Μέρος 29—«Γενηθήτω το Θέλημά Σου Επί της Γης»

Στο πέρασμα των αιώνων αφότου άρχισε η διένεξις μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου στον τέταρτον αιώνα πριν από τη Χριστιανική εποχή, η ταυτότης των δύο βασιλέων έχει αλλάξει. Στο έτος 64 π.Χ. οι άρχοντες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ανέλαβαν τον ρόλο του βασιλέως του βορρά. Όταν πέθανε ο Ρωμαίος Αυτοκράτωρ Θεοδόσιος το έτος 395 (μ.Χ.), η αυτοκρατορία διαιρέθηκε σ’ ένα ανατολικό και σ’ ένα δυτικό τμήμα. Αλλά πριν ο Ρωμαιοκαθολικός πάπας Λέων Γ΄ στέψη τον Φράγκον βασιλέα, τον Καρλομάγνον, ως αυτοκράτορα της δυτικής αυτοκρατορίας, δεν ήταν ιστορικά ορθό να γίνεται λόγος για τη Δυτική Αυτοκρατορία καθώς και για την Ανατολική Αυτοκρατορία, η οποία δευτέρα είχε την πρωτεύουσά της στην Κωνσταντινούπολι. Αυτό έγινε τα Χριστούγεννα του έτους 800.

78. Όταν η αυτοκρατορία της Δύσεως έγινε αιρετή, σε ποιον τελικά περιήλθε, για να παραμείνη ως το τέλος, και πώς ιδρύθη κι ετερματίσθη η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους;

⁷⁸ Το έτος 911 (μ.Χ.) η αυτοκρατορία της Δύσεως έγινε αιρετή. Μετά από πέντε αιώνες κατελήφθη από τα μέλη του οίκου των Αψβούργων της Αυστρίας, κι εκρατείτο απ’ αυτούς ως το έτος 1806, οπότε η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είχε διαλυθή. Η Γερμανική Αυτοκρατορία έλαβε αυτόν τον τίτλο στη διάρκεια της βασιλείας Όθωνος του Μεγάλου. Το έτος 961 ο Όθων εστέφθη βασιλεύς της Ιταλίας· και στις 2 Φεβρουαρίου του 962 ο Πάπας Ιωάννης ο ΙΒ΄ τον έστεψε στη Ρώμη ως Όθωνα τον Α΄, Αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έφθασε να λέγεται η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνούς. Είχε την πρωτεύουσά της στη Γερμανία, οι δε αυτοκράτορες και οι περισσότεροι από τους υπηκόους των ήσαν Γερμανοί. Έτσι, κάτω από τον Όθωνα Α΄ η Γερμανία και η Ιταλία είχαν φερθή σε στενή σχέσι, αλλά με τη Γερμανία επί κεφαλής, διότι η Ιταλία εθεωρείτο τελικά σαν μια κατακτημένη επαρχία. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ήταν εκείνος που έθεσε τέρμα στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 1806. Όταν αυτός, ως αυτοκράτωρ των Γάλλων, ηρνήθη ν’ αναγνωρίση την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ως υπάρχουσαν, ο Αυτοκράτωρ Φραγκίσκος Β΄ απήλλαξε τα Γερμανικά Κράτη από την υποταγή των στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Παρητήθη από το Ρωμαϊκό Αυτοκρατορικό αξίωμα κι απεσύρθη στην εθνική του κυβέρνησι ως αυτοκράτωρ της Αυστρίας. Έτσι, μετά από 1.006 έτη η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που είχε ιδρυθή από τον Ρωμαιοκαθολικό πάπα κι από τον Φράγκο Καρλομάγνο, έφθασε σ’ ένα άδοξο τέλος. Απεδείχθη ότι δεν ήταν η χιλιετής βασιλεία του Θεού.

