Ο Αγών της Πίστεως των Ειρηνοποιών

1. Γιατί οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι μακάριοι υπό καταπίεσιν;

Ο ΣΑΤΑΝΑΣ γνωρίζει ότι έχει ολίγον μόνον χρόνον, και είναι αποφασισμένος να σταματήση το έργο του κηρύγματος. Όπως ακριβώς ο Χριστός ωνειδίσθη και κατεδιώχθη και τέλος εθανατώθη, έτσι οι πιστοί άνθρωποι σήμερα μπορούν να αναμένουν διωγμό, γνωρίζοντας ότι δεν είναι πιο ευνοημένοι ως προς αυτή την άποψι από τον Διδάσκαλο τους. (Ιωάν. 15:20) Αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ατρόμητοι παρά τις απαγορεύσεις και τις φυλακίσεις, τη δήμευσι των Βιβλικών των εντύπων και τα δια νόμου εμπόδια που ηγέρθησαν εναντίον του έργου του κηρύγματος σε πολλές χώρες, αναγνωρίζοντας ότι αυτά είναι απτές αποδείξεις του πολέμου που διεξάγεται εναντίον του υπολοίπου των ακολούθων του Χριστού. Πράγματι, αυτοί είναι μακάριοι παρ’ όλα αυτά, όπως ακριβώς προείδε ο Ιησούς: «Μακάριοι είσθε, όταν σας ονειδίσωσι και διώξωσι, και είπωσιν εναντίον σας πάντα κακόν λόγον ψευδόμενοι, ένεκεν εμού. Χαίρετε και αγαλλιάσθε, διότι ο μισθός σας είναι πολύς εν τοις ουρανοίς· επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών.» (Ματθ. 5:10-12) Έτσι το έργο του κηρύγματος συνεχίζεται με την ευλογία του Θεού επάνω σ’ αυτό παρ’ όλα όσα οι εναντιούμενοι μπορούν να κάμουν για να το σταματήσουν.

2. Αν η αλήθεια διαιρή μια οικογένεια, ποια πορεία πρέπει ν’ ακολουθήση ο Χριστιανός;

² Για πολλά άτομα η πιο μεγάλη μάχη για να παραμείνουν πιστά στην υπηρεσία του Ιεχωβά εκδηλώνεται ακριβώς στο σπίτι τους. (Μιχ. 7:6) Ο Ιησούς το εξεικόνισε αυτό λέγοντας, «δύο θέλουσιν είσθαι εν τω αγρώ· ο είς παραλαμβάνεται, και ο είς αφίνεται. Δύο γυναίκες θέλουσιν αλέθει εν τω μύλω· μία παραλαμβάνεται, και μία αφίνεται». (Ματθ. 24:40, 41) Ακόμη και εκείνοι που εργάζονται μαζί στην ίδια εργασία, που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, μπορεί να διαιρεθούν λόγω της αληθείας. Ο ένας παραλαμβάνεται στη ζωή επειδή κρατεί ακεραιότητα και τηρεί πιστότητα παρά την εναντίωσι που άλλοι, οι οποίοι είναι πολύ πλησίον του, μπορεί να επιφέρουν εναντίον του.

3. Γιατί είναι πολύ επικίνδυνο το να εμπλακούμε στις φροντίδες του κόσμου τούτου;

³ Για άλλους το πιο μεγάλο εμπόδιο για να έχουν συμμετοχή στη διακονία της Βασιλείας εγείρεται λόγω του υλισμού. Δελεάζονται με την προοπτική μεγαλυτέρου μισθού και καλυτέρας εργασίας ώσπου τους απομένει πολύ ολίγος χρόνος για τον εαυτό τους ή για να τον αφιερώσουν στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Λησμονούν να εφαρμόσουν τη συμβουλή του Ιησού να θέσουν πρώτα στη ζωή τους τα συμφέροντα της Βασιλείας με τη βεβαιότητα ότι τα άλλα πράγματα, τα χρειώδη της ζωής, θα προστεθούν σ’ αυτούς. Στο κατά Λουκάν 14:16 αναγράφεται ότι ο Ιησούς είπε μια παραβολή για έναν άνθρωπο που προσεκάλεσε τους φίλους του να παρευρεθούν σ’ ένα μεγάλο δείπνο. Όλοι είχαν προφάσεις. Ο ένας είχε μόλις αγοράσει ένα χωράφι, ένας άλλος μερικά βόδια και ένας άλλος είχε μόλις νυμφευθή. Όπως ακριβώς στις ημέρες του Νώε, έτρωγαν, έπιναν, ενύμφευαν και ενυμφεύοντο και δεν ενδιεφέροντο αρκετά για τον Θεό και την υπηρεσία του, ώστε να φροντίζουν για τα πραγματικά σπουδαία πράγματα. Στην παραβολή του Ιησού αυτοί οι φίλοι παρέλειψαν να παρευρεθούν σ’ ένα πλούσιο δείπνο. Σήμερα μπορεί να παραλείψωμε να παρευρεθούμε σ’ ένα πλούσιο πνευματικό δείπνο, με θαυμάσια προνόμια υπηρεσίας του Θεού και συνταυτίσεως μ’ εκείνους που είναι ομοίας πολυτίμου πίστεως, αν θέτωμε άλλα πράγματα πρώτα στη ζωή μας. Είναι πάντοτε ανάγκη να κρατούμε καθαρή την όρασι που έχομε του νέου κόσμου, μην αφήνοντας να επισκοτισθή με χρυσά όνειρα, τα οποία μπορεί ν’ αποδειχθούν ότι είναι μόνο ο χρυσός του άφρονος. (Λουκ. 21:34-36) Ο πιο ευτυχής λαός στον κόσμο σήμερα είναι εκείνοι που αποκτούν διαμένοντα πλούτη με το να δίδουν την πρώτη θέσι στους πνευματικούς θησαυρούς.

