Ποιο Τίμημα για Κυβέρνησι;

1. Ποιο τίμημα ήσαν μερικοί πρόθυμοι να πληρώσουν για εξουσία;

ΓΙΑ ν’ αναλάβουν τη διακυβέρνησι ή δύναμι μέσα στην κυβέρνησι, οι άνθρωποι υπήρξαν πρόθυμοι να κατέλθουν πολύ χαμηλά. Η παγκόσμιος ιστορία είναι γεμάτη από ονόματα αρχόντων, οι οποίοι εχρησιμοποίησαν δωροδοκία, ψεύδη, ραδιουργίες και φόνο για ν’ αποκτήσουν εξουσία. Άνδρες εφόνευσαν τις συζύγους των, και γυναίκες τους συζύγους των· γυιοί, θυγατέρες, μητέρες και στενοί συγγενείς φυλακίσθηκαν, υποδουλώθηκαν, δηλητηριάσθηκαν, αποκεφαλίσθηκαν και εσφάγησαν σε μια δίψα για κυβερνητική εξουσία. Μερικοί υπήρξαν πρόθυμοι να προδώσουν τη χώρα των σ’ ένα εχθρικό έθνος​—πληρωμή ενός τρομερού τιμήματος.

2. Ποιες είναι οι επτά Βιβλικές παγκόσμιες δυνάμεις, και πώς εξεικονίζονται;

² Η Γραφή μάς λέγει ότι υπήρξαν επτά μεγάλες παγκόσμιες δυνάμεις, που διεδέχθησαν η μία την άλλη στη διακυβέρνησι του ανθρωπίνου γένους στον παγκόσμιο πολιτικό τομέα, δηλαδή, η Αίγυπτος, η Ασσυρία, η Βαβυλών, η Μηδο-Περσία, η Ελλάς, η Ρώμη και τελικά το Αγγλο-Αμερικανικό Αυτοκρατορικό σύστημα. Το παγκόσμιο σύστημα της πολιτικής κυβερνήσεως εξεικονίζεται στη Γραφή ως ένα «θηρίον», που έχει «επτά κεφαλάς.» Πώς αυτό το «θηρίον» και οι ‘επτά κεφαλές’ του λαμβάνουν κυβερνητική εξουσία και ποιο τίμημα ώφειλαν να πληρώσουν το θηρίο και οι κυβερνήσεις που το αποτελούσαν γι’ αυτή την εξουσία;

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΡΟΝΟΣ;

3. Πώς άλλαζε η πρωτεύουσα της παγκοσμίας διακυβερνήσεως, και ποιο ερώτημα παρουσιάζει αυτό;

³ Η Γραφή ομιλεί για τον «θρόνον» ή την «έδρα» του «θηρίου». (Αποκάλ. 13:1, 2) Μήπως αυτό σημαίνει την πρωτεύουσα της παγκοσμίου δυνάμεως, η οποία συνέπεσε να κυβερνά σε οποιαδήποτε περίοδο της ιστορίας; Γνωρίζομε ότι στη διάρκεια της διακυβερνήσεως των επτά παγκοσμίων δυνάμεων η πρωτεύουσα, η οποία αντεπροσώπευε την παγκόσμια δύναμι που κυριαρχούσε, άλλαζε με την αλλαγή του πολιτικού έλεγχου. Από τον δέκατο έβδομο αιώνα έως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Αγγλία εκυριάρχησε ως η παγκοσμία δύναμις και στο τελευταίο μέρος αυτής της περιόδου ενώθηκαν μαζί της οι Ηνωμένες Πολιτείες· αλλά στη διάρκεια αυτής της περιόδου η Βρεττανική Αυτοκρατορία ήταν το πιο ισχυρό μέλος, και η πρωτεύουσά του ήταν το Λονδίνον, Αγγλίας. Ύστερ’ από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν το ισχυρότερο τμήμα της δυαδικής παγκοσμίου δυνάμεως, με πρωτεύουσά του την Ουάσιγκτον, D.C. Μήπως αυτό είναι εκείνο που θα μπορούσε τώρα να ονομασθή η έδρα ή «θρόνος του θηρίου», εφόσον είναι το ισχυρότερο τμήμα της παρούσης Εβδόμης Παγκοσμίας Δυνάμεως;

