Βρίσκοντας την Αλήθεια που Ελευθερώνει τους Ανθρώπους
1. Τι έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο για να τον ελευθερώση, και τι κάνει αυτό για ανθρώπους όλων των ειδών;
ΑΝΔΡΕΣ και γυναίκες που αγαπούν εκείνο που είναι ορθόν, δεν θέλουν να είναι δούλοι σε ιδιοτελείς, πονηρούς ανθρώπους. Θέλουν να είναι ελεύθεροι να πράττουν όλο το καλό που μπορούν. Ο Δημιουργός του ανθρώπου με δικαιοσύνη ήθελε να παραμένη ο άνθρωπος ελεύθερος να πράττη το καλό και να δοξάζη τον Δημιουργό του. Επί χιλιάδες χρόνια από την εμφάνισι του ανθρώπου επάνω στη γη, εχρησιμοποιήθησαν άγνοια και θρησκευτικά ψεύδη για να υποδουλώσουν τους ανθρώπους σε απλήστους και καταπιεστικούς ανθρώπους και οργανώσεις. Ήλθε ο καιρός του Δημιουργού για να ελευθερώση τους ανθρώπους. Αποστέλλει την αλήθειά του για να υψώση τους ανθρώπους από την άγνοια και να τους ελευθερώση από τα ψεύδη που τους κρατούν σε δουλεία. Η αλήθειά του φανερώνεται τώρα για να ελευθερώση όλους όσοι αγαπούν δικαιοσύνη. Καμμιά δύναμις επάνω στη γη δεν μπορεί τώρα να εμποδίση τον θρίαμβό της. Η αλήθεια που παρέχει ελευθερία είναι παγκόσμια. Η αλήθεια, όπως τα γεγονότα της αποδεδειγμένης επιστήμης, είναι για όλο το ανθρώπινο γένος. Η αλήθεια δεν ανήκει αποκλειστικά στους Αμερικανούς, στους Ρώσους ή στους λαούς οποιασδήποτε άλλης εθνικής ομάδας. Η αλήθεια είναι προοδευτική, διαφωτίζει και καταλήγει σε ευλογίες για όλους. Η αλήθεια συνδέει εκείνους που την αγαπούν, τους ενώνει. Αντιθέτως, η παρεμπόδισις της αληθείας ή η άρνησις να μάθουν οι άνθρωποι την αλήθεια, αναχαιτίζει την αληθινή πρόοδο. Παρεξηγήσεις εγείρονται τότε και προκαλούνται πόλεμοι. Όλοι οι λαοί που ζουν επάνω στη γη έχουν το ηθικό δικαίωμα ν’ ακούσουν την αλήθεια. Στους εκζητητάς της αληθείας δίδεται η υπόσχεσις: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν, και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει.»—Ιωάν. 8:32.
2. Ποιο είναι το θέλημα του Θεού για τον άνθρωπο, και τι έχει συμβή στην αλήθεια;
2 Σύμφωνα με το θέλημα του Δημιουργού της γης, η γη με την αφθονία των αγαθών της είναι προωρισμένη να γίνη η ευτυχισμένη κληρονομία όλων των κατοίκων της γης. Οι κάτοικοι της γης πρόκειται να ζουν μαζί με ειρήνη σε μια παγκόσμια κοινότητα εξυπηρετικών γειτόνων. Οι άνθρωποι ποθούν ν’ απολαμβάνουν τους καρπούς των έργων των. Μια αφάνταστη υψηλή κατάστασις ευημερίας βρίσκεται μπροστά μας. Ο πληθυσμός της γης δεν θα μαστίζεται πια και δεν θα πτωχεύη με πολέμους, ασθένειες και θάνατο. Ούτε θα κυριαρχήται ούτε θα γίνεται αντικείμενον εκμεταλλεύσεως από κάποια λεγόμενη υπερέχουσα φυλετική ομάδα ή συγκρότημα εθνών. Δεν θα μονοπωλήται πια η επιστημονική και πνευματική αλήθεια από τους ολίγους προς ζημίαν των πολλών. Γι’ αυτόν τον σκοπό οι πύλες της πλημμύρας της αληθείας έχουν ανοιχθή και τα ύδατά της ρέουν σε όλες τις γωνίες της γης. Άτομα παντού μπορεί συνεπώς να ρωτήσουν: Πού μπορεί κανείς ν’ αποκτήση αυτή την παγκόσμια αλήθεια; Είναι κατανοητή; Είναι οι πηγές της αξιόπιστες; Τι θα σημαίνη για μένα και για την οικογένειά μου η απόκτησις αυτής της αληθείας; Δείχνει άρα γε αύτη η αλήθεια ένα ευτυχισμένο μέλλον για τον άνθρωπο εδώ επάνω σ’ αυτή τη γη, ή πρόκειται να υπάρξη αποδημία από αυτή τη γη κάπου στο εξωτερικό διάστημα; Για να εύρωμε απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα, πρέπει όλοι να εξετάσωμε ωρισμένα σαφή, αναντίρρητα γεγονότα.
3, 4. Ποια είναι μια μεγάλη πηγή παγκοσμίου αληθείας, και τι καταδεικνύουν οι αποκαλύψεις της;
3 Η αλήθεια συμφωνεί με τα γεγονότα. Η αλήθεια είναι σε αρμονία με την πραγματική κατάστασι των πραγμάτων. Δύο μεγάλες πηγές παγκοσμίου αληθείας είναι προσιτές στον άνθρωπο σήμερα, και είναι σε αρμονία η μία με την άλλη. Η πρώτη πηγή είναι εκείνο που αποκαλείται φύσις, όπου βρίσκεται μια απέραντη αποθήκη γεγονότων. Πολλές αλήθειες από τη φύσι έγιναν γνωστές στον άνθρωπο επί αιώνες. Αλλά στα τελευταία αυτά πενήντα χρόνια απεκαλύφθησαν περισσότερα μυστικά της φύσεως παρά σε όλη την προηγούμενη ιστορία του ανθρώπου. Οι ανακαλύψεις αυτές είναι γνωστές ως αληθινή επιστήμη. Αυτή η γεμάτη αλήθειες γνώσις ανήκει σε όλο το ανθρώπινο γένος και πρέπει να γίνη προσιτή στον καθένα. Αυτή η γήινη σφαίρα με τον θησαυρό της φύσεως που περιέχει, είναι η ίδια ένας διδάσκαλος αληθείας. Ομοίως οι αστρικοί γείτονες της γης στο διάστημα έχουν πολλά πράγματα να διδάξουν τον άνθρωπο ως γεγονότα, ως αλήθειαν. Όλες οι αποκαλύψεις αληθείας της φύσεως είναι συνεπείς. Καταδεικνύουν την ύπαρξι τάξεως και αρμονίας.
4 Σε κάθε μέρος αυτής της σφαίρας η φύσις λειτουργεί για να διδάσκη τις ίδιες αλήθειες. Τα πάντα είναι συνδεδεμένα σ’ ένα πλήρες σύνολον. Όλα επάνω στη γη συνταξιδεύουν με τον ένα αδιαίρετο πλανήτη καθώς στρέφεται περί τον άξονά του, κάνοντας μια πλήρη περιστροφή κάθε χωριστή ημέρα. Γι’ αυτό το λόγο παρέχεται μια περίοδος φωτός της ημέρας, στην οποίαν αναλαμβάνεται πολλή δράσις, ακολουθούμενη από μια περίοδο νύχτας για ανάπαυσι και ανάληψι δυνάμεων. Το άψυχο ηλιόφως περιλούει τη γη μ’ ένα ισχυρό συνεχές κύμα θερμότητος και ενεργείας. Η επιφάνεια της υδρογείου περιλαμβάνει άψυχα σώματα γης και νερού. Αλλ’ αυτά καθ’ εαυτά, επειδή είναι άψυχα, δεν είναι ζωντανά. Το χέρι που έκαμε όλα αυτά τα άψυχα θαύματα πρέπει να είναι αληθινά μεγάλο. Όπως ακριβώς ο άνθρωπος που κατασκευάζει ένα υλικό κάθισμα ή τραπέζι είναι μεγαλύτερος από τα έπιπλα που κατασκευάζει, έτσι και η φύσις διδάσκει την αλήθεια ότι ο Ποιητής της γης και όλων των υλικών μερών της πρέπει να είναι μεγαλύτερος από όσα κατεσκεύασε.
5. Τι διδάσκει η φύσις ως προς τη ζωντανή ύλη και τον Δημιουργό της;
5 Η φύσις περαιτέρω διδάσκει ότι ζωντανή ύλη παρήχθη από άψυχο χώμα της γης υπό την μορφή βλαστήσεως. Ζωντανή βλάστησις σε πολλές από τις χωριστές της μορφές βρίσκεται σε κάθε μέρος της επιφανείας του πλανήτου. Σύμφωνα μ’ ένα ομοιόμορφο σύστημα λειτουργίας, σπόροι φυτεύονται, το έδαφος ποτίζεται και το ηλιακό φως τους κάνει να φυτρώνουν και ν’ αυξάνουν ως την ωρίμανσι. Τα τοπία της γης έχουν γεμίσει από πρασινάδα και χρώματα ανθέων για την τέρψι του ανθρώπινου ματιού. Κάθε είδος άνθους, φυτού και δένδρου έχει την εποχή του, παράγει το σπόρο του για τον επόμενο γύρο ζωής και έπειτα μαραίνεται για να πεθάνη αφού έκαμε τη συνεισφορά του στον πλούτο της γης. Πραγματικά, μέσω της παραγωγής ζωντανής βλαστήσεως, η γη έγινε ένα απέραντο εργοστάσιο που πιστά παράγει μια ποικιλία εφοδίων για τροφή, στέγη και ιματισμό. Τώρα, από την ανθρώπινη πείρα γνωρίζομε ότι τα ανθρωποποίητα εργοστάσια για την παραγωγή μηχανών δεν έρχονται στο είναι από απλή τύχη. Όχι αυτά τα βομβούντα εργοστάσια οικοδομούνται ως αποτέλεσμα πολλής ανθρωπίνης ευφυΐας. Αυτά τα εργοστάσια απαιτούν μια αριστοτεχνική διάνοια για να σχεδιάση όλες τις πολλές λειτουργίες των. Η φύσις διδάσκει την ίδια αλήθεια. Μόνο μια Αριστοτεχνική Νόησις θα μπορούσε να απεργασθή και αναπτύξη το εργοστασιακό σύστημα ζωντανής βλαστήσεως της γης. Αυτή δεν ήταν μια τυχαία διευθέτησις· απαιτεί έναν Δημιουργό, έναν Ποιητή.
