Προσφέρετε Ορθά τις Θυσίες του Αίνου Σας
«Ο λόγος σας ας ήναι πάντοτε με χάριν, ηρτυμένος με άλας, δια να εξεύρητε πώς πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον.—Κολ. 4:6.
1. Τι συμβολίζεται με το άλας;
Ο ΜΩΣΑΪΚΟΣ νόμος απαιτούσε να αρταίνωνται οι θυσίες με άλας: «Και παν δώρον της εξ αλφίτων προσφοράς σου θέλεις αλατίζει με άλας· και δεν θέλεις αφήσει να λείψη από της εξ αλφίτων προσφοράς σου το άλας της διαθήκης του Θεού σου· επί παντός δώρου σου θέλεις προσφέρει άλας.» Γιατί; Το αλάτι είναι κάτι που διατηρεί και που εμποδίζει τη σήψι. Ήταν απαγορευμένο να προσφέρεται κάτι που υπέστη ζύμωσι, το αλάτι δε, που προσετίθετο στην προσφορά, εμπόδιζε τη ζύμωσι. Το αλάτι, προλαμβάνοντας την αλλοίωσι που επέρχεται δια της σήψεως, εξησφάλιζε τη μακρά διατήρησι και εχρησιμοποιείτο εν σχέσει με μια διαθήκη για να δείξη το αμετάβλητον αυτής, την μονιμότητά της. Μεταξύ των αρχαίων λαών ήταν σημείο φιλίας το να τρώγουν άτομα αλάτι μαζί και εσήμαινε παντοτινή πιστότητα και αφοσίωσι. Εκείνος που εθυσίαζε προσφορές κοινωνίας επάνω στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά εθεωρείτο ως μέτοχος του Ιεχωβά· η χρήσις, λοιπόν, άλατος με τις θυσίες εσήμαινε μετοχή άλατος μαζί του, η οποία εσυμβόλιζε παντοτινή νομιμοφροσύνη.—Λευιτ. 2:13.
2. Τι σημαίνει για τους Χριστιανούς το να αρτύουν τις θυσίες του λόγου των με άλας;
2 Επειδή οι αληθινοί ακόλουθοι του Ιησού, με το παράδειγμα και με το κήρυγμα, θα αποτελούσαν μια επιρροή που θα επροφύλασσε από σήψι και ηθική παρακμή, ο Ιησούς τους ωνόμασε «το άλας της γης». Το άλας αναφέρεται επίσης εν σχέσει με τα λόγια του κηρύγματός των: «Ο λόγος σας ας ήναι πάντοτε με χάριν, ηρτυμένος με άλας, δια να εξεύρητε πώς πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον.» (Ματθ. 5:13· Κολ. 4:6) Οι Χριστιανοί δεν προσφέρουν στον Ιεχωβά θυσίες από άλφιτα ή κρέας όπως προσέφερε το έθνος Ισραήλ, αλλά προσφέρουν θυσίαν αίνου με τα λόγια των χειλέων των, και αυτά παρομοιάζονται με νεαρούς ταύρους και καρπούς. Όπως ακριβώς οι υλικές θυσίες του Ισραήλ έπρεπε να συνοδεύωνται με άλας, έτσι και τα λόγια του Χριστιανού, οι συμβολικοί νεαροί ταύροι των χειλέων του, πρέπει να είναι «ηρτυμένοι με άλας». Αυτό σημαίνει ότι οι εκφράσεις πρέπει να είναι καθαρές σε αλήθεια, να έχουν ένα διατηρητικό αποτέλεσμα και στον ομιλητή και στον ακροατή, και να είναι νομοταγείς και πιστές στον Ιεχωβά, μη περιφρονώντας το όνομά του ή κάνοντας την τράπεζά του να φαίνεται αξιοκαταφρόνητη. Τα λόγια που προσφέρονται πρέπει να είναι ορεκτικά για κείνους που αγαπούν τη δικαιοσύνη. Το αλάτι είναι ένα ορεκτικό καρύκευμα στην τροφή και του ανθρώπου και του κτήνους: «Τρώγεται το άνοστον χωρίς άλατος;» «Οι βόες, και αι νέαι όνοι, τα οποία εργάζονται την γην, θα τρέφωνται με αλατισμένην φορβήν.» (Ιώβ 6:6· Ησ. 30:24, ΜΑΜ) Επομένως, οι θυσίες λόγου των Χριστιανών πρέπει να είναι αρτυμένες με πνευματικόν άλας, να μην είναι άγευστες, ανούσιες και σαπρές, αλλά να είναι ορεκτικές, φιλικές, πιστές και με προφυλακτική δύναμι.
