Πώς να Κρατήτε την Εγκληματικότητα Μακριά από το Σπίτι Σας

ΠΡΙΝ από λίγον καιρό εθεάθησαν τοιχοκολλήσεις σε όλη τη Νέα Υόρκη, που ανέγραφαν το εξής ρητόν: «Όταν Σταματά η Οικογενειακή Ζωή, Αρχίζει η Εγκληματικότης.» Πολλοί σπουδασταί του σοβαρού αυτού προβλήματος της νεανικής εγκληματικότητος συμφωνούν μ’ αυτό το συμπέρασμα. Τα σχόλιά των πρέπει να ενδιαφέρουν όλους τους γονείς.

Οι παρατηρήσεις των Σέλντον και Ελεάνορ Γκλουκ, διευθυντών του κέντρου εγκληματολογικών ερευνών της Νομικής Σχολής του Χάρβαρντ, είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Ύστερ’ από τριάντα πέντε χρόνια μελέτης του εγκλήματος και της εγκληματικότητος, έκαμε σ’ αυτούς εντύπωσιν ο «εκπληκτικός ρόλος των σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογενείας στη γένεσι της εγκληματικότητος· η πολύ έκδηλη έλλειψις στενής σχέσεως μεταξύ των πατέρων των εγκληματιών και των παιδιών και οι αποκαλύψεις περί μιας σχεδόν πλήρους ελλείψεως οικογενειακής ενότητος». Αυτό αποκαλύπτουν κι άλλες έρευνες.

Στο Μπούφφαλο της Νέας Υόρκης, μια πρόσφατη μελέτη των νεαρών εγκληματιών κατέδειξε ότι «ούτε σε μια μόνο περίπτωσι δεν υπήρξε ένας πραγματικά σώφρων οίκος ή σώφρων οικογενειακή κατάστασις». Μια ανακοίνωσις περί νεανικής εγκληματικότητος στην Ινδία έλεγε: «Τελικά η οικογένεια θα παραμείνη ως η τελευταία και η περισσότερο γεμάτη ελπίδες λεωφόρος του νεανίου για να του αποκαταστήση την ηθική σύστασι και τον σεβασμό προς τον νόμο και την τάξι». Αυτό είναι το συμπέρασμα και του Δρος Χάρρυ Α. Σνάυντερ: Αν υπάρχη κάποιο μέσον θεραπείας για την περιφρόνησι προς τον νόμο, την έλλειψι ηθικών αξιών και την απουσία θρησκευτικής καθοδηγήσεως, φαίνεται ότι ο οικογενειακός κύκλος πρέπει ν’ αναλάβη την πρώτιστη ευθύνη». Η δυσκολία είναι ότι η ζωή στο σπίτι δεν είναι εκείνη που ήταν στο παρελθόν.

ΑΛΛΑΓΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΒΙΟΥ

Εν πρώτοις, η σύγχρονη οικογένεια απώλεσε τη συνεκτικότητα που είχε προηγουμένως. Σε προγενεστέρους χρόνους, όταν ο πατέρας ήταν στο αγρόκτημα και οι «εργαζόμενες μητέρες» ήσαν στο μαγειρείο, τα παιδιά ήσαν κάτω από στενώτερη επίβλεψι των γονέων. Από γονείς που εδιάβαζαν τη Γραφή, τα παιδιά απορροφούσαν ισχυρές ηθικές αξίες. Οι γονείς ήσαν αυστηροί, αλλ’ άφηναν τα παιδιά να γνωρίσουν ότι ήσαν επιθυμητά και αγαπητά. Δεν υπήρχε τεχνικό μέσον απομακρύνσεως του νεανίου από το επιβλεπτικό μάτι του πατέρα. Αντί της εμπορικοποιημένης αναψυχής, εχρησιμοποιείτο επωφελώς ο χρόνος στη σάλα της οικογενείας. Η οικογένεια προχωρούσε ως μονάς, «όλοι για τον καθένα κι ο καθένας για όλους». Κι οι νεαροί ακόμη είχαν την ευθύνη να συμβάλλουν στην ευημερία όλων των άλλων κάνοντας τις κατάλληλες μικροϋπηρεσίες. Εκείνο τον καιρό οι οικογένειες από κοινού απελάμβαναν μια αλληλεπίδρασι ενότητος, αγάπης, τάξεως, ευθύνης και αμοιβαίου σεβασμού, που τηρούσε την εγκληματικότητα στο ελάχιστον. Με την έλευσι, όμως, των προρρηθέντων ‘χαλεπών καιρών’, το υπόδειγμα οικογενειακής ζωής είναι πολύ διάφορο σε πολλά σπίτια.​—2 Τιμ. 3:1, 2.

