Η Απόφασις

1, 2. Κατονομάστε τέσσερα σημεία που πρώτ’ απ’ όλα διακηρύττομε και αποφασίζομε όπως περιγράφονται στη δευτέρα παράγραφο.

ΕΜΕΙΣ οι μάρτυρες του Ιεχωβά, συγκεντρωμένοι εις [Πόλις, Νομός, Χώρα]a, σε μια από τις συνελεύσεις «Το Αιώνιον Ευαγγέλιον» που λαμβάνουν χώραν κατά μίαν αλυσιδωτή συνέχεια σε όλο τον κόσμο αυτό το έτος 1963, την ημέρα αυτή διακηρύττομε και αποφασίζομε τα ακόλουθα:

² ΟΤΙ ο ένας ζων και αληθινός Θεός, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είναι ο μόνος Θεός, τον οποίον φοβούμεθα και δοξάζομε. Αυτόν μόνο θα λατρεύωμε· γι’ αυτόν μόνο θα είμεθα μάρτυρες στον παγκόσμιο αγώνα που βρίσκεται τώρα σε πρόοδο σχετικά με το ερώτημα, Ποιος είναι ο Αιώνιος, Πάνσοφος, Παντοδύναμος Θεός; και θα προτρέψωμε όλους τους ανθρώπους οπουδήποτε, οποιουδήποτε γένους, εθνικότητος, φυλής, χρώματος και γλώσσης αυτόν μόνον να λατρεύουν ως τον αληθινόν Θεό που δεν έχει κάποιον ίσον προς Αυτόν·

3. Τι διακηρύττομε σχετικά με την Αγία Γραφή;

³ ΟΤΙ η αγία Γραφή, που εγράφη κάτω από έμπνευσι αρχικώς στην Εβραϊκή, Αραμαϊκή και στην αρχαία Ελληνική, είναι ο γραπτός του Λόγος. Αυτός είναι ο αγωγός της μιας αποκεκαλυμμένης θρησκείας, που είναι η απόλυτος αλήθεια και αυτός είναι ο αλάνθαστος οδηγός στην αγνή λατρεία που είναι ευπρόσδεκτη από τον Θεό·

4. Τι φρονούμε για τον Ιεχωβά Θεό τον Δημιουργό, τον Βασιλέα του και τη βασιλεία του;

⁴ ΟΤΙ ο Θεός ο Δημιουργός, στον οποίον ο ίδιος ο γραπτός του Λόγος δίδει το όνομα Ιεχωβά χιλιάδες φορές, είναι ο Βασιλεύς της Αιωνιότητος και ο Αιώνιος Κυρίαρχος του σύμπαντος και σ’ αυτόν οφείλομε την υπερτάτη μας υποταγή και την απόλυτη υπακοή. Μόνο με τη δική του άδεια και τη δική του ανοχή οι άνθρωποι έχουν ιδρύσει πολιτικές κυβερνήσεις για ό,τι κατανοείται πώς είναι το καλόν του κοινού. Η άδεια του γι’ αυτό δεν επρόκειτο να συνεχισθή για πάντα ή επ’ αόριστον, αλλά επρόκειτο να αχθή σε ένα τέλος με την ίδρυσι της Βασιλείας του αγαπητού του Υιού, του Μεσσίου ή Κεχρισμένου, του Χριστού, που ωνομάζετο Ιησούς, όταν ήταν στη γη ως τέλειος άνθρωπος. Στο έτος 1914 άρχισε επί της γης ένας συνδυασμός γεγονότων, τα οποία αυτός είπε ότι θα ήσαν ένα ορατό σημείο σ’ εμάς ότι ο Ιεχωβά Θεός έλαβε την κυριαρχική του δύναμι σ’ αυτό το έτος και εγκαθίδρυσε τη Βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού για τη διακυβέρνησι αυτής της γης. Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες πληροφορίες από την Αγία Γραφή, τότε είχε έλθει ο καιρός για όλα τα πολιτικά έθνη να παραχωρήσουν ειρηνικά την κυριαρχία τους επί της γης στην ουράνια Βασιλεία του ενθρονισμένου Υιού του Θεού Ιησού Χριστού. Η παγκόσμια ιστορία δείχνει ότι, αντί τούτου, περισσότερα από είκοσι έθνη, που ωδηγούντο από τον «Χριστιανικό κόσμο», ενεπλάκησαν σ’ ένα παγγήινο πόλεμο για παγκόσμια κυριαρχία. Λόγω αυτής της πορείας τα έθνη εισήλθαν στον προλεγόμενον στην Αγία Γραφή «καιρόν του τέλους», ο οποίος θα φθάση σ’ ένα οριστικό τέλος στον καιρό της βιαίας των καταστροφής·