ΟΜΙΛΙΕΣ ΣΤΙΣ ΘΥΡΕΣ
3. Γιατί είναι ανάγκη να συλλογιζώμεθα και ετοιμαζώμεθα εκ των προτέρων για τις ομιλίες μας στις θύρες;
3 Γνωρίζετε πώς πρέπει να απαντάτε, να προσφέρετε πνευματικές θυσίες, με χάριν, αρτυμένες με άλας; Όπως ακριβώς συνέβαινε στις ημέρες του Χριστού και των αποστόλων και των αρχαίων μαθητών, έτσι και σήμερα αυτές οι υπό μορφήν λόγων θυσίες προσφέρονται πιο συχνά και πιο αποτελεσματικά στις θύρες και στις κατοικίες των ανθρώπων. Συλλογίζεσθε άρα γε και προετοιμάζεσθε εκ των προτέρων για τις ομιλίες σας στις θύρες, «δια να εξεύρητε πώς πρέπει να αποκρίνησθε προς ένα έκαστον» που συναντάτε στη θύρα; Σ’ αυτή την αρχική επίσκεψι είναι ειδικώς σπουδαίο να βρήτε λόγια που είναι σαφή, απλά και ευχάριστα, όχι φιλόνικα: «Ο Εκκλησιαστής εζήτησε να εύρη λόγους ευαρέστους· και το γεγραμμένον ήτο ευθύτης, και λόγοι αληθείας.» Αν, όμως, εγερθή κάποια συζήτησις, να είσθε «πάντοτε έτοιμοι εις απολογίαν μετά πραότητος και φόβου, προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.» «Ο δε δούλος του Κυρίου δεν πρέπει να μάχηται, αλλά να ήναι πράος προς πάντας, διδακτικός, ανεξίκακος, διδάσκων μετά πραότητος τους αντιφρονούντας· μήποτε δώση εις αυτούς ο Θεός μετάνοιαν, ώστε να γνωρίσωσι την αλήθειαν.»—Εκκλησ. 12:10· 1 Πέτρ. 3:15· 2 Τιμ. 2:24, 25.
4, 5. Ποια συμβουλή δίδεται για τις ομιλίες μας ως προς την εκφώνησι και τη στάσι μας, και γιατί είναι σπουδαία;
4 Δεν πρέπει να είμεθα άτολμοι και απολογητικοί στον τρόπο μας ή στη συμπεριφορά μας, αλλά να ενθυμούμεθα ότι αντιπροσωπεύομε τον Δημιουργό του σύμπαντος και έχομε την υποστήριξί του. Είσθε πεπεισμένος ότι μιλείτε την αλήθεια; Τότε δείξτε αυτή την πεποίθησι στην εκφώνησί σας. Είσθε ειλικρινής; Αφήστε την ειλικρίνειά σας να λάμψη πλήρως. Είσθε ενθουσιώδης για την αλήθεια; Κάμετέ το φανερό στους ανθρώπους με τον τόνο της φωνής σας και με την έκφρασι του προσώπου σας. Βέβαια πηγαίνετε σ’ αυτούς ως φίλος· να είσθε, λοιπόν, θερμός και φιλικός, συνομιλητικός και άμεσος. Ελκύστε τους σε συνομιλία υποβάλλοντας ερωτήσεις, προκαλώντας τα σχόλιά τους. Πλησιάστε κάθε θύρα με τη σκέψη ότι πίσω απ’ αυτήν βρίσκεται ένα πρόβατο, ένας φίλος, και ας φανή το ενδιαφέρον σας και η φροντίδα σας γι’ αυτόν. Να έχετε αυτή τη θετική στάσι για κάθε οικοδεσπότην προτού σκεφθήτε διαφορετικά γι’ αυτόν, κάμετέ τον ν’ αποδείξη τη διαφορά του. Μην αφήνετε το ερίφιο της τελευταίας θύρας να σας προδιαθέση για μια αρνητική στάσι στην επόμενη θύρα. Κάθε θύρα αξίζει το καλύτερο που μπορείτε και δεν πρέπει να της δώσετε ολιγώτερα επειδή απλώς μπορεί να βρίσκεται ανάμεσα σ’ ένα σκληρό έδαφος.
