Επηρεάζεται η Ζωή σας από Αγγέλους;

Μήπως οι άγγελοι είναι απλώς επινοήματα φαντασίας; Ή παίζουν πραγματικά ένα σπουδαίο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων;

ΗΤΑΝ μια ψυχρή φθινοπωρινή νύχτα, και όχι μακριά από τη μικρή Ιουδαϊκή πόλι Βηθλεέμ υπήρχαν ποιμένες στους αγρούς, που έβοσκαν τα ποίμνιά των. Ξαφνικά οι ποιμένες ένοιωσαν μεγάλη κατάπληξι. Ένα εκθαμβωτικό φως έλαμψε ολόγυρά τους, και μέσα στην περίλαμπρη λάμψι εστέκετο ένα πλάσμα, που όμοιό του δεν είχαν ιδεί ποτέ πριν. Ένας μεγάλος φόβος τούς κατέλαβε όλους. Μήπως το πλάσμα που εστέκετο μπροστά τους ήταν απλώς μια επινόησις της φαντασίας των;

Όχι, ασφαλώς δεν ήταν, διότι μίλησε σ’ αυτούς και τούς είπε: «Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν· διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος. Και τούτο θέλει είσθαι το σημείον εις εσάς, Θέλετε ευρεί βρέφος εσπαργανωμένον, κείμενον εν τη φάτνη.» Τι συναρπαστικό άγγελμα! Εκείνος, στον οποίο απέβλεπαν πριν από πολύν καιρό και ο οποίος θα εγίνετο ο Μεσσίας, είχε γεννηθή.

Αλλ’ αυτό δεν ήταν το τέλος της ενδόξου εκδηλώσεως ή της ουρανίας αναγγελίας. Ο πιστός υπομνηματογράφος αυτών των γεγονότων εξηγεί: «Και εξαίφνης μετά του αγγέλου εφάνη πλήθος στρατιάς ουρανίου, υμνούντων τον Θεόν, και λεγόντων, Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκίας.»​—Λουκ. 2:8-14, Κριτικόν Κείμενον.

Οι άγγελοι αναμφισβήτητα επηρέασαν τη ζωή αυτών των ταπεινών ποιμένων, αφού ως αποτέλεσμα ήταν το ότι αυτοί συγκαταλέγονται μεταξύ των πρώτων, που είδαν το νεογέννητο βρέφος Ιησού, που επρόκειτο να γίνη ο ουράνιος Βασιλεύς της αιωνίου βασιλείας του Θεού. Τι θαυμάσιο προνόμιο!​—Δαν. 7:13, 14.

Αυτό το γνωστότατο επεισόδιο εγείρει σπουδαίες ερωτήσεις, όπως αυτές: Ποιοι είναι οι άγγελοι; Από πού προέρχονται; Μήπως είναι άνθρωποι που απεσπάσθησαν από τα σώματά των; Ποιες υπηρεσίες εκτελούν προς όφελος των ανθρώπων επάνω στη γη; Επηρεάζεται η ζωή σας από αυτούς;

ΠΡΟΕΛΕΥΣΙΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Πολλά άτομα έχουν διδαχθή ότι οι άγγελοι είναι νεκροί, που κάποτε έζησαν επάνω στη γη και απήλθαν. Ο θάνατος του σώματος, λέγουν, ελευθερώνει μια αθάνατη ψυχή, η οποία ζη ως άγγελος στον ουρανό. Στην κηδεία μιας νεαρής κόρης δέκα ετών ένας Ρωμαιοκαθολικός ιερεύς εξήγησε πριν από λίγο καιρό, όπως ανέφερε η εφημερίς Νταίηλυ Μίρρορ Νέας Υόρκης: «Ο Θεός ήθελε ακόμη ένα άγγελο και πήρε την Ντόροθυ. Η Ντόροθυ είχε εκλεγή από τον Θεό να παραμείνη με τους γονείς της ακριβώς τόσο χρονικό διάστημα. Κατόπι την εκάλεσε να Τον υπηρετήση αυτή την εποχή των Χριστουγέννων.»