4. Τι είναι αναγκαίο για να κερδίσωμε την επιδοκιμασία του Θεού και να φέρωμε καρπόν της Βασιλείας;

⁴ Άλλοι χάνουν την ευτυχία των αληθινών τέκνων του Θεού λόγω υπερηφανείας. Φρονούν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να κάμουν το έργο του να λέγουν την πίστι τους στους άλλους. Αλλ’ ο Ιεχωβά δεν απαιτεί ποτέ από μας κάτι που δεν μπορούμε να το κάμωμε. Ο καθένας μπορεί να ομιλή· το κάνομε αυτό κάθε μέρα. Ο Παύλος μάς υπενθυμίζει ότι με το στόμα γίνεται η ομολογία προς σωτηρίαν. Με το να μιλούμε ελεύθερα την αλήθεια και να εξηγούμε τις Γραφές στους ανθρώπους καλής θελήσεως, τους κατευθύνομε στο δρόμο της ζωής. Αν έχωμε αληθινή αγάπη για τον Θεό και για τους αδελφούς μας, θα θέλωμε να εκτελούμε το ειρηνικό αυτό έργο.

5. Γιατί η πίστις είναι μια απαίτησις για τους πρέσβεις της ειρήνης, και πώς κρατείται ισχυρή;

⁵ Για να συνεχίσωμε ευτυχείς την υπηρεσία μας στον Θεό άσχετα με την εναντίωσι, απαιτείται πίστις. Η πίστις οικοδομείται με το ν’ ακούωμε και να σκεπτώμεθα τον λόγον του Θεού. Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήση περισσότερη πίστι. Αυτό ήταν αληθινό ακόμη και για τον Πέτρο. Στην πρόσκλησι του Ιησού προσπάθησε να βαδίση επάνω στο νερό, και, για μια στιγμή, η πίστις του τού το επέτρεψε, αλλά κατόπιν έχασε την εμπιστοσύνη και βυθίσθηκε. Ποτέ δεν θέλομε να οπισθοχωρήσωμε και να αποτελματωθούμε στην απιστία του παλαιού κόσμου και να ενωθούμε με τους χλευαστάς που λέγουν: «Πού είναι η υπόσχεσις της παρουσίας αυτού;» Κρατείτε σφιχτά την πίστι και τη γνώσι του λόγου του Θεού. Ακόμη και αν η πίστις είναι τόσο λίγη όσο ένας κόκκος σινάπεως, θ’ αποδειχθή αρκετή για τις ανάγκες μας. Εν τούτοις, η πίστις πρέπει να ασκήται για να κρατήται ζωντανή. Της δίδομε αυτή τη ζωογόνησι με το να μετέχωμε στην υπηρεσία της Βασιλείας. Την καταδεικνύομε με πεποίθησι και εμπιστοσύνη και αγάπη για τους αδελφούς μας. Μολονότι ο Ματθαίος, 24:12, μας υπενθυμίζει ότι η αγάπη των περισσοτέρων θα ψυχρανθή, όμως το ευαγγέλιο της Βασιλείας θα κηρυχθή. Θ’ αποδειχθή η πίστις σας αρκετά μεγάλη και ισχυρή, ώστε να έχετε συμμετοχή, παραμένοντας πιστοί στην υπηρεσία ώσπου να πη ο Ιεχωβά, Αρκεί;

6. Ποιον αντικειμενικό σκοπό έχει ο λαός του Ιεχωβά στη διακονία του;