5 Διαβάσατε ποτέ μια παράγραφο, της οποίας κάθε λέξι έβλεπε το μάτι σας, και όμως στο τέλος να συμβή να διαπιστώσετε ότι δεν θυμόσαστε τίποτε από ό,τι διαβάσατε; Η διάνοιά σας είχε περιπλανηθή αλλού. Ή παρακολουθήσατε ποτέ μια διάλεξι ακούοντας τα λόγια, έξαφνα όμως να συμβή να αντιληφθήτε ότι δεν θυμόσαστε τίποτε από ό,τι είπε ο ομιλητής στα περασμένα δέκα λεπτά επειδή η διάνοιά σας είχε παρεκκλίνει; Ομοίως, όταν ένας οικοδεσπότης έρχεται στη θύρα, μπορεί να φαίνεται ότι σας ακούει, και όμως η διάνοιά του να είναι απασχολημένη αναζητώντας προφάσεις, ή παρατηρώντας τα ενδύματά σας, ή εξετάζοντας την προσωπικότητά σας. Μπορεί να σχηματίζη μια εντύπωσι για σας, χωρίς να καταγράφωνται πραγματικά στη διάνοιά του τα λόγια σας που είναι στα αυτιά του. Εν τούτοις, όπως η διάνοιά σας δεν θα περιπλανάται αν η παράγραφος που διαβάζετε είναι και ενδιαφέρουσα και καλά γραμμένη, και όπως ακριβώς δεν θα παρεκκλίνη αν ο ομιλητής που ακούτε εκφράζη καλές σκέψεις με σοβαρότητα και ενθουσιασμό, έτσι και η διάνοια του οικοδεσπότου θα είναι προσηλωμένη στην ομιλία σας αν είναι στοχαστική, σαφής και παρέχη πληροφορίες, συγχρόνως δε παρουσιάζεται με θέρμη ειλικρίνεια και βαθιά πεποίθησι. Σχηματίζονται εντυπώσεις και λαμβάνονται αποφάσεις όχι απλώς από ό,τι μπορεί να λέμε, αλλά από το πώς το λέμε και από το πώς φαινόμεθα όταν το λέμε.
6, 7. Ποιες εισηγήσεις γίνονται για το περιεχόμενο των ομιλιών;
6 Αν θεωρηθή ως δεδομένο ότι είμεθα ντυμένοι καθαρά, αλλά όχι επιδεικτικά, και ότι λησμονούμε τον εαυτό μας και αφήνομε το φιλικό μας ενδιαφέρον, την ειλικρίνειά μας, την πεποίθησί μας και τον ενθουσιασμό μας να γίνουν έκδηλα στον οικοδεσπότη, ωστόσο, το ίδιο το περιεχόμενο της ομιλίας απαιτεί την προσοχή μας. Πρέπει να είναι καλό στα μάτια μας, πρέπει να μας ενθουσιάζη με τα διάφορα σημεία του, αν πρόκειται να διαβιβάσωμε κάποιον ενθουσιασμό στους άλλους. Αν μας αφήνη ψυχρούς, ποτέ δεν θα θερμάνη οποιονδήποτε άλλον. Χάριν, λοιπόν, της εκφωνήσεώς σας, πάρτε μια ομιλία που σας αρέσει πάρα πολύ. Μπορείτε να πάρετε ιδέες από τους άλλους, αλλά μην τις χρησιμοποιείτε εκτός αν σας γεμίζουν με ενθουσιασμό. Αλλιώς θα τις μεταδώσετε άτονα και θα γίνουν δεκτές με τον ίδιο τρόπο. Να έχετε ένα θέμα, να κατευθύνετε τα διάφορα σημεία της ομιλίας σας προς τον ένα αυτόν αντικειμενικό σκοπό. Να κάμετε το θέμα σας πρακτικό, προσωπικής εφαρμογής στον οικοδεσπότη. Όλοι ενδιαφέρονται για τον εαυτό τους· πολλοί δεν ενδιαφέρονται ζωηρά για τους άλλους. Μπορεί να μιλήτε για την παγκόσμια κατάστασι—πολέμους, πείνες, επιδημίες, συμφορές—αλλ’ αν αυτά τα πράγματα δεν έχουν θίξει προσωπικώς τον οικοδεσπότη ή δεν απειλούν να τον θίξουν γρήγορα, αυτός δεν θα ενδιαφερθή πολύ. Οι άνθρωποι έχουν σκληρυνθή στις ευρείας εκτάσεως ταλαιπωρίες, στην ομαδική αθλιότητα. Αν αυτοί ή μέλη της αμέσου οικογενείας των υποφέρουν από τις συμφορές αυτές, τότε ενδιαφέρονται προσωπικώς. Αν, λοιπόν, μιλήτε για παγκόσμιες