Πρέπει το Ψεύδος και η Διαφθορά να Εκτίθενται;

Η ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΗ γραμμή μεταξύ ορθού και εσφαλμένου έγινε τόσο δυσδιάκριτη για μερικά άτομα ώστε να καταστή σχεδόν αδιόρατη. Αστυνομικοί δωροδοκούνται για να παραβλέπουν παραβάσεις τροχαίας· πολίται εξογκώνουν τα έξοδα για να μειώσουν το φόρο του εισοδήματος· έγγαμα άτομα είναι άπιστα προς τους συντρόφους των και η νεολαία διαπράττει απάτες στις σχολικές εξετάσεις. Κάποτε όλοι σχεδόν οι άνθρωποι θεωρούσαν μια τέτοια διαγωγή ως απρεπή, σαφώς εσφαλμένη και αξιοκατάκριτη. Αλλά τώρα, μολονότι δεν επιδοκιμάζεται πλήρως, γίνεται γενικά δεκτή ως φυσική​—ως ο τρόπος της ζωής. «Όλοι έτσι κάνουν», ακούει κανείς συχνά να λέγουν οι άνθρωποι.

Και κάτι περισσότερο, θεωρείται έλλειψις ελέους και φιλοφροσύνης να εκθέση κανείς το ψεύδος ή να κοινολογήση το σφάλμα του άλλου. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το να εξαπατά κανείς τους άλλους και να είναι ψευδολόγος ίσως να μην αποτελή την καλύτερη συμπεριφορά, αλλά το να γνωστοποιήται η απάτη και ν’ αποκαλύπτεται το ψεύδος το θεωρούν ακόμη χειρότερο. Με το να ενεργή ένας έτσι εκθέτει συχνά το άτομο σε μεγαλύτερο κακό από όσο τού έγινε από εκείνον που διέπραξε το αδίκημα.

Αυτή η απαθής αποδοχή της διαφθοράς και του ψεύδους παρατηρείται, επίσης, σε θρησκευτικά ζητήματα, ειδικά τώρα που καταβάλλονται οικουμενικές προσπάθειες να ενωθούν οι πολλές διαφορετικές θρησκείες. Οι διδασκαλίες και τα έργα μιας θρησκευτικής οργανώσεως μπορεί να θεωρούνται ομολογουμένως ψευδείς, και ότι κακοπαριστούν την αληθινή Χριστιανοσύνη, εν τούτοις το να τις εκθέση κανείς έτσι θεωρείται αντιχριστιανικό. Θα έχετε, χωρίς αμφιβολία, παρατηρήσει ότι έτσι έχουν τα πράγματα.

Πώς, λοιπόν, σας φαίνεται αυτό; Τι θα λέγατε αν ένας ωμιλούσε με παρρησία δημοσίως εναντίον ωρισμένων θρησκευτικών ηγετών, και τους έλεγε: «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου, και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. . . . Όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ίδιων λαλεί· διότι είναι ψεύστης, και ο πατήρ αυτού του ψεύδους.» Θα εσκέπτεσθε ότι μια τέτοια γλώσσα είναι ανάρμοστη για ένα Χριστιανό; Και αν ακόμη μια τέτοια δήλωσις ήταν αληθινή, θα θεωρούσατε εσφαλμένο να υπονομευθή μ’ αυτό τον τρόπο η υπόληψις σεβασμίων θρησκευτικών ηγετών;

Τι θα λέγατε, αν ένα άτομο χρησιμοποιούσε ακόμη περισσότερο καταδικαστική γλώσσα, λέγοντας: «Ουαί εις εσάς, θεολόγοι και κληρικοί, υποκριταί! διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε, ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν. . . . Μωροί και τυφλοί! . . . Ουαί εις εσάς, θεολόγοι και κληρικοί, υποκριταί· διότι παρομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσιν οστέων νεκρών, και πάσης ακαθαρσίας. Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας. . . . Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης;»

Θα σας έκανε μια τέτοια γλώσσα να χαρακτηρίσετε αμέσως τον ομιλητή ως αδιάλλακτο φανατικό; Πολλοί άνθρωποι ίσως να θεωρήσουν μια τέτοια γλώσσα ως εντελώς ακατάλληλη και αντιχριστιανική. Εν τούτοις αυτά είναι λόγια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα οποία ελάλησε προς τους σεβασμίους θρησκευτικούς ηγέτας των ημερών του! Η μόνη αλλαγή σ’ αυτή την απ’ ευθείας παράθεσι Γραφικών εδαφίων είναι η αντικατάστασις των λέξεων «γραμματείς και Φαρισαίοι» με τους όρους «θεολόγοι και κληρικοί». Αυτό, όμως, είναι πάρα πολύ κατάλληλο, επειδή αυτοί οι άνθρωποι αποτελούσαν τον κλήρο του πρώτου αιώνος μεταξύ των Ιουδαίων, φορούσαν δε και χαρακτηριστική ενδυμασία για να ελκύσουν την προσοχή στο λειτούργημά τους, όπως κάνουν πολλοί κληρικοί σήμερα.​—Βλέπε εδάφια Ιωάννης 8:44 και Ματθαίος 23:1-36.