4. Τι είναι ο «θρόνος», όπως χρησιμοποιείται ο όρος στην Αποκάλυψι 13;

⁴ Ένας θρόνος εκπροσωπεί την έδρα μιας κυβερνήσεως ή βασιλείας. Ο θρόνος είναι το λειτούργημα ή αξίωμα της κυβερνήσεως ως κυριάρχου. Η τοποθεσία της αναφέρεται στη βάσι της εξουσίας της ή στη βάσι, επί της οποίας στηρίζεται η παραχώρησις της δυνάμεως και εξουσίας για να ενεργή μ’ ένα κυρίαρχο τρόπο.

5. Ποια θα ήταν η πηγή του θρόνου του Σπέρματος, σύμφωνα με τις υποσχέσεις που έγιναν σε πιστούς ανθρώπους της παλαιάς εποχής;

⁵ Παραδείγματος χάριν, η πρώτη προφητεία που ελέχθη, στο εδάφιο Γένεσις 3:15, έδωσε την υπόσχεσι ενός σπέρματος που θα συνέτριβε την κεφαλή του όφεως. Αυτή η υπόσχεσις απευθύνετο στον Αβραάμ, όταν ο Θεός τού είπε ότι το σπέρμα του θα εκυρίευε τις πύλες των εχθρών του, δείχνοντας έτσι ότι το σπέρμα θα κυβερνούσε. Το σπέρμα θα έφερε το σκήπτρο της εξουσίας και θα εγίνετο γνωστόν ως ο Σηλώ, που σημαίνει «εκείνος εις ον ανήκει.» Αυτές οι υποσχέσεις αποκαλύπτουν ότι το σπέρμα που επρόκειτο να έλθη θα είχε την διακυβέρνησι με εξουσία από τον Ιεχωβά Θεόν.​—Γέν. 22:17· 49:10.

6. Πώς οι Γραφές δείχνουν ποια είναι η πηγή και το θεμέλιο του θρόνου του Χριστού;

⁶ Ο Δαβίδ, ο οποίος ως βασιλεύς προεσκίασε τον Ιησού Χριστό τον Βασιλέα της βασιλείας του Θεού, ελέγετο ότι κάθεται «επί του θρόνου του Ιεχωβά.» (1 Χρον. 29:23, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά ήταν, λοιπόν, η Πηγή και το Θεμέλιο της δυνάμεως και εξουσίας του Δαβίδ ως άρχοντος. Για τον Ιησού, είχε λεχθή προφητικά στους Ψαλμούς: «Ο θρόνος σου, Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου.» Ο απόστολος Παύλος πράγματι εφήρμοσε αυτό το εδάφιο στον Ιησού, όταν είπε: «Περί δε του Υιού, “Ο θρόνος σου, ώ Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου”.» (Ψαλμ. 45:6· Εβρ. 1:8) Από αυτά βλέπομε ότι ο θρόνος του Ιησού, που σημαίνει το λειτούργημα ή την εξουσία του ως κυριάρχου, πηγάζει από τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά είναι ο Πρωτουργός και Δοτήρ του θρόνου του. Η βασιλεία του Χριστού, επομένως, θα πραγματοποιούσε τους σκοπούς του Ιεχωβά και θα έφερε τιμή σ’ αυτόν.

7. (α) Είναι ο θρόνος του «θηρίου» από τον Θεό; (β) Ποιά είναι η πηγή του θρόνου του, και γιατί ο Θεός το επέτρεψε;