συμφορές, προσπαθήστε να τις φέρετε στο προσωπικό επίπεδο του οικοδεσπότου. Αν εξετάζετε, λόγου χάριν, την ευρέως διαδεδομένη νεανική εγκληματικότητα, κάμετέ την αισθητή σ’ αυτόν με το να δείξετε τον τρόπο της προστασίας των τέκνων του απ’ αυτήν. Η Βασιλεία είναι το φάρμακο για όλες τις θλίψεις, αλλά δείξτε τους ότι θα εξαλείψη τις μικρές των προσωπικές στενοχώριες, όχι μόνο τις μεγάλες παγκόσμιες συμφορές. Συχνά οι τελευταίες είναι πολύ μεγάλες και γιγάντειες και συγκλονιστικές ώστε να μην μπορή να τις συλλάβη κανείς.
7 Στην επί του όρους ομιλία ο Ιησούς εξήτασε τις καθημερινές στενοχώριες και μέριμνες που απασχολούσαν υπερβολικά τους ανθρώπους, δηλαδή, το τι θα έτρωγαν, τι θα έπιναν και τι θα φορούσαν. Ο Ιησούς είπε ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι αυτά τα πράγματα είναι αναγκαία και θα εφοδιάση μ’ αυτά τους ανθρώπους όπως εφοδιάζει τα πουλιά ακόμη και τα φυτά. «Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» Αν το πράττετε αυτό, οι προσωπικές ανησυχίες θα εκλείψουν και αντ’ αυτών θα έχετε την ‘ειρήνην του Θεού, την υπερέχουσαν πάντα νουν’. Όπως, λοιπόν, έκανε και ο Ιησούς, πρέπει να παρατηρήσωμε τις προσωπικές, ατομικές στενοχώριες και φροντίδες των ανθρώπων και να τις περιλάβωμε στις ομιλίες μας. Οι ομιλίες αυτές πρέπει να προσαρμόζωνται στο διανοητικό επίπεδο και φρόνημα των ακροατών μας, όπως προσηρμόζοντο και οι ομιλίες του Παύλου: «Εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς.»—Ματθ. 6:33· Φιλιππησ. 4:7· 1 Κορ. 9:22.
8. Αφού ετοιμασθούν οι ομιλίες μας, πώς μπορούμε να τις στερεώνωμε στη διάνοιά μας για να τις παρουσιάσωμε στη θύρα;
8 Αν απομνημονεύωμε τις ομιλίες μας, θα στερούνται ευκαμψίας και δεν θα προσαρμόζωνται εύκολα. Για να είναι εύστροφες και εύκολες στο χειρισμό ώστε να προσαρμόζωνται στις διάφορες περιπτώσεις που παρουσιάζονται στις θύρες, δεν πρέπει ν’ απομνημονεύωμε τίποτε περισσότερο από ένα σύντομο σχέδιο. Υπάρχουν πολλά γνωστά εδάφια που μπορούμε να εξετάζωμε επί ολίγα λεπτά χωρίς σημειώσεις. Μιλούμε γι’ αυτά με την ώθησι της στιγμής με ευκολία και πεποίθησι. Διαλέξτε, λοιπόν, τρία ή τέσσερα από αυτά τα πολύ γνωστά εδάφια, απομνημονεύοντας μόνο το μέρος της Γραφής, στο οποίο βρίσκονται. Κατόπιν εξετάστε τα με τάξι στη θύρα, διαβάζοντας και σχολιάζοντας σύντομα το καθένα. Η διάνοιά σας, απηλλαγμένη από το φορτίο απομνημονευμένων λέξεων που θα ηχούσαν μηχανικά, είναι ελεύθερη να προσαρμοσθή σε ιδέες καθώς προμηθεύετε τις αναγκαίες λέξεις εκ του προχείρου, όπως ακριβώς κάνετε καθημερινά στη συνομιλία. Μόνο τότε θα γίνη έκδηλη η είλικρίνειά σας και ο ενθουσιασμός σας· μόνο τότε μπορεί να διαλάμψη η φυσική σας προσωπικότης και θέρμη και φιλικότης. Μπορείτε να έχετε εδάφια προς εναλλαγήν σε διάφορες περιπτώσεις. Μπορείτε να καταγράψετε στο πίσω μέρος της Γραφής που χρησιμοποιείτε στην υπηρεσία του αγρού διάφορες ομάδες εδαφίων, κάθε δε ομάς να περιλαμβάνη τις σημειώσεις σας για μια ομιλία.