Αλλά γιατί ο Ιησούς ωμιλούσε έτσι γι’ αυτούς τους ανθρώπους; Διότι είχαν κακοπαραστήσει τον Θεό και τις διδασκαλίες του. Οι ψευδείς θρησκευτικές παραδόσεις και πράξεις των είχαν απομακρύνει τους ανθρώπους από το μονοπάτι της δικαιοσύνης που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού. Σε μια προηγουμένη περίπτωσι ο Ιησούς είχε πει σε ωρισμένους θρησκευτικούς ηγέτας:

«Ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας. Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, “Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων”.» Γι’ αυτό ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.»​—Ματθ. 15:6-14.

Έτσι, λοιπόν, όταν θρησκευτικοί ηγέται και οργανώσεις του «Χριστιανικού κόσμου» κακοπαριστάνουν τον Λόγο του Θεού με το να διδάσκουν παραδόσεις ανθρώπων, είναι εσφαλμένο να εκτίθενται οι ψευδείς των διδασκαλίες; Όταν ισχυρίζωνται ότι είναι ακόλουθοι του Χριστού κι εν τούτοις αναμιγνύωνται στην πολιτική του κόσμου, μήπως είναι κακό να γνωστοποιήται ότι οι ενέργειές των είναι αντιχριστιανικές και καταδικάζονται από τον Θεό; Θα έπρεπε ν’ αποκρύπτεται η αλήθεια επειδή εκθέτει το ψεύδος και τη διαφθορά; Ποτέ! Ο Ιησούς ουδέποτε εδίστασε να πη την αλήθεια, μολονότι εφονεύθη με την υποκίνησι των θρησκευτικών ηγετών οι οποίοι ήσαν ωργισμένοι διότι ενεργούσε έτσι.​—Ιωάν. 17:14· Ιακ. 4:4.

Επομένως, πώς θ’ ανταποκριθήτε, όταν γίνωνται απροκάλυπτες δηλώσεις για ψευδείς θρησκευτικές διδασκαλίες και πράξεις διαφθοράς; Θα καταδικάσετε αμέσως το άτομο ή την οργάνωσι που εκθέτει τα πράγματα; Πιστεύετε ότι είναι ορθό να διδάσκονται ψεύδη και να παραποιήται ο Λόγος του Θεού, αλλ’ ότι είναι εσφαλμένο ν’ αποκαλύπτεται η πλάνη; Αντίθετα με ό,τι μερικοί πιθανόν να νομίζουν, δεν είναι αγενές και άστοργο ν’ αποκαλύπτη κανείς το ψεύδος και τη διαφθορά.

Θυμηθήτε το παράδειγμα του Ιησού Χριστού. Ήταν ο πιο στοργικός και φιλόφρων άνθρωπος που εβάδισε στη γη. Ήταν τρυφερός και σπλαγχνικός, ακόμη και με τις αμαρτωλές πόρνες και τους φοροσυλλέκτας. Στοργικά συγχωρούσε τις παραβάσεις των και τους βοηθούσε να βαδίσουν στην οδό της ζωής. Αντί να κοινολογή τ’ αμαρτήματά των, τα εκάλυπτε. Εν τούτοις, ταυτοχρόνως, σε μια από τις ισχυρότερες γλώσσες που αναγράφονται στη Γραφή, ο Ιησούς εξέθετε τους ισχυρογνώμονες, αλαζόνες θρησκευτικούς ηγέτας. Αυτό ήταν πραγματικά μια στοργική υπηρεσία, επειδή οι ψευδείς διδασκαλίες και ενέργειες των θρησκευομένων εκείνον ωδηγούσαν τους οπαδούς των στο λάκκο της καταστροφής. Οι άνθρωποι είχαν ανάγκη να γνωρίσουν την αλήθεια αν επρόκειτο να κερδίσουν την επιδοκιμασία του Θεού.​—Ματθ. 23:15.

Επομένως, είναι ορθό και κατάλληλο να εκτίθενται με παρρησία το ψεύδος και η διαφθορά. Σ’ ένα άτομο ή μία οργάνωσι που, κατόπιν μιμήσεως του Ιησού Χριστού, έχει το θάρρος να ενεργή με αυτό τον τρόπο, αξίζει ν’ αποδίδεται προσοχή και σεβασμός.