⁶ Το να παρακολουθούμε απλώς μια θρησκευτική λειτουργία και να λέμε, ‘Έχω πίστι’, δεν είναι αρκετό. Η πίστις πρέπει να είναι αληθινή. Ο Ιησούς διεκήρυξε ότι ‘δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς αυτόν, Κύριε, Κύριε’. (Ματθ. 7:21) Πρέπει να έχωμε ακριβή γνώσι και έπειτα να ζούμε σύμφωνα μ’ αυτήν. Κατόπιν, καθώς υπηρετούμε στη Χριστιανική διακονία, μπορεί να συμβάλωμε στην απελευθέρωσι εκείνων που κρατούνται σε θρησκευτική δουλεία, απαλλάσσοντάς τους από τη θρησκευτική πλάνη. Ο Σατανάς ανήγειρε ένα μεγάλο οχύρωμα απάτης για να κρατή τους αιχμαλώτους του. Όλο εκείνο που έχομε για να αντιδράσωμε σ’ αυτό είναι το νερό της αληθείας, αλλ’ αυτό είναι αρκετό αν κατευθύνεται κατάλληλα, από έναν επιδέξιον εργάτην και αν του δίδεται δύναμις και ορμή από το πνεύμα του Θεού. Όπως ακριβώς μικρό ρεύμα νερού μπορεί να εισχωρήση και διαβρώση πετρώδες έδαφος, χαράσσοντας μια «Μεγάλη Φάραγγα», έτσι και οι Γραφικές αλήθειες ανοίγουν το δρόμο της ζωής για ανθρώπους καλής θελήσεως. Αυτή είναι η ευτυχισμένη μερίδα των σημερινών Χριστιανών που συμμετέχουν ως πρέσβεις ειρήνης στην αναγγελία του αγγέλματος της Βασιλείας.

7. Περιγράψτε τη διαφορά μεταξύ σαρκικού και πνευματικού πολέμου.

⁷ Ο Παύλος εξήγησε τη φύσι της Χριστιανικής μας διακονίας, παρομοιάζοντας την προς πόλεμο. «Αν και περιπατώμεν εν σαρκί, δεν πολεμούμεν όμως κατά σάρκα· διότι τα όπλα του πολέμου ημών δεν είναι σαρκικά, αλλά δυνατά συν Θεώ προς καθαίρεσιν οχυρωμάτων· επειδή καθαιρούμεν λογισμούς, και παν ύψωμα επαιρόμενον εναντίον της γνώσεως του Θεού, και αιχμαλωτίζομεν παν νόημα εις την υπακοήν του Χριστού.» (2 Κορ. 10:3-5) Αν οι Χριστιανοί πρέπει να είναι μακάριος, ειρηνοποιός λαός, όπως έδειξε ο Ιησούς, γιατί ο Παύλος παρομοιάζει τη δράσι αυτή προς πόλεμο; Προφανώς δεν μιλεί εδώ για τους πολέμους των εθνών, αλλά δείχνει ότι ο Θεός υποστηρίζει τους Χριστιανούς διακόνους στον πνευματικό τους πόλεμο για να πολεμήσουν την παράδοσι, τη φιλοσοφία και τις διδασκαλίες δαιμονίων που εγείρονται εναντίον του λόγου του Θεού. Η εναντίωσις που προβάλλεται από τον Σατανά ως «θεόν του κόσμου τούτου», με όλες τις κοσμικές δυνάμεις που εξουσιάζει, καθιστά τη σύγκρουσι αυτή μια μάχη μέχρις εσχάτων, αλλά μια ευλογημένη μάχη για κείνους που διατηρούν πίστι.

8. Γιατί είναι ανάγκη ν’ ακολουθούμε πορεία ουδετερότητος;

⁸ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να διατηρούν τη στάσι που συνέστησε ο Χριστός, του να είναι κανείς στον κόσμο, αλλά να μην αποτελή μέρος του κόσμου. Αναγνωρίζουν την ανάγκη αυστηρής ουδετερότητος όσον αφορά τις πολιτικές υποθέσεις του κόσμου, για να υπηρετούν κατάλληλα τους ανθρώπους όλων των εθνών ως Χριστιανοί διάκονοι του Ιεχωβά. Επειδή είναι αληθινοί ειρηνοποιοί, η πίστις των δεν διαιρείται από εθνικισμό, φυλετική ή πολιτική διαφορά, αλλά εργάζονται ενωμένοι σε όλα τα μέρη του κόσμου υπό την υπερτάτη διεύθυνσι του Ιεχωβά και του Βασιλέως Υιού του, Χριστού Ιησού. Προσέχοντας τη Γραφική νουθεσία, δεν μπορούν ν’ ακολουθήσουν την ηγεσία της ψευδούς θρησκείας στη φιλία με τον κόσμο. Ο λαός του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο έχει οικοδομήσει μια κοινωνία αληθινά Νέου Κόσμου από ανθρώπους όλων των φυλών και των προηγουμένων πίστεων, και με ενότητα θέτει τώρα την εμπιστοσύνη του στην αμετάβλητη επαγγελία του Ιεχωβά να ιδρύση μια παγκόσμια κυβέρνησι ειρήνης υπό τον Χριστόν. Αυτοί αναγνωρίζουν ότι μόνο με το να διατηρούν την πιστότητά των και να συμμετέχουν στη μάχη της διακηρύξεως τούτου του αγγέλματος της αληθείας στους ανθρώπους, θα μπορέσουν ν’ απολαύσουν τη θαυμαστή ευλογία της ζωής στον δίκαιο νέο κόσμο που είναι ακριβώς μπροστά μας.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΙΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

