Αγών για την Απαιτούμενη Ωριμότητα

«Όσα ήκουσας παρ’ εμού δια πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.»—2 Τιμ. 2:2.

1, 2. Τι απαιτείται από τους αληθινούς Χριστιανούς, πέρα από ό,τι ο κόσμος νομίζει, και πώς μόνο μπορεί κανείς ν’ ακολουθήση τις οδηγίες που εδόθησαν από τον Πέτρο και τον Παύλο;

ΥΠΑΡΧΕΙ μια κοινή άποψις σήμερα, ότι όλο εκείνο που πρέπει να κάμη ένας Χριστιανός, είναι το να ζη μια καλή ζωή, να παρακολουθή και υποστηρίζη την εκκλησία του, να συμμορφώνεται με ολίγους από τους κανόνας της, και ότι πράττοντας τούτο θα λάβη τις ευλογίες του Θεού και ζωή. Αλλά δεν έχουν έτσι ακριβώς τα πράγματα. Πολύ περισσότερα απαιτούνται. Γνώσις, ωριμότης και μια πραγματική επιδεξιότης στη χρησιμοποίησι του λόγου του Θεού απαιτούνται από όλους τους Χριστιανούς. Ο Πέτρος δεν απηυθύνετο μόνο σε μια τάξι κλήρου, αλλά σε όλους τους Χριστιανούς ως άτομα, στους οποίους έγραψε, λέγοντας: «Έστε πάντοτε έτοιμοι προς απολογίαν . . . προς πάντα τον ζητούντα από σας λόγον περί της ελπίδος της εν υμίν.» Και ο Παύλος έγραφε, όχι μόνο σε μια τάξι κλήρου, αλλά σε ολόκληρη τη Χριστιανική εκκλησία της Εφέσου, τα λόγια που ακολουθούν: «Σταθήτε λοιπόν περιεζωσμένοι την οσφύν σας με αλήθειαν, και ενδεδυμένοι τον θώρακα της δικαιοσύνης, και έχοντες υποδεδημένους τους πόδας με την ετοιμασίαν του ευαγγελίου της ειρήνης· επί πάσι δε, αναλάβετε την ασπίδα της πίστεως, δια της οποίας θέλετε δυνηθή να σβέσητε πάντα τα βέλη του πονηρού τα πεπυρωμένα· και λάβετε την περικεφαλαίαν της σωτηρίας, και την μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού.»—1 Πέτρ. 1:1, 2· 3:15· Εφεσ. 6:14-17.

² Αν πρόκειται ν’ ακολουθήσετε αυτές τις οδηγίες που εδόθησαν σε Χριστιανούς του πρώτου αιώνος και, μέσω αυτών, σε όλους τους αληθινούς δούλους του Θεού παντού, πρέπει να γίνετε ένας τέλειος ανήρ με γνώσι, αλήθεια, ορθή ενέργεια, Χριστιανική υπηρεσία, εγκάρδια αφοσίωσι, αληθινή πίστι και πραγματική επιδεξιότητα στη χρήσι του λόγου του Θεού. Το Βιβλικό παράδειγμα δεν είναι παράδειγμα ενός ομίλου σιωπηλών ακροατών της Κυριακής, αλλά παράδειγμα δραστήριων κηρύκων, ανδρών και γυναικών, οι οποίοι, όταν άκουσαν την αλήθεια, έγιναν τόσο ζηλωταί γι’ αυτήν, ώστε ήθελαν να διδάξουν και άλλους, και των οποίων το ενδιαφέρον, ο ζήλος και η πείρα τους κατέστησε ικανούς να κάνουν αυτή τη διδασκαλία.

3. Ποιες ιδιότητες έχουν οι «πρεσβύτεροι» της εκκλησίας, και απαλλάσσει αυτό τους νεωτέρους από την ευθύνη τους;

³ Μέσα στη Χριστιανική εκκλησία σήμερα υπάρχουν πολλοί ώριμοι «πρεσβύτεροι», των οποίων τα πνευματικά πλούτη τούς καθιστούν ικανούς να εκπληρώνουν αυτή την ευθύνη και ν’ αποτελούν μια θετική επιρροή επάνω σ’ ολόκληρη την εκκλησία προς υποστήριξίν της. Έχουν αναπτύξει τις ιδιότητες της ωριμότητος, της σταθερότητος της πίστεως και της πληρότητος της κατανοήσεως που επιδιώκονται από όλους τους αληθινούς Χριστιανούς. Ο ζήλος των και η σύνεσίς των ενθαρρύνει και βοηθεί όλους τους αδελφούς. Λαμβάνουν την ηγεσία στη Χριστιανική υπηρεσία, δίδοντας το παράδειγμα για να το ακολουθήσουν οι άλλοι. (1 Πέτρ. 5:3) Αλλά μη λησμονείτε ότι η ευθύνη για τέτοια Χριστιανική ωριμότητα και ηγεσία δεν βαρύνει μόνο τους αδελφούς που υπήρξαν επί μακρόν στην αλήθεια, αλλά ολόκληρη την εκκλησία. Στη σημερινή οργάνωσι που αναπτύσσεται γοργά, οσοδήποτε νέος και αν είσθε, μπορείτε και σεις επίσης να γίνετε γρήγορα ένας πρεσβύτερος αδελφός, στον οποίον οι νέοι θ’ αποβλέπουν για βοήθεια και συμπαράστασι. Πώς μπορείτε ν’ αναπτύξετε την ωριμότητα που θα σας καταστήση ικανόν να εκπληρώσετε αυτή την ευθύνη; Ποιες είναι οι υποχρεώσεις σας από αυτή την άποψι, και ποια αποτελέσματα θα παραγάγη αυτή η ωριμότης;