79. Πότε ιδρύθη η νέα Γερμανική Αυτοκρατορία, και ποια τριπλή συμμαχία εσχηματίσθη;

⁷⁹ Το έτος 1870 η Ιταλία αποκατεστάθη ως βασίλειο ανεξάρτητο από τους Ρωμαίους πάπας του Βατικανού. Το επόμενο έτος άρχισε η νέα Γερμανική Αυτοκρατορία, ο δε Γουλιέλμος Α΄ ανεκηρύχθη Καίσαρ ή Κάϊζερ. Ο σύγχρονος βασιλεύς του βορρά άρχισε ν’ αποκαλύπτεται. Εν καιρώ η Γερμανία, η Αυστρουγγαρία κι η Ιταλία συνήψαν συμμαχία, στην οποία τις βρήκε η έκρηξις του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

80. Πώς ήλθε σε ύπαρξι η εβδόμη παγκόσμια δύναμις, και πότε ιδιαίτερα έφθασε στη θέσι του βασιλέως του νότου;

⁸⁰ Η Μεγάλη Βρεττανία ανέλαβε αυτοκρατορική εξουσία στην αρχή του δεκάτου εβδόμου αιώνος και υψώθη στη θέσι της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως της Βιβλικής ιστορίας, προσαρτήθηκαν δε σ’ αυτή τη θέσι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για να σχηματισθή η Αγγλο-Αμερικανική δυαδική παγκόσμια δύναμις. Στη διάρκεια του πολέμου της Βρεττανίας εναντίον του Ναπολέοντος Βοναπάρτου, ο Βρεττανικός στρατός εξεδίωξε τους Γάλλους από την Αίγυπτο, την οποίαν οι Γάλλοι είχαν καταλάβει ολόκληρη το έτος 1798. Μολονότι η Αίγυπτος υπήχθη και πάλι στην κυριαρχία της Τουρκίας, η Βρεττανική κυβέρνησις ουσιαστικά είχε κάτω από τον έλεγχό της την Αίγυπτο από το έτος 1882. Η Αίγυπτος ήταν στην πραγματικότητα μια χώρα εξηρτημένη από τη Βρεττανία, μολονότι ήταν κάτω από τον τοπικό της χεδίβη, διότι ο Βρεττανικός στρατός εστάθμευε στην Αίγυπτο και το Βρεττανικό θέλημα ήταν πραγματικά ο νόμος. Κατόπιν το έτος 1914, επειδή ο χεδίβης της Αιγύπτου ετάχθη με το μέρος της Τουρκίας, η οποία είχε συμμαχήσει με τη Γερμανία στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, οι Βρεττανοί ανέλαβαν την εξουσία στην Αίγυπτο, εξεδίωξαν τον χεδίβη και ανεκήρυξαν την Αίγυπτο Βρεττανικό Προτεκτοράτο. Έτσι οι δημοκρατικές χώρες της Βρεττανίας και της Αμερικής έγιναν αντίμαχοι του προφητικού βασιλέως του βορρά, και μαζί ήλθαν στη θέσι του βασιλέως του νότου.

81. Από αυτή την άποψι, τι αναλαμβάνει για μας το υπόλοιπο της προφητείας του Δανιήλ;

⁸¹ Απ’ αυτή την άποψι, το υπόλοιπο της ιστορικής προρρήσεως που είχε φέρει στον Δανιήλ ο άγγελος του Ιεχωβά στο τρίτο έτος του Κύρου του Μεγάλου της Περσίας, αναλαμβάνει μια έντονη σημασία για μας τώρα στον «έσχατον καιρόν» του παλαιού αυτού κόσμου.—Δαν. 8:19.

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ΄

«Ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ»

1. Σ’ αυτόν τον «έσχατο καιρό» τι ηπείλησε ο πόλεμος μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου, και γιατί;

