Χρήσις Δυνάμεως με τον Φόβο του Ιεχωβά

ΣΗΜΕΡΑ τα Ανατολικά και τα Δυτικά συγκροτήματα εθνών αλληλοβλέπονται με καχυποψία. Γιατί; Ένεκα της πυρηνικής δυνάμεως, που έχει το ένα για να καταστρέψη το άλλο. Όλ’ αυτά, όμως, δεν θα ήσαν έτσι, αν αυτά τα συγκροτήματα εθνών εφοβούντο τον Ιεχωβά, αν εφοβούντο μήπως Τον δυσαρεστήσουν.

Ο φόβος του Ιεχωβά ενεργεί ανασταλτικά στην ιδιοτελή χρήσι της δυνάμεως, διότι «ο φόβος του Ιεχωβά είναι να μισή τις το κακόν», και ασφαλώς η χρήσης δυνάμεως αδίκως προς βλάβην άλλων είναι κάτι το κακόν. Όλοι οι ανθρώπινοι άρχοντες, που έκαμαν κακή χρήσι της δυνάμεώς των, από την εποχή του Νεβρώδ ως αυτή την εποχή μας, κατέδειξαν, με την πορεία της ενεργείας των, ότι εστερούντο ή στερούνται του φόβου του Ιεχωβά. Ο καθένας των και όλοι αυτοί μοιάζουν με τον άφρονα που είπε «εν τη καρδία αυτού. Δεν υπάρχει Ιεχωβά.»​—Παροιμ. 8:13, ΜΝΚ· Ψαλμ. 14:1, ΜΝΚ.

Ο λόγος του Θεού τονίζει την ανάγκη για όσους βρίσκονται σ’ εξουσία να φοβούνται τον Ιεχωβά Θεό. Τι είδους ανθρώπους θα διόριζε ο Μωυσής για τον λαό; «Άνδρας αξίους, φοβουμένους τον Θεόν, άνδρας φιλαλήθεις, μισούντας την φιλαργυρίαν.» Ένας βασιλεύς του Ισραήλ απητείτο όπως αναγινώσκη τον νόμον του Θεού όλες τις μέρες της ζωής του. Γιατί; «Δια να μάθη να φοβήται Ιεχωβά τον Θεόν αυτού, να φυλάττη πάντας τους λόγους του νόμου τούτου.»​—Έξοδ. 18:21· Δευτ. 17:19, ΜΝΚ.

Ποιο είναι το αποτέλεσμα, όταν οι άνθρωποι άρχουν με τον φόβο του Ιεχωβά; Ο Βασιλεύς Δαβίδ μάς το λέγει: «Ο έξουσιάζων επί ανθρώπους, ας ήναι δίκαιος, εξουσιάζων μετά φόβου Θεού· και θέλει είσθαι ως το φως της πρωίας, όταν ανατέλλη ο ήλιος πρωίας ανεφέλου.» Ασφαλώς είναι μια ευτυχής κατάστασις για κείνους τους οποίους κυβερνά. Ο Ιωσήφ, ο γυιός του πατριάρχου Ιακώβ, ως πρωθυπουργός της Αιγύπτου, είχε αυτόν τον φόβο, όπως μπορεί να παρατηρηθή από τη διαβεβαίωσι που παρέσχε στους αδελφούς του προτού γνωστοποιήση σ’ αυτούς την ταυτότητά του: «Τούτο κάμετε, και θέλετε ζήσει· διότι εγώ φοβούμαι τον Θεόν.»​—2 Σαμ. 23:3, 4· Γεν. 42:18.

Ναι, όλοι όσοι ασκούν εξουσία πάνω σε άλλους, είτε πολιτικοί άρχοντες είναι σε πόλεις, πολιτείες ή έθνη, είτε θρησκευτικοί επίσκοποι με μεγαλύτερες ή μικρότερες ευθύνες, είναι ανάγκη να προσέχουν, ώστε να κάνουν χρήσι της δυνάμεως, που έχουν λόγω του αξιώματος των, με φόβο του Ιεχωβά. Ότι λέγουν και πράττουν επηρεάζει πολύ τη ζωή των αρχομένων: «Όταν ο ασεβής [ένας που δεν έχει τον φόβο του Ιεχωβά] εξουσιάζη, στενάζει ο λαός.» Μάλιστα δε, τέτοιοι επίσκοποι θ’ αποδώσουν λόγο στον Ιεχωβά Θεόν, σ’ Εκείνον που είναι τέλειος σε δικαιοσύνη και απεριόριστος σε δύναμι, για το πώς εχρησιμοποίησαν τη δύναμί των.​—Παροιμ. 29:2· Εβρ. 13:17.

Όχι ότι αυτοί μόνο είναι ανάγκη να προσέχουν πώς χρησιμοποιούν τη δύναμί των· υπάρχουν και πολλά άλλα είδη δυνάμεως, η χρήσις των οποίων μπορεί σοβαρά να επηρεάση τους άλλους, εκείνοι δε που κάνουν χρήσι αυτών είναι υπόλογοι στον Ιεχωβά Θεό. Μεταξύ αυτών των ειδών δυνάμεως είναι η φυσική δύναμις, η δύναμις του χρήματος, η δύναμις της αγάπης και του φύλου, και η δύναμις της προσωπικότητος.