4, 5. Από τι εξαρτάται μια ώριμη ικανότης για να διδάσκη κανείς, και από τι δεν εξαρτάται;

⁴ Είναι φανερό ότι η επιθυμητή αυτή ωριμότης δεν εξαρτάται μόνο από το χρονικό διάστημα που βρίσκεται κάνεις στην εκκλησία, διότι συχνά ένα νέο πρόσωπο αναπτύσσεται γοργά, γίνεται γρήγορα ένας ώριμος «πρεσβύτερος», ενώ κάποιος άλλος ο οποίος είναι συνταυτισμένος επί πολλά χρόνια, παραμένει μακριά από την ωριμότητα. Ούτε είναι απλώς ζήτημα φυσικής ικανότητος ή κοσμικής εκπαιδεύσεως ενός ατόμου, διότι όλοι γνωρίζομε πολλούς αδελφούς, των οποίων η εκπαίδευσις είναι περιωρισμένη, των οποίων η ομιλία είναι διστακτική ή τραυλίζουσα, των οποίων, εν τούτοις, η γνώσις και η Χριστιανική ωριμότης αφ’ ενός καταπλήσσει τον κόσμο και αφ’ ετέρου ενισχύει την εκκλησία..

⁵ Προ πολλού ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο: «Όσα ήκουσας παρ’ εμού δια πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι.» (2 Τιμ. 2:2) Από πού εκείνοι απέκτησαν αυτή την ικανότητα; Μήπως την είχαν προτού μάθουν την αλήθεια; Όχι, εκείνο που τους κατέστησε ικανούς να διδάσκουν άλλους ήταν η γνώσις που απέκτησαν της αληθείας, η εκτίμησίς των γι’ αυτήν και η συμμόρφωσίς των προς αυτήν, όχι η κοσμική των εκπαίδευσις, ούτε η έλλειψις αυτής, ούτε ακόμη ο αριθμός των ετών που ήσαν στην εκκλησία. Οι ίδιοι παράγοντες είναι προσιτοί σ’ εσάς, και θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα να σας βοηθήσουν να γίνετε ώριμοι στη γνώσι, επαρκώς καταρτισμένοι να διδάσκετε.

6. Εξηγήστε λεπτομερώς τι ο απόστολος είπε για το πώς κατορθώνεται η ωριμότης.

⁶ Ο Παύλος μάλιστα μας είπε πώς ν’ αποκτήσωμε αυτή την αναγκαία γνώσι: «Καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν. Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.» Για τούτο, ένας που επιθυμεί την ωριμότητα, η οποία πραγματικά χαρακτηρίζει την αληθινή Χριστιανική οργάνωσι, πρέπει να μελετά και έπειτα να χρησιμοποιή τις αλήθειες που έμαθε προσφάτως, στην υπηρεσία του Θεού. Τώρα, μήπως αρχίζετε να κατανοήτε γιατί μερικοί αδελφοί ωριμάζουν ταχύτερα από άλλους; Για να το εκθέσωμε σύντομα και απλά, αυτό συμβαίνει επειδή μελετούν περισσότερο και κάνουν καλύτερη χρήσι της γνώσεώς των.—1 Τιμ. 4:13, 15, 16.

ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΗΓΕΣΙΑΣ

7. Ποια αύξησις κατέστησε τώρα σπουδαία αυτή την ωριμότητα; Τι σημαίνει αυτό για κείνους από μας που βρισκόμαστε ήδη στην οργάνωσι;

⁷ Τέτοια ωριμότης μάς δίνει τη δύναμι ν’ αντισταθούμε στις απάτες του Σατανά και τη γνώσι και την επιδεξιότητα να εκπληρώσωμε την αποστολή μας να κηρύττωμε. Και αυτή η ωριμότης είναι ειδικώς σπουδαία στην γοργά επεκτεινόμενη σημερινή οργάνωσι. Πριν από πολύν καιρό ο Ιεχωβά προείπε: «Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια· και το ολιγοστόν, ισχυρόν έθνος· εγώ ο Ιεχωβά θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.» (Ησ. 60:22, ΑΣ) Πόσο αληθινό υπήρξε αυτό στην εποχή μας! Στη διάρκεια των δεκαέξη ετών από το 1940, πάνω από τέσσερες άνθρωποι κάθε ώρα—από ώρα σε ώρα, από ημέρα σε ημέρα, από εβδομάδα σ’ εβδομάδα, από μήνα σε μήνα, από έτος σε έτος—ανέλαβαν αυτό το έργο του κηρύγματος. Και στο χρονικό διάστημα από το 1951 έως το 1955 ένα άτομο κάθε δέκα λεπτά της ώρας ολοκλήρου του εικοσιτετραώρου εισήρχετο στις τάξεις των πιστών αυτών κηρύκων! Εκείνοι που είναι νέοι τον ένα μήνα, συχνά βοηθούν άλλους τον επόμενο. Δεν διστάζουν να προχωρήσουν, αλλά κατανοώντας ότι βρίσκονται στα πρώτα βήματα, μελετούν διαρκώς περισσότερο, είναι ευγνώμονες για τα προνόμια που τους εδόθησαν και αγωνίζονται ν’ αυξήσουν και τη γνώσι των και την υπηρεσία των. Εργαζόμεθα, εν τούτοις, για πολύ μεγαλύτερη επέκτασι. Πώς οι νέοι αυτοί θα φερθούν σε ωριμότητα; Μόνο μέσω εκείνων που βρίσκονται τώρα στην οργάνωσι και είναι έτοιμοι να παράσχουν ώριμη βοήθεια, να αναλάβουν την εποπτεία σε νέες εδαφικές περιοχές και εκκλησίες, και να αναλάβουν την ηγεσία στη διδασκαλία. Υπάρχει πάντοτε ανάγκη ωρίμων ανδρών, που έχουν σαφή κατανόησι του λόγου του Θεού, που είναι ζηλωταί στην υπηρεσία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πιο υπεύθυνα λειτουργήματα, ως επίσκοποι εκκλησιών, ως ιεραπόστολοι ή ως ολοχρόνιοι διάκονοι. Δεν γνωρίζετε ποια προνόμια και ευκαιρίες μπορεί να τεθούν μπροστά σας στο μέλλον αν επωφεληθήτε πλήρως των προμηθειών που έγιναν για την πνευματική σας ανάπτυξι τώρα. Να είσθε, λοιπόν, επιμελείς στη μελέτη!

8. Πώς πρέπει να ζητούνται πρόσθετα προνόμια, και ποιες ιδιότητες πρέπει ν’ αναπτύξουν όλοι οι Χριστιανοί;

⁸ Είναι κατάλληλο να ετοιμαζώμεθα για τέτοια πρόσθετα προνόμια υπηρεσίας; Βεβαιότατα! Οι Γραφές λέγουν: «Εάν τις ορέγηται επισκοπήν, καλόν έργον επιθυμεί.» Αλλά το πρόσθετο προνόμιο πρέπει να ζητήται με τον ορθό τρόπο, όχι με κοσμικές μεθόδους πολιτικών ελιγμών ή δελεασμάτων, αλλά με ανάπτυξι των ωρίμων ιδιοτήτων, που είναι αναγκαίες για τους επισκόπους. Ποιες είναι αυτές; Είναι υγιής γνώσις, κατάλληλη ικανότης και ορθή στάσις. Σ’ αυτές περιλαμβάνεται το να είναι κανείς «φιλόξενος, διδακτικός», «ουχί αισχροκερδής», και να έχη «το μυστήριον της πίστεως μετά καθαράς συνειδήσεως». Επίσης είναι ανάγκη να υπάρχη αγάπη για την οργάνωσι, Χριστιανική ταπεινοφροσύνη και κατάλληλη κατανόησις του θείου λόγου. Πραγματικά, αυτοί είναι στόχοι, για τους οποίους όλοι πρέπει ν’ αγωνιζώμεθα, αφού δεν αποτελούν μόνο χαρακτηριστικά ενός επισκόπου, αλλά κάθε ωρίμου Χριστιανού.—1 Τιμ. 3:1-9.