ΣΤΟΝ «έσχατο καιρό» ο πόλεμος, ψυχρός και θερμός, μεταξύ του βασιλέως του βορρά και του βασιλέως του νότου ηπείλησε με ερήμωσι τον σύγχρονο ανθρωποποίητο πολιτισμό. Οι δύο βασιλείς συνέχισαν την απατηλή διπλωματία των και τον πόλεμό των, όχι μόνο αψηφώντας τα καλύτερα συμφέροντα της ανθρωπότητος αλλά και χωρίς να σέβωνται τη βασιλεία του Θεού, τη δικαιωματική κυβέρνησι όλης της γης. Ο άγγελος του Θεού, φέρνοντας τη παρατεταμένη προφητεία ως την εποχή μας, είπε στον προφήτη Δανιήλ: «Αι δε καρδίαι αμφοτέρων τούτων των βασιλέων θέλουσιν είσθαι εν τη πονηρία, και θέλουσι λαλεί ψεύδη εν τη αυτή τραπέζη· αλλά τούτο δεν θέλει ευδοκιμήσει, επειδή έτι το τέλος θέλει είσθαι εν τω ωρισμένω καιρώ.»—Δαν. 11:27.

2. Από το έτος 1871 κι εμπρός, ποια συμφέροντα άρχισαν να συγκρούωνται, κι ωστόσο ποια πεποίθησις περί ειρήνης εξεδηλώθη;

² Λίγο μετά την επανίδρυσι της Γερμανικής Αυτοκρατορίας την 1η Ιανουαρίου 1871, τα συμφέροντα αυτού του βασιλέως του βορρά άρχισαν να συγκρούωνται με τα συμφέροντα του συγχρόνου βασιλέως τον νότου, της Αγγλο-Αμερικανικής δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως. Ο Γερμανικός βασιλεύς του βορρά ήταν ο πιο ζωηρός και ισχυρός πρώτιστος παράγων της προτέρας έκτης παγκοσμίου δυνάμεως, της Ρώμης. Όταν η Γερμανική βουλή άρχισε τις εργασίες της τον Οκτώβριο του 1871, ο Αυτοκράτωρ Γουλιέλμος 1 εξέφρασε την πεποίθησι ότι «η νέα Γερμανική Αυτοκρατορία θα είναι μια βάσιμη ασπίς της ειρήνης.» Αλήθεια ή ψεύδος απεδείχθη ότι ήταν αυτό;

3. Με ποια έννοια οι καρδιές αυτών των δύο βασιλέων ήσαν «εν τη πονηρία»;

³ Ο βασιλεύς του βορρά κι ο βασιλεύς του νότου εκάθησαν «εν τη αυτή τραπέζη,» έχοντας αμοιβαίες επαφές κι εκφράζοντας φιλικότητα. Αλλ’ οι καρδιές των ήσαν «εν τη πονηρία», αν όχι προς αλλήλους, τότε ασφαλώς προς την υποσχεμένη κι εκζητουμένη με προσευχή βασιλεία του Θεού. Οι δύο βασιλείς ισχυρίζοντο ότι εξουσίαζαν «ελέω Θεού» και ότι άρχουν με θείον δικαίωμα ως οι ‘υπερέχουσες εξουσίες’ που ήσαν «υπό του Θεού τεταγμέναι.» (Ρωμ. 13:1) Ο βασιλεύς του νότου κατείχε ήδη παγκόσμια αυτοκρατορία, τη μεγαλύτερη που είχε γνωρίσει ως τότε ο κόσμος. Έφερε βαρέως την εγειρόμενη δύναμι του νέου Γερμανικού Ράιχ ή Αυτοκρατορίας.

4. Προφανώς τι εσχεδίαζε ο Κάιζερ Γουλιέλμος 2 και τι κινήσεις έκαμε γι’ αυτόν τον σκοπό;