6. Ποιο παράδειγμα αποδεικνύει τη θεία νοημοσύνη που βρίσκεται πίσω από τη δημιουργία;
6 Για μια στιγμή εξετάζομε κατόπιν τα ζωικά πλάσματα ή ζώα που είναι γύρω μας. Η φύσις διδάσκει ότι και αυτά επίσης έγιναν από τα στοιχεία του χώματος της γης. Πάλι από την πείρα ας χρησιμοποιήσωμε ένα παράδειγμα. Μολονότι τα ωρολόγια, μικρά ή μεγάλα, που χρησιμοποιούνται για να προσδιορίζουν τον χρόνο είναι φτιαγμένα από άψυχο μέταλλο, κανένα απ’ αυτά δεν βρίσκεται τυχαίως στη γη ήδη κατασκευασμένο. Όχι, χρειάζεται ένας ωρολογοποιός για να κατασκευάση τα μέρη από ορυκτά που ελήφθησαν από τη γη. Ο άνθρωπος, ο ωρολογοποιός, κατόπιν συναρμολογεί τα μέρη σύμφωνα με ωρισμένους μηχανικούς νόμους για τη λειτουργία των πολλών τροχών του ωρολογίου, οι οποίοι κινούν τους δείκτας για να δείχνουν την ώρα. Όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν το ρολόι, ο ωρολογοποιός δεν είναι ορατός, αλλά το έργο του παραμένει ορατό. Το ίδιο συμβαίνει και με τη δημιουργία των θαυμαστών θαλασσίων, εναερίων και γηίνων πλασμάτων που συμμετέχουν στην κατοικία του ανθρώπου επάνω σ’ αυτή τη σφαίρα. Αποτελούν την ορατή απόδειξι ενός αοράτου Δημιουργού. Έχουν, το καθένα, έναν καθωρισμένο σκοπό και κάνουν τη συνεισφορά τους στην αυξανόμενη οικονομία της γης. Κάθε ζωντανό πλάσμα είναι εφωδιασμένο με ένστικτο και μέτρον νοημοσύνης. Όλα αυτά ενεργούν σύμφωνα με σχεδιασμένες σειρές εμφύτων νόμων.
7. Πώς ο μέγας Νομοθέτης εκανόνισε για τη συνεχή ύπαρξι αυτών των πλασμάτων στις μορφές που είχε δημιουργήσει;
7 Αφού κανείς νόμος δεν γίνεται μόνος του, έπεται ότι κάθε νόμος απαιτεί ένα νοήμονα νομοθέτη που κάνει τον νόμο. Επομένως, εχρειάζετο ένας νομοθέτης, πολύ μεγαλύτερος από έναν ανθρώπινο ωρολογοποιό, για να παραγάγη από το χώμα της γης αυτό το πλήθος των διαφόρων σωματικών μορφών ζωντανών πλασμάτων και έπειτα να τα κάμη να ζουν σύμφωνα με τους θαυμαστούς νόμους της φύσεως. Με περαιτέρω ακόμη νόμους αυτός ο αόρατος Νομοθέτης εκανόνισε να αναπαράγουν, το καθένα, αντίτυπα της ομοιότητός του. Καμμιά οικογένεια ειδών δεν μπορεί να διασταυρωθή με μια άλλη για να παραγάγη ένα νέο είδος, μολονότι οι ποικιλίες μέσα σε μια οικογένεια είναι πολλές. Όχι, ούτε ένα δημιουργημένο είδος δεν ήλθε σε ύπαρξι εκ τύχης. Ένας αόρατος Νομοθέτης, ένας ισχυρός Δημιουργός, εκτελούσε το έργο του.
8. (α) Ποιες τέσσερες βασικές ιδιότητες έχουν οι άνθρωποι άσχετα με το πού ζουν; (β) Τι διδάσκουν οι βασικές αυτές ιδιότητες;
8 Η ανθρώπινη φύσις είναι βασικά η ίδια είτε ο άνθρωπος ζη στην Ασία, είτε στην Αφρική, στην Ευρώπη ή στις Αμερικές. Η υπεροχή του ανθρώπου από τα ζώα καταδεικνύεται παντού από τις βασικές ιδιότητες του ανθρώπου. Εκ φύσεως ο άνθρωπος αγαπά όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τον σύντροφό του και τα τέκνα του. Γι’ αυτό το λόγο τρέφει, προστατεύει και εκπαιδεύει την οικογένειά του. Εκ φύσεως ο άνθρωπος έχει μια βαθιά αίσθησι δικαιοσύνης για το τι είναι ορθό και εσφαλμένο. Εκ φύσεως ο άνθρωπος όχι μόνο έχει σωματική δύναμι, αλλά έχει επίσης δυνάμεις διανοίας και λογικού για ν’ αποκτά γνώσι. Εκ φύσεως ο άνθρωπος προσπαθεί να χρησιμοποιή αυτή την αποκτημένη γνώσι μ’ ένα πρακτικό τρόπο για να προάγη τα συμφέροντά του. Αυτή είναι μια οδός σοφίας. Τι, λοιπόν, διδάσκουν τα βασικά αυτά γεγονότα; Διδάσκουν σαφώς ότι η φύσις του ανθρώπου δείχνει πως οι ίδιες ιδιότητές ενυπάρχουν στον Δημιουργό του ανθρώπου. Έτσι εκτός από τη διδασκαλία της φύσεως ότι υπάρχει ένας Ισχυρός Πλάστης, μια Αριστοτεχνική Διάνοια και ένας αόρατος Νομοθέτης, η φύσις του ανθρώπου δείχνει ότι ο Πλάστης αυτός είναι μια προσωπικότης αγάπης, δικαιοσύνης, δυνάμεως και σοφίας. Ασφαλώς μια τέτοια Πρώτη Αιτία των ουρανών και της γης και του πληρώματος αυτής πρέπει να είναι Δημιουργός. Οι συνετοί άνθρωποι ονομάζουν τον Δημιουργόν αυτόν, Ο Αληθινός Θεός. «Επειδή τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα δια των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.» (Ρωμ. 1:20) Αυτή την παρατήρησι έκαμε ένας νομομαθής του πρώτου αιώνος της Χριστιανικής εποχής.
9. Τι φρονούσε ο Αϊνστάιν για τη μαρτυρία της φύσεως περί ενός αοράτου, νοήμονος Δημιουργού;
9 Ο παγκοσμίου φήμης επιστήμων Αϊνστάιν, του οποίου η θεωρία της σχετικότητος έπαιξε ένα σπουδαίο ρόλο για την εφεύρεσι της ατομικής βόμβας, είχε να πη τα ακόλουθα για τη μαρτυρία της φύσεως περί ενός αοράτου νοήμονος Δημιουργού: «Αρκετό μου είναι να θαυμάζω το μυστήριο της συνειδητής ζωής που διαιωνίζεται σε όλη την αιωνιότητα· να σκέπτωμαι για τη θαυμαστή διάρθρωσι του σύμπαντος, το οποίον αμυδρώς αντιλαμβανόμεθα, και να προσπαθώ ταπεινά να εννοήσω κι ένα απειροστημόριον έστω της ΝΟΗΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΦΥΣΙ.»—Τι Έκαμε η Θρησκεία για το Ανθρώπινο Γένος;, σελ. 23.
10. Σε ποια ζωτικά ερωτήματα είναι η φύσις σιωπηλή, και από πού μπορούμε να λάβωμε απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα;
10 Μολονότι η φύσις πιστοποιεί εύγλωττα την ύπαρξι ενός τέτοιου ισχυρού νοήμονος Δημιουργού και έχει αποκαλύψει αφθονίαν υλικών γεγονότων, όμως είναι σιωπηλή για πολλά ζωτικά ερωτήματα. Από πού ερχόμεθα; Γιατί είμεθα εδώ; Πού πηγαίνομε; Ποιο είναι το μυστήριο της ζωής, πώς άρχισε και τι το κρατεί στην πορεία του; Πώς ήλθε σε ύπαρξι αυτός ο θαυμαστός φυσικός κόσμος με όλη την ποικιλία του στη γη, στη θάλασσα και στον ουρανό; Από πού προήλθε αυτό το πράγμα που ονομάζεται «αμαρτία», μαζί με την ατέλεια και την πλάνη; Γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός, που δείχνει κάθε δυνατότητα διατηρήσεώς του σε λειτουργία αιωνίως, πεθαίνει; Γιατί υπάρχει όλη αυτή η παγκόσμια σύγχυσις και διαμάχη; Ποιος είναι, ο προορισμός της γης; Η φύσις δεν μπορεί ν’ απαντήση σ’ αυτά τα ερωτήματα. Ούτε μπορεί ο άνθρωπος ν’ απαντήση σ’ αυτά από τις ανθρώπινες πείρες του. Πώς, λοιπόν, μπορεί να λάβη την αλήθεια που απαντά σ’ αυτά τα ζωτικά προβλήματα; Ο μόνος τρόπος είναι να λάβη ο άνθρωπος αυτή την αλήθεια από μια αξιόπιστη πηγή ανώτερη από τον εαυτό του.