5. (α) Ποια άποψι έλαβαν τα έθνη του κόσμου τούτου για την παρεμπόδισι του πολέμου, και ποιος είναι τώρα ο σκοπός των για όλο το ανθρώπινο γένος; (β) Ως μάρτυρες του Ιεχωβά τι θα εξακολουθήσωμε εμείς να πράττωμε;

⁵ ΟΤΙ, για να εμποδίσουν την καταστροφή των με τα ίδια των μέσα στον πόλεμο, τα έθνη περαιτέρω αρνήθηκαν την παράδοσι της κυριαρχίας των στην Μεσσιανική βασιλεία του Θεού, εγκαθιδρύοντας μια κοινωνία εθνών, η οποία, από το 1945, έχει λάβει τον τύπο και το όνομα των Ηνωμένων Εθνών, με διεθνή έδρα στην πόλι της Νέας Υόρκης. Αυτή η διεθνής οργάνωσις αντιπροσωπεύει παγκόσμια κυριαρχία μέσω πολιτικών ανδρών. Επί έτη, άνθρωποι χωρίς πίστι στην βασιλεία του Θεού έχουν προσπαθήσει να κάμουν όλους τους ανθρώπους να λατρεύσουν αυτό το διεθνές είδωλο της ανθρωπίνης πολιτικής υπεροχής ως την καλυτέρα ελπίδα για επίγεια ειρήνη και ασφάλεια, πραγματικά, την τελευταία ελπίδα για την ανθρωπότητα. Σήμερα 111 έθνη έχουν δώσει λατρεία σ’ αυτό το πολιτικό είδωλο με το να γίνουν μέλη αυτού. Εν τούτοις, εμείς, ως μάρτυρες του Υπερτάτου Θεού Ιεχωβά, θα εξακολουθήσωμε να αρνούμεθα να ενασχοληθούμε σε τέτοια ειδωλολατρία, διότι βλέπομε, κάτω από αγγελική διαφώτισι, ότι ο Θεός έχει πλήξει τους ειδωλολάτρας αυτούς μ’ ένα κακόηθες έλκος, για να μιλήσωμε συμβολικά, που θα επιφέρη θάνατο σ’ αυτούς ως πνευματικώς ασθενείς λατρευτάς εικόνων, που λατρεύουν μια ανθρωποποίητη πολιτική δημιουργία μάλλον παρά τον Δημιουργό του ουρανού και της γης·

6. Ποια είναι η απόφασίς μας σχετικά με ριζοσπαστικά, επαναστατικά κινήματα ανθρώπων;

⁶ ΟΤΙ ριζοσπαστικές κυβερνήσεις εσχηματίσθησαν και ανέλαβαν τον έλεγχο δυνατών εθνών και μαίνονται σαν την ταραχώδη θάλασσα εναντίον των παλαιοτέρων, πατροπαραδότων μορφών ανθρωπίνων κυβερνήσεων που έχουν επί μακρό χρονικό διάστημα διακυβερνήσει τη γη. Η ιδεώδης ζωή για το ανθρώπινο γένος δεν θα έλθη μέσω τέτοιων ριζοσπαστικών, επαναστατικών κυβερνήσεων, που έχουν ήδη αποδειχθή μη ικανοποιητικές και ανίκανες. Ο Θεός ο Δημιουργός με δικαστική απόφασι καταδικάζει αυτά τα ριζοσπαστικά πολιτικά ιδρύματα σε θάνατο, θανατηφόρο κατάστασι, καθώς τα χυμένο αίμα ενός νεκρού ανθρώπου που έχει παγώσει. Οποιοσδήποτε προσπαθεί να ζήση με τέτοια στοιχεία, πρέπει να πεθάνη. Εμείς, ως μάρτυρες του Θεού, που είναι η Πηγή πάσης ζωής, θα διακρατήσωμε τη Χριστιανική μας σταθερότητα και δεν θα έχωμε μέρος σε τέτοια ριζοσπαστικά κινήματα, αλλά θα κρατηθούμε στερεοί στην Χριστιανική μας ουδετερότητα προς όλες τις ριζοσπαστικές και άλλου τύπου ανθρώπινες κυβερνήσεις της γης·