⁴ Το έτος 1888 ο εγγονός του Γουλιέλμου Α΄ ανήλθε στον Γερμανικό αυτοκρατορικό Θρόνο ως Γουλιέλμος Β΄, κοινώς γνωστός ως Κάιζερ Γουλιέλμος. Μια αυθεντία λέγει: «Αυτός ήταν ένας στερρός θιασώτης του θείου δικαιώματος των βασιλέων, και των κάιζερ ιδιαίτερα. Σε πολλές περιπτώσεις εχαρακτήρισε τον εαυτό του ως το ‘όργανον του Κυρίου,’ κι έδειξε πολύ υπερβολικό ενδιαφέρον για το στρατό, . . . Αλλ’ η ιδιοτελής αυτή φιλοδοξία του δεν είχε όρια. Είναι τώρα γενικά παραδεδεγμένο ότι σχεδόν από την πρώτη μέρα της βασιλείας του άρχισε να καταστρώνη σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία· ότι . . . απεφάσισε ότι αυτός, ο Γουλιέλμος, θα έδειχνε στον κόσμο ότι ένας άνθρωπος μπορούσε ν’ ανυψώση τον εαυτό του στο ύψιστο σημείο και όχι μόνο τη Γερμανία να κυβερνά, αλλά μέσω της Γερμανίας να κυβερνά την πολιτισμένη γη.»a «Εδήλωσε ότι ώφειλε την τεραστία του ευθύνη στον Δημιουργό μόνο, από την οποία κανείς άνθρωπος, κανείς λειτουργός, καμμιά βουλή, κανένας λαός δεν μπορεί ν’ απαλλάξη τον άρχοντα. . . .»b Κατήρτισε έναν ισχυρό, καλά γυμνασμένο στρατό, στον οποίον είχε μεγάλη εμπιστοσύνη: ανέπτυξε επίσης ένα ισχυρό ναυτικό, που περιελάμβανε και πολλά υποθαλάσσια πλοία ή υποβρύχια· εξαπέλυσε μια μεγάλη εμπορική και αποικιακή επέκτασι του Γερμανικού Ράιχ. Επεξέτεινε την επιρροή του Ράιχ στην Τουρκία και στη Μικρά Ασία, επιζητώντας μια άμεση σιδηροδρομική οδό προς τον Περσικό Κόλπο. Ανέπτυξε τα Γερμανικά συμφέροντα στην Άπω Ανατολή, στην Αφρική και στη Νότιο Αμερική. Πονηρία σ’ ενέργεια!

5. Σε ποια «τράπεζα» εκάθησαν οι δύο βασιλείς, και τι είπαν εκεί;

⁵ Και οι δύο βασιλείς έγιναν μέλη του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης. Έτσι υποθετικά ήσαν σε ειρήνη μεταξύ των και με τα άλλα έθνη, αλλά δεν ήσαν σε «ερήνην μετά του Θεού» ή σε ειρήνη με την επικείμενη βασιλεία του. Τι άλλο μπορούσε ν’ αναμένεται παρά ότι θα ‘ελάλουν ψεύδη’ διπλωματικά «εν τη αυτή τραπέζη»; Όχι στην «τράπεζαν του Ιεχωβά,» η οποία είναι τράπεζα αληθείας, αλλά στην «τράπεζαν των δαιμονίων,» η οποία είναι τράπεζα «διδασκαλίας δαιμονίων.» (1 Κορ. 10:20, 21, ΜΝΚ· 1 Τιμ. 4:1, 2· Μαλαχ. 1:7, 12, ΑΣ) Εν τούτοις, αυτή η γεμάτη ψεύδη πορεία του λόγου και της διαγωγής μεταξύ των και προς τον Ιεχωβά Θεόν και τον Χριστόν αυτού δεν ευδοκίμησε μέσα σ’ ένα ειρηνικό κόσμο ή σε μια πρόθυμη υποταγή στην επικείμενη βασιλεία του Θεού και του Χριστού αυτού. Δεν ευδοκίμησε στο να παραμένουν αυτοί διηνεκώς στην πολιτική, εμπορική και στρατιωτική εξουσία, διότι το τέλος και των δύο «βασιλέων» είναι «εν τω ωρισμένω καιρώ» από τον Ιεχωβά Θεόν.