11. Όπως ένας επίγειος πατέρας προνοεί για τα τέκνα του, πώς ενήργησε όμοια ο Αληθινός Θεός για το ανθρώπινο γένος;
11 Δεν είναι μήπως λογικό να περιμένωμε ότι η ίδια η Υπέρτατη Νόησις του σύμπαντος θα μετέδιδε αυτή την ανώτερη καθοδηγία στο νοήμον έργον των χειρών της; Μάλιστα! Δεν διαθέτει χρόνον και ενδιαφέρον ένας επίγειος πατέρας για να παράσχη στα τέκνα του όλη την αναγκαία πληροφορία που αλλιώς το παιδί δεν θα μπορούσε να μάθη από τις ανώριμες πείρες του; Βεβαίως! Το καταπληκτικό γεγονός είναι ότι ο Αληθινός Θεός του σύμπαντος μέσα στην αγάπη του και στη σοφία του κατεδέχθη να κάμη προσιτή μια απέραντη πηγή αληθείας που εφοδιάζει τον άνθρωπο με υπεράνθρωπη καθοδηγία.
Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
12. Ποια διάφορα ονόματα εφηρμόσθησαν στην πηγή της αληθείας:
12 Πού πρόκειται να βρεθή αύτη η πηγή της αληθείας; Αυτή η γραπτή πηγή ονομάζεται με διαφόρους τρόπους από πολλούς, το Βιβλίο της Ελευθερίας, το Βιβλίο της Αληθείας, η Θεία Βιβλιοθήκη, το Βιβλίο της Ζωής, οι Άγιες Γραφές, τα Ιερά Γράμματα, ή από την άποψι της εξόχου σημασίας του, Το Βιβλίο. Επειδή αποτελεί συλλογή εξήντα έξη βιβλίων, οι Έλληνες του έδωσαν το όνομα Βιβλία, από το οποίο προέρχεται ο κοινός όρος, Βίβλος.
13. Είναι η Βίβλος προϊόν των νεωτέρων χρόνων, και πόσο ευρεία είναι η κυκλοφορία της εν συγκρίσει με άλλα λεγόμενα ιερά βιβλία;
13 Ποια είναι τα γεγονότα όσον αφορά το βιβλίο αυτό; Η Βίβλος είναι το αρχαιότατο βιβλίο επάνω στη γη. Είναι ομοίως το πιο παγκόσμιο βιβλίο. Πώς συμβαίνει αυτό; Έχει διανεμηθή σε εκατοντάδες εκατομμυρίων αντίτυπα σε κάθε μέρος της γης. Από τις 2.796 γλώσσες που ομιλούνται στη γη, η Βίβλος ή τμήματά της έχουν μεταφρασθή σε 1.125 από τις κύριες ζωντανές γλώσσες. Αυτό σημαίνει ότι σήμερα η Βίβλος είναι διαθέσιμη σε γλώσσες που κατανοούνται από τα 95,6 τοις εκατό των κατοίκων της γης. (Παραβάλατε Το Παγκόσμιον Ημερολόγιον, 1958, σελ. 265 και 727 με Το Βιβλίο Χιλίων Γλωσσών, 1938, έκδοσις της Αμερικανικής Βιβλικής Εταιρίας, σελ. 23 έως 35.) Η Βίβλος δεν αφέθηκε κρυμμένη σε νεκρές γλώσσες του παρελθόντος, όπως άλλα λεγόμενα ιερά βιβλία με τις περιορισμένες κυκλοφορίες των. Ακόμη και το ιερό βιβλίο των Μουσουλμάνων, το Κοράνιον, μεταφρασμένο σε λίγες γλώσσες, συνιστά τη Βίβλο, λέγοντας ότι το Κοράνιον «επιβεβαιώνει ό,τι απεκαλύφθη πριν απ’ αυτό· διότι [ο Θεός] είχε προηγουμένως στείλει τον νόμον και το ευαγγέλιον [την Βίβλο] . . . Ο Θεός θα [τους] διδάξη τη γραφή, και σοφία, και τον νόμον, και το ευαγγέλιο.» (Το Κοράνιον, μετάφρασις υπό Γ. Σέηλ, σελ. 86, 89) Κανένα βιβλίο δεν αρχίζει να φθάνη το μεγαλείον της Βίβλου στην ικανότητά της να μιλή με τρέχοντα τρόπο σε ανθρώπους όλων των αιώνων και των χρονικών περιόδων. Είναι αληθινά ένα πάντοτε ζωντανό βιβλίο, αυτό δε γίνεται δυνατόν από το εκτεταμένο πεδίον των προφητειών της που εκπληρώνονται προοδευτικά ως την εποχή μας.
14. (α) Γιατί δεν πρέπει να νομίζη κανείς ότι η Γραφή είναι η αιτία του κακού και της υποκρισίας που υπάρχει στον «Χριστιανικό κόσμο»; (β) Γιατί δεν πρέπει κανείς ν’ απορρίψη τη διδασκαλία της Βίβλου λόγω των εγκλημάτων των θρησκευτικών υποκριτών που λέγουν ότι την πιστεύουν και την ακολουθούν;
14 Η Βίβλος διεξήγαγε αγώνα για να ζήση. Οι εχθροί της, που επεδίωξαν την καταστροφή της και προσεπάθησαν να εμποδίσουν την κυκλοφορία της, υπήρξαν οι άνθρωποι ακριβώς εκείνοι του «Χριστιανικού κόσμου» που ισχυρίζονται ότι είναι οι διδάσκαλοί της. Κανείς δεν πρέπει ν’ απατηθή ώστε να νομίζη ότι η Βίβλος είναι η αιτία των δεινών και της υποκρισίας που βρίσκονται στον «Χριστιανικό κόσμο» σήμερα. Η Βίβλος μιλεί πάρα πολύ καθαρά και αληθινά ώστε να μην μπορούν να την διδάσκουν οι ηγέται του «Χριστιανικού κόσμου», πολύ περισσότερο να την ακολουθούν. Η ασυμβίβαστη στάσις της υπέρ της αληθείας και της δικαιοσύνης εκθέτει αυτούς τους ψευδείς διδασκάλους. Οι άνθρωποι του λεγομένου «ειδωλολατρικού κόσμου» δεν πρέπει ν’ απορρίψουν τη Βίβλο λόγω των εγκλημάτων των θρησκευτικών εκείνων υποκριτών που αποδίδουν απλή υπηρεσία χειλέων στις Άγιες Γραφές. Θα κατηγορούσε μήπως κανείς τους εκδότας ενός Λεξικού ή μιας εφημερίδος για ένα έγκλημα που διεπράχθη από έναν άνθρωπο, ο οποίος μπορεί να είχε ένα αντίτυπο υπό την κατοχή του τον καιρό που διέπραξε το έγκλημα; Φυσικά όχι. Γιατί, λοιπόν, να κατηγορήσωμε τον Θεό της Γραφής ή τη Γραφή την ίδια για την αδικοπραγία και τις εγκληματικές πράξεις του «Χριστιανικού κόσμου»; Πραγματικά η Γραφή είναι το θείο δώρο που χαρίζει ελευθερία στους ανθρώπους όλης της γης. Πρέπει να διαβάζεται και να εξετάζεται χωρίς προκατάληψι. Η γνώσις που περιέχει σημαίνει ζωή. Η Γραφή φέρνει ελευθερία. Λέγει με βεβαιότητα τι θα συμβή σ’ αυτόν τον κόσμο της συγχύσεως. Αυτή μόνη παρέχει ελπίδα ευτυχίας και ενός μέλλοντος ευημερίας.
15. Ποια αρχαία υπομνήματα εχρησιμοποιήθησαν στη συγγραφή της Βίβλου;
15 Γνωρίζετε ότι μπορείτε ν’ ακούσετε τον προπάτορά σας, τον πρώτον άνθρωπον Αδάμ, να μιλή σε σας στη γλώσσα σας; Μπορεί να πήτε αυτό είναι αδύνατον. Όχι, δεν είναι. Όταν η πρώτη μητέρα μας, η Εύα, εδημιουργήθη και παρουσιάσθη σ’ αυτόν, ο Αδάμ αισθάνθηκε μεγάλη τέρψι και εξέφερε την ακόλουθη ποιητική έκφρασι: «Τούτο είναι τώρα εκ των οστέων μου, και σαρξ εκ της σαρκός μου· αύτη θέλει ονομασθή ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αύτη ελήφθη.» ( Γέν. 2:23) Ποιο άλλο βιβλίο μπορεί να μας μεταφέρη πίσω σ’ αυτές τις πρώτες αρχές της ανθρώπινης ζωής για να μας εφοδιάση με τις απλές αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων; Κανένα. Αλλά πώς μπορέσαμε να λάβωμε αυτά τα λόγια του Αδάμ; Με τον εξής τρόπο: Πραγματικά η Βίβλος είναι τόσο παλαιά ώστε περιέχει τρία αυθεντικά έγγραφα γραμμένα πριν από τον κατακλυσμό των ημερών του Νώε που έγινε πριν από τέσσερες χιλιάδες χρόνια. Το πρώτο έγγραφο περιέχει τα όσα υπαγόρευσε ο Θεός στον Αδάμ για τα βασικά γεγονότα περί της δημιουργίας της γης. Το δεύτερο έγγραφο, που ονομάζεται το «βιβλίον της ιστορίας του Αδάμ» ( Γέν. 5:1, ΜΝΚ) , εγράφη από τον Αδάμ τον ίδιο και μετεφέρθη στην Κιβωτό δια μέσου του κατακλυσμού από τον πιστόν Νώε και τελικά εδόθη στον Μωυσή, ο οποίος ενεσωμάτωσε το έγγραφο, ως μέρος του βιβλίου της Γενέσεως, στη Γραφή. Το τρίτο έγγραφο εγράφη από τον κοινόν προπάτορά μας Νώε, ο οποίος επέζησε από τον κατακλυσμό. Οι τρεις γυιοί του Νώε έγραψαν το τέταρτο έγγραφο, το αξιοσημείωτο «ημερολόγιον» ή αφήγησι του ταξιδιού της Κιβωτού στη διάρκεια του σεληνιακού έτους και δέκα ημερών του παγκοσμίου κατακλυσμού. ( Γέν. 10:1) Όλα αυτά είναι απίστευτα, θα πήτε. Μπορεί να το νομίζετε αυτό, επειδή δεν εξετάσατε ποτέ τη Γραφή ως προς το τι καταπληκτική συλλογή αξιοπίστων εγγράφων αποτελεί αυτή. Εν τούτοις, πολύτιμες πληροφορίες είναι κρυμμένες στη Γραφή για την έρευνά σας.