⁷ Ασφαλώς η βάσις για τον θρόνο του «θηρίου» δεν είναι στην υπόσχεσι του Ιεχωβά Θεού για τον Μεσσία, το Σπέρμα της ουρανίας γυναικός του. Δεν είναι ένας θρόνος «δια της χάριτος του Θεού.» Η Αποκάλυψις λέγει: «Έδωκεν εις αυτό ο δράκων την δύναμιν αυτού, και τον θρόνον αυτού, και εξουσίαν μεγάλην.» (Αποκάλ. 13:2) Ο «θρόνος του θηρίου» τού εδόθη από τον Δράκοντα, τον Σατανά ή Διάβολο. Ο «θρόνος» λειτουργεί εντός των ορίων της ανοχής για δράσι και μέσα στο χρόνο, που παρεχώρησε ο Ιεχωβά Θεός στο Σατανά ή Διάβολο για να εκδηλώση την εχθρότητά του εναντίον του Σπέρματος της γυναικός και να συντρίψη την πτέρνα του Μεσσιανικού Σπέρματος. (Γέν. 3:15) Δεν έδωσε ο Θεός στον Δράκοντα ή το θηρίον την εξουσία του. Επέτρεψε, ωστόσο, στον Δράκοντα, Σατανά ή Διάβολο, να υπάρχη εξαιτίας του ζητήματος που ηγέρθη στο Σύμπαν σχετικά με την νομιμότητα και τη δικαιοσύνη της κυριαρχίας του Ιεχωβά Θεού, διότι ο Θεός παραχωρεί ένα χρονικό διάστημα σ’ όλα τα πλάσματα στο σύμπαν για να μπορέσουν να λάβουν μια στάσι στο επίμαχο ζήτημα.

ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΠΟΥ ΕΠΛΗΡΩΘΗ

8. Ποιο Γραφικό παράδειγμα δείχνει ότι ο «θρόνος» του «θηρίου» δεν ήταν μια δωρεάν παραχώρησις από τον Δράκοντα;

⁸ Αλλά ποιο τίμημα επλήρωσε το «θηρίον» γι’ αυτή την παραχώρησι εξουσίας από τον Δράκοντα; Μπορούμε να είμεθα βέβαιοι ότι δεν ήταν μία δωρεάν παραχώρησις στο «θηρίον.» Το «θηρίον» πρέπει να έχη πληρώσει στον Δράκοντα κάτι ως αντάλλαγμα. Τι; Μπορούμε να ιδούμε τι απήτησε ο Δράκων από το «θηρίον», όταν ιδούμε τι εζήτησε ο Διάβολος από τον Ιησού Χριστό, όταν κατέβαλλε προσπάθειες να τον πειράση με το δώρο των βασιλείων της γης. «Είπε προς αυτόν ο διάβολος, Εις σε θέλω δώσει άπασαν την εξουσίαν ταύτην και την δόξαν αυτών· διότι εις εμέ είναι παραδεδομένη, και εις όντινα θέλω, δίδω αυτήν· συ λοιπόν εάν προσκύνησης ενώπιόν μου, σου θέλουσιν είσθαι πάντα.»​—Λουκ. 4:5-7.

9. Ποια είναι, λοιπόν, η τοποθεσία επάνω στην οποία έχει τη βάσι του ο «θρόνος» του «θηρίου», και έχει αλλάξει αυτή με την αλλαγή των παγκοσμίων δυνάμεων;

⁹ Έτσι ο «θρόνος» του «θηρίου» στηρίζεται επάνω στη λατρεία, που δίνει το «θηρίον» στον Δράκοντα. Εκεί είναι η θέσις του, ο τόπος της αναπαύσεώς του. Απ’ αυτή την άποψι μπορούμε να ιδούμε ότι η τοποθεσία του «θρόνου» του συμβολικού «θηρίου» δεν άλλαξε ποτέ. Δεν ήταν ποτέ μια κατά γράμμα τοποθεσία, όπως μια πρωτεύουσα. Εβασίζετο πάντα ή εστηρίζετο επάνω στη λατρεία και την υποταγή που πληρώνει το «θηρίον» στον Σατανά ή Δράκοντα.

10. Πώς τα ανωτέρω γεγονότα εξηγούν γιατί υπήρξαν πάντοτε πόλεμοι και καταπίεσις και γιατί εκείνοι που ασκούσαν την αληθινή θρησκεία εδιώκοντο;

¹⁰ Μ’ αυτή την Γραφική εξήγησι είναι εύκολο να ιδούμε γιατί όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου υπήρξαν εναντίον του Θεού και του λαού του και γιατί καταπίεσις, πόλεμοι και καταστροφή υπήρξαν πάντα εκείνα που αυτές διέθεταν. Αυτό, χωρίς αμφιβολία, ενέπνευσε την ανθρωποποίητη παροιμία: «Πάντα αλήθεια στο ικρίωμα, πάντα στο θρόνο ψέμα» (βλέπε, επίσης, Ιώβ 21:7, 17)· επίσης, είναι εύκολο να εννοήσωμε μ’ αυτή την άποψι γιατί οι ψευδείς θρησκείες της Βαβυλώνος της Μεγάλης εκυριάρχησαν πάντοτε στις βασιλείες της γης και γιατί εκείνοι που ακολούθησαν την αληθινή θρησκεία υπήρξαν πάντα αντικείμενο μίσους και διωγμού.​—Αποκάλ. 17:5, 18.

