ Μερικοί δυνατόν ν’ απορούν πώς το τέλειο δημιούργημα του Θεού, το επισκιάζον χερούβ, θα μπορούσε ν’ απομακρυνθή από την τελειότητα και να γίνη πονηρό και να δώση αρχή σε ψεύδη. Βρίσκομε την εξήγησι στα συμβολικά λόγια όσον αφορά τον βασιλέα της Τύρου: «Ήσο τέλειος εν ταις οδοίς σου αφ’ ης ημέρας εκτίσθης, εωσού ευρέθη αδικία εν σοι. Εκ του πλήθους του εμπορίου σου ενέπλησαν το μέσον σου από ανομίας, και ήμαρτες· Δια τούτο θέλω σε απορρίψει ως βέβηλον από του όρους του Θεού· και θέλω σε καταστρέψει εν μέσω των πυρίνων λίθων, χερούβ επισκιάζον. Η καρδία σου υψώθη δια το κάλλος σου· έφθειρας την σοφίαν σου δια την λαμπρότητά σου· Θέλω σε ρίψει κατά γης· θέλω σε εκθέσει ενώπιον των βασιλέων, δια να βλέπωσιν εις σε. Εβεβήλωσας τα ιερά σου δια το πλήθος των αμαρτιών σου, δια τας αδικίας του εμπορίου σου· Δια τούτο θέλω εκβάλει πυρ εκ μέσου σου, το οποίον θέλει σε καταφάγει· Και θέλω σε καταστήσει σποδόν επί της γης, ενώπιον πάντων των βλεπόντων σε. Πάντες οι γνωρίζοντες σε μεταξύ των λαών θέλουσιν εκπλαγή δια σε· Φρίκη θέλεις είσθαι, και δεν θέλεις υπάρξει έως αιώνος.» (Ιεζ. 28:15-19) Από τούτο βλέπομε πώς το επισκιάζον χερούβ στην Εδέμ ανέπτυξε μια ακάθαρτη κατάστασι καρδιάς και υψώθη με υπερηφάνεια για όλα τα θαυμαστά χαρίσματα που είχε λάβει από τον Ιεχωβά Θεό. Ετυφλώθη απ’ αυτό και ενεπλάκη σε μια άδικη πορεία. Το επισκιάζον χερούβ έγινε ιδιοτελές και θέλησε να λατρεύεται όπως ακριβώς ελατρεύετο ο Θεός από τον Αδάμ και την Εύα. Άπληστο για ιδιοτελές κέρδος, ήταν πρόθυμο να αιχμαλωτίση τον Αδάμ και την Εύα, να τους απομακρύνη από τον Θεό και να τους πωλήση στην υπηρεσία της αμαρτίας αντί του τιμήματος της αποδόσεως λατρείας σ’ αυτόν ως θεόν. Παρεβίασε τα συμφέροντα του Αδάμ και της Εύας με το να ψευσθή θανασίμως σ’ αυτούς και να τους στρέψη στην πορεία που θα ωδηγούσε στην καταστροφή των και στον θάνατο όλων των απογόνων των. Γι’ αυτό το μεγάλο έγκλημα το επισκιάζον χερούβ, που έγινε υπερήφανο και ιδιοτελές, επιφέρει καταστροφή επάνω του, η οποία προεσκιάσθη στο 28^ο κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ από την καταστροφή του βασιλέως της Τύρου. Δεν είναι ο Θεός εκείνος που εδημιούργησε τον Σατανά ή Διάβολο. Το κεχρισμένον επισκιάζον χερούβ στην Εδέμ κατέστη μόνο του ο πονηρός αυτός.

