Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Πώς πρέπει να εννοηθούν τα όσα λέγονται για τον στολισμό των γυναικών στην 1 Τιμόθεον 2:9 και 1 Πέτρου 3:3, 4;—Τζ. Χ., Η.Π.Α.
Τα ως άνω εδάφια αναφέρουν: «[Θέλω] ωσαύτως και αι γυναίκες με στολήν σεμνήν, με αιδώ και σωφροσύνην να στολίζωσιν εαυτάς, ουχί με πλέγματα, ή χρυσόν, ή μαργαρίτας, ή ενδυμασίαν πολυτελή· αλλά (το οποίον πρέπει εις γυναίκας επαγγελλομένας θεοσέβειαν), με έργα αγαθά.» «Των οποίων ο στολισμός ας ήναι ουχί ο εξωτερικός, ο του πλέγματος των τριχών και της περιθέσεως των χρυσίων, ή της ενδύσεως των ιματίων, αλλ’ ο κρυπτός άνθρωπος της καρδίας κεκοσμημένος με την αφθαρσίαν του πράου και ησυχίου πνεύματος, το οποίον ενώπιον του Θεού είναι πολύτιμον.»
Οι ερμηνευταί της Γραφής, όπως ο Άνταμ Κλαρκ, μιλούν για το ωραίο χτένισμα, ή το πλέξιμο των μαλλιών και την τοποθέτησι σ’ αυτά χρυσών στολιδιών, όπως ήταν η συνήθεια μεταξύ των εθνικών γυναικών στις ημέρες των αποστόλων. Μια τέτοια γοητευτική και θεαματική επίδειξις ήταν πάρα πολύ απρεπής στις Χριστιανές και γι’ αυτό την κατέκριναν και ο Παύλος και ο Πέτρος.
Αλλ’ οι θρησκείες εκείνες του «Χριστιανικού κόσμου», που επροχώρησαν στην ακρότητα της απαγορεύσεως κάθε γυναικείου στολισμού με βάσι τις αποστολικές αυτές εντολές, είναι προφανές ότι έσφαλαν. Δεν μπορούμε να συμπεράνωμε ότι κάθε πλέγμα των μαλλιών ή κάθε στολισμός που φέρει μια γυναίκα είναι κακός, διότι ο Πέτρος περιλαμβάνει και τον ‘εξωτερικόν στολισμόν’ και βεβαίως οι γυναίκες πρέπει να φέρουν στολισμό. Το σημείο της Γραφικής αυτής νουθεσίας δεν σχετίζεται με το τι οι Χριστιανές γυναίκες επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να φορούν, αλλά με το πού πρέπει να θέσουν την έμφασι: Όχι στον εξωτερικό αλλά στον εσωτερικό στολισμό, στη διάνοια και στην καρδιά, στο ορθό είδος διαθέσεως, αν θέλουν να είναι ελκυστικές και να προτιμώνται. Αλλοίμονον, είναι πολύ ευκολώτερο να ενδύωνται τον εξωτερικό παρά να αναπτύξουν τον εσωτερικό στολισμό!
Η Χριστιανή γυναίκα θα κάμη καλά να ενδύεται μετριόφρονα, κόσμια και με φιλοκαλία, αποφεύγοντας τα φανταχτερά χρώματα και τη νοσηρή αυταρέσκεια. Ακριβώς, όπως οφείλει να μην ελκύη μια απρεπή προσοχή με το να φορή φανταχτερά και χτυπητά κοσμήματα, έτσι πρέπει να είναι προσεκτική ώστε η χρήσις καλλυντικών να μην είναι ατόπως καταφανής. Ότι ένας στολισμός με κοσμιότητα δεν είναι απορρίψιμος μπορεί να φαίνεται από τη γενική χρήσι κοσμημάτων από τους αρχαίους δούλους του Ιεχωβά.—Γέν. 24:53· Έξοδ. 3:22· 2 Σαμ. 1:24· Ιερεμ. 2:32· Λουκ. 15:22.