6, 7. (α) Πώς τώρα ο βασιλεύς του βορρά επέστρεψε εις την γην αυτού μετά μεγάλου πλούτου ; (β) Τίνος θρησκευτικού άρχοντος την εύνοιαν εκέρδισε;

⁶ Ο άγγελος του Ιεχωβά, έχοντας υπ’ όψι τον βασιλέα του βορρά, είπε στον Δανιήλ: «Τότε θέλει επιστρέψει εις την γην αυτού μετά μεγάλου πλούτου· και η καρδία αυτού θέλει είσθαι εναντίον της διαθήκης της αγίας και θέλει ενεργήσει, και θέλει επιστρέψει εις την γην αυτού.» (Δαν. 11:28) Ο Κάιζερ Γουλιέλμος επέστρεψε στη γη ή γήινη κατάστασι του αρχαίου βασιλέως του βορρά, καθιδρύοντας μια απολυταρχική ιμπεριαλιστική μορφή διακυβερνήσεως για ν’ αυξήση το Γερμανικό Ράιχ και να επεκτείνη την επιρροή του προς όλα τα σημεία. Απ’ αυτή την πορεία προέκυψε «μέγας πλούτος» κατά πολλούς τρόπους στην ιμπεριαλιστική Γερμανία. Έκαμε τη Γερμανία κύριον μέρος σε μια Τριπλή Συμμαχία, ή Ντράιμπουντ, αποτελούμενη από την Αυστροουγγαρία, την Ιταλία και τη Γερμανία, με την εύνοια του πάπα του Βατικανού. Για να παραθέσωμε τα λόγια μιας αυθεντίας:

⁷ «Κυρίως για τη διατήρησι της Τριπλής Συμμαχίας, ο αυτοκράτωρ ακολούθησε την πολιτική του [Καγκελλαρίου] Βίσμαρκ . . . . Ο επιμορφωτικός αγών κουλτούρκαμπφ, που εκληροδότησε ο [αντικαθολικός] Βίσμαρκ, παραμερίσθη με οξύνοιαν από τον Γουλιέλμο λόγω των παραχωρήσεων, τις οποίες αυτός αξιοποίησε, κάνοντας μια υπονοούμενη συμμαχία του Βατικανού με τα Γερμανικά σχολεία στις αντεπαναστατικές πολιτικές του και με την αναδιοργάνωσι των ιδίων των σχολείων.»c

8. Ποιαν ηυνόησε ο πάπας, την Τριπλή Συμμαχία ή την Τριπλή Συνεννόησι, και γιατί;

⁸ Εφόσον όχι μόνο η Ιταλία αλλά και η Αυστροουγγαρία ήταν Ρωμαιοκαθολική και σε στενή σχέσι με τον πάπα του Βατικανού, ανεμένετο, ότι ο πάπας θα ευνοούσε την Τριπλή Συμμαχία (Ντράιμπουντ) εναντίον του βασιλέως του νότου και της Τριπλής Συνεννοήσεως του που απετελείτο από την Προτεσταντική Βρεττανία, τη Δημοκρατική Γαλλία και τη Ρωσική Ορθόδοξη Τσαρική Ρωσία.

9. Πώς αυτού του βασιλέως του βορρά η καρδία ήταν «εναντίον της διαθήκης της αγίας»;

⁹ Στις πρώτες μέρες της ανασυσταθείσης Γερμανικής Αυτοκρατορίας, πραγματικά, από το έτος 1877 κι εμπρός, ο αφιερωμένος λαός του Ιεχωβά που αποτελούσε την τάξι του «αγιαστηρίου» διεκήρυττε απροκάλυπτα στις εκδόσεις του ότι οι «καιροί των εθνών» θα έληγαν στο έτος 1914. Σ εκείνο το έτος η βασιλεία του Θεού επρόκειτο να ιδρυθή πλήρως στους ουρανούς για να ενεργή ώστε το θέλημά Του να γίνεται πάνω στη γη. Αυτό συμφωνούσε με τη διαθήκη που είχε κάμει ο Ιεχωβά με τον Βασιλέα Δαβίδ για μια αιώνια Βασιλεία στα χέρια του μονίμου Κληρονόμου του, Ιησού Χριστού. (2 Σαμ. 7:12-16· Ψαλμ. 89:28-37· Λουκ. 22:28, 29) Ο Κάιζερ Γουλιέλμος καθώς και οι άλλοι κοσμικοί άρχοντες κατεφρόνησαν τα άγγελμα της τάξεως του αγιαστηρίου του Ιεχωβά σχετικά με το τέλος των καιρών των εθνών στο έτος 1914. Εν τούτοις, η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά διατηρούσε ένα δραστήριο τμήμα στο Μπάρμεν-Έλμπερφελντ της Γερμανίας, από το έτος 1903. Αναντιρρήτως η καρδία του Γερμανικού βασιλέως του βορρά ήταν εναντίον της αγίας διαθήκης Βασιλείας του Ιεχωβά Θεού. Τα σχέδια του Κάιζερ δεν απέβλεπαν στην παράδοσι της αυτοκρατορικής κυριαρχίας στον Ιησού Χριστό κατά την ουράνια ενθρόνισί του το έτος 1914, ώστε να τον αναγνωρίση έτσι ο Κάιζερ ως τον δικαιωματικό Κληρονόμο της βασιλείας σε όλη τη γη. Έτσι, έπραξε ή ‘ενήργησε’ με αποτέλεσμα κι επανήλθε στα δικά του σχέδια για μια γη κυριαρχούμενη απ’ τον Γερμανό Κάιζερ. Με εμπορικό ανταγωνισμό και στρατιωτική ανάπτυξι διέσπειρε τα αίτια του θερμού πολέμου, του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.