9. Πώς οι μάρτυρες του Ιεχωβά αντέστησαν στις επιθέσεις της ψευδούς επιστήμης εναντίον του λόγου του Θεού;

⁹ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν υποστηρίξει τις Γραφικές αλήθειες σε πολλά μέτωπα. Αυθεντίες που εθεωρείτο κάποτε ότι διαψεύδουν τη Γραφή, είναι τώρα αναγκασμένες να την υποστηρίξουν. Όταν οι άνθρωποι ενόμιζαν ότι η γη είναι επίπεδη, οι Γραφές μιλούσαν για τον «γύρον της γης». (Ησ. 40:22) Πολύ προτού οι ιατροί κατανοήσουν το ανθρώπινο κυκλοφορικό σύστημα, η Γραφή το περιέγραφε κατάλληλα. Χιλιάδες χρόνια πριν από την ανακάλυψι του νόμου περί κληρονομικότητος του Μέντελ, ο λόγος του Ιεχωβά ανεφέρετο στην πρακτική του εφαρμογή στην περίπτωσι του βοσκού Ιακώβ. (Γέν. 30:37 έως 31:12) Ακόμη και σήμερα, ενώ οι άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται στη θεωρία της εξελίξεως, τα γεγονότα υποστηρίζουν την αμετάβλητη αλήθεια που βρίσκεται στην αφήγησι της δημιουργίας, ότι ο Ιεχωβά εδημιούργησε κάθε γένος φυτών και ζώων «κατά το είδος αυτού». Η θεόπνευστη Γραφική έκθεσις ανεγνώρισε κίνδυνους που οφείλονται σε κολλητικές και ζωογενείς νόσους, όπως η τριχίνωσις, η τουλαραιμία και άλλες, πολύ πριν η νεώτερη επιστήμη έχη κάποια ιδέα περί μικροβίων. Ακόμη και οι μαθηματικοί είναι υποχρεωμένοι να παραδεχθούν ότι ήταν αδύνατον ο Μωυσής να κάμη απλώς εικασίες όταν έγραφε την ακριβή Γραφική τάξι της δημιουργίας, την οποίαν η επιστήμη τώρα επιβεβαιώνει ως αληθινή. Έτσι σε πολλά πεδία είδαμε τη σύγχρονη επιστήμη να υποστηρίζη τη Γραφή. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αντί να χλευάζουν, μέρη της Γραφής ως μυθικά και μη θεόπνευστα, αγωνίζονται να την υπερασπίσουν μπροστά στα μάτια ανθρώπων καλής θελήσεως, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες από τις σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις.

10, 11. Αναφέρατε τις ιδιότητες του Δημιουργού, και εξηγήστε πώς η αλήθεια είναι σε αρμονία μ’ αυτές.

¹⁰ Στο θρησκευτικό πεδίον μάχης οι μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν τον Ιεχωβά ως Θεόν αγάπης, δικαιοσύνης, δυνάμεως και σοφίας. Ως Θεός αγάπης καταδεικνύει από τη Γραφή ότι οι διδασκαλίες περί καθαρτηρίου και πυρός του άδου, οι οποίες παριστάνουν τον Δημιουργό ως εχθρόν και όχι ως στοργικόν πατέρα, είναι ασυμβίβαστες με τις Γραφικές δηλώσεις. Ένα εδάφιο γνωστό σε πολλούς, λέγει απλώς: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος· το δε χάρισμα του Θεού, ζωή αιώνιος δια Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών.» (Ρωμ. 6:23) Μια προσεκτική έρευνα των Γραφών αποκαλύπτει ότι ο Θεός δεν απείλησε ποτέ την ανθρώπινη οικογένεια με μια αγωνιώδη αιώνια τιμωρία, αλλά, μάλλον, ότι αιώνιος ύπνος στον θάνατο θα είναι το τέλος των εκουσίως ασεβών.—Ιερεμ. 51:39.