16. (α) Πώς γνωρίζομε ότι η μεταβίβασις των υπομνημάτων της Γραφής είναι ακριβής; (β) Ποια λαμπρότης συγγραφής πιστοποιεί τη μεγαλωσύνη του συγγραφέως;
16 Αλλά, κατόπιν ίσως θα πήτε, Πώς γνωρίζομε ότι έγινε αρκετά ακριβής μεταβίβασις των αρχαίων αυτών υπομνημάτων που περιέχει η Γραφή; Ίσως έγιναν δια μέσου των αιώνων πολλά λάθη που διαστρέφουν πολύ τα υπομνήματα. Το αξιοσημείωτο είναι ότι η Γραφή υπέστη σχετικώς μικρή παραφθορά του κειμένου παρά την ατέλεια των αντιγραφέων. Επί πλέον, ο τρόπος με τον οποίον είναι γραμμένη η Γραφή, δηλαδή, η χρησιμοποίησις σαφούς γλώσσης, παραδειγμάτων της καθημερινής ζωής και προφητικών συμβόλων που είναι κοινά στη συνήθη ζωή, κατέστησε δυνατή τη μετάφρασί της σε πολλές γλώσσες χωρίς διαστροφή του ισχυρού δυναμισμού των αρχικών αγγελμάτων. Αυτό δεν θα μπορούσε να γίνη σε κανένα άλλο βιβλίο, είτε φιλοσοφικό είτε θρησκευτικό, επειδή τα βιβλία αυτά χάνουν ένα μεγάλο ποσοστό της αρχικής των δυνάμεως στις πρώτες μεταφράσεις. Αυτή η ικανότης της Γραφής να διατηρή σ’ ένα υψηλό βαθμό τη δύναμι των αρχικών αγγελμάτων της, πιστοποιεί περαιτέρω τη λαμπρότητα της αριστοτεχνικής διανοίας που βρίσκεται πίσω της, του ενός Συγγραφέως της, του Αληθινού Θεού. Σημειώστε το συμπέρασμα του εξέχοντος μελετητού της Βίβλου, Σερ Φρέντερικ Κένυον, για την ορθότητα του κειμένου της Γραφής: «Το διάστημα, λοιπόν, μεταξύ των χρονολογιών της αρχικής συνθέσεως και της αρχαιοτάτης υφισταμένης αποδείξεως γίνεται τόσο μικρό, ώστε να είναι πράγματι ασήμαντο, και το τελευταίο θεμέλιο αμφιβολίας περί του ότι οι Γραφές έφθασαν ως εμάς ουσιαστικά όπως ήσαν γραμμένες, έχει τώρα εκλείψει. Τόσον η αυθεντικότης, όσο και η γενική ακεραιότης . . . μπορούν να θεωρηθούν ως τελικά εδραιωμένες.»—Η Βίβλος και η Αρχαιολογία, 1940, υπό Φ. Κένυον, σελ. 288, 289.
17. Δείξτε πώς η Γραφή είναι ιστορικώς αληθής και επιστημονικώς υγιής.
17 Η Βίβλος, εκτός από το ότι περιέχει τα δόγματα μιας αληθινής θρησκείας και είναι ένα βιβλίο προφητείας, είναι επίσης ένα εξέχον βιβλίο θείου νόμου και δικαίων αρχών. Επί πλέον, είναι το πιο αξιόπιστο βιβλίο αρχαίας ιστορίας επάνω στη γη. Η αρχαιολογία επιβεβαιώνει πολλές από τις νομικές και ιστορικές της αφηγήσεις. Παραδείγματος χάριν, η Βίβλος ήταν ο πρώτος ειδησεογράφος της παταγώδους αποτυχίας του Πύργου της Βαβέλ στη Μεσοποταμία στη Μέση Ανατολή. Η αρχαιολογία βρήκε ό,τι μπορεί ν’ αποτελή τα ερείπια αυτού του Πύργου. Η Γεωλογία, που είναι μια επιστημονική μελέτη της γης και της ζωής της, επιβεβαιώνει ομοίως την τάξι της δημιουργίας της Γραφής και την αφήγησί της για τον κατακλυσμό του καιρού του Νώε. Δεν απεδείχθη καμμιά ανακρίβεια Βιβλικής πληροφορίας από ιστορική ή επιστημονική άποψι. Παραδείγματος χάριν, πριν από τρεις χιλιάδες και πλέον χρόνια, η Γραφή ανέφερε ότι η γη κρέμεται στο διάστημα. Ακούστε τη σχετική αφήγησί της: «Εκτείνει [ο Θεός] τον βορέαν επί το κενόν· κρεμά την γην επί το μηδέν.» (Ιώβ 26:7) Κατόπιν, πριν από δύο χιλιάδες και πλέον χρόνια προτού ο Κολόμβος ταξιδέψη στην Αμερική από την Ισπανία για ν’ αποδείξη ότι η γη είναι στρογγυλή, η Γραφή είχε ήδη δηλώσει ότι είναι στρογγυλή. Αυτό το αρχαίο Βιβλίο της Ελευθερίας λέγει: «Αυτός είναι ο καθήμενος επί τον γύρον της γης, και οι κάτοικοι αυτής είναι ως ακρίδες.» (Ησ. 40:22) Το χημικό προϊόν του κρυστάλλου αναφέρεται ως χρησιμοποιούμενο πριν από τρεις χιλιάδες πεντακόσια και πλέον χρόνια, διότι η Γραφή έλεγε στην εποχή του Ιώβ: «Το χρυσίον και ο κρύσταλλος δεν δύναται να εξισωθώσι με αυτήν [την σοφίαν].» (Ιώβ 28:17) Η αληθινή χημική γνώσις ήταν, επίσης, γνωστή στον καιρό του Βασιλέως Σολομώντος πριν από τρεις χιλιάδες χρόνια. Το Βιβλίο της Αληθείας λέγει: «Ο αφαιρών ιμάτιον εν ημέρα ψύχους είναι ως όξος επί νίτρον.» (Παροιμ. 25:20, ΜΝΚ) Χωρίς προκατάληψι, λοιπόν, ας δώσωμε στη Γραφή την ευκαιρία να ακουσθή σε πολύ περισσότερα βασικά ζητήματα αληθείας και ελευθερίας. Ας κρατήσωμε ανοιχτές τις διάνοιές μας για να λάβωμε θησαυρούς αληθείας.
ΘΕΤΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΟΚΙΜΗ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
18, 19. Ποιες παγκόσμιες συνθήκες απαιτούν σήμερα να τεθή σε ποια δοκιμή το μεγάλο βιβλίο;
18 Γίνεται περισσότερο σαφές ότι, άσχετα με το πού ζη κανείς επάνω στη γη, οι άνθρωποι ζουν σ’ έναν καιρό που δρέπουν συνέπειες. Όλα τα έθνη σήμερα έχουν μια ιστορία εγκλήματος, πολέμου, υποκρισίας και εσφαλμένης θρησκείας. Κανένα δίκαιο ανθρώπινο έθνος δεν υπάρχει επάνω στη γη. Ενώ πολλά άτομα προσεπάθησαν ειλικρινώς να πράξουν το καλό και πολλή καλωσύνη έχει εκδηλωθή, όμως η κακία με αυξανόμενη ανομία υπερτερεί από την καλωσύνη. Τα γεγονότα δείχνουν ότι όλο το ανθρώπινο γένος έφθασε σ’ έναν καιρό παγκοσμίου κρίσεως με μια κοινωνία ένοχη αίματος, που επεσωρεύθη επί γενεές και επικρέμαται επάνω μας. Συνεπώς, τώρα είναι ο καιρός για να γνωρίσωμε τα γεγονότα της πρώτης αρχής και την αξιόπιστη ιστορία των περασμένων γενεών και να δούμε γιατί η πονηρία έγινε τόσο μεγάλη σήμερα. Η Γραφή είναι το μόνο υπόμνημα που έχομε στη διάθεσί μας για ν’ αποκτήσωμε αυτό το «φόντο» από το απόμακρο παρελθόν. Αυτές οι Άγιες Γραφές, όχι μόνο καθιστούν γνωστό το διατί και το διότι αυτής της μεγάλης πονηρίας, αλλά και διασαφηνίζουν τον τρόπο της νόμιμης διαφυγής που είναι ανοικτός σήμερα στη μειονότητα, στους ειλικρινείς ανθρώπους.
19 Ας θέσωμε τώρα σε δοκιμή αυτό το αρχαίο Βιβλίο της Ελευθερίας. Ας δούμε αν συμβαδίζη με τη φύσι ως η άλλη μεγάλη πηγή αληθείας και γεγονότων. Ας υποβάλωμε στη Γραφή ερωτήματα επί των οποίων η φύσις σιωπά, για να δούμε αν προέρχεται υψηλότερη καθοδηγία αληθείας.
20, 21. Ποιος έκαμε τους ουρανούς; Ποιο είναι το μοναδικό του όνομα, και ποια Γραφική υποστήριξις υπάρχει γι’ αυτό;
20 Ποιος έκαμε τους ουρανούς και τη γη; Τα πρώτα λόγια της Γραφής απαντούν σ’ αυτό εμφατικά: «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.»—Γέν. 1:1.
21 Ποιος είναι αυτός ο δημιουργικός Θεός; Έχει μήπως ένα διακριτικό προσωπικό όνομα; Τα τελικά λόγια του πρώτου εγγράφου της Γραφής αποκαλύπτουν το όνομά του και το συνδέουν με τη δημιουργική του δράσι. Λέγουν: «Αύτη είναι η ιστορία του ουρανού και της γης, ότε εκτίσθησαν αυτά, καθ’ ην ημέραν εποίησεν Ιεχωβά ο Θεός γην και ουρανόν.» (Γέν. 2:4, ΜΝΚ) Αργότερα στη Γραφή ο προφήτης Μωυσής μιλεί στον Θεό, λέγοντας: «Ιδού, όταν εγώ υπάγω προς τους υιούς Ισραήλ, και είπω προς αυτούς, Ο Θεός των πατέρων σας με απέστειλε προς εσάς, και εκείνοι μ’ ερωτήσωσι, Τι είναι το όνομα αυτού; τι θέλω ειπεί προς αυτούς; Και είπεν έτι ο Θεός προς τον Μωυσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα.» (Έξοδ. 3:13, 15, ΜΝΚ) ΙΕΧΩΒΑ, συνεπώς, είναι το μοναδικό όνομα που τον διακρίνει ως τον Αληθινό Θεό από όλους τους άλλους λεγομένους θεούς που αναφέρονται στη Βίβλο.
