«Ασθενής Μαρτυρία Περί Χριστιανοσύνης»

Ο κληρικός Τζαίημς Α. Πάικ, επίσκοπος της Επισκοπελιανής Εκκλησίας της Καλιφορνίας, ομιλώντας για τη μορφή της Χριστιανοσύνης που ασκείται από τις κοσμικές εκκλησίες του «Χριστιανικού κόσμου,» έγραψε τα εξής στο περιοδικό Λουκ της 20ης Δεκεμβρίου 1960: «Η Χριστιανοσύνη είναι σε υποχώρησι. Ασφαλώς, η εξωτερική ένδειξις φαίνεται να δείχνη αλλιώς τα πράγματα. Η αύξησις των εκκλησιαστικών μελών σ’ αυτή τη χώρα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια υπήρξε τριπλάσια από την αύξησι των προηγουμένων δεκαπέντε χρόνων. . . . Αλλά μια εκτίμησις όλων των ενδείξεων θα κατεδείκνυε όχι μόνον ότι υπεισήλθε μια παρακμή, αλλ’ ότι κι η ίδια η διόγκωσις εστερείτο ουσίας. . . . Αν η Εταιρία “Τζένεραλ Μότορς” με την πάροδο των ετών επρόκειτο να τριπλασιάση τις πωλήσεις της αλλ’ όχι και να βελτιώση τ’ αυτοκίνητά της, οι πελάται της θα θεωρούσαν κατάλληλα το επίτευγμά της ως κάτι κενόν. Η λογική αυτή δεν είναι λιγώτερο εφαρμόσιμη στη Χριστιανική εκκλησία . . . Στο εξωτερικό υπάρχει σχέσις μεταξύ της υποχωρήσεως της Χριστιανοσύνης και της προόδου του κομμουνισμού. . . . Ένα μέρος της προόδου των αθεϊστών οφείλεται στην εκκλησία​—στον κλήρο της και στα πιο υπεύθυνα μέλη της. . . . Τι ευθύνεται που μας έκαμε να γίνωμε μια ασθενής μαρτυρία περί Χριστιανοσύνης; . . . Πρώτον, η εκκλησία, αντί να είναι ένα παρόρμημα, είναι γενικά σε ειρηνική κατάστασι με την κοινωνία. . . . Μια δεύτερη αιτία της υποχωρήσεως της Χριστιανοσύνης βρίσκεται μέσα στις ίδιες της διαιρέσεις. . . . Μια τρίτη αιτία της υποχωρήσεως είναι το ότι ετείναμε να κάμωμε τη θρησκεία να έχη κέντρο ανθρώπους και όχι τον Θεό. . . . Το τελικό μέτρον της υποχωρήσεως της Χριστιανοσύνης είναι η αυξανόμενη ασυνέπεια στη ζωή.»