9. Στην επιστολή του προς τους Εβραίους τι είπε ο Παύλος για την ωριμότητα;

⁹ Ναι, είτε το διδάσκουν αυτό οι εκκλησίες του «Χριστιανικού κόσμου» είτε όχι, κάθε Χριστιανός ατομικώς είναι υποχρεωμένος να αναπτύξη αυτή την ωριμότητα και να την χρησιμοποιήση για να διδάξη άλλους. Ο Παύλος έγραψε με έντονο ύφος στους Εβραίους που ήσαν ελλιπείς σε τούτο. Είπε: «Επειδή ενώ ως προς τον καιρόν έπρεπε να ήσθε διδάσκαλοι, πάλιν έχετε χρείαν τού να σας διδάσκη τις τα αρχικά στοιχεία των λόγων του Θεού· και κατηντήσατε να έχετε χρείαν γάλακτος, και ουχί στερεάς τροφής. Διότι πας ο μετέχων γάλακτος, είναι άπειρος του λόγου της δικαιοσύνης· επειδή είναι νήπιος. Των τελείων όμως είναι η στερεά τροφή, οίτινες δια την έξιν έχουσι τα αισθητήρια γεγυμνασμένα εις το να διακρίνωσι το καλόν και το κακόν.»—Εβρ. 5:12-14.

ΔΙΑΙΤΑ, ΕΞΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΣ

10. Πώς ο λόγος του Θεού είναι σαν στερεά τροφή, και πώς πρέπει να χρησιμοποιηθή για να οικοδομήση πνευματική δύναμι;

¹⁰ Αυτή η σύγκρισις των στοιχειωδών αληθειών με «γάλα» και των βαθύτερων ζητημάτων με «στερεά τροφή» είναι ορθή. Η τροφή είναι ζωτική. Τρέφει, διατηρεί τη ζωή, παρέχει τα μέσα της αναπτύξεως και μας δίνει την απαιτούμενη ενέργεια. Ομοίως, οι αλήθειες του λόγου του Θεού προμηθεύουν τροφή και συντήρησι, παρέχουν πνευματική ανάπτυξι και βοηθούν ένα άτομο να παραμείνη ισχυρό και δραστήριο στην υπηρεσία του Θεού. Ο Ιησούς είπε: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος Ιεχωβά.» (Ματθ. 4:4, ΜΝΚ) Αυτή η ζωοποιός πνευματική τροφή περιλαμβάνει πλούσιες αλήθειες, ενισχυτικά παραδείγματα, θρεπτικές προφητικές εικόνες και τις επαγγελίες του λόγου του Θεού που οικοδομούν την πίστι: Παρέχει την ενέργεια η οποία, αν χρησιμοποιηθή κατάλληλα, μπορεί να οδηγήση σε δύναμι και ωριμότητα. Πώς πρέπει να χρησιμοποιηθή για ν’ αποκτηθή αυτή η δύναμις; Πώς χρησιμοποιείτε τη σωματική σας ενέργεια για να γίνετε σωματικώς ισχυροί; Με την εξάσκησι, που αναπτύσσει τους μυώνας σας και οικοδομεί το σώμα σας. Όμοια είναι και η πνευματική δύναμις. Για να την αποκτήσετε, πρέπει η ενέργεια που προέρχεται από τη μελέτη σας να χρησιμοποιηθή στην εξάσκησι της διανοίας σας, της καρδιάς και της γλώσσης σας στο να εξαγγέλλουν τα αγαθά αυτά νέα στους άλλους. Όσο περισσότερη δράσι κηρύγματος έχετε από θύρα σε θύρα, όσο περισσότερες επανεπισκέψεις κάνετε και όσο περισσότερες Γραφικές μελέτες διεξάγετε, όσο περισσότερον χρόνον μιλείτε για την αλήθεια στους συγγενείς σας, στους γείτονάς σας, στους φίλους σας, στους συντρόφους σας στην εργασία και στους εμπορικούς συνεταίρους σας, τόσο ισχυρότεροι θα γίνετε. Αυτή η πνευματική εξάσκησις εντυπώνει στερεά στη διάνοιά σας τη γνώσι σας και σας βοηθεί να οικοδομήσετε τις ισχυρές μυϊκές ίνες μιας νικηφόρου πίστεως. Επίσης, οι ερωτήσεις που αντιμετωπίζετε θα διεγείρουν την όρεξί σας για περισσότερη γνώσι και θα επιστρέψετε στην πηγή εφοδιασμού για πνευματική τροφή. Και κάθε φορά που αυτό συμβαίνει, κάνετε ένα ακόμη βήμα κατά μήκος του δρόμου που οδηγεί από το γάλα του λόγου στη στερεά τροφή, η οποία ανήκει στους ωρίμους.