11. Σε ποια επιγεία κυβέρνησι έχει δώσει ο Θεός εξουσία, και ποια επιγεία εξουσία ησκήθη από τότε;

¹¹ Η μόνη επιγεία κυβέρνησις, που έλαβε ποτέ τη δύναμι και εξουσία της από τον Θεό, ήταν η κυβέρνησις του Ισραήλ, η οποία ήταν μάλλον τυπική της κυβερνήσεως της βασιλείας του Θεού, που θ’ ασκήση διακυβέρνησι από τους ουρανούς κάτω από την ηγεσία του Ιησού Χριστού. Επειδή ήταν μόνο τυπική και όχι αυτή η βασιλεία του πραγματικού Σπέρματος, επαγιδεύθη από την ψευδή θρησκεία της Βαβυλώνος της Μεγάλης κι έγινε ψευδής για τον Ιεχωβά Θεό, ο οποίος γι’ αυτή την αιτία επέτρεψε ν’ ανατραπή το 607 π.Χ. Από τότε οι Εθνικές κυβερνήσεις εκυριάρχησαν αποκλειστικά σ’ αυτόν τον τομέα στη διάρκεια της περιόδου των Καιρών των Εθνών έως το 1914 μ.Χ., οπότε εγκαθιδρύθη η βασιλεία των ουρανών εις χείρας του Ιησού Χριστού.​—Ιεζ. 21:27· Δαν. 4:23.

12. Με το να πληρώσουν το τίμημα της λατρείας στον Δράκοντα, ποιο έγκλημα διέπραξαν οι κυβερνήσεις του κόσμου;

¹² Τι τίμημα επλήρωσαν στον Δράκοντα οι κυβερνήσεις που αποτελούν το θηρίο! Πόσο βδελυκτό πράγμα είναι αυτό! Αποτελεί μια προδοτική πράξι απέναντι στον πραγματικό Κυρίαρχο του σύμπαντος, τον Ιεχωβά Θεό, και αφιερώνει τις παγκόσμιες δυνάμεις στην υπηρεσία εκείνου, ο οποίος είναι η ενσωμάτωσις όλης της πονηρίας και της εναντιώσεως στον Θεό.

13. Πώς η Αποκάλυψις περιγράφει την έκχυσι της πέμπτης πληγής;

¹³ Είναι ευνόητο γιατί ο θυμός του Θεού θα κατέκαιε το «θηρίον», και πρέπει ν’ αναμένεται ότι μια από τις επτά πληγέςa της Αποκαλύψεως επρόκειτο να εκχυθή εναντίον του. Αυτή είναι η πέμπτη πληγή, σχετικά με την οποία διαβάζομε: «Και ο πέμπτος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού επί τον θρόνον του θηρίου· και έγεινεν η βασιλεία αυτού πλήρης σκότους· και εμάσσουν τας γλώσσας αυτών εκ του πόνου· και εβλασφήμησαν τον Θεόν του ουρανού δια τους πόνους αυτών και δια τα έλκη αυτών, και δεν μετενόησαν από των έργων αυτών.»​—Αποκάλ. 16:10, 11.

ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΚΟΤΟΥΣ

14. (α) Τι αποκαλύπτει η έκχυσις της πέμπτης πληγής; (β) Ποιος κατηύθυνε το «θηρίον» στη λατρεία του προς τον Δράκοντα;

¹⁴ Η πέμπτη πληγή, επομένως, ήταν όταν εξετέθη δημοσία το γεγονός ότι ο «θρόνος του θηρίου» ήταν η διακυβέρνησις από τον Δράκοντα Σατανά ή Διάβολο, και είχε κερδηθή με το ιδικό του τίμημα· και ότι, συνεπώς, η βασιλεία επάνω στην οποία το θηριώδες πολιτικό σύστημα αυτού του κόσμου ήσκησε εξουσία από ένα τέτοιο θρόνο ήταν μια βασιλεία σκότους. Ο Σατανάς ή Δράκων ήταν, όπως τον εχαρακτήρισε ο Ιησούς, ο «άρχων του κόσμου». (Ιωάν. 16:11) Ο Σατανάς ή Δράκων ήταν ο «θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», το οποίο σύστημα ελάτρευε αυτόν. (2 Κορ. 4:4, ΜΝΚ) Η άσκησις της λατρείας του Σατανά από αυτές τις κυβερνήσεις έγινε μέσω της ψευδούς θρησκείας της Βαβυλώνος της Μεγάλης. Οι ιερείς και κληρικοί της Βαβυλώνος της Μεγάλης έδωσαν δαιμονική συμβουλή και καθοδήγησι ακριβώς όπως έκαμαν στους βασιλείς της αρχαίας Βαβυλώνος. Υπήρξαν πάντοτε εναντίον της βασιλείας του Σπέρματος, η οποία κατευθύνει τη λατρεία προς τον Θεό, και εναντίον εκείνων, οι οποίοι ζητούν και υποστηρίζουν αυτή τη βασιλεία.

15. (α) Ποια είναι η καταδίκη του Θεού εναντίον των δαιμόνων; (β) Τι σημαίνει για το πολιτικό σύστημα του κόσμου το σκότος επάνω του; (γ) Πώς βασανίζονται τώρα οι πολιτικοί του κόσμου;

¹⁵ Ο Θεός κατεδίκασε τους δαίμονας σε καταστροφή και τους καθήρεσε και τους εξουθένωσε. Βρίσκονται τώρα στις αλυσίδες του σκότους, αλυσίδες, οι οποίες δεν θα σπάσουν, που σημαίνει ότι προορίζονται για αιωνία καταστροφή. (2 Πέτρ. 2:4· Ιούδ. 6) Ομοίως, ο Θεός κατεδίκασε στο σκότος της αιωνίας καταστροφής αυτό το κοσμικό πολιτικό σύστημα. (Αποκάλ. 19:20) Η αποτυχία του να έχη οποιοδήποτε φως από αυτόν για τη λύσι των προβλημάτων του κόσμου κατέληξε σε μεγάλο βασανισμό των ανθρώπων, ειδικά των πολιτικών, κυβερνητικών, των αρχόντων του κόσμου και των εμπορικών και θρησκευτικών συμμάχων των. Η πληγή τούς επάταξε. Σ’ αυτή την αιτία του βασανισμού προσετέθη το ότι, μετά τη γέννησι της Μεσσιανικής βασιλείας στους ουρανούς το 1914, «έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ» και ο Δράκων, Σατανάς ή Διάβολος, και οι δαιμονικοί του άγγελοι εξεβλήθησαν κι ερρίφθησαν κάτω στα γειτονικά μέρη της γης μας. Ορθώς μια δυνατή φωνή από τον ουρανό είπε τότε: «Ουαί εις τους κατοικούντας την γην και την θάλασσαν, διότι κατέβη ο Διάβολος εις εσάς έχων θυμόν μέγαν, επειδή γνωρίζει ότι ολίγον καιρόν έχει.»​—Αποκάλ. 12:5-12.

16. (α) Ποια είναι η θέσις των Χριστιανών απέναντι στο «θηρίον» και τις κυβερνήσεις που το αποτελούν; (β) Ποια είναι η πάλη που διεξάγουν οι Χριστιανοί;