¹¹ Ασφαλώς δεν είναι σύμφωνο με τη Γραφική αντίληψι περί Θεού ως Θεού σοφίας, το να πιστεύωμε ότι αυτός θα αναγκασθή να καταστρέψη τη γη με φλόγες λόγω της ανταρσίας του ανθρώπου. Περαιτέρω, οι Γραφές δείχνουν ότι οι σκοποί του Ιεχωβά είναι αμετάβλητοι. Η αρχική του πρόθεσις να ζουν οι άνθρωποι σε μια ωραία γη με ειρήνη και ευτυχία, όπως εξεικονίσθη στον κήπο της Εδέμ, θα εκτελεσθή σε μεγαλειώδη κλίμακα στον νέο κόσμο της δικαιοσύνης. Ο Εκκλησιαστής 1:4 δείχνει καθαρά ότι η γη θα διαμένη για πάντα. Ενώ, λοιπόν, το παρόν σύστημα του κόσμου θα παρέλθη, όπως ακριβώς και το προηγούμενο στον καιρό του Κατακλυσμού, ωστόσο άνθρωποι πίστεως θα επιζήσουν για ν’ απολαύσουν την πλήρη εκπλήρωσι των σκοπών του Ιεχωβά για τη γη καθώς προ μακρού προεβλέφθησαν από τον μέγαν Θεό της σοφίας.

12. Πώς αναγνωρίζομε τη δικαιοσύνη και τη δύναμι του Ιεχωβά;

¹² Η δικαιοσύνη του Ιεχωβά εκδηλώνεται στην προμήθεια που έκαμε για ζωή για κάθε είδος ανθρώπων ως δωρεάν χάρισμα μέσω πίστεως. Αυτή δεν λαμβάνεται λόγω προσευχών που μερικοί μπορούν να αναπέμπουν ως πληρωμή για τη ζωή, ενώ άλλοι δεν μπορούν. Τον ίδιο Μεσίτη και Μεσολαβητή, τον Χριστό Ιησού, ο οποίος είναι επίσης ο Λυτρωτής μας, μπορούν να τον επικαλεσθούν όλοι όσοι επιθυμούν να λατρεύσουν τον Ιεχωβά εν πνεύματι και αληθεία. Ενώ πολλά άτομα με την άποψί τους αρνούνται τη δύναμι του Θεού, οι μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν την απεριόριστη δύναμι του Δημιουργού του σύμπαντος. Αντί να λέγουν όσον αφορά τη Βασιλεία ότι αν κάποτε έλθη, αυτό θα γίνη έπειτα από χιλιάδες χρόνια, οι μάρτυρες του Ιεχωβά αναγνωρίζουν ότι ο Θεός ώρισε χρόνον για το τελικό τέρμα αυτού του παρόντος συστήματος και ότι με τη δύναμί του θα έλθη. Εμπιστεύονται στα λόγια του Ιησού ως Εκπροσώπου του Ιεχωβά, ότι «δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα». (Ματθ. 24:34) Έτσι με λόγια, διδασκαλία και καρπό, οι μάρτυρες του Ιεχωβά δείχνουν ότι είναι μαχηταί υπέρ της αληθείας και αληθινά τέκνα του Θεού.

13. Ποιο θεμέλιο έχει οικοδομήσει η ψευδής θρησκεία για παγκόσμια ειρήνη;

¹³ Εξ άλλου, η ψευδής θρησκεία δεν εκήρυξε τον αληθινό λόγο του Θεού, ούτε παρήγαγε τους καρπούς που αρμόζουν στους δούλους του Θεού. Όπως ερώτησε ένα εθνικό περιοδικό, «Είναι η θρησκευτική ζωηρή κίνησις μια πνευματική ευρωστία;» Και αν ακόμη ογκούται ο αριθμός των εκκλησιαζομένων, η ορμή για θρησκεία δεν επεβράδυνε την αύξησι του εγκλήματος και της ανηθικότητος. Τούτο καταδεικνύει ότι η πίστις πολλών ανθρώπων είναι επιπόλαιη και ότι τα σημερινά θρησκευτικά συστήματα του κόσμου δεν έφθασαν τις καρδιές και τις διάνοιες των ανθρώπων. Εκείνο που είναι ακόμη χειρότερο, είναι ότι έδωσαν στους ανθρώπους παράδοσι αντί αληθείας, η οποία θα τους υποκινούσε να ζουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Μια γενεά θρησκευτικών αγραμμάτων έχει αναπτυχθή. Πολλές φορές εκείνοι που πηγαίνουν στις εκκλησίες παίρνουν μαζί τους ένα βιβλίο προσευχών ή μια κατήχησι αντί μιας Γραφής, νομίζοντας ότι είναι το ίδιο. Δεν είναι παράξενο ότι οι εκκλησίες απέτυχαν να μεταστρέψουν την παλίρροια στη μάχη για έναν καλύτερο και ειρηνικό κόσμο. Δεν οικοδόμησαν επάνω στο γερό θεμέλιο του λόγου του Θεού.