10. Από το έτος 1870 κι εμπρός, πώς έγινε φλέγον το ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας;

¹⁰ Το ζήτημα της παγκοσμίου κυριαρχίας άρχισε να κοχλάζη. Στη διάρκεια των τεσσάρων δεκαετηρίδων από το έτος 1870, οπότε άρχισε ο Γαλλο-Πρωσσικός πόλεμος κι ανεβλάστησε το Γερμανικό Ράιχ, ως το έτος 1910 είχε γίνει περισσότερη πρόοδος στην «Ευρωπαϊκή κατάκτησι του κόσμου» παρά στη διάρκεια των τεσσάρων προηγουμένων αιώνων.d Ωφείλετο σε υλισμό! Ήδη στο έτος 1895 ο Κάιζερ Γουλιέλμος εδήλωσεe ότι «η Γερμανική Αυτοκρατορία έγινε παγκόσμια αυτοκρατορία.» Συνανεμίχθη με τη Μέση Ανατολή, διότι, μετά τέσσερα χρόνια, ένας όμιλος Γερμανών τραπεζιτών έλαβε από τον Τούρκο σουλτάνο μια εκχώρησι για να κατασκευάση σιδηροδρομική γραμμή που θα διέσχιζε την Ασιατική Τουρκία από τα Στενά του Βοσπόρου, απέναντι της Κωνσταντινουπόλεως, νοτιοανατολικά ως τη Βαγδάτη της Μεσοποταμίας (στο σημερινό Ιράκ). Αποβλέποντας και σε άλλες αυτοκρατορικές συγκοινωνίες, είπε: «Το μέλλον της Γερμανίας κείται πάνω στο νερό.» Το σύνολον εκτοπίσματος του ναυτικού του έγινε δεύτερο μόνο μετά το ναυτικό της Βρεττανίας. Ο βασιλεύς του νότου τα έβλεπε αυτά εκνευρισμένος.

11. Πώς τελικά άναψε μια παγκόσμια ανάφλεξις, και πώς αυτό έγινε «εν τω ωρισμένω καιρώ»;

