Διατηρώντας τη Φιλία μας με τον Θεό

Η ΑΛΗΘΙΝΗ φιλία σημαίνει ειρήνη και ασφάλεια. Σημαίνει, επίσης, ευχαρίστησι κι ευτυχία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον διαβάζομε: «Υπάρχει φίλος στενώτερος αδελφού.» «Εν παντί καιρώ αγαπά ο φίλος, και ο αδελφός γεννάται δια καιρόν ανάγκης.»​—Παροιμ. 18:24· 17:17.a

Ποια καλύτερη φιλία θα μπορούσε κανείς να καλλιεργήση από τη φιλία του Ιεχωβά Θεού; Ασφαλώς, κάθε τι, που θα ήταν δυνατόν να λεχθή προς έπαινον της αληθινής φιλίας, εφαρμόζεται στη φιλία προς αυτόν, και τούτο στον υπέρτατο βαθμό.

Πώς μπορούμε ν’ αποκτήσωμε αυτή την πολύτιμη φιλία με τον Θεό; Για ν’ αποκτήσωμε αυτή τη φιλία, πρέπει πρώτα να λάβωμε γνώσι περί αυτού και των βουλών του. Κατόπιν πρέπει να πιστεύσωμε σ’ αυτή τη γνώσι με το ν’ αφιερώσωμε τον εαυτό μας στο να πράττωμε το θέλημά του. «Χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν, πρέπει να πιστεύση, ότι είναι, και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν.» Αφιερώνοντας τα πάντα μας στον Θεό, θα προσέχωμε στην εντολή του Ιησού: «Κάμετε εις εαυτούς φίλους εκ του μαμωνά της αδικίας.»​—Εβρ. 11:6· Λουκ. 16:9· Ιωάν. 17:3.

Πώς μπορούμε να διατηρήσωμε τη φιλία του Θεού, αφού άπαξ την αποκτήσωμε; Ο Βασιλεύς Δαβίδ, που ήταν ο ίδιος φίλος του Θεού, απαντά: «Ιεχωβά, τις θέλει κατοικήσει εν τη σκηνή σου; τις θέλει κατοικήσει εν τω όρει τω αγίω σου; Ο περιπατών εν ακεραιότητι, και εργαζόμενος δικαιοσύνην, και λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού· ο μη καταλαλών δια της γλώσσης αυτού, μηδέ πράττων κακόν εις τον φίλον αυτού, μηδέ δεχόμενος ονειδισμόν κατά του πλησίον αυτού.»​—Ψαλμ. 15:1-3, ΜΝΚ.

Το να βαδίζη κανείς άμεμπτα και να πράττη δικαιοσύνην περιλαμβάνει πολλά πράγματα. Σημαίνει, εν πρώτοις, να μένωμε πιστοί στον Ιεχωβά Θεό. Σημαίνει να του αποδίδωμε «αποκλειστική αφοσίωσι». Σημαίνει «θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου, και εξ όλης της δυνάμεώς σου.» Για να διατηρήσουμε τη φιλία μας με τον Ιεχωβά πρέπει να είμεθα σταθεροί, άξιοι εμπιστοσύνης, πιστοί, και να βαδίζωμε με αυτόν όπως ο Ενώχ και άλλοι πιστοί άνδρες της αρχαίας εποχής.​—Έξοδ. 20:5· Μάρκ. 12:30, ΜΝΚ· Γέν. 5:24.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φυλαγώμεθα απ’ όλες τις ακατάλληλες φιλίες, διότι δεν θα μας κάμουν αυτές μήπως εχθρούς του Θεού; Πρέπει, επίσης, να φυλαγώμεθα από την αγάπη του χρήματος, διότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, ειδικά μάλιστα, όταν οι δύο είναι αντίθετοι προς αλλήλους, όπως είναι ο Θεός και ο Μαμωνάς.​—Ιάκ. 4:4· Λουκ. 16:13.