14. Ποιες προειδοποιήσεις βρίσκομε στη Γραφή εναντίον των θρησκευτικών απατεώνων;

¹⁴ Ο απόστολος Παύλος μίλησε για τους οδηγούς της ψευδούς θρησκείας, στη 2 Κορινθίους 11:13-15, προειδοποιώντας ότι, μολονότι ισχυρίζονται ότι είναι διάκονοι δικαιοσύνης, το τέλος των θα είναι κατά τα έργα των. Η προφητεία του Ζαχαρία 13:4-6 δείχνει ότι ο Θεός δεν χρησιμοποιεί εκείνους που παροδηγούν τους ανθρώπους μέσω ψευδούς θρησκείας. Στον καιρό του τέλους, όταν οι άνθρωποι θα κατανοήσουν την έκτασι της θρησκευτικής απάτης, θα στραφούν εναντίον των ψευδών διδασκάλων των, μόνο και μόνο για να κάμουν αυτούς τους κληρικούς να αφαιρέσουν τα ενδύματά τους και να ισχυρισθούν ότι υπήρξαν γεωργοί από τις ημέρες της νεότητός των. Αυτά τα εδάφια πρέπει να αφυπνίσουν και καταστήσουν προσεκτικούς εκείνους που πιστεύουν με ηρεμία ότι οποιαδήποτε θρησκεία είναι εν τάξει εφόσον έχετε πίστι στον Θεό και ότι γρήγορα ή αργά οι θρησκείες θα φέρουν παγκόσμια ειρήνη για όλους τους ανθρώπους. Ο Ιεχωβά δεν ηνέχθη ποτέ την ψευδή θρησκεία στο παρελθόν, ούτε την ανέχεται τώρα, και αν ακόμη κηρύττεται εν ονόματι του Χριστού. Οι διηρημένοι θρησκευτικοί όμιλοι της εποχής μας εξεικονίζονται από τον εύθρυπτο πηλό στα πόδια της εικόνος της οργανώσεως του Σατανά, η οποία θα κονιορτοποιηθή για να καθαρίση το δρόμο για το πέτρινο θεμέλιο των ειρηνικών και δικαίων νέων ουρανών και νέας γης του Ιεχωβά.

15. (α) Πώς μπορεί η αλήθεια να φερθή αποτελεσματικά σε άτομα καλής θελήσεως; (β) Πώς έγιναν δεκτοί οι αγγελιαφόροι του Ιεχωβά στο παρελθόν και στο παρόν;

¹⁵ Δεν είναι παράξενο ότι ο Ιησούς και οι απόστολοι εξέθεταν την ψευδή θρησκεία, όπως δείχνει το Ματθαίος 23. Ήσαν ανυπόμονοι ν’ ανοίξουν τα μάτια των ειλικρινών ανθρώπων της εποχής των στο δρόμο που οδηγεί στη ζωή. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά ομοίως επιθυμούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που ζητούν την αλήθεια, για να λάβουν σαφή κατανόησι των Γραφών, και δεν θέλουν να τους προσβάλουν. Ο απόστολος Παύλος εξήγησε ότι πρέπει να χρησιμοποιηθή λεπτότης και αγάπη για να εκτελεσθή αυτό: «Και έγεινα εις τους Ιουδαίους ως Ιουδαίος, δια να κερδήσω τους Ιουδαίους· . . . έγεινα εις τους ασθενείς ως ασθενής, δια να κερδήσω τους ασθενείς· εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς. Κάμνω δε τούτο δια το ευαγγέλιον, δια να γείνω συγκοινωνός αυτού.» (1 Κορ. 9:20-23) Μολονότι ο Παύλος ήταν διακριτικός στη διακονία του, εδιώκετο επειδή δεν ήθελε να συμβιβάση τις πεποιθήσεις του για τους εχθρούς της αληθείας. Έγραψε: «Εις κόπους περισσότερον, εις πληγάς καθ’ υπερβολήν, εις φυλακάς περισσότερον, εις θανάτους πολλάκις· υπό των Ιουδαίων πεντάκις έλαβον πληγάς τεσσαράκοντα παρά μίαν· τρις ερραβδίσθην, άπαξ ελιθοβολήθην, τρις εναυάγησα, έν ημερονύκτιον εν τω βυθώ έκαμον· εις οδοιπορίας πολλάκις, εις κινδύνους ποταμών, κινδύνους ληστών, κινδύνους εκ του γένους.» (2 Κορ. 11:23-26) Παρά τη μεταχείρισι αυτή ο Παύλος ήταν ήπιος, μη εμπιστευόμενος σε σαρκικά όπλα, μη ανταποδίδοντας κακόν αντί κακού. Μάλλον, έχαιρε να υπηρετή ως κήρυξ του ευαγγελίου.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΕΙΡΗΝΟΠΟΙΟΥΣ