¹¹ Αφού συνεσωρεύθη τόσο πολύ εύφλεκτο υλικό, εχρειάζετο μόνο μια σπίθα για ν’ αρχίση μια παγκόσμια ανάφλεξις. Και άναψε—στις 28 Ιουνίου 1914 με τη δολοφονία του Αρχιδουκός της Αυστρίας Φερδινάνδου και της συζύγου του στη Βοσνία, την οποία η Αυστροουγγαρία, σύμμαχος της Γερμανίας, είχε προσαρτήσει το έτος 1908. Ο βασιλεύς του βορρά επωφελήθη απ’ αυτό για να πραγματοποιήση τα σχέδιά του περί παγκοσμίου κυριαρχίας εις βάρος του βασιλέως του νότου. Ο άγγελος του Ιεχωβά είχε πει: «Εν το ωρισμένω καιρώ θέλει επιστρέψει, και έλθει προς νότον· πλην η εσχάτη φορά δεν θέλει είσθαι ως η πρώτη.» (Δαν. 11:29) Ο «ωρισμένος καιρός» ήταν το έτος 1914, το οποίον εσήμανε τον παρά Θεού προσδιορισμένο καιρό για τη λήξι των 2.520 ετών των «καιρών των εθνών» στο φθινόπωρο του έτους εκείνου. Τότε έληξε η ανοχή των από τον Ιεχωβά Θεό ν’ απολαύουν της γηίνης διακυβερνήσεως χωρίς παρεμπόδισι από τη βασιλεία του Θεού. Επρόκειτο για «επτά καιρούς» από το έτος 607 π.Χ., δηλαδή από τον καιρό της εκ μέρους των Εθνών ανατροπής της τυπικής βασιλείας του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ, της καταστροφής του τυπικού αγιαστηρίου του σ’ εκείνη την πόλι, και την ερήμωσι του βασιλείου του Ιούδα.—2 Χρον. 36:17-21· Λουκ. 21:34.

12. Για τίνος την αποκατάστασι ήταν καιρός το φθινόπωρον του 1914;

¹² Το φθινόπωρο, λοιπόν, του έτους 1914 ήταν ο ωρισμένος καιρός του Ιεχωβά για την αποκατάστασι της βασιλείας του, όχι επί γης στην Ιερουσαλήμ, αλλά πάνω στον ουρανό στα δεξιά του, όπου είχε καθήσει ο Υιός του, Ιησούς Χριστός, αναμένοντας να τεθούν οι εχθροί του υποπόδιον των ποδών του.—Ψαλμ. 110:1· Εβρ. 10:12, 13.

13. Στην εγκαθίδρυσι της Βασιλείας το 1914 συνεμερίσθησαν τα έθνη του «Χριστιανικού κόσμου» τη χαρά των «εικοσιτεσσάρων πρεσβυτέρων»;

¹³ Το έτος 1914, μήπως έχαιραν τα έθνη του «Χριστιανικού κόσμου» που επλησίαζε ο καιρός της πλήρους εγκαθιδρύσεως της βασιλείας του Θεού, όπως προεκηρύχθη από τον λαό του Ιεχωβά της τάξεως του «αγιαστηρίου»; Οι συμβολικοί είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι που εκάθηντο ενώπιον του Θεού στους θρόνους των έχαιραν και έλεγαν: «Ευχαριστούμεν σοι, Ιεχωβά Θεέ Παντοκράτωρ, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος· διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην, και εβασίλευσας.» Αλλ’ η προφητεία είπε ότι τα έθνη του κόσμου δεν θα έχαιραν. «Και τα έθνη ωργίσθησαν, και ήλθεν η οργή σου, και ο καιρός. . . να διαφθείρης τους διαφθείροντας την γην.» (Αποκάλ. 11:16-18, ΜΝΚ) Ακόμη και πριν λήξουν οι «επτά καιροί» το φθινόπωρο του 1914 τα έθνη έθεσαν τον εαυτό τους σε κατάστασι ακατάλληλη για να χαιρετίσουν και δεχθούν τη βασιλεία του Θεού που επρόκειτο ν’ αποκατασταθή τότε.

14. Πώς ο βασιλεύς του βορρά επέστρεψε και ήλθε «προς τον νότον» το έτος 1914;

