Η Χριστιανοσύνη​—Ένας Τρόπος Ζωής

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανθρώπων γνωρίζουν τουλάχιστον ολίγα για τις διδασκαλίες του Ιησού. Εν τούτοις, με το να είναι ένας εξοικειωμένος με τη βασική Χριστιανική διδασκαλία δεν σημαίνει ότι είναι Χριστιανός, διότι η Χριστιανοσύνη είναι ένας τρόπος ζωής, όχι απλώς μια σειρά διδασκαλιών.

Ο απόστολος Πέτρος εξήρε αυτό το σημείο. Ενεθάρρυνε τους ομοίους με αυτόν Χριστιανούς να έχουν καλή διαγωγή και τρόπο ζωής, ώστε και άλλοι να ιδούν τα καλά των έργα και να δοξάσουν του Θεό.​—1 Πέτρ. 2:12.

Στην εποχή μας, επίσης, οι αληθινοί Χριστιανοί αγωνίζονται να δείξουν στην καθημερινή τους διαγωγή ότι η Χριστιανοσύνη είναι ένας τρόπος ζωής. Προσφάτως ένας περιοδεύων διάκονος των μαρτύρων του Ιεχωβά στην Πολιτεία Κάνσας [Η.Π.Α.] είχε τελειώσει μια τριήμερη συνέλευσι περιοχής για τους Μάρτυρας σ’ εκείνη την περιφέρεια. Προτού απομακρυνθή από την πόλι εστάθμευσε σ’ ένα ξενοδοχείο.

Όταν ο διευθυντής του ξενοδοχείου, στον οποίον ωμιλούσε ο Μάρτυς, αντελήφθη ότι ο διάκονος είχε σχέσι με τη συνέλευσι, είπε: «Ασχολούμαι πολύ καιρό με ξενοδοχειακές εργασίες. Παρευρέθηκα σε πολλές συνελεύσεις διαφόρων ειδών, και είχαν διαμείνει μεγάλοι όμιλοι στο ξενοδοχείο μου προηγουμένως. Αλλά ποτέ δεν είδα κάτι που να συγκρίνεται μ’ αυτές τις τελευταίες τρεις ημέρες. Σχεδόν κάθε δωμάτιο του ξενοδοχείου μου ήταν γεμάτο από δικούς σας ανθρώπους, είχα μάλιστα βάλει μερικούς σε δωμάτια που κανονικώς δεν χρησιμοποιώ. Γνωρίζω ότι μερικοί είχαν εγκατασταθή σε δωμάτια, τα οποία ασφαλώς δεν ανταπεκρίνοντο στα επίπεδα που συνήθως απολαμβάνουν, αλλά δεν άκουσα ούτε ένα παράπονο οποιουδήποτε είδους, ένα σκληρό λόγο, ή κάποιο θόρυβο, μολονότι υπήρχαν πολλά νέα παιδιά εδώ. Θα ήθελα να πληροφορήσετε την επιτροπή σας φιλοξενείας ή την υπηρεσία σας δημοσίων σχέσεων ότι έκαμαν καλή δουλειά.»

Ο διάκονος αντελήφθη ότι ο διευθυντής ενόμισε ότι οι Μάρτυρες, οι οποίοι παρέμειναν στο ξενοδοχείο του, είχαν ειδικώς επιλεγή ή είχαν λάβει οδηγίες προτού παρουσιασθούν στο ξενοδοχείο. Έτσι του εξήγησε ότι δεν συνέβαινε αυτό—ότι οι ένοικοι του ήσαν οι συνήθεις Μάρτυρες, οι οποίοι συμπεριφέρονται με τον τρόπο, που αυτός περιέγραψε, επειδή ακολουθούν τις αρχές της Γραφής.

Τότε, ο διευθυντής, προφανώς κινούμενος από συγκίνησι, είπε: «Ξεύρετε, πολλοί από τους δικούς σας ήλθαν σοβαρά σ’ έμενα προσωπικώς και με προσεκάλεσαν να παρευρεθώ στη συνάθροισί σας της Κυριακής. Όσα χρόνια βρίσκομαι σ’ αυτή την πόλι, είναι η πρώτη φορά που κάποιος με προσκάλεσε στις συναθροίσεις των, ή που έδειξε ότι ενδιαφέρεται για μένα. Το εξετίμησα πραγματικά αυτό, μολονότι δεν μπόρεσα να έλθω. Μάλιστα, άφησαν ακόμη και μερικές Βιβλικές εκδόσεις στην αίθουσα αναμονής για τους άλλους ενοίκους και ποτέ δεν εζήτησαν κάποια εισφορά.» Και αφού ανέφερε την καθαριότητα των δωματίων, κατέληξε: «Σεις έχετε κάτι, που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει.»