Σοφία κι Ευτυχία υπό την Διακυβέρνησι του νέου Κόσμου

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ που θέλουν να είναι ελεύθεροι, ευτυχείς, και να ευημερούν, πάντοτε ζητούν να έχουν καλή κυβέρνησι. Γιατί; Η απάντησις είναι προφανής. Η καλή κυβέρνησις διασπείρει ευτυχία. Η κακή κυβέρνησις διασπείρει αθλιότητα. Αυτή η αρχή εκτίθεται κατάλληλα με τους εξής λόγους: «Όταν οι δίκαιοι μεγαλυνθώσιν, ο λαός ευφραίνεται· αλλ’ όταν ο ασεβής εξουσιάζη, στενάζει ο λαός.»—Παροιμ. 29:2.

Ο νέος κόσμος θα είναι πλήρης ευφροσύνης διότι η κυβέρνησίς του είναι εντελώς δίκαιη. Μια εξέτασις του γραπτού λόγου του Ιεχωβά θα φέρη στην επιφάνεια ευρύτερες αποδείξεις ότι αυτό είναι αληθές.

Καλή κυβέρνησις υπήρχε στις ημέρες του Σολομώντος, βασιλέως του Ισραήλ, ενόσω αυτός ήταν πιστός στον Ιεχωβά, τον οποίον εκπροσωπούσε ως βασιλεύς. Ο Σολομών έθεσε σε λειτουργία τις αρχές που είχε μάθει από τον Δαβίδ, τον πατέρα του, ο οποίος είχε προηγηθή απ’ αυτόν στον θρόνο. Ο Δαβίδ είχε πει: «Ο εξουσιάζων επί ανθρώπους, ας ήναι δίκαιος, εξουσιάζων μετά φόβου Θεού· και θέλει είσθαι ως το φως της πρωίας, όταν ανατέλλη ο ήλιος πρωίας ανεφέλου, ως η εκ της γης χλόη, από της λάμψεως της εκ της βροχής. Αν και ο οίκός μου δεν είναι τοιούτος ενώπιον του Θεού.» Προφανώς ο οίκος του Σολομώντος ήταν «τοιούτος ενώπιον του Θεού,» διότι κάθε μέρα ήταν μια ευτυχής μέρα στους νομοταγείς του υπηκόους. Το υπόμνημα λέγει: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι, ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες, και πίνοντες, και ευθυμούντες. Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφαλεία, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βηρ-σαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος.»—2 Σαμ. 23:3-5· 1 Βασ. 4:20, 25.

Η φήμη του Σολομώντος περί χρηστής διοικήσεως διεδόθη σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Ξένοι που είχαν έλθει για να ιδούν οι ίδιοι γρήγορα διεπίστωσαν ότι η φήμη δεν απέδιδε δίκαια την πραγματικότητα. Η βασίλισσα της Σεβά είπε: «Αλλά δεν επίστευον εις τους λόγους, εωσού ήλθον, και είδον οι οφθαλμοί μου· και ιδού, το ήμισυ δεν απηγγέλθη εις εμέ· η σοφία σου και η ευημερία σου υπερβαίνουσι την φήμην την οποίαν ήκουσα· μακάριοι οι άνδρες σου, μακάριοι οι δούλοί σου ούτοι, οι ιστάμενοι πάντοτε ενώπιον σου, οι ακούοντες την σοφίαν σου.» Σπουδαιότερη από τα επαινετικά της λόγια ήταν η ευλογία που επεκαλέσθη στον Ιεχωβά ένεκα των όσων είδε. «Έστω Ιεχωβά ο Θεός σου ευλογημένος, όστις ευηρεστήθη εις σε, δια να σε θέση επί τον θρόνον του Ισραήλ! επειδή ο Ιεχωβά ηγάπησεν εις τον αιώνα τον Ισραήλ, δια τούτο σε κατέστησε βασιλέα, δια να κάμνης κρίσιν και δικαιοσύνην.»—1 Βασ. 10:7-9, ΜΝΚ.

Ο Ιεχωβά δίκαια άξιζε να ευλογηθή. Όλα όσα είχε ο Σολομών ήλθαν σαν ένα δώρο από τον Θεό. Στη νεότητά του και την απειρία του ο Σολομών είχε ζητήσει από τον Ιεχωβά να ‘δώση εις τον δούλόν του καρδίαν νοήμονα εις το να κρίνη τον λαόν του, δια να διακρίνη μεταξύ καλού και κακού.’ Ο Ιεχωβά απήντησε: «Ιδού, έδωκα εις σε καρδίαν σοφήν και συνετήν, . . . έτι δε έδωκα εις σε και ό,τι δεν εζήτησας, και πλούτον και δόξαν, ώστε μεταξύ των βασιλέων δεν θέλει είσθαι ουδείς όμοιός σου καθ’ όλας τας ημέρας σου.»—1 Βασ. 3:9, 12, 13.

Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ

Όσο μέγας κι αν ήταν ο Σολομών, υπάρχει ένας που είναι μεγαλύτερος. Αυτός είναι ο Χριστός Ιησούς, στου οποίου τους ώμους είναι αποτεθειμένη η κυβέρνησις ολοκλήρου του νέου κόσμου. Αυτός χαρακτηρίζεται ως «πλειότερον του Σολομώντος» και «ύψιστος επί τους βασιλείς της γης» λόγω των χαρισμάτων που είχε από τον Ύψιστο Θεό. Η διακυβέρνησίς του φέρνει μόνιμη ευτυχία σε όλο το ευπειθές ανθρώπινο γένος. Μάλιστα, η σοφή και δίκαιη διακυβέρνησις του Σολομώντος δεν ήταν παρά μια αμυδρή προαναλαμπή της τελείας διακυβερνήσεως του νέου κόσμου από τον Χριστό Ιησού.—Ματθ. 12:42· Ψαλμ. 89:27· Ησ. 9:6, 7.

Ο Χριστός Ιησούς είναι η ίδια η ενσωμάτωσις της σοφίας. «Εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.» Ο Ιεχωβά, προλέγοντας τις θαυμάσιες ιδιότητες του Κυβερνήτου του νέου κόσμου, είπε: «Και θέλει εξέλθει ράβδος εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού· και το πνεύμα του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Ιεχωβά· και θέλει κάμει αυτόν οξύνουν εις τον φόβον του Ιεχωβά, ώστε δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού, ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης.»—Κολ. 2:3· Ησ. 11:1-4, ΑΣ.

Στο έτος 1914 ο Ιεχωβά άρχισε τη διακυβέρνησι του νέου κόσμου με την ενθρόνισι του Χριστού Ιησού και εξουσιοδότησι σ’ αυτόν να κατακυριεύη ανάμεσα στους εχθρούς του. Λίγο αργότερα, άρχισαν να γίνωνται αισθητά επάνω στη γη τα ευεργετικά αποτελέσματα της διακυβερνήσεως του Νέου Κόσμου. Στο 1919 τα υπόλοιπο των μελών του σώματος του Χριστού επάνω στη γη απηλευθερώθη από την πνευματική αιχμαλωσία του στη σύγχρονη «Βαβυλώνα», στην παγκόσμια οργάνωσι του Σατανά. Διεμορφώθη σε μια καθαρή υπηρεσιακή οργάνωσι κι εξαπεστάλη σε όλη τη γη για να διαδώση ευρέως τη σοφία του Θεού, η οποία φέρνει ευτυχία. Ο Ιεχωβά, πιστός στην υπόσχεσί του, χρησιμοποιεί μόνο μια υπηρεσιακή οργάνωσι, η οποία κατάλληλα ονομάζεται «ο πιστός και φρόνιμος δούλος». Η πνευματική ευημερία της σημερινής ορατής οργανώσεως του Ιεχωβά αποτελεί ευρεία απόδειξι του φρονίμου τρόπου με τον οποίον η τάξις του δούλου διεκυβέρνησε όλα τα «υπάρχοντα» του Βασιλέως.—Ψαλμ. 110:2· Ησ. 48:20· 6:5-12· 52:11-13· Ματθ. 24:45.

ΣΟΦΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ

Η επίγνωσις και η αληθινή σοφία είναι οι πρόδρομοι της αληθινής ευτυχίας. Είναι γραμμένο: «Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν, και ο άνθρωπος όστις απέκτησε σύνεσιν· διότι το εμπόριον αυτής είναι καλήτερον παρά το εμπόριον του αργυρίου, και το κέρδος αυτής παρά χρυσίον καθαρόν. Είναι τιμιωτέρα πολυτίμων λίθων· και πάντα όσα επιθυμήσης δεν είναι αντάξια αυτής. Μακρότης ημερών είναι εν τη δεξιά αυτής· εν τη αριστερά αυτής, πλούτος και δόξα. Αι οδοί αυτής είναι οδοί τερπναί, και πάσαι αι τρίβοι αυτής ειρήνη. Είναι δένδρον ζωής εις τους εναγκαλιζομένους αυτήν· και μακάριοι οι κρατούντες αυτήν.» (Παροιμ. 3:13-18) Η κυβέρνησις του νέου κόσμου έχει κάμει ευρεία πρόβλεψι για ν’ αποκτήση το ανθρώπινο γένος σοφία που είναι ακόμη μεγαλύτερη κι από του Σολομώντος. Μέσω του ορατού της εκπροσώπου, της τάξεως του «πιστού και φρονίμου δούλου», επρομήθευσε δύο από τα καλύτερα περιοδικά που υπάρχουν σήμερα, δηλαδή, τη Σκοπιά και το Ξύπνα! Αυτά τα περιοδικά περιέχουν σοφία του Νέου Κόσμου. Η ανάγνωσις και η μελέτη των φέρνει ευτυχία του Νέου Κόσμου. Κανένα άλλο περιοδικό επάνω στη γη δεν μπορεί να διεγείρη τέτοια ογκούμενη ελπίδα και ακλόνητη διαβεβαίωσι ζωής κι ευτυχίας σ’ ένα νέο κόσμο απαλλαγμένο από αθλιότητα.