¹⁴ Η Αυστροουγγαρία, της οποίας είχε φονευθή ο κληρονόμος του βασιλικού θρόνου, εκήρυξε πόλεμο εναντίον της Σερβίας στις 28 Ιουλίου. Η σύντροφός της στην Τριπλή Συμμαχία, η Γερμανία, την υπεστήριξε κι εκήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας την 1η Αυγούστου, κατόπιν δε κι εναντίον της Γαλλίας στις 3 Αυγούστου. Την επόμενη μέρα ο βασιλεύς τον νότου, μέσω της Βρεττανίας, εκήρυξε πόλεμο εναντίον της Γερμανίας. Η Ιταλία, μέλος της Τριπλής Συμμαχίας, εδήλωσε ουδετερότητα, αλλ’ ενώθηκε με τον βασιλέα του νότου σε πόλεμο το επόμενο έτος. Η Τουρκία και η Βουλγαρία ενώθηκαν με τη Γερμανία. Ύστερ’ απ’ αυτό η Βρεττανία ανέλαβε την Αίγυπτο ως προτεκτοράτο της, για ν’ αποκλείση τα στρατεύματα του Κάιζερ και της Τουρκίας στην Παλαιστίνη από το ν’ αποκόψουν τη Διώρυγα του Σουέζ και να εισβάλουν στην Αίγυπτο, την αρχαία χώρα του βασιλέως του νότου. Αφού τώρα η Βρεττανία είχε τον έλεγχο της Αιγύπτου, ο βασιλεύς του νότου εκπροσωπούσε τώρα το σύστημα της φιλελευθέρας δημοκρατίας ή συνταγματικής διακυβερνήσεως, μαζί με την ελεύθερη, κεφαλαιοκρατική επιχείρησι.

15. Για τον βασιλέα του βορρά, πώς στην «εσχάτη φορά» δεν ήταν όπως στην «πρώτη»;

¹⁵ Έτσι, για τον απολυταρχικό βασιλέα του βορρά σ’ αυτή την «εσχάτη φορά,» στο έτος 1914, δεν έγινε όπως στην «πρώτη» φορά, οπότε αυτός ήταν η Ρωμαϊκή αυτοκρατορική παγκόσμια δύναμις, η έκτη παγκόσμια δύναμις της Βιβλικής ιστορίας. Σ’ αυτή την «εσχάτη φορά» ο δευτεροβάθμιος βασιλεύς του βορρά επρόκειτο ν’ αντιμετωπίση τον βασιλέα του νότου, ο οποίος κρατούσε τον ρόλο της εβδόμης παγκοσμίου δυνάμεως, της μεγαλυτέρας από τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις. Όχι μόνον αυτό, αλλά κι από την 1η Οκτωβρίου περίπου του 1914, ο βασιλεύς του βορρά επρόκειτο ν’ αντιμετωπίση και την αποκαταστημένη βασιλεία του Ιεχωβά Θεού που κυβερνούσε στους ουρανούς για παγκόσμια κυριαρχία.

(Ακολουθεί)

[Υποσημειώσεις]

[Χάρτης στη σελίδα 92]

(Για το πλήρως μορφοποιημένο κείμενο, βλέπε έντυπο)

BRITISH EMPIRE (A.D. 1914)

Crown colonies or protectorates: MALTA

Self-governing dominions: INDIA

GREAT BRITAIN

IRELAND

DOMINION OF CANADA

LABRADOR

NEWFOUNDLAND

BR. GUIANA

SIERRA LEONE

GOLD COAST (GHANA)

NIGERIA

EGYPT

EGYPT SUDAN

UGANDA

KENYA

BR. SOMALILAND

RHODESIA

BECHUANALAND

UNION OF SOUTH AFRICA

EMPIRE OF INDIA

KASHMIR

BURMA

CEYLON

SARAWAK

BR. NEW GUINEA

COMMONWEALTH OF AUSTRALIA

TASMANIA

DOMINION OF NEW ZEALAND

BERMUDA

BAHAMAS

JAMAICA

BR. HONDURAS

ANTIGUA

BARBADOS

TRINIDAD

FALKLAND IS.

GIBRALTAR

GAMBIA

ASCENSION

ST. HELENA

MALTA

CYPRUS

ADEN

SOCOTRA

SEYCHELLES

ZANZIBAR

MAURITIUS

Wei-hai-wei

Hong Kong

MALAY STATES

Singapore

FIJI

TONGA IS.

UNITED STATES

(SOUTH AMERICA)

(EUROPE)

(AFRICA)

RUSSIA (U.S.S.R.)

North Atlantic Ocean

South Atlantic Ocean

Indian Ocean

North Pacific Ocean

Arctic Circle

Equator