ΕΝΑΡΞΙΣ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΣΑΣ
9. Ποια εισήγησις γίνεται για την αντιμετώπισι κοινών δικαιολογιών;
9 Πολλά άτομα πηγαίνουν από θύρα σε θύρα για ποικίλους σκοπούς και, όταν χτυπά το κουδούνι, η οικοδέσποινα συχνά ενοχλείται κάπως από τη διακοπή και έρχεται στη θύρα αποφασισμένη να σας αποπέμψη γρήγορα. Έχει μεγάλη παρακαταθήκη δικαιολογιών, αλλά πιθανώς δεν κατασταλάζει σε μια απ’ αυτές πριν ρίξη μια σύντομη ματιά και ακούση και φθάση σ’ ένα συμπέρασμα για σας. Τότε θα σας διακόψη με μια από τις δικαιολογίες. Τις έχετε ακούσει συχνά και πιθανόν να μπορήτε να τις αναιρέσετε πολύ λογικά, αλλ’ η οικοδέσποινα, αφού είπε τη δικαιολογία, είναι πιθανόν να εμμείνη σ’ αυτήν, διότι η υπερηφάνεια δεν την αφήνει να υποχωρήση. Αν θα μπορούσατε να προΐδετε τη δικαιολογία και να την αναιρέσετε προτού την εκστομίση, δεν θα υπήρχε θέμα υπερηφανείας της και αυτή μπορεί να σας άκουε. Ίσως έπειτα από μια πολύ σύντομη σύστασι του εαυτού σας, θα μπορούσατε απότομα να πήτε, προτού αυτή εκλέξη μια από τις κοινές δικαιολογίες: «Ξέρετε, μερικοί άνθρωποι, όταν τους επισκεπτώμεθα στη θύρα αμέσως λέγουν, . . .» και να αναφέρετε μια απ’ αυτές τις δικαιολογίες. Μπορεί να μην είναι εκείνη που η οικοδέσποινα θα χρησιμοποιούσε αυτή τη φορά, αλλά πολύ πιθανώς την έχει συχνά χρησιμοποιήσει και μπορεί να αιφνιδιασθή προς στιγμήν όταν την αναφέρετε. Μπορεί να είναι λίγο περίεργη για τα τελευταία σας λόγια που αφορούν τη δικαιολογία που κάποτε χρησιμοποιεί. Ειπέτε τα με ωραίο, συναρπαστικό τρόπο, για να διατηρήσουν το ενδιαφέρον της, και ίσως αυτή θ’ ακούση ολόκληρη την ομιλία σας.