Είναι αλήθεια αυτό; Είναι οι άγγελοι άνθρωποι, που έζησαν κάποτε επάνω στη γη; Είναι άνθρωποι που απεσπάσθησαν από τα σώματά των; Όχι, όχι σύμφωνα με τον Λόγο του Θεού, τη Γραφή. Αυτά τα θεόπνευστα συγγράμματα αποκαλύπτουν ότι ο Παντοδύναμος Θεός, πολύ πριν προετοιμάση αυτή τη γη για ανθρώπινη κατοικία, εδημιούργησε πνευματικούς υιούς ή αγγέλους. Αυτό αποκαλύπτεται από την ερώτησι, που Αυτός έκαμε πριν από πολύν καιρό στον δούλο του Ιώβ, η οποία, σύμφωνα με το Ιουδαϊκό Ταργκούμ, λέγει: «Πού ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν. Ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού, και πάσαι αι στρατιαί των αγγέλων ηλάλαζον;»​—Ιώβ 38:4, 7, ΜΝΚ, Έκδοσις 1957, υποσημείωσις.

Ο Θεός όχι μόνο εδημιούργησε πολύ πριν από τον άνθρωπο αυτά τα πνεύματα, αλλά τα έκαμε, επίσης, μια μορφή ζωής πιο υψηλή από την ανθρώπινη. «Οι άγγελοι» λέγει η Γραφή είναι «μεγαλήτεροι . . . εις ισχύν και δύναμιν.» Και ο Λόγος του Θεού εξηγεί, επίσης, ότι ο άνθρωπος έχει πλασθή ‘ολίγον τι κατώτερος των αγγέλων’.​—2 Πέτρ. 2:11· Εβρ. 2:6, 7.

Όχι μόνο έχουν πλασθή οι άγγελοι ανώτεροι από τους ανθρώπους, αλλά και μεταξύ των ακόμη υπάρχουν διάφορες τάξεις ή διαβαθμίσεις. Πρώτος σε θέσι είναι ο Μιχαήλ ο αρχάγγελος, που οι Γραφές δείχνουν ότι δεν είναι άλλος από τον Λόγο, τον Πρώτιστο Εκπρόσωπο του Θεού, ο οποίος έγινε ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός. (Δαν. 12:1· Ιωάν. 1:1· Αποκάλ. 12:7) Έπειτα είναι τα σεραφείμ, που ο Προφήτης Ησαΐας είδε παριστάμενα στον Ιεχωβά σε μια όρασι του ναού Του. (Ησ. 6:2, 6) Επίσης, περιγράφονται στις Γραφές τα χερουβείμ, απεικονίσεις των οποίων υπήρχαν τοποθετημένες επάνω στην κιβωτό της διαθήκης, που ευρίσκετο στο διαμέρισμα που ελέγετο Άγια των Αγίων στη σκηνή του μαρτυρίου στην έρημο και αργότερα στο ναό που εκτίσθη από τον Σολομώντα. (Έξοδ. 25:18-22· 1 Βασ. 8:6, 7· Ψαλμ. 99:1) Και, τελικά, υπάρχει το μεγάλο σώμα των αγγελικών αγγελιαφόρων.

Ο συνδυασμένος αριθμός αυτών των πνευματικών πλασμάτων του Θεού φθάνει τα πολλά εκατομμύρια. Σ’ ένα προφητικό δράμα του θρόνου του Ιεχωβά ο προφήτης Δανιήλ είδε ότι «χίλιαι χιλιάδες υπηρέτουν εις αυτόν, και μύριαι μυριάδες παρίσταντο ενώπιον αυτού.»​—Δαν. 7:9, 10.

