Μην Κρίνετε από την Όψι
ΤΟ ΟΤΙ ένας άνθρωπος έχει ευειδή όψι, μήπως σημαίνει ότι έχει και καλή καρδιά; Μήπως σημαίνει ότι είναι τίμιος και αξιόπιστος; Υπάρχουν άνθρωποι που νομίζουν ότι έτσι είναι, αλλά παρ’ ό,τι αυτοί νομίζουν, η όψις δεν είναι και παράθυρο προς την καρδιά. Δεν αποκαλύπτει την αληθινή προσωπικότητα ενός ατόμου.
Η ομορφιά μπορεί να κρύψη και τα χείριστα είδη των καρδιών. Ο Σατανάς, ο Θεός του κόσμου τούτου, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα. Αυτός είναι ένα πλάσμα ακτινοβόλου ομορφιάς, αλλ’ ωστόσο είναι η ενσωμάτωσις της πονηρίας.—Ιεζ. 28:17.
Μολονότι εμείς δεν μπορούμε να διαπεράσουμε την εξωτερική εμφάνισι ενός ανθρώπου και να παρατηρήσωμε την καρδιά του, ο Θεός όμως μπορεί. Αντίθετα με τους ανθρώπους, οι οποίοι κρίνουν από ό,τι βλέπουν στην επιφάνεια, ο Θεός κρίνει από ό,τι βλέπει στην καρδιά.—1 Σαμ. 16:7.
Ένας άνθρωπος μπορεί ν’ αποκρύπτη την αληθινή του προσωπικότητα από τ’ ανθρώπινα βλέμματα με μια ωραία όψι και μια φιλόκαλη εμφάνισι, αλλά δεν μπορεί να την αποκρύψη απ’ τον Θεό. Η προσωπικότης του είναι απογυμνωμένη από κάθε κάλυμμα και μένει γυμνή ενώπιον Του. «Και δεν είναι ουδέν κτίσμα αφανές ενώπιον αυτού, αλλά πάντα είναι γυμνά και τετραχηλισμένα εις τους οφθαλμούς αυτού, προς ον έχομεν να δώσωμεν λόγον.»—Εβρ. 4:13.
Όπως οι άνθρωποι κρίνουν αλλήλους από τις εξωτερικές εμφανίσεις, έτσι κρίνουν και τις θρησκευτικές οργανώσεις. Επειδή μια οργάνωσις έχει ωραία εκκλησιαστικά κτίρια, πολύχρωμες τελετουργίες και ευσεβοφανείς κληρικούς, κρίνουν ότι αυτή αποτελεί τον εκλεκτό δούλο του Θεού. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, αφ’ ετέρου, απορρίπτονται διότι δεν παρουσιάζουν την ίδια γοητευτική εμφάνισι. Οι μάρτυρες βλέπονται από τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο που εβλέποντο και οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνος. Ως περικαθάρματα του κόσμου εγείναμεν, σκύβαλον πάντων.»—1 Κορ. 4:13.
Ο Θεός εξέλεξε τους δούλους του, όχι σύμφωνα με το πώς αυτοί φαίνονται στα όμματα του κόσμου, αλλά σύμφωνα με την κατάστασι της καρδιάς των. Ό,τι εξέλεξε είναι «τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα.» (1 Κορ. 1:28) Όπως η προσωπικότης ενός ανθρώπου πρέπει να κρίνεται από τα έργα του και όχι από την όψι του, έτσι και οι δούλοι του Θεού πρέπει να κρίνωνται από τους καρπούς των.