11. Πώς μπορεί ένα νέο άτομο, ή ένας που είναι ασθενής στην πίστι, να γίνη τέλειος ανήρ, και τι το εσφαλμένο πιθανώς υπάρχει αν ένας είναι ελλιπής σε ωριμότητα και δύναμι;

¹¹ Η μελέτη οδηγεί στην υπηρεσία, η υπηρεσία σε επιθυμία περισσοτέρας γνώσεως, και η αυξανόμενη γνώσις ενός άτομου, αν χρησιμοποιηθή κατάλληλα, οδηγεί σε περισσότερη ακόμη δραστηριότητα στο κήρυγμα. Με το να πληρούν έτσι τη διάνοιά των με την αλήθεια του λόγου του Θεού και με το να χρησιμοποιούν πιστά αυτή τη γνώσι στην υπηρεσία του Ιεχωβά, ακόμη και οι νεώτατοι ευαγγελιζόμενοι μπορούν να κάμουν γοργή πρόοδο προς το να γίνουν ισχυροί, ‘τέλειοι άνδρες’, ικανοί ν’ αντιμετωπίζουν προβλήματα, να στέκουν σταθεροί απέναντι των εναντιουμένων και να υποστηρίζουν τους ακόμη νεωτέρους, οι οποίοι εισρέουν σαν ένα σταθερό ρεύμα στην πάντοτε επεκτεινόμενη Χριστιανική εκκλησία. Αντιστρόφως, αν σας λείπη τέτοια ωριμότης και δύναμις, πιθανώς αυτό συμβαίνει λόγω ελλείψεως είτε μελέτης είτε υπηρεσίας. Διότι η υγιής γνώσις, αν χρησιμοποιήται στην υπηρεσία, πραγματικά θα σας καταστήση ικανούς να τρέχετε «μεθ’ υπομονής τον προκείμενον εις ημας αγώνα· αποβλέποντες εις τον Ιησούν τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως.»—Εβρ. 12:1, 2.

12. Πώς η εβδομαδιαία μελέτη Σκοπιάς παρέχει μια δοκιμή της προσπαθείας που καταβάλλετε για ν’ αποκτήσετε γνώσι, και τι είπε ο απόστολος για την πορεία που πρέπει να λάβουν όλοι οι Χριστιανοί;

¹² Για να έχωμε αυτή τη δύναμι απαιτείται προσπάθεια. Απαιτούνται μακρές ώρες μελέτης. Πού στέκεσθε από αυτή την άποψι; Παραδείγματος χάριν, στη μελέτη Σκοπιάς που γίνεται στην Αίθουσα Βασιλείας, έχετε μελετήσει το μάθημα από πριν; Γνωρίζετε τα σημεία που περιέχει; Και έχετε σκεφθή επάνω σ’ αυτό για να κάμετε καλά σχόλια; Όταν το μάθημα είναι ιδιαίτερα βαθύ, μήπως το αφήνετε απλώς να περάση, χωρίς να μπήτε πραγματικά στο νόημα του ιδιαιτέρου αυτού μαθήματος, αλλά περιμένοντας περισσότερο γάλα και απορρίπτοντας το κρέας; Ο Παύλος, ο οποίος είχε πολλά να πη για την ωριμότητα, μας ενουθέτησε πραγματικά ν’ αυξήσωμε σε γνώσι, προοδεύοντας πολύ πέρα από τις βασικές διδασκαλίες. Είπε: «Δια τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων, και πίστεως εις Θεόν, της διδαχής των βαπτισμών, και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών, και της κρίσεως της αιωνίου. Και τούτο θέλομεν κάμει, εάν επιτρέπη ο Θεός.»—Εβρ. 6:1-3.

13. Τι πρέπει να κάμωμε με τα εύγευστα ορεκτικά της αληθείας, και πώς προχωρούμε σε πιο στερεά τροφή;

¹³ Πιθανώς η συγκινητική διαύγεια των βασικών ή στοιχειωδών διδασκαλιών ήταν εκείνη που αρχικά σας είλκυσε στην αλήθεια. Αυτά τα πράγματα, επομένως, που τα εμάθατε στους πρώτους ολίγους μήνας μελέτης, θα μπορούσαν να παρομοιωθούν με απολαυστικά ορεκτικά που συχνά προηγούνται ενός πλήρους γεύματος. Αλλά δεν πρόκειται να σταματήσωμε μ’ αυτά· μάλλον πρόκειται να τα χρησιμοποιήσωμε για να διεγείρωμε την όρεξί μας για την πραγματικά ενισχυτική τροφή που ακολουθεί. Αυτά είναι μόνο η αρχή· πρέπει να λάβωμε το πλήρες όφελος του συμποσίου που επρομήθευσε ο Ιεχωβά. Το κάνομε αυτό με κατ’ ιδίαν μελέτη των Γραφών, με το ν’ ακούμε το κήρυγμα του λόγου, με το να συμμετέχωμε πραγματικά σε όλες τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις και με το να είμεθα άγρυπνοι να ωφεληθούμε από κάθε πληροφορία που έρχεται μέσω του αγωγού διανομής τροφής, τον οποίον επρομήθευσε ο Ιεχωβά. Κάνοντας τούτο, θα παύσετε να «συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά [θα] μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.»—Ρωμ. 12:2.