7. Τι έκαμαν τα «ύδατα» του κόσμου τούτου εκείνους που τα έπιαν να πράξουν, και ποιά, επομένως, είναι η απόφασίς μας;

⁷ ΟΤΙ τα ύδατα, που οι λαοί έχουν πίει από τους ποταμούς και τις πηγές της ανθρωπίνης φιλοσοφίας, από τους πολιτικούς θεωριολόγους, τους κοινωνικούς οργανωτάς, τους οικονομικούς συμβούλους και τους συνηγόρους θρησκευτικών παραδόσεων, είχαν ως αποτέλεσμα όχι την πραγματική ζωοπάροχη αναψυχή προς τους πίνοντας. Τα ύδατα αυτού του είδους ωδήγησαν μάλιστα εκείνους, που πίνουν, στην παραβίασι του νόμου του Δημιουργού σχετικά με την ιερότητα του αίματος και στη συμμετοχή σε θρησκευτικούς διωγμούς και την έκχυσι του αίματος ακόμη και των αγίων και των προφητών του Ιεχωβά Θεού· γι’ αυτόν τον λόγο, ο Θεός έχει δικαστικώς αποφασίσει ότι πρέπει να υποστούν την πλήρη ποινή για την έκχυσι αίματος, είτε το έκαμαν αυτό ως άτομα, είτε ως κοινότης. Εμείς, εν τούτοις, θα αποφύγωμε αυτή τη θεία δικαστική απόφασι με το να πίνωμε μόνο από τον Ιεχωβά ως την Πηγή των ζώντων υδάτων, ενεργώντας έτσι με τη βοήθεια του Αγίου του Πνεύματος·

8. Σε ποιον θ’ αποβλέψωμε και θα δώσωμε τιμή;

⁸ ΟΤΙ θέλομε να συνεχίσωμε ν’ αποβλέπωμε σ’ Αυτόν ως τον μεγάλο Ήλιο, από τον οποίο προέρχεται η διαφώτισίς μας, η καθοδηγία μας και η θεραπεία μας. Θα τον δοξάσωμε και δεν θα ενωθούμε με ειδωλολάτρας ανθρώπους, αποβλέποντας σ’ εκείνους από το ανθρώπινο γένος που λάμπουν λαμπρά, ως σε πηγή διανοητικής και πνευματικής διαφωτίσεως και παγκοσμίου ευτυχίας. Με αυτόν τον τρόπο σώζομε τους εαυτούς μας από το να λάβωμε μέρος με απογοητευμένους ανθρώπους στο να βλασφημούμε τον Θεό τον Δημιουργό, επειδή ο συμβολικός «ήλιος», τον οποίον αυτοί ειδωλοποίησαν και απέβλεψαν σ’ αυτόν για διαφώτισι και για ένα λαμπρό μέλλον, τους εκαυμάτισε με ανυπόφορες θερμές παγκόσμιες συνθήκες μάλλον παρά με θεραπεία της καταστάσεως του ανθρωπίνου γένους·

9. Ποια τιμή επλήρωσαν οι πολιτικές βασιλείες για το δικαίωμα της κυριαρχίας των, και ποια στάσι λαμβάνουν απέναντι των μαρτύρων του Θεού;