16. Ποια είναι η σοφή πορεία της ζωής που πρέπει να ακολουθήσωμε;

¹⁶ Υπάρχει μια καταπληκτική αντίθεσις μεταξύ του πολέμου των εθνών και αυτού του καλού αγώνος της πίστεως. Σ’ αυτή τη μάχη είναι δυνατόν να αναδειχθούμε νικηταί και με τον στέφανον της ζωής. Ο Θεός δεν κρατεί αυτή την ελπίδα ενώπιόν μας ωσάν να ήταν κάτι αδύνατον, αλλά ως κάτι, για το οποίο πρέπει να εργαζώμεθα με ελπίδα. Θα το επιτύχωμε αν έχωμε το ορθό φρόνημα, μια θαρραλέα καρδιά και μια ειλικρινή απόφασι να υπηρετήσωμε τον Ιεχωβά μ’ ένα τρόπο που θα είναι ευάρεστος ενώπιόν του. Αυτό σημαίνει να θέσωμε τα συμφέροντα της Βασιλείας πρώτα στη ζωή μας, υπηρετώντας τον Θεό με δικαιοσύνη και με καρτερικότητα. Δεν μπορούμε να ευαρεστήσωμε αν προσπαθούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, αποταμιεύοντας θησαυρό στον παλαιό κόσμο και συγχρόνως κρατώντας το ένα μάτι στον νέο. (2 Τιμ. 2:4) Οι τέτοιοι κράζουν, «Κύριε, Κύριε,» αλλά δεν παράγουν τους καρπούς της Βασιλείας.

17. (α) Γιατί η διακονία περιγράφεται ως έργον ποιμάνσεως; (β) Πώς εκπληρώνεται τώρα το Ησαΐας 2:2-4;

¹⁷ Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, μολονότι καταδικασμένοι από τον κλήρο και εμποδιζόμενοι στο έργο του κηρύγματος από πολλά έθνη, εξακολουθούν να συμμετέχουν στην ειρηνική διακονία που ο Ιεχωβά διέταξε μέσω των Γραφών. Αναγνωρίζουν το καταπληκτικό έργο που πρέπει ακόμη να γίνη για την ποίμανσι και σύναξι των ανθρώπων εκείνων καλής θελήσεως που περιγράφονται Γραφικώς ως τα «άλλα πρόβατα». Αυτοί οι προβατοειδείς έχουν διασκορπισθή και τύχει κακής μεταχειρίσεως από την ψευδή θρησκεία, αλλά τώρα συνάγονται σε μια ποίμνη υπό την διεύθυνσι του Χριστού ως του Καλού Ποιμένος. Οδηγούνται σε καθαρά νερά αναψυκτικής αληθείας, σε χλοερές βοσκές πλουσίας πνευματικής τροφής. Μαθαίνουν ν’ αναγνωρίζουν τον κίνδυνο του μολυσμένου νερού, κατανοώντας ότι η ίδια πνευματική πηγή δεν δίδει πικρό και γλυκό νερό. Ο Καλός Ποιμήν διευθύνει το ποίμνιό του στον ποταμόν του ύδατος της ζωής, που ρέει με παφλασμό από τον θρόνον του Ιεχωβά. Εκδηλώνεται χαρά μεταξύ των πιστών υποποιμένων επάνω στη γη, για την επιστροφή σ’ αυτά τα ζωοπάροχα ύδατα και ενός ακόμη χαμένου ή παραπλανημένου προβάτου. Αυτοί με προθυμία προσκαλούν άλλους να ενωθούν μαζί τους γύρω από τη θρεπτική πνευματική τροφή, λέγοντας: «Έλθετε, και ας αναβώμεν εις το όρος του Κυρίου, . . . και θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού.» Άνθρωποι όλων των εθνών δέχονται τώρα αυτή την πρόσκλησι να ενωθούν με την ειρηνική κοινωνία του Νέου Κόσμου, που τα μέλη της σφυρηλατούν ‘τας μαχαίρας των δια υνία’ με το να εκτελούν το εποικοδομητικό και πνευματικώς επωφελές έργο του κηρύγματος. Αυτό το έργο θα διαρκέση και πέρα από το τέλος του παρόντος συστήματος υπό τον Σατανά, στο οποίον η σύγκρουσις είναι «παγκόσμιος νόμος ζωής», εκείνοι δε που ωφελούνται απ’ αυτό θ’ απολαύσουν ζωή στον ειρηνικό νέο κόσμο που θα ιδρύση ο Ιεχωβά.—Ησ. 2:2-4.