22. Γιατί ο Ιεχωβά εδημιούργησε τη γη;
22 Ποιος ήταν ο σκοπός για την οποίον ο Ιεχωβά Θεός εδημιούργησε τη γη; Απαντώντας ακούμε τη μαρτυρία του έδωσε ο Ζων Θεός ο ίδιος, μιλώντας σ’ εμάς από τις σελίδες της Βίβλου. «Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Άγιος του Ισραήλ, και ο Πλάστης αυτού· Ερωτάτέ με δια τα μέλλοντα περί των υιών μου, και περί του έργου των χειρών μου προστάξατέ με. Εγώ έκτισα την γην, και εποίησα άνθρωπον επ’ αυτής· εγώ δια των χειρών μου εξέτεινα τους ουρανούς, και έδωκα διαταγάς εις πάσαν την στρατιάν αυτών. Διότι ούτω λέγει ο Ιεχωβά, ο ποιήσας τους ουρανούς· αυτός ο Θεός ο πλάσας την γην και ποιήσας αυτήν· όστις αυτός εστερέωσεν αυτήν, έκτισεν αυτήν ουχί ματαίως, αλλ’ έπλασεν αυτήν δια να κατοικήται· Εγώ είμαι ο Ιεχωβά, και δεν υπάρχει άλλος. Δεν ελάλησα εν κρυπτώ.» (Ησ. 45:11, 12, 18, 19, ΜΝΚ) Αυτά προσδιορίζουν το ζήτημα· ο Θεός έπλασε αυτή τη γη για να κατοικήται πάντοτε, άσχετα με τις ασθενείς απόπειρες του ανθρώπου σήμερα να την καταστρέψη με τις ατομικές του βόμβες και άλλες πυρηνικές επινοήσεις.
23. Σύμφωνα με τη Γραφή τι είναι ο άνθρωπος, και συμφωνεί η επιστήμη;
23 Πώς επλάσθη ο άνθρωπος από τον Θεό τον Δημιουργό; Η Γραφή σαφώς λέγει: «Και έπλασεν Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν.» (Γέν. 2:7, ΜΝΚ) Πάλι σ’ ένα άλλο μέρος λέγει : «Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ “έγεινεν εις ψυχήν ζώσαν·” . . . Ο πρώτος άνθρωπος είναι εκ της γης, χοϊκός.» (1 Κορ. 15:45, 47) Σαφώς, λοιπόν, ο άνθρωπος είναι μια ψυχή. Δεν κατέχει μια χωριστή ψυχή που υποτίθεται ότι είναι αθάνατη και αποδημεί, όπως αναληθώς ισχυρίζεται ο θρησκευτικός κλήρος. Οι επιστήμονες έχουν επιβεβαιώσει την αφήγησι της Γραφής αποδεικνύοντας ότι πάνω από ενενήντα στοιχεία της γης βρίσκονται στο σάρκινο ανθρώπινο σώμα. Επομένως ο άνθρωπος είναι αληθινά από χώμα. Κατάλληλα, όταν ο Θεός κατεδίκασε σε θάνατο τον απειθή Αδάμ, είπε σ’ αυτόν: «Εν τω ιδρώτι του προσώπου σου θέλεις τρώγει τον άρτον σου, εωσού επιστρέψης εις την γην, εκ της οποίας ελήφθης· επειδή γη είσαι, και εις γην θέλεις επιστρέψει.»—Γέν. 3:19.
24. Πώς ο Ιεχωβά έδειξε τον σκοπό για τον οποίον εδημιούργησε τον άνδρα και τη γυναίκα, και πώς ήταν δυνατή επικοινωνία με το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος;
24 Τι είπε ο Θεός στον άνδρα και στη γυναίκα για τον σκοπό που τους εδημιούργησε; Οι Γραφές απαντούν: «Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης, και επί των πετεινών του ουρανού, και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης.» (Γέν. 1:28) Επειδή ο άνθρωπος είχε δημιουργηθή κατ’ εικόνα και ομοίωσιν του Θεού, ο Θεός μπορούσε να πη στον άνδρα και στη γυναίκα ποιος ακριβώς ήταν ο σκοπός του όσον αφορά αυτούς. Καμμιά τέτοια ανακοίνωσις για σκοπό και έργο δεν θα μπορούσε να γίνη στα κατώτερα ζώα με την περιωρισμένη τους νοημοσύνη. Έτσι, από το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος ήταν θέλημα του Θεού να γεμίση με τελείους ανθρώπους το σύνολο των 196.940.000 τετραγωνικών μιλίων αυτής της γης, έπειτα δε απ’ αυτό θα έπαυε η ανάγκη πολλαπλασιασμού.
25, 26. (α) Σε ποια έκτασι επρόκειτο ο άνθρωπος να κυριεύση την γην, και δείχνει μήπως η Βίβλος ότι επρόκειτο να κυριεύση και άλλους πλανήτας; (β) Εδημιουργήθη ο άνθρωπος για να κατοική στον ουρανό;
25 Τι εννοούσε ο Θεός με την εντολή του στον Αδάμ και στην Εύα να κυριεύσουν την γην; Η Γραφή λογικά δείχνει τι εννοούσε: «Και εφύτευσε Ιεχωβά ο Θεός παράδεισον εν τη Εδέμ κατά ανατολάς, και έθεσεν εκεί τον άνθρωπον, τον οποίον έπλασε. Και έλαβεν Ιεχωβά ο Θεός τον άνθρωπον, και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ δια να εργάζηται αυτόν, και να φυλάττη αυτόν.» (Γέν. 2:8, 15, ΜΝΚ) Με την εξάπλωσι της ανθρωπίνης οικογενείας από τον Αδάμ και την Εύα ο περιωρισμένος παράδεισος της Εδέμ θα έπρεπε να διευρυνθή ώσπου να περικυκλώση ολόκληρη τη γη, η οποία έτσι θα εκυριεύετο ή καθυπετάσσετο σε παραδεισιακές συνθήκες και ωραιότητα. Παρεμπιπτόντως αναφέρομε ότι δεν έγινε μνεία από τον Θεό ότι είναι σκοπός του για τον άνθρωπο να κυριεύση τη σελήνη ή οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο στο διάστημα. Οι άνθρωποι είναι πλάσματα της γης, που εδημιουργήθησαν για να ζουν επάνω στη γη με άνεσι και ασφάλεια. Καμμιά τεχνητή ζωή στο διάστημα δεν ταιριάζει μ’ εκείνο που ετέθη μπροστά στον άνθρωπο, ώστε να κυριεύση και κατοικίση άλλους πλανήτας.
26 Ήταν άρα γε θέλημα του Θεού να μεταφερθή ο άνθρωπος με τον θάνατο σε κάποιον ουρανό ή άλλον κόσμο και έτσι να ερημώση τον παράδεισο της γης; Η Γραφή έχει την απάντησι στα ακόλουθα λόγια προς τον εκλεκτό του λαό: «Ο Ιεχωβά θέλει αυξήσει υμάς, υμάς, και τα τέκνα υμών. Σεις είσθε οι ευλογημένοι του Ιεχωβά, του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Οι ουρανοί των ουρανών είναι του Ιεχωβά, την δε γην έδωκεν εις τους υιούς των ανθρώπων.» (Ψαλμ. 105:14-16, ΜΝΚ) Χωρίς αμφιβολία, λοιπόν, οι ουρανοί είναι για τον Θεό και τους αγγέλους, αλλά η γη είναι το μέρος το προωρισμένο για το ανθρώπινο γένος από τον Δημιουργό του. Υπάρχει τελειωτική απόδειξις ότι εκείνο που εξεχωρήθη στον άνθρωπο δεν περιελάμβανε μεταναστεύσεις σε άλλους πλανήτας στο μέλλον.
ΓΙΑΤΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ;
27, 28. Γιατί πέθανε ο Αδάμ; Γιατί όλοι οι άνθρωποι ως την ημέρα αυτή πεθαίνουν;
27 Ποια είναι η βιογραφία του Αδάμ που περιέχει η Βίβλος; Γιατί πέθανε ο Αδάμ; Οι Άγιες Γραφές οριστικά δείχνουν ότι ο Θεός με σοφία έθεσε ένα χαλινό στην Εδεμική ελευθερία του ανθρώπου με νόμο. Αυτός ο νόμιμος χαλινός επρόκειτο να υπενθυμίζη στον Αδάμ ως υιόν του Θεού ότι ήταν ένα εξαρτώμενο πλάσμα με σκοπό να εκτελή το θείο θέλημα, το θέλημα του ουρανίου Πατρός του. Αυτή η καθοδηγία της ζωής του ανθρώπου θα έφερνε στον άνθρωπο μεγίστη ευτυχία. Ο Θεός είπε στον υιό του Αδάμ: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού, δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.» (Γέν. 2:16, 17) Η Εύα και ο Αδάμ προκλητικά εστασίασαν εναντίον της Κυριάρχου Εξουσίας του ουρανού και έτσι παρήκουσαν και αμάρτησαν, και επέφεραν στον εαυτό τους αυτή την ποινή του θανάτου, για την οποίαν είχαν προειδοποιηθή. Η Βίβλος εξακολουθεί και λέγει: «Όθεν Ιεχωβά ο Θεός εξαπέστειλεν αυτόν [τον Αδάμ] εκ του παραδείσου της Εδέμ, δια να εργάζηται την γην εκ της οποίας ελήφθη. Και εξεδίωξε τον Αδάμ . . . Ο δε Αδάμ εγνώρισεν Εύαν την γυναίκα αυτού· και συνέλαβε, και εγέννησε τον Κάιν· και είπεν, Απέκτησα άνθρωπον δια του Ιεχωβά. Και προσέτι εγέννησε τον αδελφόν αυτού τον Άβελ. . . . Έζησε δε ο Αδάμ εκατόν τριάκοντα έτη, και εγέννησεν υιόν κατά την ομοίωσιν αυτού, κατά την εικόνα αυτού, και εκάλεσε το όνομα αυτού Σηθ· και έγειναν αι ημέραι του Αδάμ, αφού εγέννησε τον Σηθ, οκτακόσια έτη και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας· και έγειναν πάσαι αι ημέραι του Αδάμ, τας οποίας έζησεν, εννεακόσια τριάκοντα έτη και απέθανε.»—Γέν. 3:23, 24· 4:1, 2· 5:3-5, ΜΝΚ.
