«Κύριε, Ιδού εγώ, Απόστειλόν Με!»

Σ’ ένα σπίτι στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, όπου μια ιεραπόστολος της Εταιρίας Σκοπιά διεξήγε μια Γραφική μελέτη, την ρώτησαν αν οι μάρτυρες έψαλλαν ύμνους. Η ιεραπόστολος απήντησε ότι έψαλλαν, κατόπιν δε τούτου εδίδαξε στην οικογένεια τον ύμνον με τον τίτλο «Κύριε, Ιδού Εγώ, Απόστειλόν Με!» Όλοι βρήκαν τον ύμνο πραγματικά ωραίον, αλλά ένα μέλος της οικογενείας παρετήρησε ότι η ιεραπόστολος ήταν η μόνη που είχε το δικαίωμα να ψάλλη αυτόν τον ύμνο, καθόσον ο Ιεχωβά δεν απέστειλε αυτούς. Η ιεραπόστολος τότε τους εξήγησε πώς και αυτοί, επίσης, μπορούσαν να λάβουν μέρος στο να υπηρετούν τον Ιεχωβά και να αποσταλούν από Αυτόν. Φαντασθήτε την έκπληξί της, όταν στην επόμενη επίσκεψι βρήκε ότι, σύμφωνα με τις εισηγήσεις της, είχαν επιτύχει επτά συνδρομές στο περιοδικό Σκοπιά ανάμεσα στους φίλους των και εξέφρασαν την επιθυμία τους να παρευρεθούν στην προσεχή εκκλησιαστική μελέτη της Σκοπιάς. Ήλθαν την επόμενη Κυριακή και κανένας δεν έψαλλε τον ύμνο «Κύριε, Ιδού Εγώ, Απόστειλόν Με!» πιο ζωηρά από την οικογένεια αυτή.—Από το Ετήσιον Βιβλίον του 1958 των Μαρτύρων του Ιεχωβά