18. Με ποιον τρόπο εκτελείται ο θερισμός των εθνών;

¹⁸ Το διακονικό έργο της κοινωνίας Νέου Κόσμου περιγράφεται επίσης ως μεγάλος θερισμός. Ο Ιησούς προείδε ότι οι άνθρωποι καλής θελήσεως θα ήσαν ώριμοι για συγκομιδή στον τωρινό καιρό. Περισσότεροι ολοχρόνιοι θερισταί χρειάζονται για να εκτελέσουν αυτό το καταπληκτικό έργο συγκομιδής πριν από τον Αρμαγεδδώνα. Αυτή η περίοδος του θερισμού είναι καιρός μεγάλης χαράς, μακάριος καιρός. Είναι καιρός που βλέπομε τα αποτελέσματα των κόπων μας και των ευλογιών του Ιεχωβά επάνω στο έργον. Ποίμανσις και θερισμός είναι και τα δύο ειρηνικές επιδιώξεις και εξεικονίζουν καλά τη δράσι των αληθινών ειρηνοποιών σήμερα. Είναι ένα εποικοδομητικό έργο που οδηγεί στην αιώνια ζωή.

19. Πώς ο ίδιος ο Ιεχωβά θα θεμελιώση διαρκή ειρήνη; Περιγράψτε τις συνθήκες του νέου κόσμου.

¹⁹ Μόνο ολίγος καιρός απομένει ακόμη, στον οποίο μπορεί να εκτελεσθή αυτό το έργο του κηρύγματος. Ζούμε σε μια ενδιάμεση περίοδο της χάριτος του Ιεχωβά μεταξύ του πολέμου στον ουρανό και της τελικής αποκορυφώσεως της θλίψεως στη μάχη του Αρμαγεδδώνος. Τότε, με μια πολεμική ενέργεια του Θεού, όλα τα έθνη θα σαρωθούν απαλλάσσοντας τη γη από τα τελευταία ίχνη της οργανώσεως του κόσμου του Σατανά, για να κάμουν τόπο για τους νέους ουρανούς και τη νέα γη, που θα φέρουν ευλογίες σε όλους τους θεοσεβείς που θα επιζήσουν. Αυτοί κατόπιν θα εξωραΐσουν τη γη, οικοδομώντας κατοικίες για τις οικογένειές των και τους αγαπητούς των, απολαμβάνοντας επί μακρόν το έργο των χειρών των. Αν είναι ελπίδα σας το να ζήσετε σ’ ένα τέτοιον ειρηνικό και μακάριο καιρό υπό την διεύθυνσι του Ιεχωβά ως του αιωνίου Κυριάρχου και του Ιησού Χριστού ως του Άρχοντος της Ειρήνης, τότε πρέπει να χρησιμοποιήσετε τώρα το φάρμακο που ο Θεός έχει διατάξει γι’ αυτόν τον μαχόμενο, γεμάτον συγκρούσεις κόσμο: ν’ αγαπάτε τον Θεό με όλη σας την καρδιά, τη διάνοια, την ψυχή και τη δύναμι και τον πλησίον σας σαν τον εαυτό σας. Αν το κάμετε αυτό, και σεις επίσης θ’ απολαύσετε ζωή στον νέο κόσμο, όπου ο δίκαιος θα ανθή με αφθονία ειρήνης ενόσω διαμένει η σελήνη. Τότε ο Χριστός θα κυριαρχή από θάλασσα σε θάλασσα και από τον Ποταμό ως τα πέρατα της γης. Εκείνοι που θα ζουν τότε θα είναι οι πράοι, εκείνοι που δείχνουν τώρα ότι είναι πραγματικοί ειρηνοποιοί αναγγέλλοντας τα αγαθά νέα της βασιλείας του Ιεχωβά.

20. Ποια είναι η ελπίδα των «υιών του Θεού»;

²⁰ Ποια πορεία θ’ ακολουθήσετε; Θ’ ακολουθήσετε την κατεύθυνσι που φαίνεται ορθή στους ανθρώπους, εμπιστευόμενοι στα έθνη και στη δύναμι των εξοπλισμών ως τη μόνη απάντησι, ακολουθώντας τον αβέβαιο ή παραπλανητικό οδηγό που η ψευδής θρησκεία έχει κρατήσει μπροστά στους ανθρώπους; Ή έχετε εμπιστοσύνη στον λόγον του Ιεχωβά, ότι «εις την αύξησιν της εξουσίας αυτού και της ειρήνης δεν θέλει είσθαι τέλος»; (Ησ. 9:7) Αν αυτή είναι η ελπίδα σας, τότε και σεις επίσης θα λογισθήτε μεταξύ εκείνων, για τους οποίους μίλησε ο Ιησούς όταν είπε: «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί· διότι αυτοί θέλουσιν ονομασθή υιοί Θεού.»