Χριστιανικόν Θάρρος

ΤΟ ΝΑ διαβάζωμε παραδείγματα Χριστιανικού θάρρους είναι κάτι που πάντοτε εμπνέει. Αυτή είναι μια από τις ωφέλειες, που προκύπτουν από την ανάγνωσι των Γραφών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ιησούς και οι απόστολοί του μας έχουν δώσει πολλά παραδείγματα Χριστιανικού θάρρους. Άλλα παραδείγματα Χριστιανικού θάρρους δεν περιορίζονται μόνο στους Βιβλικούς χρόνους. Παραδείγματος χάριν:

Στην ημερησία εφημερίδα του Δυτικού Βερολίνου Ντερ Τελεγκράφ (Ο Τηλέγραφος), στο φύλλου της τής 18ης Ιουλίου 1965, εδημοσιεύθη η ακόλουθος αφήγησις, όπως την μετέδωσαν αυτόπται μάρτυρες, σχετικά με ένα Γερμανό νέο που είχαν κλείσει σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη διάρκεια του Εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος:

«Το φθινόπωρο του 1944 άκουσα ότι ο νεαρός Ιωνάθαν Σταρκ είχε μεταφερθή στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Ζαχσενχάουζεν. Μετεφέρθη στο τετράγωνο αιχμαλώτων Αριθ. 14, όπου του εδόθη αμέσως μια ειδική στολή. Εγνωρίζαμε τι ακριβώς εσήμαινε αυτή η στολή· ήταν η στολή του θανάτου. Όταν το έμαθα αυτό, μολονότι ήταν απηγορευμένο να πάη κανείς να τον ιδή, κατώρθωσα να έλθω σ’ επαφή μ’ αυτόν και να μιλήσω μαζί του επί μία ώρα και πλέον. Λόγω της αποφασιστικής του ενεργείας είχε προσελκύσει ήδη την προσοχή των άλλων, οι οποίοι τον αγάπησαν πάρα πολύ. Ήταν πολύ ήρεμος μολονότι εγνώριζε τι τον ανέμενε. Παρέμεινε χαρωπός και σε κάθε ανάκρισι έδειξε τόση σταθερότητα και αποφασιστικότητα, ώστε η συμπεριφορά του εκέρδισε το θαυμασμό ακόμη και της διαλεχτής φρουράς των Εθνικοσοσιαλιστών. Την περίοδο εκείνη, αυτός ήταν το ζήτημα της ημέρας σε όλο το στρατόπεδο.

»Οι τελευταίες του ώρες ήσαν το απόγευμα της Τρίτης. Από μακριά μπορούσαμε να τον βλέπωμε να στέκη μπροστά στην πύλη, αλλά δεν μπορούσαμε να τον πλησιάσωμε. Έστεκε ήρεμος και ισορροπημένος. Ένας εξ επαγγέλματος εγκληματίας είχε ορισθή να τον κρεμάση παρουσία του διοικητού του στρατοπέδου. Ο δήμιος πέρασε τη θηλειά γύρω από το λαιμό του νέου. Κατόπιν, αρκετά παραδόξως, ο δήμιος, μολονότι ήταν ένας με σκληρή καρδιά εγκληματίας, εδίστασε· ακόμη και ο διοικητής του στρατοπέδου ελησμόνησε να εκφωνήση τις διαταγές του. Τότε ο νέος ερώτησε δυνατά: ‘Γιατί διστάζετε; Λάβετε θέσι υπέρ του Ιεχωβά και του Γεδεών!’ Αυτές ήσαν οι τελευταίες του λέξεις.»

Πριν από είκοσι ένα χρόνια είχε λάβει χώραν αυτό, κι εν τούτοις η ιστορία του θάρρους αυτού του νέου εμφανίσθηκε το περασμένο θέρος στην εφημερίδα Ντερ Τελεγκράφ του Δυτικού Βερολίνου. Γιατί; Για να θέση το θαρραλέο παράδειγμά του σε αντίθεσι προς μερικούς συγχρόνους πολιτικούς με καλή θέσι, οι οποίοι παρέλειψαν να εκδηλώσουν τέτοιο θάρρος στις σκοτεινές ημέρες, που κυβερνούσε ο Χίτλερ στη Γερμανία. Η έκθεσις στην εφημερίδα Ντερ Τελεγκράφ ετελείωνε αναφέροντας ότι πολλές χιλιάδες είχαν φυλακισθή στα Ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως λόγω παρομοίας πίστεως στον Ιεχωβά και ότι από αυτούς δύο χιλιάδες περίπου πέθαναν σ’ εκείνα τα στρατόπεδα.

Γιατί οι Εθνικοσοσιαλισταί εξετέλεσαν τον Ιωνάθαν Στάρκ; Διότι είχε αρνηθή να υπηρετήση στις στρατιές του Χίτλερ. Μολονότι μπορεί να προβληθή ο ισχυρισμός ότι απαιτείται κάποιο θάρρος για να μπη ένας στη μάχη, ασφαλώς απαιτείται πολύ περισσότερο θάρρος και πολύ ευγενεστέρου είδους για να λάβη κανείς μια στάσι σαν αυτή που έλαβε ο Ιωνάθαν και ν’ αντιμετωπίση ένα ωρισμένο είδος θανάτου με τόση γαλήνη. Είχε το θάρρος των πεποιθήσεών του. Το παράδειγμά του είναι κάτι που θα ήθελαν να μιμηθούν όλοι οι αφιερωμένοι Χριστιανοί.

