Λάβετε Θάρρος να Κηρύττετε την Επιζούσα Βασιλεία του Θεού
ΣΗΜΕΡΑ οι αληθινοί διάκονοι του Ιεχωβά Θεού βρίσκονται κάτω από την υποχρέωσι να υπακούσουν στην προφητική εντολή: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη.» Η εκπλήρωσις της Βιβλικής προφητείας καταδεικνύει ότι αυτή η Βασιλεία πλησιάζει.—Ματθ. 24:14.a
Για να υπακούσωμε σ’ αυτή την εντολή απαιτείται θάρρος. Γιατί; Λόγω της εναντιώσεως σ’ αυτό το κήρυγμα της Βασιλείας από τον παλαιόν αυτόν κόσμο, που είναι κάτω από τη διακυβέρνησι του Σατανά ή Διαβόλου. (1 Ιωάν. 5:19) Ο Ιησούς Χριστός εδιώχθη επειδή εκήρυττε αυτή τη βασιλεία, το ίδιο και οι πρώτοι ακόλουθοί του, καθώς και σήμερα όλοι όσοι κηρύττουν τη Βασιλεία θα διωχθούν. Αυτός ο διωγμός υπήρξε ιδιαίτερα σκληρός στις ολοκληρωτικές χώρες, όπως η Ισπανία και οι χώρες που είναι πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα. Ναι, δεν υπάρχει διαφυγή, «πάντες . . . οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή.»—2 Τιμ. 3:12.
Τι θα σας βοηθήση να λάβετε θάρρος να κηρύξετε τη βασιλεία του Θεού; Πρώτ’ απ’ όλα, ισχυρή πίστις. Για ν’ αποκτήσετε αυτή την ισχυρή πίστι, πρέπει να προστρέχετε στη Γραφή, στον λόγο του Θεού. Εκεί μέσα θα βρήτε πολλές ρητές εντολές να λάβετε θάρρος, υπάρχουν δ’ επίσης πολλά καλά παραδείγματα γι’ αυτό. Μεταξύ των πολλών εντολών της Γραφής είναι και ο Ψαλμός 31:24: «Ανδρίζεσθε [εστέ θαρραλέοι, ΜΝΚ] και ας κραταιωθή η καρδία σας, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον [Ιεχωβά, ΜΝΚ].» Όσον αφορά τα παραδείγματα, το πιο εξέχον απ’ όλα είναι το του Ιησού Χριστού. Σε όλη τη διακονία του επέδειξε εμπιστοσύνη και ισορροπία, ηρεμία και δύναμι, οι δε ιδιότητες αυτές κατεφάνησαν ειδικά όταν ένας ωπλισμένος όχλος ήλθε να τον συλλάβη την τελευταία νύκτα της επιγείου διακονίας του. Μεταξύ των πολλών άλλων Γραφικών παραδειγμάτων, που θα μπορούσαν να μνημονευθούν, είναι το του Μωυσέως και του Ααρών ενώπιον του Φαραώ, του Δαβίδ που αντιμετώπισε τον Γολιάθ και του αποστόλου Παύλου, όταν ηπειλήθη από τους όχλους.
Η κατοχή του αγίου πνεύματος του Θεού είναι, επίσης, μια μεγάλη βοήθεια στη λήψι θάρρους για την κήρυξι της εγγιζούσης βασιλείας του Θεού. Τι θάρρος ενεστάλαξε αυτή στους αποστόλους! Εξακολούθησαν να κηρύττουν αν και ήσαν φυλακισμένοι και διετάχθησαν να μην κηρύττουν. Με θάρρος απήντησαν: «Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.» Ναι, το πνεύμα που δίνει ο Θεός στον λαό του δια μέσου του λόγου του και της οργανώσεως του και σε απάντησι προσευχών δεν είναι πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως.—Πράξ. 5:29· 2 Τιμ. 1:7.