Η βιομηχανική και τεχνολογική πρόοδος κι ο παγκόσμιος πόλεμος έσυραν τους πατέρες και τις μητέρες στα εργοστάσια. Η μετανάστευσις απ’ τα χωριά σης πόλεις κι απ’ τη μια χώρα στην άλλη έχει χωρίσει ζωτικούς δεσμούς με τις σταθεροποιητικές παραδόσεις. Το αυτοκίνητο απεμάκρυνε τα παιδιά από το σπίτι κι από την επίβλεψι των γονέων. Η ηθική επίδρασις της Βίβλου έχει υπονομευθή σε πολλές ψυχές από την αναζωπύρωσι της θεωρίας περί εξελίξεως κι από τις παράτολμες επικρίσεις των λεγομένων «ανωτέρων κριτικών». Όλα αυτά έχουν προλειάνει την οδόν για έναν ηθικό κώδικα, που είναι επαίσχυντα χαλαρός. Το φύλον και η βία κατέστησαν ολοένα ηχηρότερο θέμα των κινηματογράφων, των περιοδικών, των εφημερίδων, του ραδιοφώνου και της τηλεοράσεως.

Στη νέα αυτή ατμόσφαιρα το σπίτι έχει γίνει λιγότερο από ένα εκπαιδευτικό κέντρον και περισσότερο από ένα κέντρον ανεφοδιασμού. Συχνά το κέντρον της οικογενειακής εξουσίας είναι η ιδιοτροπία των νεαρών αντί της θελήσεως των γονέων. Αντί της παλαιάς ενότητος, πολύ συχνά κάθε μέλος της οικογενείας περιποιείται τον «υπ’ αριθμόν ένα» εαυτό του. Το χρήμα και οι ηδονές είναι οι μόνοι σκοποί για πολλούς. Ανήθικες πράξεις θεωρούνται ως «έξυπνες» και σκόπιμες. Η ιδεαλιστική νεότης βλέπει πολλούς ενηλίκους ν’ αποδίδουν μόνο υπηρεσία χειλέων στον νόμο και στην ηθική. Απογοητευμένοι, κοσμικόφρονες νέοι, απέρριψαν την κοινωνία των ενηλίκων και υιοθέτησαν δικό τους κώδικα κατάλληλο για την κοινωνία των δρόμων. Εκεί, ενώ απουσιάζουν η ηγεσία των ενηλίκων κι ένας αξιόλογος σκοπός, κατέστησαν τα σπουδαία πράγματα της ζωής η «φήμη» και τα «λακτίσματα». Οι νεανίαι διεπίστωσαν ότι αυτό θα μπορούσε να κερδηθή και να διατηρηθή με τη συγκίνησι του βανδαλισμού, την κλοπή, τη διαμάχη και τις πείρες με το φύλον και τα ναρκωτικά. Ακόμη κι αν υπήρχαν αρκετές ευκαιρίες απασχολήσεως, οι νεαροί αυτοί δεν γνωρίζουν πια την ικανοποίησι της εκτελέσεως εργασίας. Δεν υπάρχει πραγματικό ελατήριο για εργασία κι αποταμίευσι για ό,τι μπορούν να κλέψουν. Όπως είναι ευνόητον, η νεανική εγκληματικότης εξέσπασε σ’ αυτό που ο Δικαστής της Νέας Υόρκης Σαμουήλ Λάιμποβιτς προσφάτως απεκάλεσε «πρόβλημα τόσο σοβαρό όσο και μια παγκόσμια μεγάλη πυρκαϊά». Ωστόσο, μπορείτε να τηρήτε αυτή την πυρκαϊά έξω από το σπίτι σας, αν το θέλετε αυτό πραγματικά.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΕΚΝΩΝ

Το πρώτο βήμα για τους γονείς είναι να παύσουν να είναι ‘άφρονες, αλλά να νοούν τι είναι το θέλημα του Ιεχωβά’. (Εφεσ. 5:17, ΜΝΚ) Οι αρχές συχνά διαπιστώνουν, ότι είναι δυσκολώτερο ν’ ασχοληθή κανείς με τους γονείς των νεαρών εγκληματιών παρά με τους ίδιους τους νεαρούς αυτούς. Οι γονείς είναι στην καλύτερη θέσι να παρεμποδίσουν την εγκληματικότητα, όταν διαβάζουν προσεκτικά τον λόγον του Θεού κι εφαρμόζουν ενθουσιωδώς τις αρχές του. Τότε μπορούν ν’ αναθρέψουν τα τέκνα των «εν παιδεία και νουθεσία του Ιεχωβά». (Εφεσ. 6:4, ΜΝΚ) Αυτό παρέχει στους γονείς την πεποίθησι ότι πολλά φαίνεται να λείπουν. Λύει το πρόβλημα του να είναι πολύ αυστηροί ή πολύ χαλαροί, διότι η οδός της Γραφής είναι σταθερότης, συνυφαίνοντας τη δικαιοσύνη με το έλεος, αλλά μη αφήνοντας τ’ αδικήματα εντελώς ατιμώρητα.

Όταν οι γονείς εκπληρώνουν τις ευθύνες των, τότε μπορούν να διδάξουν στα τέκνα των τις δικές των ευθύνες. Μη φοβάσθε άτι αυτή η διδασκαλία θα δώση στο παιδί σας ένα «πλέγμα ενοχής». Κάμετε του γνωστόν ότι ο Θεός, σεις και η κοινωνία θα το ανταμείψουν για τα καλά έργα και θα το τιμωρήσουν για τις εσκεμμένες κακές του πράξεις. Διευκρινίστε του ότι σεις και το παιδί σας είσθε υπόλογοι και οι δύο στον νόμον του Θεού· ότι υπάρχει ένας νόμος και για τους δύο σας χωρίς μεροληψία. Η μέθοδος του Θεού για τη μετάδοσι των νόμων του εκ μέρους σας στα τέκνα σας εκτίθεται στο Δευτερονόμιο 6:7: «Και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.» Εξηγήστε στον νεαρό σας ότι ο σκοπός του Θεού είναι ν’ αφήση τους ευπαθείς ανθρώπους να ζήσουν στον δίκαιο νέο του κόσμο. (2 Πέτρ. 3:13) Διευκρινίστε εντελώς ότι κανένα αγόρι ή κορίτσι που θα ρέπη στην κλοπή ή θα είναι άπληστο ή ατίθασσο πρόκειται να εισέλθη στη Βασιλεία του Θεού.​—1 Κορ. 6:9, 10· Ψαλμ. 37:9· Ιεζ. 9:6.

Καθόσον καλλιεργείτε κι εφαρμόζετε τις ευσεβείς αρχές κατ’ οίκον, το παιδί σας θ’ απορροφήση ηθικές αξίες και θ’ αναπτύξη συνήθειες που αντανακλούν αυτή τη θεία επιρροή. Άσχετα με τον κώδικα της κοινωνίας που μεταβάλλεται και άσχετα με οτιδήποτε κάνουν οι άλλοι νεαροί, το παιδί σας θ’ αποφεύγη την εγκληματικότητα, διότι γνωρίζει τι λέγει ο Θεός για τα ορθά και τα εσφαλμένα, θα θέλη να κάνη αυτό το ορθόν, αν συνδέετε την υπακοή στον νόμον του Θεού με τον σκοπό του στη ζωή.

ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

Η έλλειψις ενός σκοπού στη ζωή κάνει πολλούς νέους να παρασύρωνται σε ανωμαλίες. Είναι σαν ένα πλοίο χωρίς προορισμό. Χωρίς τη Γραφή, που να τους καθοδηγή, δεν έχουν ούτε ακόμη ένα πηδάλιο. Οποιοδήποτε εμπόριο ή επάγγελμα κι αν προτιμήση το παιδί σας για να κερδίζη τα προς το ζην, σ’ εσάς ανήκει να του δείξετε ότι ο βασικός του σκοπός στη ζωή είναι να βαδίζη μετά του Θεού και ν’ αποκτήση αιώνια ζωή. (Ιωάν. 17:3) Τονίστε τό πώς η ειρήνη κι ασφάλεια μπορεί να είναι δική του τώρα παρά τους κρισίμους καιρούς μας, αν ο σκοπός του είναι να κάνη το θέλημα του Θεού. Όταν αυτό καταστή σταθερός του σκοπός, θα εννοήση ότι η ανάγνωσις, η γραφή και η μελέτη της ιεράς και κοσμικής ιστορίας είναι μέσα επιτεύξεως του σκοπού του. Θα καταλάβη ότι η φυγοπονία αποτελεί σπατάλη πολυτίμου χρόνου, ότι η μελέτη είναι μια σοφή επένδυσις του χρόνου και ότι ακόμη κι οι μικρότερες εγκληματικές πράξεις θα τον εμπόδιζαν να επιτύχη τον σκοπό του στη ζωή. Όταν διακρίνη ποιος είναι ο βασικός του σκοπός στη ζωή, τότε δείξτε του ότι ο σκοπός του έχει νόημα εδώ και τώρα δίνοντάς του κάποια ευθύνη.

Το να παίζη έναν υπεύθυνο, παραγωγικό ρόλο στη ζωή πρέπει ν’ αποτελή ένα μέγα μέρος του σκοπού του παιδιού σας στη ζωή. Πρέπει ν’ αρχίση να μαθαίνη αυτή τη σημασία της ευθύνης και της παραγωγικότητος όσο το δυνατόν ταχύτερα. Μπορείτε ν’ αρχίσετε από το να το διδάσκετε να ντύνεται, να διαλέγη τα ρούχα του, τα παιχνίδια και τα βιβλία του. Αν κατοικήτε στα προάστια, πολύ πιθανό να υπάρχουν πολλές ευθύνες που μπορούν ν’ ανατεθούν, όπως λόγου χάριν το κόψιμο της χλόης, ο στολισμός φρακτών, δικράνισμα φύλλων, βαφή φράκτου, καθάρισμα μιας σοφίτας ή κελλαριού. Αν κατοικήτε σε νοικιασμένο διαμέρισμα μέσα σε πόλι, πρέπει να στρώνεται το τραπέζι, να πλύνωνται και στεγνώνωνται τα πιάτα, να σαρώνωνται οι τάπητες, να γίνεται «παρκετάρισμα», να ξεσκονίζονται και στιλβώνωνται τα έπιπλα, να σιδερώνωνται τα ρούχα, και να λαμβάνεται φροντίδα για τα κρεββάτια και τα ψώνια. Αν αυτό δεν παρέχη αρκετές ευκαιρίες, ένας άλλος τόπος όπου μπορείτε να του διδάξετε ευθύνες είναι ο τόπος των συναθροίσεων της εκκλησίας.

Ενθαρρύνατε το παιδί σας να προθυμοποιήται να υποβοηθή στην τήρησι της καθαρότητος του τόπου των συναθροίσεων εκκλησίας, ή να ευθυγραμμίζη τις σειρές των καθισμάτων, να υποβοηθή στο δίπλωμα Γραφικών φυλλαδίων, να κλείνη τα παράθυρα μετά την αναχώρησι των περισσοτέρων, και να παραμερίζη το χιόνι από την είσοδο με φτυάρι. Δώστε το ορθό παράδειγμα προθυμοποιούμενοι σεις οι ίδιοι, αν είναι κάπως δυνατόν.