28 Ολίγοι άνδρες και γυναίκες σήμερα ζουν πέρα και από εκατό ακόμη ετών ηλικία. Ως την ημέρα αυτή γιατί πεθαίνουν οι άνθρωποι; Υπό τον θείον νόμον της φυσικής κληρονομίας η αμαρτία αυτή του Αδάμ και η καταδίκη της διήλθαν σε όλα τα τέκνα του και, με τη σειρά, στους απογόνους των δια μέσου των γενεών. Η Γραφή λέγει: «Δια τούτο καθώς δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους, επειδή πάντες ήμαρτον.»—Ρωμ. 5:12.
29. Υπάρχει ελπίς μελλούσης αιωνίου ζωής, και πώς ο λόγος του Ιεχωβά μιλεί γι’ αυτήν εν σχέσει με τον Αβραάμ;
29 Από τη Γραφή είναι τώρα κατανοητό γιατί οι άνθρωποι όλων των εθνών βρίσκονται βεβαρημένοι από μια κατάρα αμαρτίας και θανάτου. Αλλά παρέχει άρα γε ο Θεός κάποια ελπίδα γι’ αυτούς μιας μελλούσης ζωής; Ναι, πράγματι. Γι’ αυτό ακριβώς πολλοί άνθρωποι ονομάζουν τη Βίβλο επίσης το Βιβλίον της Ζωής. Η Γραφή είναι το μόνο αυθεντικό έγγραφο που εκθέτει τους όρους του Θεού για ζωή αιώνια για ανθρώπους όλων των εθνών, Ιουδαίους και μη Ιουδαίους. Τριακόσια περίπου χρόνια μετά τον κατακλυσμό του καιρού του Νώε εζούσε ένας άνθρωπος μεγάλης πίστεως στην αληθινή θρησκεία της Γραφής· το όνομά του ήταν Αβραάμ. Ο Ιεχωβά Θεός τού έδωσε μια δεσμευμένη με όρκο επαγγελία για την έλευσι μιας δικαίας βασιλείας των ουρανών, της οποίας οικοδόμος είναι ο Θεός. Αυτή εικονίζεται ως όμοια με μια ένδοξη πόλι, όπου βασιλεύει ευτυχία και αγνότης. Κάτω από αυτή την όμοια με πόλι βασιλεία, ο Αβραάμ και οι απόγονοί του και τα δίκαια άτομα όλων των εθνών θα ζούσαν για πάντα επάνω σ’ αυτή τη γη. Ας αφήσωμε τη Γραφή να ειπή σύντομα την ιστορία με τ’ ακόλουθα λόγια: «Δια πίστεως υπήκουσεν ο Αβραάμ, ότε εκαλείτο να εξέλθη [από την πόλι Ουρ των Χαλδαίων] εις τον τόπον τον οποίον έμελλε να λάβη εις κληρονομίαν, και εξήλθε μη εξεύρων που υπάγει. Διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός. Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες [ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ], μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά μακρόθεν ιδόντες αυτάς, και πεισθέντες, και εγκολπωθέντες, και ομολογήσαντες ότι είναι ξένοι . . . Τώρα όμως επιθυμούσι καλητέραν [πατρίδα], τουτέστιν επουράνιον [ουρανίου προελεύσεως]· δια τούτο ο Θεός δεν επαισχύνεται αυτούς, να λέγηται Θεός αυτών διότι ητοίμασε δι’ αυτούς πόλιν.»—Εβρ. 11:8, 10, 13, 16.
Η ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
30. Ποιοι τρεις σπουδαίοι όροι σκιαγραφούνται από τον όρκον του Ιεχωβά να ευλογήση όλα τα έθνη μέσω του Αβραάμ;
30 Ποια ακριβώς ήταν αυτή η επαγγελία του Θεού προς τον Αβραάμ και επρόκειτο να περιορισθή μόνο στους αρχαίους Ιουδαίους; Αυτή είναι μια καλή ερώτησις. Πραγματικά ο Αβραάμ δεν ήταν μόνο ο ιδρυτικός πατέρας του Ιουδαϊκού έθνους του Ισραήλ, αλλά ήταν και ο προπάτωρ πολλών εθνών όπως οι Ισμαηλίται και οι Μαδιανίται, ακόμη δε και σήμερα αναγνωρίζεται ο Αβραάμ ως ο πατέρας πολλών από τα Αραβικά έθνη στη Μέση Ανατολή. Η Γραφή αναγράφει τα ακριβή λόγια που εξέφερε ο Ιεχωβά για την δεσμευμένη με όρκο επαγγελία τον περί μελλούσης ευλογίας για ανθρώπους όλων των εθνών: «Ώμοσα εις εμαυτόν, λέγει ο Ιεχωβά, ότι, επειδή έπραξας το πράγμα τούτο, και δεν ελυπήθης τον υιόν σου, τον μονογενή σου, ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου [απογόνους] ως τα άστρα του ουρανού, και ως την άμμον την παρά το χείλος της θαλάσσης· και το σπέρμα σου θέλει κυριεύσει τας πύλας των εχθρών αυτού· και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» (Γέν. 22:16-18, ΜΝΚ) Σημειώστε τους τρεις σπουδαίους όρους αυτής της επαγγελίας. Πρώτον, ότι ένα σπέρμα, ή απόγονοι, απροσδιορίστου αριθμού, πρόκειται να έλθη από τον Αβραάμ. Δεύτερον, ότι αυτός ο όμιλος του σπέρματος υπό τον αρχηγό του θα καταστρέψη τους μεγάλους εχθρούς του Θεού και του ανθρώπου. Και τρίτον, ότι λαοί από όλα τα έθνη θα ευλογηθούν μέσω αυτού του εκλεκτού ομίλου του σπέρματος· επομένως η ελπίδα ζωής επάνω σ’ αυτή τη γη εκτείνεται διεθνώς σε όλο το ανθρώπινο γένος.
31. (α) Ποιος είναι το σπέρμα-άρχων που επρόκειτο να έλθη με καταγωγή μέσω του Αβραάμ; (β) Πώς ο άγγελος του Ιεχωβά μιλώντας στην επίγεια μητέρα του Ιησού έδειξε την εκπλήρωσι του Γένεσις 49:10;
31 Αποκαλύπτει μήπως η Βίβλος ποιος είναι αυτό το πρωταρχικό σπέρμα-άρχων που κατάγεται από τον Αβραάμ; Οριστικά! Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο έγγονος του Αβραάμ, ο Ιακώβ με την έμπνευσι του Θεού εξέφερε την ακόλουθη προφητεία για τον γυιό του Ιούδα: «Δεν θέλει εκλείψει το σκήπτρο εκ του Ιούδα, ουδέ νομοθέτης εκ μέσου των ποδών αυτού, εωσού έλθη ο Σηλώ· και εις αυτόν θέλει είσθαι η υπακοή των λαών.» (Γέν. 49:10) Έπειτα από χίλια επτακόσια χρόνια η προφητεία αυτή και τριακόσιες άλλες προφητείες άρχισαν να εκπληρώνωνται ως προς τον Σηλώ, δηλαδή, τον Ιησού Χριστό, και τη δράσι του στην Παλαιστίνη. Ένας άγγελος του Ιεχωβά Θεού, όταν προέλεγε τη γέννησί του στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, είπε στη μέλλουσα μητέρα του: «Θέλεις καλέσει το όνομα αυτού ΙΗΣΟΥΝ. Ούτος θέλει είσθαι μέγας, και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή· και θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού [από την φυλή Ιούδα] και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» (Λουκ. 1:31-33, ΜΝΚ) Μετά τη γέννησί του στη Βηθλεέμ, ποιμένες άκουσαν τους αγγέλους να ψάλλουν: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκίας.» (Λουκ. 2:14, Κριτ. Έκδ. Κειμ.) Μετά την πλήρη συμβάντων διακονία επάνω στη γη του Ιησού Χριστού, ο οποίος διεκήρυττε τη μέλλουσα ουράνια βασιλεία του, και μετά τον θάνατό του, την ανάστασί του και την επιστροφή του στον ουρανό, η Γραφή λέγει γι’ αυτόν: «Ιδού, υπερίσχυσεν ο λέων όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα, η ρίζα του Δαβίδ.» (Αποκάλ. 5:5) Έτσι ο Ιησούς Χριστός ήλθε στη γη για ν’ αποκτήση τα προσόντα ως αρχηγός για να οδηγήση όχι μόνο τους πιστεύοντας Ιουδαίους, αλλά και τα δίκαια άτομα από όλα τα έθνη σε ζωή επάνω στη γη κάτω από την πόλι της Βασιλείας την υποσχεμένη στον Αβραάμ σύμφωνα με την αληθινή θρησκεία. Αυτός πρόκειται ακόμη να συμπληρώση τις νίκες του κατανικώντας τον μεγάλο εχθρό του ανθρώπου τον θάνατο καθώς επίσης τον Σατανά ή Διάβολο.