Μια άλλη βοήθεια στη λήψι θάρρους είναι η συναναστροφή των συγ-Χριστιανών. Ο Παύλος, όταν έφθασε στη Ρώμη, έλαβε θάρρος μόλις είδε τους αδελφούς, που βγήκαν να τον συναντήσουν. Μέσα στην εκκλησία όλοι έχουν ανάγκη θάρρους, περιλαμβανομένων και των επισκόπων, και όλοι μπορούν να έχουν μέρος στο να δίνουν ενθάρρυνσι στους άλλους.—Πράξ. 28:15· Ρωμ. 1:11, 12· Εβρ. 10:25.
Μεταξύ των άλλων υποβοηθήσεων στη λήψι θάρρους είναι ο φόβος του Θεού και η καθαρή συνείδησις. Ο φόβος του Θεού απομακρύνει τον φόβον ανθρώπου, ο οποίος αποτελεί παγίδα και αφαιρεί το θάρρος: «Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα· ο δε πεποιθώς επί τον Ιεχωβά θέλει είσθαι εν ασφαλεία.» «Οι ασεβείς φεύγουσιν, ουδενός διώκοντος· οι δε δίκαιοι έχουσι θάρρος ως λέων.»—Παροιμ. 29:25, ΜΝΚ· 28:1.
Ούτε πρέπει να παραβλέπεται ο ρόλος, τον οποίον παίζει η αγάπη στη λήψι θάρρους. Η αγάπη στον Ιεχωβά Θεό και στον πλησίον θα σας κάμη θαρραλέους, διότι όπως τονίζει ο απόσπολος Ιωάννης: «Εν τούτω είναι τετελειωμένη η αγάπη μεθ’ ημών, δια να έχωμεν παρρησίαν εν τη ημέρα της κρίσεως· διότι καθώς εκείνος είναι, ούτω και ημείς είμεθα εν τω κόσμω τούτω. Φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον· διότι ο φόβος έχει κόλασιν και ο φοβούμενος δεν είναι τετελειωμένος εν τη αγάπη.»—1 Ιωάν. 4:17, 18.
Πραγματικά, απαιτείται θάρρος για να κηρύττωμε την εγγίζουσα βασιλεία του Θεού, διότι δεν μπορεί ένας να κηρύττη τη Βασιλεία χωρίς να εγείρη εναντίωσι, είτε υπό μορφήν ωργισμένων βλεμμάτων και χλευασμού ή βίας και φυλακίσεως. Η ιστορία που καταρτίζουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά, όπως δημοσιεύεται κάθε χρόνο στο Ετήσιον Βιβλίον των, φανερώνει ότι αυτοί πραγματικά λαμβάνουν θάρρος να κηρύξουν την εγγίζουσα βασιλεία του Θεού. Εγνωρίζατε ότι στην Ισπανία, όπου ειργάζοντο κάτω από την επιφάνεια επί πολλά χρόνια παρά τη σκληρή εναντίωσι, ο αριθμός των ηύξησε σε δέκα χρόνια από 120 περίπου σε 2.000 και πλέον;
Στη διάρκεια του μηνός Οκτωβρίου θα υπάρξουν πολλοί τρόποι, με τους οποίους οι διάκονοι του Ιεχωβά μπορούν να δείξουν ότι έχουν το θάρρος που απαιτείται για να κηρύξουν τη βασιλεία του Θεού. Ένας είναι το να προσφέρουν σε όλα τα άτομα, ανάλογα με την παρουσιαζόμενη ευκαιρία, το συνοδευτικό της Σκοπιάς περιοδικό Ξύπνα!, κάνοντας συνδρομητάς. Ένας άλλος τρόπος είναι να κάνουν επανεπισκέψεις σε όλους όσοι έδειξαν συναίσθησι της πνευματικής των ανάγκης και να μελετούν τη Γραφή μαζί τους. Κι άλλος ένας τρόπος είναι να προσπαθήσουν όλοι όσοι δεν είναι ολοχρόνιοι κήρυκες ν’ αφιερώνουν τουλάχιστον δέκα ώρες στο κήρυγμα της εγγιζούσης βασιλείας του Θεού.
[Υποσημειώσεις]
a Για λεπτομέρειες βλέπε το περιοδικό Η Σκοπιά, τεύχος 1ης Φεβρουαρίου 1962.