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ

14. Ποιες ικανότητες χρειάζεται ο Χριστιανός για να δείξη την αγάπη του μέσω υπηρεσίας;

¹⁴ Πρέπει να έχωμε αυτή την ορθή γνώσι αν πρόκειται να κηρύξωμε στους άλλους, και πρέπει να κηρύττωμε στους άλλους αν πρόκειται να δείξωμε αγάπη για τον Ιεχωβά Θεό και τον Υιό του Ιησού Χριστό. Τρεις φορές ο Ιησούς ερώτησε τον Πέτρο αν τον αγαπούσε, και την τρίτη φορά ο Πέτρος λυπήθηκε διότι η ίδια ερώτησις έπρεπε συχνά να επαναληφθή. «Κύριε,» είπε, «συ εξεύρεις τα πάντα· συ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ.» Αλλ’ ο Ιησούς απλώς επανέλαβε την οδηγία: «Βόσκε τα πρόβατά μου.» (Ιωάν. 21:15-17) Αυτός είναι ο τρόπος, με τον οποίον αποδεικνύομε την αγάπη μας. Πρέπει να είμεθα διάκονοι, δούλοι του Θεού, βοσκοί των προβάτων. Πρέπει να γνωρίζωμε τι να πούμε όταν μας ερωτούν, και εκείνο που λέμε πρέπει να είναι και διαφωτιστικό για τους ακροατάς μας και προς έπαινον του Θεού. Όταν αντιμετωπίζετε ερωτήσεις, μπορείτε να φυλλομετρήσετε τη Γραφή σας και να δείξετε από τις σελίδες της καθαρά και πειστικά την απόδειξι της δοξασίας σας; Μπορείτε πραγματικά ν’ αποδείξετε την πίστι σας από τη Γραφή, τουλάχιστον όσον αφορά τις βασικές διδασκαλίες, όχι απλώς λέγοντας ότι η Γραφή διδάσκει έτσι και έτσι, αλλά δείχνοντας πού και πώς διδάσκει; Διεθέσατε πραγματικά χρόνον και προσπάθεια για να μάθετε αυτά τα πράγματα; Απαιτείται εργασία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ν’ αγωνισθούμε για γνώσι, ότι πρέπει να ανερευνήσωμε αυτά τα γεγονότα και να τα εντυπώσωμε στη διάνοιά μας. Αλλ’ αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να είμεθα ικανοί να διδάξωμε, και είναι μια απαίτησις για τους αληθινούς Χριστιανούς. Ο καθένας μέσα στην εκκλησία πρέπει να αυξάνη και να επεκτείνεται σε γνώσι και πείρα, και να δείχνη την αγάπη του καθώς πραγματικά αγωνίζεται για την ωριμότητα που θα τον καταστήση ικανόν να τρέφη τα πρόβατα. Ποια είναι η πρόοδός σας;

15, 16. Ποια εξέχοντα παραδείγματα Γραφικής γνώσεως εδόθησαν για μας στην εποχή του Ιησού και λίγο έπειτα, και τι πρέπει να κάμωμε σχετικά με αυτήν τώρα;

¹⁵ Παρατηρήστε την εξέχουσα Βιβλική γνώσι που είχαν ο Ιησούς και οι μαθηταί του. Σε ηλικία δώδεκα ετών βρήκαν τον Ιησούν «καθήμενον εν μέσω των διδασκάλων, και ακούοντα αυτούς, και ερωτώντα αυτούς. Εξίσταντο δε πάντες οι ακούοντες αυτόν, δια την σύνεσιν και τας αποκρίσεις αυτού.» Μπορείτε να κάμετε τους πεπαιδευμένους θεολόγους να ‘εξίστανται’ με τη γνώσι που έχετε του λόγου του Θεού; Ασφαλώς αυτό θα μπορούσε να γίνη μόνο με πραγματική γνώσι. Η εκπληκτική γνώσις των Γραφών που είχαν οι μαθηταί, φανερώνεται από τις άφθονες περικοπές που παρέθεταν από τα αρχαία Εβραϊκά συγγράμματα. (Τούτο εξετάζεται λεπτομερώς στην παράγραφο 19 του επομένου άρθρου.) Ακόμη, εκείνοι που ελάμβαναν τις επιστολές των είχαν επίσης τέτοια γνώσι. Δεν είχαν τα βοηθήματα που έχομε εμείς. Βιβλία, περιλαμβανομένων και των Γραφών, ήταν δύσκολο ν’ αποκτηθούν. Αντεγράφοντο κοπιαστικά με το χέρι και δεν ήσαν διαθέσιμα για όλους τους ανθρώπους. Αλλ’ οι πρώτοι εκείνοι Χριστιανοί αποκτούσαν τη χρήσι των. Εγνώριζαν τις Γραφές, είδαν την εκπλήρωσι προφητειών και ανέγνωσαν τα συγγράμματα των αποστόλων. Η γνώσις των ηύξησε και η πίστις των επεξετάθη. Και χρησιμοποιούσαν αυτή τη γνώσι και την πίστι για να δείξουν την αγάπη των διδάσκοντας άλλους. Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν θεωρούσαν τη γνώσι αυτή ως περιοριζόμενη μόνο στους αποστόλους ή σε κάποια ειδική τάξι κλήρου. Μάλλον, όλοι επρόκειτο να την αποκτήσουν. Ακόμη και όταν 3.000 εβαπτίσθησαν την Πεντηκοστή του 33 μ.Χ., παρέμειναν στην Ιερουσαλήμ για ενίσχυσι και γνώσι. Και όταν τους διεσκόρπισε ο διωγμός, μπορούσαν να ‘διέλθουν, ευαγγελιζόμενοι τον λόγον’.—Λουκ. 2:46, 47· 2 Τιμ. 4:13· Πράξ. 2:46, 47· 8:4.