Πρέπει, επίσης, να εμπιστευώμεθα στον Θεό απολύτως και πάντοτε να υποτάσσωμεθα σ’ αυτόν, αν θέλαμε να περιπατούμε άμεμπτα ενώπιόν του, απολαμβάνοντας τη φιλία του. Αυτό σημαίνει να τον συμβουλευώμεθα σε όλες τις πλευρές της ζωής μας, αφήνοντας αυτόν να κατευθύνη τα βήματά μας. Ποτέ δεν πρέπει να προχωρούμε αγέρωχα με τις δικές μας ιδέες ή με τις ιδιωτικές γνώμες των άλλων. Το να διαβάζωμε από τον λόγο ή τον νόμο του Θεού τακτικά θα μας βοηθή να τηρήσωμε κατάλληλη προοπτική ως προς τη σχέσι μας με τον Πλάστη μας και τον πλησίον μας, διότι μήπως δεν παρηγγέλλοντο οι βασιλείς του Ισραήλ να κάνουν το ίδιο για τους ίδιους λόγους; Ούτε πρέπει να παραβλέπωμε το να μιλούμε με τον Θεό σε προσευχή. Όλ’ αυτά θα μας βοηθήσουν να βαδίζωμε ταπεινά με τον Θεό κι έτσι να φυλαγώμεθα από την απώλεια της φιλίας του Θεού ενεργώντας αλαζονικά.​—Παροιμ. 3:5, 6· Δευτ. 17:1 8-20.

Το να περιπατούμε άμεμπτα και να πράττωμε δικαιοσύνη σημαίνει, επίσης, να τηρούμεθα άγιοι, διότι ο Ιεχωβά ο Θεός μας είναι άγιος. Δεν μπορούμε να μολυνώμεθα με ακάθαρτες πράξεις, οσοδήποτε ασήμαντες κι αν φαίνωνται ότι είναι, αλλά να αγρυπνούμε αυστηρά ώστε να βαδίζωμε ως σοφοί.​—1 Πέτρ. 1:16· Εφεσ. 5:15.

Για να τηρήσωμε τη φιλία μας με τον Θεό, πρέπει, επίσης, να προσέχωμε τις σχέσεις μας με τους άλλους, ειδικά δε μ’ εκείνους που είναι στη Χριστιανική εκκλησία. Πρέπει να υπερβαίνωμε την απλή δικαιοσύνη, όχι μόνο μη κάνοντας κανένα κακό σ’ ένα σύντροφο, αλλά στοργικά αρνούμενοι να δεχθούμε μομφή εναντίον ενός στενού φίλου, ο οποίος μπορεί κατά καιρούς να μας επροξένησε δοκιμασίες. Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών.​—1 Πέτρ. 4:8.

Απαιτείται από μας, επίσης, να λέγωμε την αλήθεια στις καρδιές μας, αν θέλωμε να διατηρήσωμε τη φιλία μας με τον Ιεχωβά, να διαμένωμε υπό την σκηνήν του. Και τι περιλαμβάνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει να είμεθα ειλικρινείς στον εαυτό μας και στους άλλους, και ιδιαίτερα να αγαπούμε την αλήθεια του Θείου λόγου, ό,τι μας λέγει για τον άφθαστον Θεόν μας, τον Ιεχωβά, τις ιδιότητές του, τα έργα και τους σκοπούς του. Πρέπει να ευαρεστούμεθα να κάνωμε στοχασμούς ή σκέψεις πάνω σ’ αυτά τα πράγματα. Αν αυτά είναι αληθινά στις καρδιές μας, θα είναι, επίσης, και στα χείλη μας, διότι από το περίσσευμα της καρδιάς λαλεί το στόμα. Ακολουθώντας μια τέτοια πορεία, θα μπορέσωμε ν’ αναφωνήσωμε με τον ψαλμωδό Δαβίδ: «Εν τη σκηνή σου θέλω παροικεί διαπαντός», διατηρώντας τη φιλία μας με τον Θεό για πάντα.​—Ψαλμ. 61:4.

[Υποσημειώσεις]