Όπως οι άνθρωποι, και τα πνευματικά αυτά πλάσματα μπορούν να επικοινωνούν σε μια ομιλουμένη γλώσσα· η Γραφή αναφέρει «τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων.» Αλλά, ανόμοια με τους ανθρώπους, στερούνται φύλου και είναι, επομένως, ανίκανοι ν’ αναπαράγουν το είδος των. Ο Ιησούς το απεκάλυψε αυτό, όταν εξήγησε ότι στην ανάστασι των νεκρών, άνδρες και γυναίκες δεν «νυμφεύουσιν, αλλ’ είναι ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ.» Κάθε άγγελος ήταν μια άμεση δημιουργία.​—1 Κορ. 13:1· Ματθ. 22:30.

Άνθρωποι, που απέθαναν δεν θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται μεταξύ αυτών των αγγέλων, διότι κατά τον θάνατο η προσωπικότης ενός ανθρώπου δεν εξακολουθεί να υπάρχη. «Οι ζώντες γνωρίζουσιν ότι θέλουσιν αποθάνει,» λέγει η Γραφή· «αλλ’ οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.» Και για τον θάνατο του ανθρώπου, οι Γραφές λέγουν: «Το πνεύμα αυτού εξέρχεται· αυτός επιστρέφει εις την γην αυτού· εν εκείνη τη ημέρα οι διαλογισμοί αυτού αφανίζονται.» Κανένα μέλος του ανθρώπου δεν συνεχίζει να ζη. Η Γραφή δηλώνει με έμφασι: «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει απόθανει.»​—Εκκλησ. 9:5· Ψαλμ. 146:4· Ιεζ. 18:4.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κανείς από το ανθρώπινο γένος δεν λαμβάνει ουράνια ζωή. Στην ανάστασί του από τους νεκρούς στον Ιησού Χριστό εδόθη ένα πνευματικό σώμα, και ανελήφθη στον ουρανό. (1 Πέτρ. 3:18· Πράξ. 2:31-33) Εν τούτοις, ο Ιησούς εξυψώθη πολύ υπεράνω των αγγέλων, και εκείνοι, οι οποίοι ελήφθησαν μεταξύ των ανθρώπων για να συμμετάσχουν μαζί του στην ουράνια δόξα, θα εξυψωθούν, επίσης, πολύ υπεράνω των αγγέλων. Η Γραφή δείχνει ότι αυτά τα μέλη της νύμφης του Χριστού, τα οποία θα συμμετάσχουν μ’ αυτόν στη διακυβέρνησι της γης και θα την φέρουν σε μια παραδεισιακή κατάστασι, είναι μόνον 144.000.​—Εβρ. 1:4· Αποκάλ. 14:1, 3· 5:10· 20:6.

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΟΥΝ

Η Ελληνική λέξις «άγγελος», καθώς και η αντίστοιχος Εβραϊκή, στη Γραφή σημαίνει απλώς αγγελιαφόρος. Οι άγγελοι είναι πνευματικοί αγγελιαφόροι του Θεού και οι υπηρεσίες των είναι συχνά υπέρ των ανθρώπων. Ο Ιησούς Χριστός περιέγραψε το μεγάλο ενδιαφέρον τους για τους δούλους του Θεού, όταν είπε: «Προσέχετε, μη καταφρονήσητε ένα των μικρών τούτων· διότι σας λέγω, ότι οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς διαπαντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός μου του εν ουρανοίς.» Ο ψαλμωδός, επίσης, έδωσε την παρηγορητική διαβεβαίωσι: Ο Θεός «θέλει προστάξει εις τους αγγέλους αυτού περί σου, δια να σε διαφυλάττωσιν εν πάσαις ταις οδοίς σου.» Και πάλι: «Άγγελος Ιεχωβά στρατοπεδεύει κύκλω των φοβουμένων αυτόν, και ελευθερόνει αυτούς.»​—Ματθ. 18:10· Ψαλμ. 91:11· 34:7, ΜΝΚ· Εβρ. 1:7, 14.