4. Ποιος είναι ο Σατανάς, και πώς εργάζεται για να πραγματοποιήση τους σκοπούς του;

⁴ Έτσι ο Σατανάς ή Διάβολος, ο ψεύστης και ανθρωποκτόνος, ήλθε σε ύπαρξι, κατά τον καιρό δε που ο Αδάμ και η Εύα ενώθηκαν μαζί και έφαγαν από τον απαγορευμένο καρπό, ήλθε σε ύπαρξι ένας διεφθαρμένος κόσμος. Ο Σατανάς ή Διάβολος έγινε ο θεός του διεφθαρμένου συστήματος πραγμάτων. Από τον καιρόν αυτόν και έπειτα οι κόσμοι που υπήρξαν, ήσαν κόσμοι υπό την δικαιοδοσία του Σατανά ή Διαβόλου, κόσμοι βασισμένοι επάνω σε ψεύδη, απάτη, βία, πλεονεξία και φόνο. Με τα ψεύδη του, τη βία και την απάτη ο Σατανάς διετήρησε τον έλεγχο του πονηρού συστήματος πραγμάτων και έκαμε παν το δυνατόν στην προσπάθεια του να διαφθείρη εκείνους που ο Παντοδύναμος Θεός έφερε στη λατρεία του εαυτού του με αγνότητα και αλήθεια. Η Γραφή μάς λέγει ότι ο Σατανάς μεταμορφώνεται σε άγγελον φωτός στην προσπάθειά του να εξαπατήση πλάσματα. Ο βαθμός στον οποίον φθάνει η δράσις του πονηρού αυτού καταδεικνύεται στον πειρασμό του Ιησού στην έρημο, όπως αναγράφεται εις Ματθαίον 4. Ο πονηρός έφθασε σε τέτοιο σημείο ώστε να αναφέρη Γραφικές περικοπές στην προσπάθειά του να επιφέρη ρήγμα στην ακεραιότητα του Υιού του Θεού, Ιησού. Ο Σατανάς έδειξε την κυριαρχία του ή εξουσία επάνω στις βασιλείες του κόσμου τούτου προσφέροντας τη διακυβέρνησι όλων αυτών στον Ιησού Χριστό, αλλά και αυτό επίσης έγινε με απάτη. Ο Σατανάς ενδιεφέρετο μόνο να επιφέρη την καταστροφή του Ιησού, η οποία θα ήταν το αποτέλεσμα αν ο Ιησούς απεμακρύνετο από τον Πατέρα του τον εν τοις ουρανοίς. Αυτό ήταν μια άλλη πονηρή και κακεντρεχής πράξις του Διαβόλου, του αρχαίου προδότου. Αλλ’ ο Ιησούς δεν έπεσε επειδή ο Σατανάς ενήργησε προς αυτή την κατεύθυνσι της απάτης. Αντιθέτως, εχρησιμοποίησε την πιο ισχυρή δύναμι που υπάρχει για να καταπολεμήση τα ψεύδη, δηλαδή την αλήθεια, τον Λόγον του Θεού. Και ανέφερε περικοπές της Βίβλου, του Λόγου του Θεού, απαντώντας σε κάθε πειρασμό που ο Σατανάς έθετε μπροστά του.

5. Ήταν ο Ιησούς ενήμερος των τεχνασμάτων του Σατανά;

⁵ Επειδή ο Ιησούς, ο Λόγος του Θεού, ήταν με τον Πατέρα του στον ουρανό από τον καιρό της δημιουργίας, εγνώριζε καλά τη δράσι που εξήσκησε αυτός ο οποίος είχε γίνει Σατανάς. Εγνώριζε ότι ο Σατανάς ο Όφις είναι ο πιο γόνιμος από όλους τους ψεύτες. Από τον καιρό ακόμη που ο Σατανάς παρεκίνησε την Εύα να λάβη από τον απαγορευμένο καρπό, έγινε ψεύτης. Το πρώτο του ψεύδος κατέληξε σε φόνο. Έτσι ο Ιησούς εξέθεσε πολύ καλά την αλήθεια όσον αφορά τον Σατανά όταν είπε: «Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος, και δεν μένει εν τη αληθεία διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ. Όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί· διότι είναι ψεύστης, και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.» Δεν θέλομε να έχωμε τον Σατανά ως πατέρα μας με το να γίνωμε ψεύτες σαν αυτόν. Ως προειδοποίησι σ’ εμάς, ο Ιησούς είπε στους αρχηγούς ή τον κλήρο των Ιουδαίων στην εποχή του: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου, και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττετε.» Εκείνος που έχει τον Θεό ως πατέρα του, βλέπει τον Λόγον του Θεού και υπακούει στην αλήθεια. Αλλ’ εκείνοι που επαναλαμβάνουν τα ψεύδη του Σατανά αποδεικνύονται ότι είναι τέκνα του Διαβόλου.—Ιωάν. 8:44.