32. Ποιοι και πόσοι φέρονται σε συνταύτισι με τον Ιησούν ως μέρος του σπέρματος;
32 Ποιοι εκτός από τον Ιησού Χριστό αποτελούν αυτή την ομάδα του σπέρματος που ανεφέρθη στον Αβραάμ, και ποιος είναι ο αριθμός των; Υπήρξε φιλάγαθο θέλημα του Θεού για τον Σηλώ, τον Βασιλέα-Αρχηγόν Ιησού Χριστό, να έχη συντρόφους μαζί του για τον σχηματισμό της ομοίας με πόλι Βασιλείας, στην οποίαν ήλπιζε ο Αβραάμ. Ο Ιησούς, στη διάρκεια της διακονίας του επάνω στη γη πριν από χίλια εννιακόσια χρόνια, άρχισε να δίνη στους αφιερωμένους μαθητάς του μια πρόσκλησι να ενωθούν μαζί του στη βασιλεία των ουρανών. Τους εχαρακτήρισε ως «μικρόν ποίμνιον». Τους είπε: «Μη φοβού, μικρόν ποίμνιον διότι ο Πατήρ σας ευδόκησε να σας δώση την βασιλείαν.» (Λουκ. 12:32) Αργότερα η Γραφή λέγει στους μαθητάς που ανήκουν σ’ αυτό το μικρό ποίμνιο: «Εάν δε ήσθε του Χριστού, άρα είσθε σπέρμα του Αβραάμ, και κατά την επαγγελίαν κληρονόμοι.» (Γαλ. 3:29) Τούτο επιβεβαιώνει το γεγονός ότι το μικρό ποίμνιο γίνεται ένα δευτερεύον μέρος του σπέρματος, για ν’ αποτελέση μαζί με τον Ιησού Χριστό, το «Αρνίον του Θεού», το πλήρες «σπέρμα του Αβραάμ». Αλλά πόσο μεγάλος είναι ο αριθμός των; Από τον καιρό του Αβραάμ και έπειτα ο αριθμός αυτός εκρατείτο κρυμμένος επί αιώνες ώσπου εγράφη το τελευταίο βιβλίο της Γραφής. Εκεί αποκαλύπτεται τελειωτικά ο αριθμός εκείνων που είναι με τον Ιησούν στην ουράνια Σιών. Ο συγγραφεύς του τελευταίου αυτού βιβλίου λέγει: «Και είδον, και ιδού Αρνίον [ο Ιησούς Χριστός] ιστάμενον επί το όρος Σιών, και μετ’ αυτού εκατόν τεσσαρακοντατέσσαρες χιλιάδες έχουσαι το όνομα του Πατρός αυτού γεγραμμένον επί των μετώπων αυτών. . . . Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη, ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων, απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον.»—Αποκάλ. 14:1, 4.
33, 34. (α) Ποιο εδάφιο δείχνει ότι περισσότεροι από 144.000 ευεργετούνται από την προμήθεια του αντιλύτρου του Χριστού; (β) Πόσοι ακόμη λαμβάνουν την ευλογία της ζωής; Πού; Και πόσα έθνη περιλαμβάνονται σ’ αύτη την ευλογία;
33 Αν μόνο 144.000 αφιερωμένοι, βαπτισμένοι Χριστιανοί αγοράζονται από το ανθρώπινο γένος για να πάνε στον ουρανό και να είναι με τον Χριστό, ποια είναι η ελπίδα για τους άλλους; Όπως έχομε σημειώσει, το εδάφιο που μόλις παρετέθη μιλεί για την απαρχή ή πρωτοκάρπια των ανθρώπων που πηγαίνουν στον ουρανό. Εν τούτοις, οι Γραφές δείχνουν επίσης ότι συνάγονται τελικοί καρποί από το ανθρώπινο γένος για αιώνια ζωή επάνω στη γη. Ο Ιησούς εχαρακτήρισε αυτούς τους άλλους καρπούς ως «άλλα πρόβατα». Είπε: «Και άλλα πρόβατα έχω, τα οποία δεν είναι εκ της αυλής ταύτης [του μικρού ποιμνίου]· και εκείνα πρέπει να συνάξω· και θέλουσιν ακούσει την φωνήν μου και θέλει γείνει μία ποίμνη, είς ποιμήν.» (Ιωάν. 10:16) Έτσι ο Ιησούς Χριστός ως Βασιλεύς και Αρχηγός πρέπει να συνάξη αυτά τα άλλα πρόβατα σε μια όμοια με ποίμνη κοινωνία, όχι στον ουρανό, αλλά επάνω στη γη.
ΟΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΓΕΙΟΥΣ ΥΠΗΚΟΟΥΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ
34 Υπάρχει καθωρισμένος αριθμός αυτών των άλλων, και από πού έρχονται; Η Γραφή απαντά μέσω της προφητικής οράσεως του αποστόλου Ιωάννου: «Είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν τοις χερσίν αυτών· και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου. . . . Ούτοι οι ενδεδυμένοι τας στολάς τας λευκάς, τίνες είναι, και πόθεν ήλθον; . . . Και είπε προς εμέ, Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης και έπλυναν τας στολάς αυτών, και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» (Αποκάλ. 7:9, 10, 13, 14) Εδώ βλέπομε ότι ο αριθμός αυτών οι οποίοι επιζούν της θλίψεως είναι μεγάλος, αφήνεται απροσδιόριστος, και ότι αυτοί πρέπει να φορέσουν τις στολές της ταυτότητός των ως συνήγοροι του Αληθινού Θεού Ιεχωβά και ως δεχόμενοι την αρχηγία του Αρνίου Ιησού Χριστού. Επί πλέον, αυτό το μεγάλο αναρίθμητο πλήθος πιστών έρχεται με το μέρος του Θεού στη διάρκεια της μεγάλης θλίψεως των εσχάτων ημερών επί του παλαιού κόσμου του Σατανά. Και σημειώστε ότι έρχονται από όλες τις χώρες της γης. Βλέπομε, λοιπόν, ότι η μία αληθινή θρησκεία της Γραφής είναι πραγματικά η μόνη παγκόσμια θρησκεία στη γη.
35. Τι είναι το αίμα του Αρνίου και με τίνος τους όρους παρέχεται η ζωή;
35 Τι είναι αυτό το «αίμα του Αρνίου» που αναφέρεται; Ο Ιεχωβά Θεός επρομήθευσε τον Υιό του από τον ουρανό για να γίνη λυτρωτής του ανθρώπου, να δώση το ανθρώπινο αίμα της ζωής του για να ανακτήση από την αμαρτία και τον θάνατο όλα τα πλήθη που πιστεύουν στην εξιλαστική θυσία του Ιησού που έγινε πριν από δεκαεννέα αιώνες. Εκείνο τον καιρό ο προφήτης Ιωάννης ο Βαπτιστής συνέστησε τον Ιησούν, λέγοντας: «Ιδού ο Αμνός του Θεού, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου.» (Ιωάν. 1:29) Η Γραφή περαιτέρω λέγει: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [του ανθρωπίνου γένους], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Βλέπομε, λοιπόν, ότι αν κάποιος και η οικογένειά του επιθυμούν να έχουν τα προσόντα ως μέρος αυτού του επιγείου πολλού όχλου που θα επιζήση, πρέπει να μελετήσουν το Θείο Βιβλίο της Ελευθερίας, την Αγία Γραφή. Πρέπει ν’ αποκτήσουν την πλήρη αλήθεια της νομίμου προμηθείας του Θεού για την προστασία των, η οποία συνδέεται με πίστι στο χυθέν αίμα του Ιησού Χριστού. Αυτοί είναι οι όροι του Θεού για ζωή. Εμείς, ως θνήσκοντες, πεπτωκότες άνθρωποι, δεν μπορούμε να θέσωμε τους όρους. Μας δίδεται ευκαιρία εκλογής να δεχθούμε ή ν’ απορρίψωμε αυτή τη στοργική, λογική προμήθεια. Θέλομε να δείξωμε εκτίμησι με το να την δεχθούμε, για να μπορέσωμε να ζήσωμε για πάντα με ευτυχία.
36, 37. Υπάρχει ελπίς για τους νεκρούς, και πότε θα πραγματοποιηθή η ελπίς αυτή;
36 Αλλά τι θα πούμε για τους νεκρούς αγαπημένους μας; Υπάρχει ελπίς να ζήσουν στη γη ως μέρος των «άλλων προβάτων» υπό την ηγεσία του Ιησού Χριστού; Ναι, η εκ νεκρών ανάστασις είναι η μεγάλη ελπίς για τους νεκρούς που μπορούν ν’ αναμορφωθούν και βρίσκονται στη μνήμη του Θεού, και αυτό δε επίσης καθίσταται δυνατόν μέσω του Ιησού Χριστού. Οι Γραφές μιλούν σαφώς γι’ αυτό το ζήτημα: «Τώρα ο Χριστός ανέστη εκ νεκρών· έγεινεν απαρχή των κεκοιμημένων. Διότι επειδή ο θάνατος ήλθε δι’ ανθρώπου, ούτω και δι’ ανθρώπου η ανάστασις των νεκρών. Επειδή καθώς πάντες αποθνήσκουσιν εν τω Αδάμ, ούτω και πάντες θέλουσι ζωοποιηθή εν τω Χριστώ.» (1 Κορ. 15:20-22) «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής οι δε πράξαντες τα φαύλα, εις ανάστασιν κρίσεως.»—Ιωάν. 5:28, 29.
37 Πότε μπορεί να αναμένεται ότι θ’ αρχίση η ανάστασις εκείνων που πρόκειται να ζήσουν επάνω στη γη; Ο απόστολος Ιωάννης λέγει στην όρασι που έλαβε του νέου κόσμου: «Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν, και τον καθήμενον επ’ αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός· και δεν ευρέθη τόπος δι’ αυτά· και είδον τους νεκρούς μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού.» (Αποκάλ. 20:11, 12) Ιδού η απάντησις. Δεν θ’ αναστηθούν προτού ‘φύγουν’ ή καταστραφούν τα συστήματα των παλαιών ουρανών και της παλαιάς γης ως μέρος των εχθρών που νικώνται από τον Αρχηγόν Ιησούν Χριστόν, δεν θα λάβη ως τότε χώραν η εκ νέου έγερσις των γηίνων νεκρών με ανάστασι.