¹⁶ Οι πραγματικοί Χριστιανοί ακολουθούν το ίδιο παράδειγμα σήμερα. Αποκτούν την απαιτούμενη γνώσι και δείχνουν την αγάπη των για τον Θεό και για τον πλησίον των με το να κηρύττουν πραγματικά τα αγαθά νέα στους άλλους. Η γνώσις αυτή είναι προσιτή σε όλους, άσχετα με την κοσμική μόρφωσι. Εκείνο που ωδήγησε τους ταπεινούς αλιείς, τελώνας και άλλους κοινούς ανθρώπους στη Χριστιανική ωριμότητα κατά τον πρώτον αιώνα, δεν ήταν η προηγούμενη εκπαίδευσίς των, αλλά η επίμονή των, η πίστις, η προσκόλλησις στην αφιέρωσί των, η αποφασιστικότης και το πνεύμα του Θεού, τα ίδια δε πράγματα θα οδηγήσουν στο να αναπτύξετε την απαιτούμενη ικανότητα σήμερα.—Ματθ. 4:18-22· 9:9· Πράξ. 4:13.

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙ;

17, 18. Ποιοι είναι περιώνυμοι για την δύναμί των και τον ζήλο των, από πού τα αποκτούν αυτά, και γιατί οι θρησκείες του κόσμου τα στερούνται;

¹⁷ Γενικά αναγνωρίζεται ότι εκείνοι που είναι μέλη των θρησκειών του κόσμου, όχι μόνο αφήνουν στους κληρικούς των τη μελέτη αυτή και τη διακονική υπηρεσία, αντί να κάνουν κάτι σχετικώς οι ίδιοι, αλλά είναι επίσης πολύ απρόθυμοι και όταν ακόμη οι αρχηγοί των προσπαθούν να τους προτρέψουν για τέτοια δράσι. Παραδείγματος χάριν, σε μια συνάθροισι του Εθνικού Καθολικού Εκπαιδευτικού Συνδέσμου στο Σικάγο, την 22α Απριλίου 1954, ο «Αιδεσ.» Τζων Ο’Μπριέν κατέκρινε τους ανθρώπους του για «έλλειψι ζήλου προς απόκτησιν προσηλύτων», ενώ είπε ότι η πρόοδος των μαρτύρων του Ιεχωβά «είναι η πιο θεαματική στη σύγχρονη ιστορία.» Και το περιοδικό Αουρ Σάνταιη Βίζιτορ (28 Αυγούστου 1955), προσπαθώντας να διεγείρη μέλη της Καθολικής εκκλησίας σε μεγαλύτερη χρήσι φυλλαδίων, είπε για τους μάρτυρας του Ιεχωβά: «Καίτοι δεχόμεθα ότι αποτελούν εθνική ενόχλησι, εν τούτοις αυτοί έκαμαν 456.000 οπαδούς σε έξη χρόνια!» Αλλά γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν τη δύναμι και τον ζήλο για ενεργό Χριστιανική διακονία ενώ άλλοι όμιλοι δεν έχουν; Πάλι αυτό γίνεται απλώς επειδή η καλή τροφή, όταν χρησιμοποιήται κατάλληλα, κάνει ισχυρούς ανθρώπους. Το κλειδί όσον αφορά την πηγή της δυνάμεως των εδόθη σ’ ένα άρθρο του «Κούριερ Τζόρναλ του Λούισβιλ (Κεντώκυ), που έλεγε: «Χωρίς αμφιβολία, αυτοί είναι άνθρωποι που μελετούν επιμελώς τη Γραφή. Αλλά επί πλέον, οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν εκείνο που διαβάζουν.»