Με την εκπλήρωσι αυτού του είδους καθηκόντων, ο νεαρός σας θα μάθη κάτι που έλειπε σημαντικά στην εκπαίδευσι εγκληματικών παιδιών​—πώς να εργάζεται και πώς να συνεργάζεται με τους άλλους. Θα μάθη τη χαρά μιας καλά γινομένης εργασίας. Μ’ αυτό το αίσθημα επέρχεται σεβασμός και ένα βήμα προς την ωριμότητα. Μην αφήνετε τον γυιό σας να μάθη αυτό το μάθημα με τον σκληρό τρόπο, όπως τον έμαθε ένας δεκαεννέα ετών. Μόνον αφού εξέτιε ποινήν μέσα σ’ ένα Κρατικό στρατόπεδο νέων, μπόρεσε να πη: «Μ’ εδίδαξαν πώς να εργάζωμαι, την . . . ευχαρίστησι, που μπορεί να λάβη ένας άνθρωπος από το να κάμη κάτι για τον εαυτό του.» Το ν’ αναθέτετε στο παιδί σας ευθύνες θα παράσχη, επίσης, έναν τρόπο ελέγχου της πρωτοβουλίας του, της πλήρους εκτελέσεως και της αξιοπιστίας του. Όπως λέγει το εδάφιο Παροιμίαι 20:11: «Γνωρίζεται και αυτό το παιδίον εκ των πράξεων αυτού, αν τα έργα αυτού είναι καθαρά, και αν ευθέα». Ιδιαίτερη προσοχή μπορεί να δοθή σε σημεία των διαθέσεών του που απαιτούν βελτίωσι. Η πιστή εκτέλεσις των καθηκόντων παρέχει ευκαιρία για έπαινο και πρόσθετα προνόμια. Σχετικά με τούτο, έχετε μια ευκαιρία να διδάξετε το πολύτιμο μάθημα του τρόπου εργασίας κι αποταμιεύσεως για επιθυμητά πράγματα. Φυσικά, εφόσον προέρχεται από σας το παιδί, δεν είναι τελειότερο από σας. Μην αναμένετε τελειότητα, αλλά και μην παραβλέπετε την απαιτούμενη επιβολή πειθαρχίας.

ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

Όταν δίνετε οδηγίες ή εντολές, να λέγετε εκείνο που εννοείτε και να εννοήτε εκείνο που λέγετε. Αν δίνετε διαταγές μ’ επιτιμητικό τρόπο, διδάσκετε το παιδί σας πώς να παρακούη, διότι ξέρει ότι μπορεί να αγνοήση τη διαταγή σας και θ’ αναγκασθήτε να την επαναλάβετε. Αλλά δεν θα χρονοτριβήση, αν επιδείξετε ότι οι λόγοι σας υποστηρίζονται από ενέργεια. Φυσικά, πολλές φορές μπορεί να είναι φρόνιμο να εκθέσετε τους λόγους για κάποια διαταγή ή περιορισμό. Μπορεί να νομίζετε ότι δεν έχετε υποχρέωσι να εξηγήσετε στο παιδί σας τον λόγο των διαταγών σας, αλλά να θυμάστε τούτο: Με το να εννοήση το παιδί σας γιατί ένας ορισμένος τρόπος ενεργείας είναι φρόνιμος ή ασύνετος, θα έχη την ικανότητα να εκλέξη τη συνετή πορεία, όταν δεν είσθε σεις παρών. Παρατηρήστε πώς η Αγία Γραφή συχνά εκθέτει τον λόγο, για τον όποιον μια πορεία είναι καλή ή κακή. Ακολουθήστε αυτό το καλό παράδειγμα.​—Παροιμ. 23:20, 21· 24:15, 16, 19, 20.