⁹ ΟΤΙ δεχόμεθα την απόδειξι της Βίβλου ότι ο Σατανάς ο Διάβολος είναι ο «άρχων των δαιμόνων» και επίσης ο «άρχων του κόσμου τούτου», από τον οποίον ο Αρχηγός μας Ιησούς Χριστός ηρνήθη να δεχθή οποιονδήποτε θρόνο διακυβερνήσεως. Αλλά πάντοτε από τις ημέρες του Νεβρώδ, βασιλέως της Βαβυλώνος, το πολιτικό σύστημα του κόσμου τούτου εδέχθη τον θρόνο του πολιτικής διακυβερνήσεως από τον σατανικό «άρχοντα του κόσμου τούτου», και στον άρχοντα αυτόν το κοσμικό πολιτικό σύστημα επλήρωσε την καθωρισμένη του τιμή για τον θρόνο, αποδίδοντας σ’ αυτόν λατρεία και υπηρεσία. Από το αποφασιστικό έτος 1914 το πολιτικό σύστημα της ανθρωπίνης διακυβερνήσεως ηρνήθη να εκκενώση το θρόνο του και να παύση να αποδίδη υπηρεσία στον «άρχοντα του κόσμου τούτου». Γι’ αυτόν τον λόγο το σκότος της δυσμενείας του Θεού έχει επικαθήσει πάνω στη βασιλεία αυτού του κοσμικού πολιτικού συστήματος, και δεν υπάρχει πολιτικό φως να δείξη στους ανθρωπίνους άρχοντας τη διέξοδο από την αυξανόμενη «στενοχωρία των εθνών». Αμετανόητοι εμμένουν στα έργα τους για αυτοσωτηρία, και βλασφημούν τον Θεό διότι τους βασανίζει με το να έχη τους μάρτυράς Του για να δείχνουν ότι η καταδικασμένη κατάστασίς τους είναι πέραν θεραπείας με ανθρώπινα μέσα·

10. (α) Ποια είναι η διακήρυξίς μας όσον αφορά το αντίστοιχο της αρχαίας Βαβυλώνος σήμερα και των πολιτικών της συντρόφων; (β) Πώς ακριβώς θα συμπεριφερώμεθα σήμερα;

¹⁰ ΟΤΙ ο Νεβρώδ, στασιάζοντας εναντίον του Ιεχωβά Θεού, ίδρυσε την πρωτεύουσα πόλι του Βαβυλώνα επί του Ευφράτου Ποταμού στη Μέση Ανατολή, και δια των υδάτων του η αυτοκρατορική αυτή πόλις επροστάτευε τον εαυτό της και διεξήγε ιδιοτελές εμπόριο με τους λαούς. Η αρχαία Βαβυλών έχει τώρα ένα σύγχρονο αντίστοιχο, που πλουτίζει και προστατεύει τον εαυτό του με το να κάθηται καταδυναστευτικά πάνω σε συμβολικά ύδατα, τους λαούς, και ακόμη με το να έχη εγκαταστήσει μια θρησκευτική βασιλεία πάνω στους πολιτικούς βασιλείς της γης αυτής. Τώρα ήλθε ο καιρός του Θεού για να ξηράνη αυτά τα προσοδοφόρα, προστατευτικά «ύδατα» και να επιφέρη την πτώσι και καταστροφή αυτού του συγχρόνου αντιστοίχου της Βαβυλώνος. Όσον αφορά τους πολιτικούς συντρόφους του, αυτοί βαδίζουν προς τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.» Κάτω από προπαγάνδα και προγράμματα εμπνευσμένα από δαίμονες και υπαγορευόμενα από τα πολιτικά συστήματα που υπηρετούν τον «άρχοντα του κόσμου τούτου», οι βασιλείς της γης και τα στρατεύματά των οδηγούνται, όχι προς τον Ευφράτη Ποταμό, αλλά προς το πεδίον της μάχης με την Εβραϊκή ονομασία Αρμαγεδδών. Εμείς, που είμαστε μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν θα τους παρεμποδίσουμε στις στρατιωτικές των προετοιμασίες, αλλά και δεν θα βαδίσωμε μαζί τους στον Αρμαγεδδώνα, διότι αρνούμεθα να αγωνισθούμε εναντίον του Παντοδυνάμου Θεού και της βασιλείας του δια Ιησού του Μεσσίου·

11. (α) Αν και είμεθα στον κόσμο, τι αρνούμεθα να πράξωμε; (β) Τι δεν έκαμε το σύγχρονο αντίστοιχο της Βαβυλώνος, και επομένως ποιο αποτέλεσμα μπορεί να αναμένεται;