Δύο εξέχοντα παραδείγματα ελευθερώσεως από τους αγγέλους του Θεού αναγράφονται στο Γραφικό βιβλίο του Δανιήλ. Το πρώτο συνέβη, όταν ο Βαβυλώνιος βασιλεύς Ναβουχοδονόσορ συνέλαβε και έρριξε μέσα σε μια κάμινο που είχε υπερθερμανθή, τρεις νέους Εβραίους δούλους του Θεού επειδή δεν θέλησαν να προσκυνήσουν την τεραστία χρυσή εικόνα του. Όταν ένα τέταρτο πρόσωπο εμφανίσθηκε μέσα στην κάμινο για να προστατεύση τους νέους, ο Ναβουχοδονόσορ είπε: «Ευλογητός ο Θεός του Σεδράχ, Μισάχ, και Αβδέ-νεγώ, όστις απέστειλε τον άγγελον αυτού, και ηλευθέρωσε τους δούλους αυτού, οίτινες ήλπισαν επ’ αυτόν.»​—Δαν. 3:19-28.

Η άλλη περίπτωσις συνέβη, όταν ο ηλικιωμένος Δανιήλ, ένας φίλος των τριών εκείνων πιστών Εβραίων, ερρίφθη μέσα σ’ ένα λάκκο λεόντων, επειδή αρνήθηκε να παύση να προσεύχεται στον Θεό του Ιεχωβά. Το επόμενο πρωί ο βασιλεύς έσπευσε στο λάκκο των λεόντων και ερώτησε: «Δανιήλ, δούλε του Θεού του ζώντος, ο Θεός σου, τον οποίον συ λατρεύεις ακαταπαύστως, ηδυνήθη να σε ελευθερώση εκ των λεόντων; Τότε ελάλησεν ο Δανιήλ προς τον βασιλέα, Βασιλεύ, ζήθι εις τον αιώνα. Ο Θεός μου απέστειλε τον άγγελον αυτού, και έφραξε τα στόματα των λεόντων, και δεν με έβλαψαν.»​—Δαν. 6:16-22.

Άγγελοι, επίσης, υπηρέτησαν τον Ιησού. Μετά τον πειρασμό, που υπέστη από τον Διάβολο στην αρχή της επιγείου διακονίας του, «ιδού, άγγελοι προσήλθον και υπηρετούν αυτόν.» Και την τελευταία νύχτα της επιγείου ζωής του, ενώ προσηύχετο στον ουράνιο Πατέρα του, «εφάνη . . . εις αυτόν άγγελος απ’ ουρανού ενισχύων αυτόν.» Οι άγγελοι ήσαν αμέσως έτοιμοι να υπηρετήσουν τον Ιησού, πράγμα που τον έκαμε να λέγη: «Νομίζεις ότι δεν δύναμαι ήδη να παρακαλέσω τον Πατέρα μου, και θέλει στήσει πλησίον μου περισσοτέρους παρά δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;»​—Ματθ. 4:11· Λουκ. 22:43· Ματθ. 26:53.

Ένα εξέχον παράδειγμα, που δείχνει την ιδιαίτερη δραστηριότητα, στην οποία έχουν διορισθή οι άγγελοι για να βοηθήσουν δούλους του Θεού, βρίσκεται στο πέμπτο κεφάλαιο των Πράξεων. Οι απόστολοι του Ιησού εκήρυτταν με ζήλο τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού και του Χριστού του, και για να σταματήσουν αυτή τη δραστηριότητα ο Ιουδαίος «αρχιερεύς και πάντες οι μετ’ αυτού, . . . επέβαλον τας χείρας αυτών επί τους αποστόλους, και έβαλον αυτούς εις δημοσίαν φυλακήν.» Ναι, αλλά σημειώστε τι συνέβη! «Άγγελος όμως Ιεχωβά δια της νυκτός ήνοιξε τας θύρας της φυλακής, και εκβαλών αυτούς, είπεν, Υπάγετε, και σταθέντες λαλείτε εν τω ιερώ προς τον λαόν πάντας τους λόγους της ζωής ταύτης.» Ο άγγελος του Θεού έλαβε ενεργό μέρος προσέχοντας ώστε να μη γίνη παρέμβασις στο έργο κηρύγματος.​—Πράξ. 5:17-20, ΜΝΚ· βλέπε, επίσης, Πράξ. 12:3-11.