Όταν το παιδί σας ακολουθή άφρονα πορεία, παρά την καλή συμβουλή σας, θυμηθήτε το εδάφιο Παροιμίαι 22:15: «Η ανοησία είναι συνδεδεμένη μετά της καρδίας του παιδίου· η ράβδος της παιδείας θέλει αποχωρίσει αυτήν απ’ αυτού.» Ο Ιεχωβά σάς προτρέπει να μην αποσύρετε τη διαπαιδαγώγησι από ένα απλό παιδί. (Παροιμ. 23:13, 14) Γνωρίζετε πότε το παιδί σας εκτροχιάζεται, είναι δε πολύ πιθανόν να το γνωρίζη και το παιδί, επίσης. Όπως ένας εγκληματίας είπε σ’ ένα συντάκτη: «Ποτέ δεν μ’ έδειραν, αν και, πραγματικά, συχνά ενόμιζα πώς θα έπρεπε». Μην ερεθίζετε τα τέκνα σας αλλάσσοντας συχνά τους «κανόνας» ή τιμωρώντας μια πράξι ανυπακοής τη μια μέρα και όχι την άλλη. Μιμηθήτε τον Ιεχωβά. Ζήτε σύμφωνα με τον λόγο σας, να είσθε συνεπείς και να ασκήτε τη διαπαιδαγώγησι από αγάπη.​—Παροιμ. 13:24· Εβρ. 12:6.

Σ’ αυτούς τους κρισίμους καιρούς, οπότε πολλοί στερούνται φυσικής στοργής, είναι ουσιώδες να γνωρίζη το παιδί σας ότι αγαπάται και είναι επιθυμητό. (2 Τιμ. 3:3) Όταν επιβάλλετε λογικούς περιορισμούς ως προς την ορθή συντροφιά και τις προχωρημένες ώρες κι εφαρμόζετε αυστηρά τις επιθυμίες σας, δείχνετε ότι είσθε ένας στοργικός γονεύς που φροντίζει πραγματικά. Η αγάπη σας είναι αισθητή, μολονότι ίσως να μην εκτιμάται προς στιγμήν, όταν επιμένετε να ζητή το παιδί σας πάντοτε άδεια για να πάη κάπου και να σας λέγη με ποιόν πρόκειται να πάη. Κατ’ επανάληψιν διεπιστώθη ότι, όταν τα παιδιά διέπραξαν αταξίες, όπως λόγου χάριν κλοπές από καταστήματα, οι γονείς των δεν είχαν ιδέα για το πού ήσαν. Αν φροντίζετε, θα κάμετε έργον σας το να γνωρίζετε, θα διδάξετε, επίσης, το παιδί σας να στέκη μακριά από οποιονδήποτε, ο οποίος θα το παρακινούσε με περίπαιξι ή με πίεσι ν’ αντιταχθή στην επιθυμία του Θεού του ή των γονέων του. Διδάξτε του ότι η καλή του στάσις έναντι του Θεού είναι εκείνο, που έχει πραγματική σημασία. Αν η οικογένειά σας συναντήση αντιξοότητες, επωφεληθήτε απ’ αυτές δείχνοντας στο παιδί σας πώς να πλησιάζη τον Θεό για να λάθη παρηγοριά και καθοδηγία. Όλ’ αυτά αποτελούν μέρος της πολυτίμου εκπαιδεύσεως του τέκνου σας στον δρόμο που πρέπει ν’ ακολουθήση για να λάβη αιώνια ζωή.​—Παροιμ. 22:6.

Αν έχετε δώσει στο παιδί σας τη Βασιλεία ως σκοπόν του, αν του εδιδάξατε ν’ αποβλέπη στον λόγον του Θεού για καθοδηγία και το εξεπαιδεύσατε να χειρίζεται ευθύνες, αυτό θα διακρίνη ότι ο βανδαλισμός, η κλοπή, η ανηθικότης, και κάθε άλλη μορφή εγκληματικότητος, όλ’ αυτά είναι πράγματα που μπορούν να το απομακρύνουν από τον δρόμο που οδηγεί στη ζωή. (Ματθ. 7:14) Κρατήστε την εγκληματικότητα μακριά από το σπίτι σας, τηρώντας το σε αυστηρή αρμονία με την έγκυρη νουθεσία του Ιεχωβά. «Δια της σοφίας οικοδομείται ο οίκος, και δια της συνέσεως στερεώνεται.»​—Παροιμ. 24:3.