¹⁶ Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται αυτοί ν’ ανατρέψουν το «θηρίον», τις δυνάμεις αυτού του κόσμου. Δεν λατρεύουν το «θηρίον» ή τον Δράκοντα, στον οποίον οι κυβερνήσεις του κόσμου αυτού απέδωσαν λατρεία ως πληρωμή για την εξουσία που έχουν. Αλλά οι Χριστιανοί δεν μάχονται εναντίον ανθρώπων με σάρκα και αίμα. Οι Χριστιανοί σέβονται ακόμη το αξίωμα που διατηρούν αυτές οι κυβερνητικές αρχές διότι ο Ιεχωβά επιτρέπει να υπάρχουν αυτές, και ο Θεός είπε στους Χριστιανούς να υποτάσσωνται σ’ αυτές εφ’ όσον ο χρόνος που αυτός τους έχει παραχωρήσει επιτρέπει σ’ αυτές να υπάρχουν. (Ρωμ. 13:1, 2) Οι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι δεν είναι οι κυριώτεροι υπεύθυνοι για τις θλίψεις που επιφέρουν οι κυβερνήσεις, αλλά ότι ο Σατανάς και οι δαίμονές του είναι υπεύθυνοι. Η πάλη των δεν είναι εναντίον των βασιλέων του «θηρίου», αλλ’ αυτοί ‘ενδύονται την πανοπλίαν του Θεού’ και μάχονται «εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.» Η βασιλεία αυτού του «θηρίου», η οποία περιλαμβάνει τις κυβερνήσεις του «Χριστιανικού κόσμου», είναι γεμάτη από «έργα . . . άκαρπα του σκότους.» (Εφεσ. 6:11, 12· 5:8-11) Ο Ιεχωβά Θεός δεν ευνοεί καθόλου αυτή την κοσμική βασιλεία με φως.

17. Τι κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά που αυξάνει τον πόνο των πολιτικών ηγετών του «θηρίου»;

¹⁷ Μολονότι οι Χριστιανοί δεν αναλαμβάνουν κάποια δράσι για να επέμβουν στις κυβερνήσεις αυτού του κόσμου, εν τούτοις, εξαγγέλλουν την πέμπτη πληγή, που εκχέει ο Θεός, διότι έχουν αποστολή από τον Θεό να το κάμουν. Εκτός από τον πόνο, που έχουν οι πολιτικοί ηγέται από τις δυσκολίες των, το να έχουν και τους μάρτυρας του Ιεχωβά να εκθέτουν ότι αυτός ο κόσμος είναι του Σατανά ή Διαβόλου​—πόσο αυτό αυξάνει τον πόνο!

Η ΠΕΜΠΤΗ ΠΛΗΓΗ ΕΞΑΓΓΕΛΛΕΤΑΙ

18. Τι ετόνισαν το 1925 οι εκδόσεις της Εταιρίας Σκοπιά, και τι έδειξε η απόφασις της 28ης Μαΐου 1926, για την επίδρασι του Σατανά και τ’ αποτελέσματά της στις διάνοιες των ανθρώπων;

¹⁸ Στο τεύχος της τής 1ης Μαρτίου 1925, Η Σκοπιά του Πύργου εδημοσίευσε το κύριο άρθρο με τον τίτλο «Η Γέννησις του Έθνους», το οποίο ήταν η πρώτη διακήρυξις ότι έγινε πόλεμος στον ουρανό μετά τη λήξι των Καιρών των Εθνών το 1914 και ότι ο Διάβολος και οι άγγελοί του ερρίφθησαν κάτω στη γη μας. Σ’ αυτό επεστήθη αργότερα η προσοχή με το άρθρο «Ο Βασιλεύς εν Δράσει» στο τεύχος της 1ης Οκτωβρίου 1925. Αυτή η εκδίωξις του Διαβόλου και των αγγέλων του από τον ουρανό επέδρασε επάνω στο «θηρίον» και τη βασιλεία του εδώ στη γη. Όλο αυτό παρουσιάσθηκε με ρωμαλέο τρόπο στο βιβλίο με τον τίτλο Απελευθέρωσις, που ετέθη σε κυκλοφορία την Παρασκευή, 28 Μαΐου 1926, στη διεθνή συνέλευσι στο Λονδίνο, Αγγλίας, μετά την υιοθέτησι εκ μέρους των παρόντων στη συνέλευσι μιας αποφάσεως με τον τίτλο «Μαρτυρία προς τους Άρχοντας του Κόσμου.» Η έκτη πρότασις αυτής της αποφάσεως έλεγε ότι «εξαιτίας της τυφλωτικής επιδράσεως του Σατανά, οι διάνοιες των αρχόντων και των αρχομένων απομακρύνονται από τον αληθινό Θεό.»