10. Τι θα μπορούσατε να πήτε εν σχέσει με τη δήλωσι, «Δεν χρειάζομαι τίποτε σήμερα»;
10 Αφού δηλώσετε σύντομα γιατί κάνετε την επίσκεψι, θα μπορούσατε να πήτε: «Ξέρετε, όταν κάνωμε τέτοιες επισκέψεις, μερικοί λέγουν, ‘Ω, δεν χρειάζομαι τίποτε σήμερα.’ Αλλά προσέξτε τι είπε ο Ιησούς για κείνους που λέγουν ότι δεν χρειάζονται τίποτε: ‘Λέγεις, Ότι πλούσιος είμαι, και επλούτησα, και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος, και ελεεινός, και πτωχός, και τυφλός, και γυμνός.’ Ο Ιησούς δεν εννοούσε, φυσικά, ότι αυτοί είναι κατά γράμμα ταλαίπωροι κλπ., διότι αυτό θα ήταν ολοφάνερο σ’ αυτούς. Εννοούσε ότι ήσαν από πνευματική άποψι σ’ αυτή την κατάστασι της ενδείας.» Κατόπιν, αφού χρησιμοποιήσετε το Αποκάλυψις 3:17 για ν’ αντιμετωπίσετε τη δικαιολογία, χρησιμοποιείτε δύο ή τρία πρόσθετα εδάφια για να συμπληρώσετε την ομιλία σας. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε το Αμώς 8:11 για να δείξετε ότι η πνευματική πείνα είναι ευρέως εξαπλωμένη και ότι, παρά την ύπαρξι πολλών εκκλησιών, οι άνθρωποι δεν τρέφονται πνευματικώς, μολονότι πολλοί νομίζουν ότι τρέφονται. Διαβάστε το Ματθαίος 5:3 για να δείξετε ότι εκείνοι που έχουν συναίσθησι της πνευματικής των ενδείας θα χορτασθούν. Σ’ αυτό το σημείο θα μπορούσατε να παρουσιάσετε την προσφορά των εντύπων και να πήτε ότι οι δημοσιεύσεις αυτές προμηθεύουν πνευματική τροφή και να τους το αποδείξετε με το να διαλέξετε και διαβάσετε μια ειδική παράγραφο, μια παράγραφο που περιέχει ένα ιδιαίτερα ελκυστικό σημείο πληροφορίας.
11, 12. Πώς θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε στην ομιλία σας και να αναιρέσατε τη δικαιολογία, «Είμαι απασχολημένος»;
11 Ένα άλλο παράδειγμα: «Πολύ συχνά όταν επισκεπτώμεθα τους ανθρώπους, μας λέγουν ότι είναι απασχολημένοι. Είναι καλό το να είμεθα απασχολημένοι, επειδή ο Θεός μισεί τους οκνηρούς. Αλλά δεν πρέπει να είμεθα τόσο απασχολημένοι με μικρότερες υποθέσεις ώστε ν’ αρνούμεθα χρόνον στα πιο σπουδαία πράγματα. Κάποτε ο Ιησούς ήταν στο σπίτι δύο αδελφών. Η Μαρία επρόσεχε σ’ αυτόν, που εξηγούσε την αλήθεια του Θεού, η δε Μάρθα παρεπονείτο επειδή η αδελφή της δεν την βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού. Ιδού η αφήγησις: ‘Η δε Μάρθα ενησχολείτο εις πολλήν υπηρεσίαν και ελθούσα έμπροσθεν αυτού, είπε, Κύριε, δεν σε μέλει ότι η αδελφή μου με αφήκε μόνην να υπηρετώ; ειπέ λοιπόν προς αυτήν να μοι βοηθήση. Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπε προς αυτήν, Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και αγωνίζεσαι περί πολλά· πλην ενός είναι χρεία· η Μαρία όμως εξέλεξε την αγαθήν μερίδα, ήτις δεν θέλει αφαιρεθή απ’ αυτής.’ Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς μας ομιλούν μέσω της Βίβλου. Αν δεν θέλωμε να τους προσέξωμε, γιατί να περιμένωμε να μας προσέξουν ποτέ αυτοί, όταν μπαίνωμε σε θλίψι και κράζωμε σ’ αυτούς για βοήθεια;»—Λουκ. 10:40-42.
12 Ή θα μπορούσε κανείς να πη τούτο: «Μερικοί έρχονται στη θύρα και λέγουν ότι είναι πολύ απασχολημένοι αλλά ξέρετε, αν τους προσέφερα εκατό δολλάρια, δεν θα ήσαν πολύ απασχολημένοι ώστε να μην τα δεχθούν. Ακούστε, όμως, τι λέγει η Γραφή: ‘Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.’ Αν αυτοί δεν είναι πολύ απασχολημένοι για να λάβουν χρήματα, ασφαλώς δεν πρέπει να είναι πολύ απασχολημένοι για να λάβουν γνώσιν που οδηγεί σε αιώνια ζωή.»—Παροιμ. 3:13-18.