¹¹ ΟΤΙ, αν και προς το παρόν είμεθα υπχρεωμένοι να ζούμε μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο, δεν θα ζούμε με το πνεύμα του κόσμου αυτού, διότι δεν είναι το πνεύμα του Θεού αλλά είναι το πνεύμα του διαβολικού «άρχοντος του κόσμου τούτου.» Οδηγούμενος από το πνεύμα του αοράτου άρχοντός του, ο κόσμος του ανθρωπίνου γένους επί χιλιάδες ετών εκαλλιέργησε τα έργα της πεπτωκυίας, εκφυλισμένης σαρκός. Τώρα ο κόσμος θερίζει τα αποτελέσματα του ότι ζη με το πνεύμα Σατανά του Διαβόλου και του ότι καλλιεργεί τα έργα της σαρκός, τα οποία είναι σε έχθρα με τον Θεό. Το σύγχρονο θρησκευτικό αντίστοιχο της Βαβυλώνος δεν εκαλλιέργησε στους λαούς το πνεύμα του Θεού, για να μπορέσουν να θερίσουν την καρποφορία του πνεύματος του Θεού προς απόκτησιν αιωνίου ζωής στη νέα Του τάξι πραγμάτων. Ο κόσμος, συνεπώς, αντιμετωπίζει ένα σεισμό παγκοσμίου θλίψεως, παρόμοιος του οποίου ουδέποτε έλαβε χώραν, όλα δε τα πολιτικά του συστήματα και η σύγχρονη θρησκευτική του Βαβυλών θα σεισθούν και θα τεμαχισθούν, ακόμη και ανθρώπινα ιδρύματα τόσο επιβλητικά και στερεά σαν όρη ή απομονωμένα σαν νησιά που εξαφανίζονται·

12. (α) Έτσι, λοιπόν, που αποφασίζομε σταθερά να είμεθα σ’ αυτή την ημέρα της κρίσεως; (β) Τελικά, ποια είναι η απόφασίς μας όσον αφορά το «αιώνιον ευαγγέλιον»;

¹² ΟΤΙ, επομένως, έχομε ακριβώς ενώπιον μας την πιο βαρυσήμαντη περίοδο της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους· η ώρα της εκτελέσεως της δικαίας κρίσεως του Θεού πρόκειται να εκσπάση, και βρισκόμαστε στην ημέρα της αποφάσεως. Καθώς βλέπομε όλα τα έθνη του καταδικασμένου αυτού κόσμου να βαδίζουν κάτω από υπερανθρώπινη δαιμονική επιρροή, η απόφασίς μας είναι να παραμείνουμε αμετακίνητοι στην πλευρά της εγκαθιδρυμένης Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά Θεού, προσευχόμενοι συνεχώς, όπως μας χορηγή διαρκώς περισσότερο από το πνεύμα του. Και καθώς αγωνιζόμεθα να καλλιεργούμε τον καρπό του πνεύματος του Θεού και να συνεχίζωμε την αγνή Του και αμόλυντη λατρεία, θα εξακολουθήσωμε να φέρωμε την πανοπλία του Θεού και θα συνεχίσωμε να αγωνιζώμεθα, όχι εναντίον αίματος και σαρκός, αλλ’ εναντίον των «πνευμάτων της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» έως ότου ο σατανικός «άρχων του κόσμου τούτου» και οι δαίμονές του ριφθούν στην άβυσσο για τα χίλια χρόνια της βασιλείας του Χριστού. Ευχαριστούμε τον Ιεχωβά Θεό για την προς εμάς διακονία των αγίων του αγγέλων υπό τον Ιησού Χριστό. Με τη βοήθειά των και με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος και του Λόγου του θα εξακολουθήσωμε να διακηρύττουμε σ’ όλους τους λαούς χωρίς προσωποληψία το «αιώνιον ευαγγέλιον» σχετικά με τη Μεσσιανική βασιλεία του Θεού και σχετικά με τις κρίσεις του, που είναι σαν πληγές στους εχθρούς του αλλά που θα εκτελεσθούν για την απελευθέρωσι όλων των ατόμων που επιθυμούν να λατρεύουν τον Θεό τον Δημιουργό ευπρόσδεκτα εν πνεύματι και αληθεία.

(Η ανωτέρω Απόφασις υιοθετήθη και στις 24 συνελεύσεις από ένα μεγάλο σύνολο 454.977 παρόντων.)

[Υποσημειώσεις]