¹⁸ Ο Ιησούς τα είχε αυτά, οι απόστολοί του τα είχαν, η Χριστιανική εκκλησία του πρώτου αιώνος τα είχε επίσης. Μήπως πρέπει να περιμένωμε ότι θα είναι ολιγώτερα σήμερα η ενέργεια και η δύναμις, ο ζήλος και η δραστηριότης της αληθινής Χριστιανοσύνης; Όχι! Είναι ακριβές ότι το ποσόν της επιγνώσεως που πολλές θρησκείες παρέχουν στον λαό τους έχει τόσο μειωθή, ώστε τα μέλη τους μπορούν μόνο να κάθωνται, όχι να εργάζωνται, διότι δεν έχουν ούτε τη δύναμι ούτε τον ζήλο που απαιτούνται, επειδή το είδος της δράσεως που παρουσίαζαν οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος χαρακτηρίζει την αληθινή Χριστιανική εκκλησία. Αλλ’ η ορθή γνώσις διεγείρει εκείνους που την έχουν, να την εξαγγέλλουν και στους άλλους, να στέκουν σταθεροί απέναντι του διωγμού και μάλιστα ν’ αντιμετωπίζουν θάνατο μάλλον παρά ν’ αρνούνται την πίστι των, όπως δεν αρνήθηκαν την πίστι των πολλοί από τους μάρτυρας του Ιεχωβά που βρέθηκαν κάτω από τους βιαίους Ναζιστικούς και Κομμουνιστικούς διωγμούς, υπό τους οποίους και ηγέται ακόμη άλλων θρησκειών εσυνθηκολόγησαν! Αυτή η δύναμις δεν είναι εκπληκτική για κείνους που την έχουν, αλλά μόνο για κείνους που δεν την έχουν, διότι εκείνοι που την έχουν θυμούνται, επί τέλους, ότι οι Γραφές προ πολλού είπαν: Ο Ιεχωβά «δίδει ισχύν εις τους ητονισμένους, και αυξάνει την δύναμιν εις τους αδυνάτους». «Ο Ιεχωβά θέλει δώσει δύναμιν εις τον λαόν αυτού· ο Ιεχωβά θέλει ευλογήσει τον λαόν αυτού εν ειρήνη.»—Ησ. 40:29· Ψαλμ. 29:11, ΑΣ.

19. Ανασκοπώντας αυτό το μάθημα, τι πρέπει να κάμουν οι αληθινοί Χριστιανοί;

¹⁹ Πράγματι, πολύ περισσότερα απαιτούνται από ένα Χριστιανό παρά το να ζη απλώς μια καλή ζωή και να συμμορφώνεται με μερικούς κανόνας. Πρέπει ν’ αποκτήσετε ορθή γνώσι. Πρέπει ν’ αναπτύξετε την ωριμότητα, τη σταθερότητα της πίστεως και την ακρίβεια της κατανοήσεως που χαρακτηρίζουν την αληθινή Χριστιανοσύνη, και αυτό θα σας καταστήση ικανούς να σώσετε άλλους και να εξασφαλίσετε τη δική σας σωτηρία, «απολαμβάνοντες το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών». (1 Πέτρ. 1:9) Πιστοί άνθρωποι σας έφεραν τον λόγον της αληθείας. Ακούσατε το άγγελμά τους, το δεχθήκατε, και έχετε ήδη αρχίσει να το κηρύττετε στους άλλους. Εξακολουθήστε να βελτιώνεσθε σε γνώσι και δραστηριότητα. Πραγματικά αγωνίζεσθε για την απαιτούμενη ωριμότητα, και η ‘ικανότης σας να διδάξετε και άλλους’ θα εξακολουθήση ν’ αυξάνη. Από μια μικρή φούχτα ηγέρθη μια ισχυρή Χριστιανική εκκλησία και κάθε νέος σ’ αυτή την οργάνωσι εμπιστεύεται τις αλήθειες που έμαθε σε περισσοτέρους ακόμη πιστούς ανθρώπους που θα γίνουν επίσης ικανοί να διδάξουν και άλλους ακόμη. Όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί πρέπει ν’ αναπτύξουν επιδεξιότητα στη χρήσι του λόγου του Θεού και πρέπει να ωριμάσουν ως Χριστιανοί διάκονοι, έχοντας υπ’ όψιν ότι ο Ιησούς είπε: «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.» Ποιες πηγές πραγματικά θα σας βοηθήσουν ν’ αποκτήσετε αυτή την ωριμότητα και να παραγάγετε αυτόν τον καρπό; Το επόμενο άρθρο απαντά.—Ιωάν. 15:8.

[Εικόνα στη σελίδα 295]

ΤΡΙΑΣ; Δευτ. 6:4· Ιωάν. 14:28· Ιωάν. 8:28· Πράξ. 10:39, 40· 1 Κορ. 11:3