13. Πώς θα μπορούσατε να αναιρέσετε τη δικαιολογία, «Δεν ενδιαφέρομαι»;
13 Αφού πήτε ότι πολλοί σας λέγουν,—προτού διαπιστώσουν γιατί βρίσκεσθε εκεί,—ότι δεν ενδιαφέρονται, θα μπορούσατε να συνεχίσετε: «Αλλά γνωρίζετε τι λέγει η Γραφή για τους ανθρώπους που απαντούν προτού ακούσουν ένα ζήτημα; Προσέξτε: ‘Το να αποκρίνηταί τις πριν ακούση, είναι εις αυτόν, αφροσύνη και όνειδος» Δεν θα θέλατε να το χρησιμοποιήσετε αυτό αφού ένας οικοδεσπότης ειπή ότι δεν ενδιαφέρεται. Θα ήταν πολύ απότομο τότε· θα ήταν σαν να τον εχαρακτηρίζατε άφρονα και γεμάτον όνειδος. Αλλ’ αν εγείρετε πρώτα αυτό το ζήτημα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το παραπάνω εδάφιο, Παροιμίαι 18:13, επειδή το εφαρμόζετε σε άλλους ανθρώπους που το πράττουν αυτό και όχι σ’ εκείνον προς τον όποιον απευθύνεσθε. Το ίδιο αληθεύει και για το επόμενο παράδειγμα.
14. Τι λέγεται συχνά σε χώρες αφθονίας, και πώς μπορούμε να το χειρισθούμε αυτό;
14 Σε μερικές υλιστικές χώρες όπου οι άνθρωποι έχουν αφθονία, σας αποπέμπουν λέγοντας ότι είναι ευχαριστημένοι. «Ξέρετε, μερικοί άνθρωποι αρνούνται να προσέξουν και λέγουν, ‘Ω, περνώ πολύ καλά· είμαι ευχαριστημένος.’ Αλλ’ ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για ανθρώπους που είναι ευχαριστημένοι. Ενδιαφέρεται για κείνους που είναι δυσαρεστημένοι. Προ πολλού εσημείωσε μερικούς για διαφύλαξι, λέγοντας: ‘Δίελθε δια της πόλεως, δια της Ιερουσαλήμ, και κάμε σημείον επί των μετώπων των ανδρών, των στεναζόντων και βοώντων δια πάντα τα βδελύγματα τα γινόμενα εν μέσω αυτής.’ Σήμερα ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για κείνους που αγαπούν δικαιοσύνη, και αυτοί ασφαλώς δεν είναι ευχαριστημένοι με τις διεφθαρμένες, πονηρές συνθήκες που υπάρχουν στη γη σήμερα. Ποιος ευπρεπής άνθρωπος θα μπορούσε να είναι ευχαριστημένος μ’ αυτές τις σαπρές συνθήκες; Οι ευπρεπείς άνθρωποι θέλουν αγνή διακυβέρνησι, τερματισμόν της ανηθικότητος, σταμάτημα της υποκρισίας. Θα επιθυμούσαν, επίσης, υγεία και ζωή για τους εαυτούς των και τις οικογένειές των, για όλους όσοι αγαπούν τη δικαιοσύνη. Οι σημερινές πονηρές συνθήκες τους κάνουν να στενάζουν και να βοούν και να ποθούν κάτι καλύτερο.» Μετά τη χρήσι αυτή του Ιεζεκιήλ 9:4, θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε το Ματθαίος 5:4 για να δείξετε ότι αυτοί οι πενθούντες θα παρηγορηθούν, ότι τώρα η επιθυμία των για πνευματική τροφή θα ικανοποιηθή από τον Θεό, και στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης όλες των οι επιθυμίες θα εκπληρωθούν από τον Ιεχωβά, για τη βεβαίωσι δε των σημείων αυτών χρησιμοποιήστε τον Ψαλμό 145:16 και Αποκάλυψις 21:4.