6. Πώς εκθέτει ο Ιεχωβά τα τέκνα του Διαβόλου;

⁶ Σ’ αυτές τις ημέρες υπάρχουν πολλοί ασεβείς άνθρωποι που μιλούν ψεύδη, αποδεικνύοντας ότι έχουν πατέρα τον Διάβολο. «Απεξενώθησαν οι ασεβείς εκ μήτρας· επλανήθησαν από κοιλίας οι λαλούντες ψεύδος.» (Ψαλμ. 58:3) Μερικοί απ’ αυτούς, όπως ο Διάβολος, επιχειρούν να είναι φορείς φωτός και επιχειρούν να προσθέσουν στον Λόγον του Θεού για να κάμουν τους εαυτούς των να φαίνωνται δίκαιοι και αληθινοί. Αλλ’ ο Ιεχωβά δεν επιτρέπει να προχωρήσουν οι άνθρωποι αυτοί με τα πονηρά των σχέδια. Στρέφει το φως της αληθείας του Λόγο του επάνω σε ό,τι λέγουν, και ο Λόγος της αληθείας του ελέγχει τους πονηρούς ανθρώπους και τους φανερώνει ότι είναι ψεύτες. «Πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος· είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ’ αυτόν. Μη πρόσθεσης εις τους λόγους αυτού· μηποτε σε εξελέγξη, και ευρεθής ψεύστης.»—Παροιμ. 30:5, 6.

7. Αποδείξατε από τη Γραφή ότι ο Ιεχωβά είναι εναντίον του ψεύδους.

⁷ Επειδή είναι ο πατήρ της αληθείας, ο Ιεχωβά Θεός μισεί μια γλώσσα ψευδή ή έναν ψευδή μάρτυρα. Οι Παροιμίες 6:16-19 (ΑΣ) λέγουν: «Ταύτα τα έξ μισεί ο Ιεχωβά, επτά μάλιστα βδελύττεται η ψυχή αυτού· οφθαλμούς υπερηφάνους, γλώσσαν ψευδή, και χείρας εκχεούσας αίμα αθώον, καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς, πόδας τρέχοντας ταχέως εις το κακοποιείν, μάρτυρα ψευδή λαλούντα ψεύδος, και τον εμβάλλοντα έριδας μεταξύ αδελφών.» Οι άνθρωποι μπορεί να ψεύδωνται, αλλ’ αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο Ιεχωβά Θεός θέλει να ψεύδωνται. Ο Θεός δεν είναι ψεύστης. Περιμένει οι άνθρωποι να λέγουν, επίσης, την αλήθεια.—Αριθμ. 23:19· 1 Σαμ. 15:29· Ρωμ. 3:4· Τίτον 1:2· Εβρ. 6:18.

8. Ποιός είναι ένας τρόπος που πλάσματα αποδεικνύουν ότι είναι ακόλουθοι του Χριστού;

⁸ Ο Ιησούς έλαβε αρχήν από τον Ιεχωβά, τον Πατέρα του στον ουρανό, και έτσι έκαμε σαφή διάκρισι μεταξύ αληθείας και ψεύδους. Απαντώντας σε μια ερώτησι που αναγράφεται στο κατά Ιωάννην 18:37, εδήλωσε την αλήθεια. «Και ο Πιλάτος είπε προς αυτόν, Λοιπόν βασιλεύς είσαι συ; Απεκρίθη ο Ιησούς, Συ λέγεις, ότι βασιλεύς είμαι εγώ. Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν. Πας όστις είναι εκ της αληθείας, ακούει την φωνήν μου.» ‘Έτσι οι αντιπρόσωποι του Παντοδυνάμου Θεού ακούουν και μιλούν την αλήθεια. Δεν ψεύδονται. Ακολουθούν τα ίχνη του Ιησού Χριστού, ο οποίος δεν εψεύσθη σε κανένα.

9. Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε από τα ψεύδη;

⁹ Επειδή η αλήθεια έχει αρχήν από τον Θεό και το ψεύδος έχει αρχήν από τον Σατανά, έπεται ότι όλα τα δόγματα και οι διδασκαλίες των ανθρώπων που είναι αντίθετες στον Λόγον του Θεού είναι ψευδείς διδασκαλίες. Αν αυτά τα δόγματα ή οι διδασκαλίες τείνουν να προξενήσουν βλάβη στους άλλους, τότε είναι ψεύδη. Ο Λόγος του Θεού είναι αληθινός και είναι η μετρική μας ράβδος. Ό,τι είναι αντίθετο στον Λόγον του Θεού είναι ψεύδος και προέρχεται από τον Διάβολο. Για την ίδια μας την ευημερία εγκαταλείπομε κάθε τι που σχετίζεται με ψεύδη και προσκολλώμεθα στενά στην αλήθεια. Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να πιστεύουν σε κάτι απλώς επειδή λέγεται ή είναι τυπωμένο, αλλά πρέπει να κρίνουν ποιο είναι αληθινό με το να είναι σύμφωνο με τις Γραφές. Οι Βεροιείς το έκαναν αυτό, όπως διαβάζομε στις Πράξεις 17:11: «Ούτοι δε ήσαν ευγενέστεροι παρά τους εν Θεσσαλονίκη, καθότι εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ’ ημέραν τας Γραφάς, αν ούτως έχωσι ταύτα.» Η νουθεσία εις 1 Θεσσαλονικείς 5:20-22 είναι ότι δεν πρέπει να καταφρονούμε τις προφητείες, αλλά να δοκιμάζωμε τα πάντα και να κατέχωμε το καλό. Τότε θα παραμείνωμε ελεύθεροι από κάθε μορφή πονηρίας, περιλαμβανομένου και του ψεύδους.

10, 11. (α) Δώστε παραδείγματα που δείχνουν πώς τα ψεύδη προξενούν βλάβη. (β) Ποιο είναι το τέλος των ψευδοπροφητών;

¹⁰ Μόνον εκείνοι που δεν εξετάζουν τον Λόγον του Θεού βλάπτονται από τους ψευδείς αυτούς προφήτας και τους ψευδομένους αντιπροσώπους του Σατανά. Ένας από τους δούλους του Θεού αναφέρεται εις 1 Βασιλέων 13. Αυτός έλαβε τον Λόγον του Θεού, αλλ’ επροτίμησε αντιθέτως ν’ ακολουθήση έναν ψευδή προφήτη, ν’ ακολουθήση ένα ψεύδος. Το ψεύδος επροξένησε βλάβη σ’ αυτόν και επέφερε τον θάνατό του. (1 Βασ. 13:18, 24) Αυτό δείχνει ότι οι δούλοι του Θεού πρέπει να είναι ικανοποιημένοι με τον Λόγον του, να μην προσέχουν τους ψευδομένους ψευδοπροφήτας, επειδή τα ψεύδη προξενούν βλάβη και οδηγούν στο θάνατο.