19. Τι ετόνιζε η δημοσία ομιλία «Γιατί οι Παγκόσμιες Δυνάμεις Κλονίζονται​—Η Θεραπεία» σχετικά με τις επτά παγκόσμιες δυνάμεις και σχετικά με την τοποθέτησι του θρόνου του θηρίου;

¹⁹ Τη νύχτα της επομένης Κυριακής, 30 Μαΐου, αυτή η απόφασις παρουσιάσθηκε, επίσης, στις πολλές χιλιάδες, οι οποίες συνωθούντο στο Ρόαγιαλ Άλμπερτ Χωλλ του Λονδίνου. Οι επτά προτάσεις της υπεστηρίχθησαν τότε δημοσίως από την ομιλία, που έδωσε ο Πρόεδρος Ι. Φ. Ρόδερφορδ με θέμα «Διατί αι Δυνάμεις του Κόσμιου Κλονίζονται​—Η Θεραπεία». Σ’ αυτή τη δημοσία ομιλία ο Ρόδερφορδ έκαμε ανασκόπησι των επτά διαδοχικών παγκοσμίων δυνάμεων, που εξεικονίζονται από τις επτά κεφαλές του «θηρίου», που φθάνουν σε αποκορύφωσι στην Αγγλόφωνη παγκοσμία δύναμι της εποχής μας. Ομιλώντας από την άποψι, που υπήρχε τότε, ότι ο θρόνος ή έδρα του θηρίου ήταν εκεί όπου ήταν τοποθετημένη η πρωτεύουσα της πολιτικής δυνάμεως που κυριαρχούσε τότε, ο Ρόδερφορδ είπε:

«Επειδή η Βρεττανία είναι η μεγίστη πασών των παγκοσμίων αυτοκρατοριών, επειδή αυτή ομού μετά των συμμάχων της [της Αμερικής] αξιοί ότι αποτελεί τον ‘Χριστιανισμόν’ και ότι άρχει θείω δικαιώματι και εξουσία, δια τούτο επικάθηται επί της Βρεττανικής Αυτοκρατορίας δεινή ευθύνη εκ της οποίας δεν δύναται ν’ απαλλαγή. Επειδή η Βρεττανική παγκόσμιος αυτοκρατορία αποτελεί το προπύργιον του πολιτισμού του κόσμου, και ήτις υπό του Κυρίου καθορίζεται ως «θηρίον», και επειδή το Λονδίνον είναι η έδρα της κυβερνήσεως, και οι ιθύνοντες αυτής παράγοντες αξιούσιν ότι κυβερνώσι θείω δικαιώματι, ώδε συνεπώς είναι αυτή αύτη η ‘έδρα του θηρίου’.»

20. (α) Ποια ήταν η πηγή της Κοινωνίας των Εθνών όπως διεκηρύχθη στην ανωτέρω ομιλία; (β) Ποιοι ήσαν ο πατέρας, η μητέρα και οι τροφοί της Κοινωνίας· και εναντίον τίνος έγινε αυτή η συνένωσις;

²⁰ Η Κοινωνία των Εθνών, μολονότι ενισχύθη και υπεστηρίχθη από τον «Χριστιανικό κόσμο», διεκηρύχθη σαφώς ότι ήταν ο μέγας Δράκων, Σατανάς ή Διάβολος;

«Πλην ποίος είναι ο πραγματικός υπεύθυνος δια την σύμπηξιν της Κοινωνίας των Εθνών; Εσχηματίσθη αύτη και υφίσταται θείω δικαιώματι; Απαντώ, Ουχί. Ο Διάβολος είναι ο πατήρ της, η Βρεττανική Αυτοκρατορία είναι η μήτηρ της, και τα έτερα έθνη άτινα υποστηρίζουσι ταύτην είναι αι τροφοί της. . . .

» Ο Διάβολος παρεκίνησε τους ιθύνοντας παράγοντας του κατ’ όνομα Χριστιανισμού να συνενωθώσιν ομού εναντίον του Ιεχωβά και του κεχρισμένου Βασιλέως Του.»​—Η Σκοπιά του Πύργου, 15 Αυγούστου 1926, σελίδες 245-250. Επίσης Ο Χρυσούς Αιών, 8 Σεπτεμβρίου 1926, σελίδες 780-791 (στην Αγγλική).