Η φυσική δύναμις συχνά χρησιμοποιείται κακώς. Πολύ πιθανώς ο Κάιν, ως πρωτότοκος και πρεσβύτερος γυιός του Αδάμ, είχε τη μεγαλύτερη φυσική δύναμι, την οποία κακώς εχρησιμοποίησε για να φονεύση τον νεώτερο αδελφό του Άβελ. Κατά καιρούς σύζυγοι και πατέρες, επίσης, λόγω ελλείψεως αυτοκυριαρχίας και υπομονής, κάνουν κακή χρήσι της φυσικής των δυνάμεως στις σχέσεις των με τις οικογένειές των. Κατάλληλα, ο λόγος του Θεού τούς συμβουλεύει να ενθυμούνται ότι η σύζυγος είναι το ασθενέστερο σκεύος και ότι δεν πρέπει να ερεθίζουν τα τέκνα των για να μη μικροψυχούν.​—Γεν. 4:8· Κολ. 3:21· 1 Πέτρ. 3:7.

Οι σύγχρονοι νέοι είναι ονομαστοί για την κακή χρήσι της φυσικής των δυνάμεως, μη διστάζοντας ν’ ακρωτηριάσουν ή και να φονεύσουν ο ένας τον άλλον σε συγκρούσεις συμμοριών ή να χτυπήσουν τους γονείς των, όταν φθάσουν να υπερέχουν σε φυσική δύναμι. Οι κοινωνικοί εργάται της Νέας Υόρκης συχνά εκφοβίζονται από διεφθαρμένους και φαύλους ανθρώπους που είναι φυσικώς ισχυροί.

Πολύ διαδεδομένη, επίσης, είναι η κακή χρήσις του χρήματος ή της οικονομικής δυνάμεως. Τα μεγάλα σωματεία εξαναγκάζουν τα μικρά σε παύσι της εργασίας των· οι εργοδόται εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους· οι τράπεζες και οι δανειστικοί καρχαρίαι καταδυναστεύουν εκείνους, που έχουν ανάγκη από χρήματα. Ο νόμος του Θεού στους Ισραηλίτας, αναγνωρίζοντας αυτή την τάσι, προσέταξε: «Και εάν πτωχεύση ο αδελφός σου,» «μη λάβης παρ’ αυτού τόκον ή πλεονασμόν αλλά φοβού τον Θεόν σου.» Και πάλι: «Δεν θέλεις δεσπόζει επ’ αυτόν», τον αδελφό σου που εργάζεται στην επιχείρησί σου, «μετά αυστηρότητος· αλλά θέλεις φοβηθή τον Θεόν σου,» Σχετικά μ’ εκείνους που κάνουν κακή χρήσι της δυνάμεως αυτής, ο μαθητής Ιάκωβος προειδοποίησε: «Έλθετε τώρα οι πλούσιοι, κλαύσατε ολολύζοντες δια τας επερχομένας ταλαιπωρίας σας.»​—Λευιτ. 25:35, 36, 43· Ιάκ. 5:1-6.

Μια άλλη δύναμις, που συχνά χρησιμοποιείται κακώς, είναι εκείνη που έχουν μερικοί λόγω της αγάπης των άλλων προς αυτούς. Αυτή τη δύναμι συχνά την εκμεταλλεύονται ιδιοτελή μέλη μιας οικογενείας. Εκείνοι, που αγαπούν λιγώτερο, κάμουν κακή χρήσι της δυνάμεως που έχουν λόγω του ότι οι άλλοι τρέφουν μεγαλύτερη αγάπη προς αυτούς. Έτσι, παιδιά σήμερα επωφελούνται από τη μεγάλη στοργή, που έχουν οι γονείς των σ’ αυτά, για να ικανοποιηθούν οι επιθυμίες των, όλα δε αυτά κάνουν τους γονείς δυστυχείς και τα τέκνα εγκληματικά. Αυτή η κατάστασης, όμως, πολύ πιθανώς οφείλεται σε έλλειψι φόβου προς τον Ιεχωβά από μέρους και των γονέων και των τέκνων.​—Παροιμ. 20:11· 23:13, 14.

Η έλξις, που έχουν τα φύλα προς άλληλα, συχνά τυγχάνει καταχρήσεως χάριν ιδιοτελούς ωφελείας, ή φυσικής ευχαριστήσεως, υπερηφάνειας σε δύναμι, δημοτικότητος ή χρήματος. Όπως λέγουν οι ψυχίατροι, οι σύζυγοι συχνά παραπονούνται ότι οι γυναίκες των τους κατατυραννούν λόγω της δυνάμεως που δίνει σ’ αυτές η φυσική έλξις στο ζήτημα των συζυγικών καθηκόντων. Αυτό, επίσης, δείχνει έλλειψι φόβου του Ιεχωβά, διότι ο λόγος του προστάζει στις γυναίκες να υποτάσσονται «εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα».​—Εφεσ. 5:24.

Η δύναμις της προσωπικότητος μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιήται κακώς, αυτό δε γίνεται συχνά από πολιτικούς, κληρικούς, ηθοποιούς γυναίκες και άνδρες. Ένεκα φυσικού θελγήτρου, οξυνοίας, ισχυρής θελήσεως, ζωηρής φαντασίας, ευχερούς ροής της γλώσσης, τα άτομα αυτά μπορούν να επηρεάσουν άλλους και το πράττουν για ιδιοτελές όφελος. Όλοι αυτοί υποθάλπουν τη λατρεία πλασμάτων, δείχνοντας ότι δεν έχουν τον φόβο του Ιεχωβά.

Καλά είπε ο ποιητής σχετικά με το θέμα αυτό της δυνάμεως:

«Ποτέ δεν ήταν θησαυρός χωρίς ξοπίσω του

σκιά φροντίδος,

Ποτέ μια δύναμι χωρίς την ενέδρα μιας

πονηρής παγίδος».

Θα θέλατε σεις ν’ αποφύγετε αυτή την παγίδα; Τότε κάμετε συνήθεια σας τη μελέτη της Γραφής, διότι αυτή θα σας ενσταλάξη τον φόβο του Ιεχωβά, ο οποίος είναι η αρχή σοφίας.​—Παροιμ. 9:10.