Τι ήταν εκείνο που του έδωσε αυτό το θάρρος; Ήταν η πίστις του στον Ιεχωβά. Η ιδία αφήγησις έλεγε ότι αυτός ανετράφη από γονείς, που αγαπούσαν και εφοβούνο τον Ιεχωβά και οι οποίοι ενεστάλαξαν στο γυιό τους Ιωνάθαν δίκαιες αρχές και οι οποίοι, χωρίς αμφιβολία, τον εξεπαίδευσαν με τα πολλά παραδείγματα του Χριστιανικού θάρρους που βρίσκονται στον Λόγο του Θεού.​—Εφεσ. 6:4· 2 Τιμ. 3:15-17.

Ένα χτυπητό παράδειγμα Χριστιανικού θάρρους επρομήθευσαν οι απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης λίγο μετά την Πεντηκοστή. Έτσι, όταν μερικοί επίσημοι προσπάθησαν να τους εκφοβίσουν με το να ερωτήσουν για κάποιο θαύμα που είχε εκτελέσει ο Πέτρος, ως να μη εγνώριζαν: «Δια ποίας δυνάμεως, ή δια ποίου ονόματος επράξατε τούτο σεις;» οι επίσημοι εκείνοι εδοκίμασαν τη μεγαλύτερη έκπληξι της ζωής των. Χωρίς αμφιβολία ανέμεναν να καταπλήξουν με την παρουσία τους τούς ταπεινούς εκείνους αλιείς. Αλλά δεν συνέβη αυτό. Ακριβώς το αντίθετο έγινε. Σημειώστε την παρρησία του αποστόλου Πέτρου ο οποίος πλήρης πνεύματος αγίου, απήντησε: «Άρχοντες του λαού, και πρεσβύτεροι του Ισραήλ, εάν ημείς ανακρινώμεθα σήμερον δια ευεργεσίαν προς άνθρωπον ασθενούντα, . . . ας ήναι γνωστόν εις πάντας υμάς . . . ότι δια του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, τον οποίον σεις εσταυρώσατε, τον οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, δια τούτου παρίσταται, ούτος ενώπιον υμών υγιής.» Αυτό ήταν θάρρος!​—Πράξ. 4:7-10.

Και ακόμη περισσότερο, ο απόστολος Πέτρος επωφελήθη της ευκαιρίας να τονίση ότι αυτός ο Ιησούς Χριστός «είναι ο λίθος ο εξουθενηθείς υφ’ υμών των οικοδομούντων, όστις έγεινε κεφαλή γωνίας,» και ότι «ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.» Τι σαφής γλώσσα!​—Πράξ. 4:11, 12.

Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι η αφήγησις συνεχίζει και λέγει: «Θεωρούντες δε την παρρησίαν του Πέτρου και Ιωάννου, και πληροφορηθέντες ότι είναι άνθρωποι αγράμματοι και ιδιώται, εθαύμαζον.» Συνήθως τέτοιοι απλοί άνθρωποι όπως αυτοί οι αλιείς, όταν ευρίσκοντο ενώπιον αρχόντων, ήσαν δειλοί, ντροπαλοί, κι εξεδήλωναν ένα πλέγμα κατωτερότητος, αλλά αυτό δεν συνέβαινε μ’ εκείνους τους ανθρώπους. Κι έτσι, η αφήγησις συνεχίζει και λέγει, «Ανεγνώριζον αυτούς ότι ήσαν μετά του Ιησού.» Αυτή ήταν η απάντησις: Είχαν διδαχθή αφοβία, θάρρος, από τον Ιησού Χριστό. Ναι, τέτοια παραδείγματα ενεθάρρυναν τον νεαρό Ιωνάθαν Σταρκ να επιδείξη το θάρρος που επέδειξε.

Ο κόσμος επαινεί το «αποφασιστικό θάρρος» κάποιου ναύτη, ηλικίας εβδομήντα ενός ετών, ο οποίος τελείως μόνος διέσχισε τον Ειρηνικό Ωκεανό επάνω σε μια σχεδία· εκθειάζει την ανδρεία του Ιταλού, ο οποίος ανερριχήθη από την απότομη πλευρά της κορυφής Μάττερχορν του Λευκού Όρους της Ελβετίας για να γίνη «ο μέγιστος ορειβάτης όλων των εποχών,» αλλά ποιο μόνιμο καλό φέρνουν αυτά τ’ ανδραγαθήματα; Μπορούν μάλιστα να προξενήσουν βλάβη με το να καλλιεργούν λατρεία πλασμάτων.

Το Χριστιανικό θάρρος, εξ άλλου, επιδεικνύεται ως εκτέλεσις καθήκοντος προς τον Θεό. Επειδή βασίζεται σε πίστι προς τον Θεό και αφοσίωσι σε δίκαιες αρχές, εμπνέει και άλλους που αγαπούν τον Θεό να κάμουν το ίδιο.​—Εβρ. 12:1.

Εν τούτοις, αν θα θέλαμε να έχωμε τέτοιο θάρρος σε καιρούς μεγάλου κινδύνου, οφείλομε να οικοδομούμε την πίστι μας καθημερινά με μελέτη του Λόγου του Θεού, των υποσχέσεων και των παραδειγμάτων θάρρους που αναφέρει. Αλλ’ ακόμη περισσότερο, οφείλομε να εφαρμόζωμε Γραφικές αρχές στα μικρά ζητήματα που αντιμετωπίζομε καθημερινά. Ενεργώντας έτσι, θα έχωμε Χριστιανικό θάρρος σε καιρούς μεγάλης εντάσεως.