¹¹ Στις ημέρες του Ιερεμία υπήρχαν ψευδοπροφήται οι οποίοι προσπαθούσαν να εμποδίσουν τον λαό να κάμη εκείνο που ο προφήτης του Θεού Ιερεμίας τούς έλεγε να κάμουν. Οι ψευδοπροφήται αυτοί επροξένησαν βλάβη στον λαό και επέφεραν την καταστροφή πολλών. Μέσω του προφήτου του ο Θεός προειδοποίησε τον λαό να μην ακολουθήση τα ψεύδη αυτά, αλλ’ όμως πλείστοι από τον λαό επροτίμησαν να προσέξουν οπωσδήποτε τα ψεύδη. Οι ψευδόμενοι προφήται μπορεί να ευημερούν για ένα διάστημα, αλλά είναι καταδικασμένοι από την κρίσι του Ιεχωβά. Οι ψευδείς μάρτυρες δεν μπορούν να διαφύγουν τις δίκαιες κρίσεις του Ιεχωβά κάποιον καιρό. Αυτό συνέβη στους ψευδοπροφήτας των ημερών του Ιερεμία.—Ψαλμ. 101:7, 8· Παροιμ. 19:5, 9· Ιερεμ. 27:10, 14-16· 28:15· 29:31, 32· Ωσηέ 4:1, 2.

12, 13. Πώς οι ψευδοπροφήται εξαπατούν μερικούς ανθρώπους, αλλά πώς η Βίβλος διαγράφει μια πορεία για να την ακολουθήσουν οι Χριστιανοί, πορεία που προφυλάττει από τη βλάβη των ψευδοπροφητών;

¹² Μολονότι οι ψευδοπροφήται και οι ψευδομάρτυρες πρέπει να υποστούν τιμωρία από μέρους του Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα και θ’ αντιμετωπίσουν θάνατο, μπορεί για ένα διάστημα να διδάσκουν ψεύδη όπως είναι το καθαρτήριο, τα αιώνια βάσανα, η παγκόσμιος σωτηρία, η τριάς, η εξέλιξις, και η χρήσις εικόνων. (Ιερεμ. 10:14) Μπορεί να λέγουν ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για ό,τι συμβαίνει επάνω στη γη και ότι ποτέ δεν θα καταστρέψη τους ασεβείς. (Ψαλμ. 10:4, 13, 15) Μπορεί να λέγουν ότι ποτέ δεν θα γίνη μια μάχη του Αρμαγεδδώνος τέτοια που διδάσκει η Γραφή. Μπορεί να κρύπτωνται πίσω από ένα μεγάλο καταφύγιο από ψεύδη και να εξαπατούν μερικούς ανθρώπους, αλλ’ αυτό δεν θα εμποδίση τις αλήθειες του Θεού, που χτυπούν σκληρά, από το να τους εκθέσουν και δεν θα τους ελευθερώση από την καταστροφή όταν φθάση ο ωρισμένος καιρός του Θεού γι’ αυτήν. Δεν θα μπορέσουν να κρυφθούν από τον Ιεχωβά.—Ησ. 28:15-17.

¹³ Οι ψεύτες μπορεί να φαίνεται ότι ευημερούν για μια στιγμή, αλλά κανείς δεν πρέπει να απατηθή. Κανείς δεν πρέπει να επιτρέψη να τον απομακρύνουν τα ψεύδη από την αληθινή λατρεία του Παντοδυνάμου Θεού. Όμως πολλοί το επέτρεψαν. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους στον κόσμο σήμερα δεν ασκούν καθαρή λατρεία. Μέσω του Λόγου του ο Ιεχωβά προείπε εις 1 Τιμόθεον 4 ότι σε μεταγενέστερες περιόδους χρόνου μερικοί θ’ αποστατούσαν από την πίστι, δίνοντας προσοχή σε πνεύματα πλάνης και διδασκαλίες δαιμονίων μέσω της υποκρισίας ανθρώπων ψευδολόγων. Οι έσχατες ημέρες είναι κρίσιμες και δύσκολες ημέρες και έχουν έλθει. «Πονηροί δε άνθρωποι και γόητες θέλουσι προκόψει εις το χείρον, πλανώντες και πλανώμενοι. Αλλά συ μένε εις εκείνα τα οποία έμαθες και επιστώθης, εξεύρων παρά τίνος έμαθες· και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν δια της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.» «Κράτει το υπόδειγμα των υγιαινόντων λόγων, τους οποίους ήκουσας παρ’ εμού, μετά πίστεως και αγάπης της εν Χριστώ Ιησού. Την καλήν παρακαταθήκην φύλαξον δια του Πνεύματος του Αγίου του ενοικούντος εν ημίν.»—2 Τιμ. 3:13-17· 1:13, 14.

