Οι Σοφώτεροι Πρόσφυγες

ΣΗΜΕΡΑ υπάρχει ένα συνεχές ρεύμα προσφύγων που μπαίνει στη Δυτική Γερμανία από την Ανατολική ζώνη. Από τις πολλές χιλιάδες που έφθασαν στο κέντρον εγγραφής προσφύγων του Δυτικού Βερολίνου στο πρώτο εξάμηνο του έτους 1958 ήσαν 124 καθηγηταί πανεπιστημίων, 83 χημικοί, 483 γιατροί και 1.385 διδάσκαλοι σχολείων. Δεν είναι μικρή θυσία γι’ ανθρώπους όπως αυτοί να γίνουν πρόσφυγες. Όχι μόνο χάνουν όλη την περιουσία τους, εκτός από ό,τι μπορούν να μεταφέρουν στη ράχη τους, αλλά κινδυνεύουν και να φυλακισθούν.

Γιαπί προβαίνουν σε μια τέτοια δραστική ενέργεια; Λόγω των αφορήτων συνθηκών που επικρατούν πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Διότι αυτοί ζητούν δικαιοσύνη κι’ ελευθερία για να ομιλήσουν για την αλήθεια. Υπερασπίζοντας το ορθόν εφάνησαν πιο συνετοί και πιο ευγενικοί από εκείνους που υπετάχθησαν στην Κομμουνιστική πίεσι και κατέπνιξαν τις συνειδήσεις των χάριν ενός υλικού κέρδους.

Εν τούτοις, σήμερα υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη τάξις προσφύγων που είναι πολύ πιο συνετοί και πιο ευγενικοί απ’ αυτούς που διέφυγαν την ολοκληρωτική καταδυνάστευσι. Ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι άνδρες και οι γυναίκες που έκαμαν μια διάσπασι για πνευματική ελευθερία από τον παλαιό αυτόν κόσμο, που βρίσκεται σε δουλεία στον Σατανά ή Διάβολο, «τον θεόν του κόσμου τούτου [του παρόντος συστήματος πραγμάτων, ΜΝΚ].» (1 Ιωάν. 5:19· 2 Κορ. 4:4) Επρόσεξαν την επείγουσα πρόσκλησι του Θεού: «Φύγετε εκ μέσου της Βαβυλώνος, και διασώσατε έκαστος την ψυχήν αυτού.»—Ιερεμ. 51:6, 9.

Πού πήγαν αυτοί οι πιο συνετοί πνευματικοί πρόσφυγες; Όχι σε καμμιά ωρισμένη τοποθεσία, αλλά σε μια κατάστασι αγνής λατρείας του Ιεχωβά· σε μια «γη» ελευθερίας, δικαιοσύνης και αγάπης, την οποίαν ο λόγος του Θεού περιγράφει ότι εγέννησε σε μια μέρα. (Ησ. 66:8) Οι πνευματικοί αυτοί πρόσφυγες μπήκαν σ’ αυτή τη «γη» αποκτώντας γνώσι του Ιεχωβά Θεού και των βουλών του όπως αποκαλύπτονται στην Αγ. Γραφή και κατόπιν αφιερώνοντας τους εαυτούς των στον Ιεχωβά.

Σ’ εκείνους που απέκτησαν την πνευματική αυτή ελευθερία μπορούν να εφαρμοσθούν τα λόγια που απηύθυνε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς δούλους των ημερών του: «Έκαστος εν τη κλήσει καθ’ ην εκλήθη, εν ταύτη ας μένη. Εκλήθης δούλος; Μη σε μέλη· αλλ’ εάν δύνασαι να γείνης ελεύθερος, μεταχειρίσου τούτο καλήτερα.»—1 Κορ. 7:20-22.

Επειδή είναι έτσι το πράγμα, οι πνευματικοί αυτοί πρόσφυγες που βρίσκονται πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα δεν φεύγουν, κατά κανόνα, πίσω απ’ αυτό, αλλά μάλλον χρησιμοποιούν τις ευκαιρίες των για να μιλήσουν στους άλλους για τη βασιλεία του Θεού. Μ’ αυτό τον τρόπο εκδηλώνουν συνετά αληθινή αγάπη στον Θεό και στον πλησίον, διακινδυνεύοντας τη φυσική τους ελευθερία για να βοηθήσουν άλλους ν’ αποκτήσουν πνευματική ελευθερία.