Άλλες σοφές προμήθειες της κυβερνήσεως του Νέου Κόσμου είναι οι συναθροίσεις, όπου μετέχουν ελεύθερα στον θησαυρό της πνευματικής μας γνώσεως και σοφίας όλοι όσοι παρίστανται. Αυτές οι συναθροίσεις διεξάγονται σε Αίθουσες Βασιλείας και σε σπίτια των μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι άνθρωποι που θέλουν πραγματικά σοφία δεν παραμένουν στα σπίτια των. Δεν ικανοποιούνται απλώς με το ν’ αναγινώσκουν ή ν’ ακούουν γι’ αυτή τη σοφία στα σπίτια των. Αυτοί είναι σαν τη βασίλισσα της Σεβά. Εκείνη είχε ακούσει για τη σοφία του Σολομώντος στην πατρίδα της, αλλά δεν ικανοποιήθη μ’ αυτό. Θέλησε να πάη και να ιδή η ίδια αν όλα όσα είχε ακούσει ήσαν πράγματι αληθινά. Αφού έκανε προσωπική έρευνα, διεπίστωσε ότι είχε ακούσει μόνο τα μισά από όσα θα μπορούσε να μάθη. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα μ’ εκείνους που δεν είναι ικανοποιημένοι από όσα ακούουν στο σπίτι. Ερευνούν περισσότερο, φθάνοντας όσο το δυνατόν πλησιέστερα στην πηγή της θείας σοφίας. Συσχετίζονται με την τάξι του «πιστού και φρονίμου δούλου», πηγαίνοντας στην Αίθουσα Βασιλείας ή στον τόπο συναθροίσεως που είναι κοντά στο σπίτι τους. Διαπιστώνουν ότι είχαν ακούσει ‘μόνο τα μισά’ από όσα πρέπει να μάθουν. Αυξάνουν την ευτυχία τους με το να προσλαμβάνουν περισσότερη γνώσι του Θεού. Συνεχώς αποθαυμάζουν τα νέα πράγματα που αποκαλύπτονται από τον Ιεχωβά δια της μόνης υπηρεσιακής οργανώσεώς του κάτω από την επίβλεψι του Χριστού Ιησού, ο οποίος είναι μεγαλύτερος από τον Σολομώντα.

Καμμιά μεγαλύτερη απόδειξις του ότι η σοφία του Νέου Κόσμου φέρνει τέτοια ευτυχία δεν θα μπορούσε να προσκομισθή από την απόδειξι του πλήθους των εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που παρευρέθησαν στις συνελεύσεις «Θριαμβευούσης Βασιλείας» των μαρτύρων του Ιεχωβά, που έγιναν το 1955 σε όλη τη Βόρειο Αμερική και στην Ευρώπη. Η κινηματογραφική ταινία «Η Ευτυχία της Κοινωνίας του Νέου Κόσμου», που παρήχθη από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά της Πενσυλβανίας, αποτελεί καταγραφήν της αποδείξεως. Σε κανένα μέρος της γης δεν υπάρχει άλλη διεθνής ομάς που ν’ απολαμβάνη σήμερα τέτοια ευτυχία. Όλη η πίστις και η τιμή αποδίδεται στον Ιεχωβά, ο οποίος έδωσε τον θρόνο της κυβερνήσεως του Νέου Κόσμου στον Υιόν του, που κυβερνά με υπερέχουσα σοφία, φέρνοντας ευτυχία.

Εν τούτοις, η μεγαλύτερη ευτυχία κάτω από τη διακυβέρνησι του Νέου Κόσμου δεν προέρχεται μόνο από το ν’ ακούη κανείς και να δέχεται λόγους θείας σοφίας. Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία. Ο απόστολος Παύλος μίλησε γι’ αυτήν στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας της Εφέσου. Είπε: «Πρέπει να βοηθήτε τους ασθενείς, και να ενθυμήσθε τους λόγους του Κυρίου Ιησού, ότι αυτός είπε, Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη.» Ναι, αυτός είναι ο τρόπος για να πληρώση κανείς το πλήρες μέτρον της ευτυχίας του. Ο Βασιλεύς Χριστός Ιησούς, γνωρίζοντας ότι αυτό είναι αληθινό, κατευθύνει όλους τους ακολούθους του επάνω στη γη να δίνουν δωρεάν, όπως και έλαβαν, τη θεία σοφία. Πορεύονται, λοιπόν, και ‘μαθητεύουν πάντα τα έθνη’, διασπείροντας ευτυχία μεταξύ του παλαιού κόσμου του σκότους. Ως ένα ενωμένο σώμα διακόνων αποτελούν μια κοινωνία Νέου Κόσμου. Κατοικούν μέσα σ’ ένα πνευματικό κλίμα που είναι τόσο αναψυκτικό όσο μια όμορφη χαραυγή. «Θέλει είσθαι ως το φως της πρωίας, όταν ανατέλλη ο ήλιος πρωίας ανεφέλου.»—Πράξ. 20:35· Ματθ. 28:19· 2 Σαμ. 23:4