«ΝΕΟΙ ΟΥΡΑΝΟΊ ΚΑΙ ΝΕΑ ΓΗ»
38. Ποιοι ουρανοί και γη θα καταστραφούν, και είναι πλησίον η καταστροφή αυτή;
38 Ποιοι είναι αυτοί οι ουρανοί και η γη που πρόκειται να καταστραφούν; Ο απόστολος Πέτρος εξηγεί ότι είναι οι συμβολικοί ουρανοί και γη. Οι συμβολικοί ουρανοί είναι εκείνοι που αποτελούν την αόρατη δαιμονική οργάνωσι του Σατανά· η συμβολική γη είναι η επίγεια ορατή του διάταξις που αποτελείται από ανθρώπους και τους άρχοντάς των, οι οποίοι κρατούν το ανθρώπινο γένος στο σκότος και στη σύγχυσι. Ο Πέτρος λέγει, όταν μιλή για τους απίστους χλευαστάς του καιρού μας: «Διότι εκουσίως αγνοούσι τούτο, ότι με τον λόγον του Θεού οι ουρανοί έγειναν έκπαλαι, και η γη συνεστώσα εξ ύδατος και δι’ ύδατος δια των οποίων ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος· οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.» (2 Πέτρ. 3:5-7) Σήμερα η εκπλήρωσις άλλων Βιβλικών προφητειών δείχνει ότι αυτός ο καιρός της καταστροφής των παλαιών ουρανών και της γης επίκειται τώρα στη μεγάλη μάχη του Θεού κατά τον Αρμαγεδδώνα.—Αποκάλ. 16:14, 16.
39. Τι λαμβάνει τη θέσι των παλαιών ουρανών και γης, όπως έδειξαν ο προφήτης Ησαΐας και ο απόστολος Πέτρος;
39 Αν τα συστήματα των παλαιών ουρανών και γης πρόκειται να έλθουν στην παγκόσμια μάχη του Αρμαγεδδώνος, τι θα λάβη τη θέσι των; Πάλι ο Πέτρος απαντά στη Γραφή: «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού [του Θεού] νέους ουρανούς και νέαν γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.» (2 Πέτρ. 3:13) Ο προφήτης Ησαΐας συλλαμβάνει την ιεροπρεπή βεβαίωσι του Ιεχωβά για τη δημιουργία απ’ αυτόν νέων ουρανών και νέας γης, και λέγει: «Ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός. . . . Επειδή, ιδού, νέους ουρανούς κτίζω, και νέαν γην· και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων, ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νουν. Αλλ’ ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίον κτίζω.» (Ησ. 65:13, 17, 18, ΜΝΚ) Τούτο καλεί σε μεγάλη ευφροσύνη όλους τους ανθρώπους. Όπως εγγυάται ο Θεός του σύμπαντος, ο νέος αυτός κόσμος θα διαρκή για πάντα.
40. Ποιοι θ’ αποτελέσουν τους πολίτας της νέας γης, και πώς το γνωρίζομε αυτό;
40 Ποιοι θ’ αποτελέσουν τη νέα γη που πρόκειται να διαμένη για πάντα; Αληθινά, όλοι οι άνθρωποι καλής θελήσεως, όλοι οι πράοι και ευδίδακτοι από όλα τα έθνη, που τώρα μαθαίνουν την αλήθεια και λαβαίνουν τη στάσι των υπέρ της αγίας ελευθερίας. Σεις πράοι πρέπει τώρα να ζητήσετε να κάμετε ειρήνη με τον μεγάλο αμερόληπτο Θεό, ο οποίος κρατεί ανοιχτό έναν δρόμο σωτηρίας για τους λαούς κάθε εθνικής καταγωγής. Ακούστε τα λόγια της Γραφής αναφορικά με αυτόν τον καιρό για ελευθερία και αναφορικά με τη δυνατότητα ζωής επάνω στη γη για πάντα πέρα από την ωργισμένη θύελλα του Αρμαγεδδώνος που είναι ακριβώς μπροστά μας: «Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης, οι εκτελέσαντες τας κρίσεις αυτού ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.» (Σοφον. 2:3, ΑΣ) Πάλι η Γραφή επιβεβαιωτικά λέγει : «Έτι μικρόν, και ο ασεβής δεν θέλει υπάρχει· και θέλεις ζητήσει τον τόπον αυτού, και δεν θέλει ευρεθή· οι πραείς όμως θέλουσι κληρονομήσει την γην και θέλουσι κατατρυφά εν πολλή ειρήνη. Οι δίκαιοι θέλουσι κληρονομήσει την γην, και επ’ αυτής θέλουσι κατοικεί εις τον αιώνα.» (Ψαλμ. 37:10, 11, 29) Τότε θα εισαχθή η μεγάλη Ιωβιλαία εποχή αφέσεως και ελευθερίας για να λούση αυτή τη γη με ειρήνη για πάντα. Η Γραφή μιλεί γι’ αυτό το Ιωβιλαίο που προεσκιάσθη πριν από τόσον καιρό: «Θέλετε διακηρύξει ελευθερίαν εις την γην προς πάντας τους κατοίκους αυτής.»—Λευιτ. 25:10, ΜΝΚ.
41. Ποιοι αποτελούν τους νέους ουρανούς; Γιατί η νέα αυτή πόλις ονομάζεται Νέα Ιερουσαλήμ, και ποια θαυμαστά πράγματα θα εκτελέση ο Θεός μέσω αυτής;
41 Έχομε ακόμη να εξετάσωμε τους νέους ουρανούς. Τι είναι αυτοί; Είναι η νέα ουρανία κυβερνώσα ομάς των 144.000 μαζί με τον Χριστό Ιησού τον Βασιλέα, ο οποίος ενεθρονίσθη στον ουρανό από το 1914, όπως κατεδείχθη από πολλές προφητείες και τα πραγματικά γεγονότα του καιρού μας που εκπληρώνουν τις προφητείες. Αυτοί αποτελούν την πόλι, τη βασιλεία των ουρανών, στην οποίαν απέβλεπε ο αρχαίος Αβραάμ. Στη Γραφή αυτή η νέα πόλις καλείται με το όνομα Νέα Ιερουσαλήμ, που ελήφθη από την παλαιά Ιερουσαλήμ, η οποία πριν από πολύν καιρό εχρησίμευε ως η πρωτεύουσα του αρχαίου Βασιλέως Δαβίδ, ο οποίος εξεικόνιζε τον μεγαλύτερο Δαβιδικό βασιλέα, τον Χριστό Ιησού. Σε προφητική όρασι η Γραφή περιγράφει την εξουσία της Νέας Ιερουσαλήμ επάνω στη γη, που φέρνει μια παραδεισιακή αποκατάστασι, ωραιότητα και υγεία στη γη. Ο απόστολος Ιωάννης λέγει: «Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός και η πρώτη γη παρήλθε . . . Και . . . είδον την πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ, καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην δια τον άνδρα αυτής. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην εκ του ουρανού, λέγουσαν, Ιδού η σκηνή του Θεού μετά των ανθρώπων, και θέλει σκηνώσει μετ’ αυτών, και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαοί αυτού, και αυτός ο Θεός θέλει είσθαι μετ’ αυτών Θεός αυτών. Και θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον· ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος δεν θέλουσιν υπάρχει πλέον· διότι τα πρώτα παρήλθον. Και είπεν ο καθήμενος επί του θρόνου, Ιδού, κάμνω νέα τα παντα.»—Αποκάλ. 21:1-5.
42, 43. Τι πρέπει τώρα να κάμουν όλοι όσοι αγαπούν τη ζωή, και ποια οφέλη θα προκύψουν τώρα και στο μέλλον;
42 Τι μεγαλειώδης όρασις ανακτηθέντος παραδείσου! Η όρασις αυτή αποτελεί μέρος του τελικού θέματος του βιβλίου της Ελευθερίας, της Αγίας Γραφής. Είναι η πλήρης απάντησις στη μεγάλη προσευχή που εδίδαξε ο Ιησούς: «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης.» (Ματθ. 6:10) Εν τούτοις, εδώ αρχίσαμε μόνο να λαμβάνωμε μια αναλαμπή του εκτεταμένου πεδίου της αληθείας που περιέχεται στη Γραφή, και, ω, πόσο μεγαλειώδης είναι! Όλη αυτή την πληροφορία είναι αδύνατον να την αποκτήσωμε από τη φύσι. Έφθασε τώρα ο καιρός για όλους όσοι αγαπούν τη ζωή και την ελευθερία ν’ αποκτήσουν ένα αντίτυπο της Γραφής και ν’ αρχίσουν να μελετούν το ζωαπάροχο άγγελμά της. Η Γραφή λέγει σαφώς: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—Ιωάν. 17:3.
43 Έχετε ήδη μια Γραφή; Την διαβάζετε τακτικά; Αν όχι, αποσπάστε την από το ράφι της απομονώσεως. Ξεσκονίστε την. Αρχίστε να την χρησιμοποιήτε καθημερινά για να καθοδηγή τη ζωή σας. Θα βοηθήση την οικογένειά σας προς την κατεύθυνσι του να ζήτε τώρα για τον νέο κόσμο. Ιδέτε τι ευτυχία και ενότης έχουν έλθει στην Κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά σε κάθε μέρος της γης. Και σεις, επίσης, μπορείτε να έχετε την ίδια χαρά, ικανοποίησι και πνευματική υγεία. Κανένα άλλο βιβλίο ή οποιοσδήποτε θησαυρός που κατέχετε δεν θα παραγάγη τέτοια διαρκή χαρά της καρδιάς ούτε θα δώση τέτοια ελευθερία. Γιατί ν’ αρνηθήτε στον εαυτό σας τη βοήθειά της και την ωφελιμότητά της; Λάβετε τη στάσι σας υπέρ της αληθινής θρησκείας της Γραφής. Αποκτήστε την αλήθεια. Ακολουθείτε την και ελευθερωθήτε. Βεβαιωθήτε για ένα ευτυχές μέλλον, αιώνια ζωή επάνω σ’ αυτή την ωραία παραδεισιακή γη υπό την βασιλεία του Θεού.