14. Τι επιτρέπει ο Ιεχωβά τώρα, και γιατί;

¹⁴ Σήμερα οι άνθρωποι πρέπει να εκλέξουν αν θα υπηρετήσουν τον Θεό και να ζήσουν ή αν θα υπηρετήσουν τον αντίδικον ψεύστην, τον Σατανά ή Διάβολο, και να θανατωθούν. Οι άνθρωποι που έχουν δίκαιες καρδιές και αγαπούν την αληθινή διδασκαλία και τη δικαιοσύνη αναλαμβάνουν την καθαρή λατρεία του Παντοδυνάμου Θεού, Ιεχωβά, μελετώντας τον Λόγον του και ζητώντας να πράττουν το θέλημά του. Υπερασπίζουν τον εαυτό τους από τα ψεύδη. Εξ άλλου, υπάρχουν εκείνοι που προτιμούν να εκλέγουν ψεύδη και που βασίζουν τη λατρεία τους στα ψεύδη. Αυτοί είναι όπως εκείνοι που αναφέρονται εις Ρωμαίους 1:25, οι οποίοι ‘μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εις το ψεύδος’ και επεδόθησαν στην επιθυμία των καρδιών των, στην ακαθαρσία. Ο Θεός τούς επιτρέπει ν’ ακολουθήσουν την κακή των πορεία, καταρτίζοντας ένα υπόμνημα εναντίον των για τον καιρό της κρίσεως. Αυτοί υποκύπτουν στα ψεύδη του Σατανά. «Όστις [άνομος] θέλει ελθεί κατ’ ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους, και εν πάση απάτη της αδικίας, μεταξύ των απολλυμένων· διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας δια να σωθώσι. Και δια τούτο θέλει πέμψει επ’ αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος· δια να κατακριθώσι πάντες οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν.»—2 Θεσ. 2:9-12.

15. (α) Εξαπατούν οι ψεύτες τον Ιεχωβά; (β) Επάνω σε ποια βάσι θ’ ανταμείψη τα πλάσματα ο Ιεχωβά, και τι αυτό σημαίνει για τους ψεύτες;

¹⁵ Ο Ιεχωβά δεν εξαπατάται. Ο Ιεχωβά γνωρίζει με ακρίβεια ποια είναι η επιθυμία της καρδιάς κάθε ατόμου, και με βάσι ακριβώς αυτό κρίνονται οι άνθρωποι. «Διότι ο Ιεχωβά εξετάζει πάσας τας καρδίας, και εξεύρει πάντας τους λογισμούς των διανοιών· εάν εκζητής αυτόν, θέλει ευρίσκεσθαι υπό σου· εάν όμως εγκαταλίπης αυτόν, θέλει σε απορρίψει δια παντός.» (1 Χρον. 28:9, ΑΣ) Εκείνοι που έχουν κακές καρδιές και ακάθαρτα ελατήρια δεν θα μπορέσουν να ζήσουν στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού. Μόνο εκείνοι που είναι δίκαιοι, καθαροί και αληθινοί θ’ αποκτήσουν είσοδο στο νέο κόσμο. «Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, δια να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής, και να εισέλθωσι δια των πυλώνων εις την πόλιν. Έξω δε είναι οι κύνες και οι μάγοι και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι, και πας ο αγαπών και πράττων το ψεύδος.» (Αποκάλ. 22:14, 15) Εκείνοι που πράττουν το ψεύδος και άλλες μορφές του κακού συνταυτισμένοι με τον παλαιόν αυτόν κόσμον υπό τον Σατανάν, θα έχουν την ανταμοιβή σύμφωνα με τα έργα των. Ο Ιεχωβά δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία γι’ αυτό. «Ταύτα λέγει ο Υιός του Θεού, . . . εγώ είμαι ο ερευνών νεφρούς και καρδίας· και θέλω σας δώσει εις έκαστον κατά τα έργα σας.»—Αποκάλ. 2:18, 23.