Αλλά και περισσότερο από αυτό, οι άγγελοι κατηύθυναν, επίσης, δούλους του Θεού να έλθουν σε επαφή με δίκαια διατεθειμένα άτομα. Παραδείγματος χάριν, σε μια περίπτωσι, «Άγγελος. . . Ιεχωβά ελάλησε προς τον Φίλιππον, λέγων, Σηκώθητι, και ύπαγε προς μεσημβρίαν, εις την οδόν την καταβαίνουσαν από Ιερουσαλήμ εις Γάζαν . . . Και σηκωθείς υπήγε. Και ιδού, άνθρωπος Αιθίοψ, ευνούχος . . . καθήμενος επί της αμάξης αυτού, ανεγίνωσκε τον προφήτην Ησαΐαν.» Ο Φίλιππος ωδηγήθηκε να πλησιάση προς την άμαξα, και όταν εξήγησε τις Βιβλικές αλήθειες σχετικά με τον Ιησού, ο άνθρωπος τις ησπάσθη χαρούμενα κι εβαπτίσθη.​—Πράξ. 8:26-38, ΜΝΚ· βλέπε, επίσης, Πράξ. 10:1-22.

ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ Η ΖΩΗ ΣΑΣ;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι άγγελοι έπαιξαν ένα σπουδαίο ρόλο στη ζωή των ανθρώπων τα παλαιά χρόνια, αλλά τι γίνεται σήμερα; Επηρεάζεται η ζωή σας από αγγέλους;

Ίσως δεν το έχετε σκεφθή, αλλά πραγματικά αυτό συμβαίνει. Ο Λόγος του Θεού καθιστά σαφές ότι έχομε τώρα φθάσει στις έσχατες ημέρες αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, οπότε, όπως περιγράφει η προφητεία, ο Χριστός ήθελε «αποστείλει τους αγγέλους αυτού», οι οποίοι ήθελον «συνάξει τους εκλεκτούς αυτού». Όχι μόνο έχουν συνάξει οι άγγελοι τους «εκλεκτούς», οι οποίοι ενδεχομένως θα γίνουν μέλη της ουρανίας νύμφης του Χριστού, αλλά συμμετέχουν, επίσης, στο διαχωρισμό των λαών των εθνών, όπως εξήγησε ο Ιησούς: «Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, . . . θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων.»​—Ματθ. 24:31· 25:31-33· βλέπε, επίσης, Αποκάλ. 14:6-10.

Μολονότι παραμένουν αόρατοι, οι άγγελοι είναι πολύ δραστήριοι σ’ αυτό το διαχωριστικό έργο, στο να παρατηρούν τις δίκαια διατεθειμένες καρδιές των ομοίων με πρόβατα ανθρώπων, και όπως έκαμαν στον πρώτο αιώνα, να κατευθύνουν τους επιγείους διακόνους του Θεού προς αυτούς. Αναμφιβόλως πείρες όμοιες με αυτή, που αφηγείται ένας διαγγελεύς της Βασιλείας στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, συμβαίνουν συχνά. Ο Μάρτυς αφηγείται ότι, καθώς ήταν απασχολημένος στην από θύρα σε θύρα διακονία, συνέβη το εξής:

«Αυτή η κυρία μού είπε ότι είχε σκεφθή ν’ αυτοκτονήση την ημέρα εκείνη, αλλά προσηύχετο στον Θεό να την βοηθήση κατά κάποιο τρόπο, όταν εγώ εκτύπησα την πόρτα. Αυτό ήταν ένα θαύμα γι’ αυτή, επειδή εγώ εστεκόμουν εκεί, με τη Γραφή μου στο χέρι έτοιμος να συμμερισθώ μαζί της τον Λόγο του Θεού.» Έγιναν διευθετήσεις για μια επανεπίσκεψι σ’ αυτή τη γυναίκα και τον σύζυγό της, με το εξής αποτέλεσμα.

»Εκείνο το βράδυ δεν θα το ξεχάσωμε ποτέ. Επιθυμούσαν διακαώς ν’ ακούσουν τον Λόγο του Θεού και όταν τους εξηγήσαμε πώς μπορούσαν να μάθουν περισσότερα με μια συστηματική μελέτη της Γραφής, συνεφώνησαν ότι αυτό ήταν εκείνο που ήθελαν . . . Ύστερ’ από τέσσερες μελέτες, δίνουν μαρτυρία στις οικογένειές των και τους γείτονες· τόσο ανυπόμονοι είναι να συμμερισθούν μαζί με άλλους τις θαυμαστές νέες αλήθειες που έχουν μάθει.» Πείρες όπως αυτή αποτελούν απόδειξι ότι οι άγγελοι εξακολουθούν να διακονούν προς όφελος εκείνων, οι οποίοι ειλικρινά εκζητούν τον Θεό.

Αλλά και αυτοί ακόμη, οι οποίοι δεν ασκούν πίστι στον Ιησού Χριστό και στην αιώνια Βασιλεία, της οποίας ο άγγελος Γαβριήλ είπε στην ανθρωπίνη μητέρα του Ιησού ότι αυτός θα ήταν άρχων​—και αυτοί, επίσης, θα έλθουν σύντομα κάτω από την αγγελική προσοχή. Εν τούτοις, δεν θα είναι περισσότερο ευχάριστο γι’ αυτούς από όσο ήταν για τους 185.000 Ασσυρίους πολεμιστάς, οι οποίοι μέσα σε μια νύχτα εθανατώθησαν από τον άγγελο του Ιεχωβά. Αυτό θα σημαίνη την καταστροφή τους! «Όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ’ ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού,» μας λέγει η Γραφή, ‘οι μη γνωρίζοντες Θεόν, και οι μη υπακούοντες εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού . . . θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον.’​—2 Θεσ. 1:6-9· 2 Βασ. 19:35· Λουκ. 1:28-33.

Ασφαλώς, λοιπόν, τώρα είναι ο καιρός να ενεργήση κανείς ώστε να επηρεασθή ευνοϊκώς από τους αγγέλους. Πώς; Με το να προσέξη το ‘αιώνιον ευαγγέλιον’, που κηρύττουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά κάτω από αγγελική καθοδήγησι. Και με το να υπακούση στην εντολή των αγγέλων, όπως αναγράφεται στην Αποκάλυψι 14:6, 7: «Φοβήθητε τον Θεόν, και δότε δοξαν εις αυτόν.» Βεβαιωθήτε αλάνθαστα ότι έχετε ανταποκριθή σ’ αυτή την αγγελική νουθεσία με το να ενθαρρύνετε ειλικρινά άλλους να λατρεύουν τον Θεό όπως αυτός κατευθύνει στον Λόγο του της αληθείας· παρακινήστε τους να υποταχθούν τώρα στον ανάσσοντα Υιό του Θεού Ιησού Χριστό. Μ’ αυτό τον τρόπο θ’ αποδείξετε ότι είσθε σε αρμονία με τους αγίους αγγέλους του Θεού, και η υπηρεσία των προς τον Θεό θ’ αποβή, επίσης, μια ευλογία για σας.