15. Ποιες ακόμη εισηγήσεις γίνονται;
15 Θα μπορούσατε ακόμη να εγείρετε κοινές θρησκευτικές αντιδράσεις, όπως: «Μερικά άτομα μας λέγουν, ‘ Πιστεύω ότι, αν είμαι ειλικρινής, ο Θεός θα με σώση· αυτό είναι όλο εκείνο που ζητεί από μένα, να πράττω ακριβώς εκείνο που νομίζω ότι είναι ορθόν.’ Αλλ’ αυτό δεν είναι εκείνο που λέγει η Γραφή: ‘Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον’.» Κατόπιν θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε εδάφια όπως το Γαλάτας 1:8 και Ιωάννης 17:3 για να δείξετε ότι πρέπει να ακλουθούμε την αλήθεια, όχι τις ανθρώπινες ιδέες για το τι είναι ορθόν. Στην παραπάνω αναίρεσι της δικαιολογίας περί ειλικρίνειας, εχρησιμοποιήθη το Παροιμίαι 14:12. Θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε εξίσου κατάλληλα εδάφια όπως το Ιωάννης 16:2, Πράξεις 26:9 ή Ρωμαίους 10:2, 3. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία που μπορούμε να μεταχειρισθούμε στις ομιλίες μας. Σκεφθήτε τις δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται, τις κοινές θρησκευτικές αντιρρήσεις, κάθε τι που θα μπορούσε να ελκύση το ενδιαφέρον, κατόπιν παρουσιάστε μια σύντομη αντίκρουσι, κατά προτίμησιν ένα εδάφιο, διότι αυτό θα σας εισαγάγη γρήγορα στη Γραφική σας ομιλία. Τα παραπάνω παραδείγματα σκοπούν να δείξουν δυνατότητες, όχι κατ’ ανάγκην να χρησιμοποιηθούν από σας. Επεξεργασθήτε θετικούς τρόπους προσεγγίσεως και αναπτύξτε σημεία με εδάφια που σας ταιριάζουν, που σας αρέσουν, που σας ενθουσιάζουν τόσο ώστε να μπορήτε να εκφωνήσετε την ομιλία σας με προσωπικόν ενθουσιασμό και πεποίθησι. Ό,τι ελέχθη για την ομιλία στη θύρα εφαρμόζεται επίσης και στην ομιλία επανεπισκέψεως. Η μόνη διαφορά είναι ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα ή δύο περισσότερα εδάφια και να διευρύνετε την ομιλία λίγο περισσότερο. Η ίδια συμβουλή που εδόθη για την εκφώνησι και τη συγκρότησι των ομιλιών στη θύρα εφαρμόζεται και στη μακρότερη ομιλία επανεπισκέψεως μέσα στο σπίτι.
16. Τι θα πράξωμε τώρα;
16 Ας κάμωμε το πιο πολύ που μπορούμε για να είμεθα επιδοκιμασμένοι διάκονοι του Ιεχωβά Θεού, μελετώντας επιμελώς τον λόγον του για να λάβωμε απ’ αυτόν τις ευπρόσδεκτες θυσίες αίνου, τους αμώμους νεαρούς ταύρους και καρπούς χειλέων αφοσιωμένων σ’ αυτόν. Συλλογίζεσθε την αλήθεια του, φέροντάς την στη διάνοιά σας, διαμορφώνοντάς την για δημοσία παρουσίασι, δίδοντας σ’ αυτήν την πιο καλή μορφή για να ελκύση τα διασκορπισμένα ακόμη πρόβατα, για να μη μπορή να ανατραπή από την εναντίωσι των εριφίων. Παρουσιάστε την με χάρι, πραότητα, λεπτότητα και με το συμβολικό άλας που είναι διατεταγμένο να συνοδεύη τις πνευματικές μας θυσίες αίνου. Τότε θα είναι λόγια νομιμοφροσύνης και αληθείας και πιστότητος στον Ιεχωβά, λόγια μονιμότητος, λόγια με διατηρητική δύναμι για κείνους που τα ακούουν και τα δέχονται και υπακούουν σ’ αυτά. Με τέτοια θυσιαστικά λόγια ποτέ δεν θα είμεθα ένοχοι ότι καθιστούμε την τράπεζα του Ιεχωβά αξιοκαταφρόνητη. Θα έχωμε το προνόμιο να μεταδώσωμε απ’ αυτήν, την ‘ευωχίαν από παχέων’ του Ιεχωβά για όλους τους ανθρώπους καλής θελήσεως σε όλα τα έθνη.