21. Τι δεν έκαμαν οι άρχοντες του κόσμου σχετικά με αυτή την απόφασι, και τι δείχνει το εδάφιο Αποκάλυψις 16:11 ότι έκαμαν;

²¹ Σ’ αυτή την ομιλία και την απόφασι που αυτή υπεστήριζε εδόθη παγκοσμία δημοσιότης με τα εκατομμύρια των αντιτύπων. Οι άρχοντες του κόσμου δεν ακολούθησαν τη συμβουλή αυτής της ομιλίας και της αποφάσεως ώστε ν’ αναγνωρίσουν τον Ιεχωβά Θεό, αλλά, όπως προελέχθη στα εδάφια Αποκάλυψις 16:11, «εβλασφήμησαν τον Θεόν του ουρανού δια τους πόνους αυτών και δια τα έλκη αυτών, και δεν μετενόησαν από των έργων αυτών.» Η Κοινωνία των Εθνών απέθανε στο μέσον του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αυξάνοντας έτσι τους πόνους των. Τα Ηνωμένα Έθνη εσχηματίσθησαν από τον «Χριστιανικό» και τον ειδωλολατρικό κόσμο για να διαδεχθούν την Κοινωνία· αλλά ό,τι είχε λεχθή για την πραγματική εξουσία της Κοινωνίας παραμένει εξίσου αληθινό και για τα Ηνωμένα Έθνη της εποχής μας.

ΠΟΝΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΙΣ

22. (α) Γιατί η αναγγελία της πέμπτης πληγής φέρνει τόσο πόνο σ’ εκείνους που υποστηρίζουν τον «θρόνον» του «θηρίου»; (β) Γιατί οι άρχοντες του κόσμου δαγκώνουν τις γλώσσες των, και γιατί είναι ελκώδεις;

²² Είναι ευνόητο γιατί η αναγγελία αυτής της πληγής φέρνει τέτοιο πόνο σ’ εκείνους, οι οποίοι υποστηρίζουν και συμμετέχουν στο «θρόνο» του «θηρίου», την πολιτική ηγεσία, η οποία στηρίζεται επάνω στη συναλλαγή που έχουν κάμει με τον Σατανά ή Δράκοντα, τον Θεόν των. Τι επονείδιστο πράγμα είναι να εκτεθή ένας ότι λατρεύει τον Διάβολο, την πηγή κάθε κακίας και πονηρίας κατά του Θεού και την αιτία κάθε διαφθοράς, καταπτώσεως, διαμάχης, φόνου και πολέμου επάνω σ’ αυτή τη γη! Αλλά οι άρχοντες του κόσμου εξακολουθούν να δαγκώνουν τη γλώσσα των από πόνο σήμερα, όχι εξαιτίας του σκότους και της καταπτώσεως, στην οποία ωδηγήθησαν μόνοι των από αυτή τη λατρεία του Σατανά αλλά εξαιτίας των πόνων των από το ότι εξετέθησαν και επειδή απέτυχαν τα σχέδιά των. Είναι, επίσης, ελκώδεις, διότι είναι θρησκευτικώς ασθενείς, ακάθαρτοι, επειδή υποστηρίζουν και συμμετέχουν στον «θρόνον» του «θηρίου», την πολιτική ηγεσία, η οποία στηρίζεται επάνω στη λατρεία του Δράκοντος, του Θεού των. Παρ’ όλους τους πόνους των, η Γραφή λέγει «δεν μετενόησαν.» Δείχνουν ότι ενεργούν εσκεμμένα και είναι άξιοι της πληγής του θυμού της κρίσεως του Θεού. Φοβούνται αλλά δεν ακολουθούν την αναγγελία που κάνουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Είναι πολύ απησχολημένοι με τα σχέδιά των, και αφήνουν να τους επηρεάζουν οι θρησκευόμενοι της Βαβυλώνος της Μεγάλης για να παραμένουν στο κοσμικό σκότος μέσα στο οποίο ψηλαφούν.

23. (α) Τίνος προάγγελος είναι το σκότος; (β) Μπορεί τώρα ν’ αποφύγη την πληγή κάποιος που υπεστήριξε το «θηρίον», και, αν ναι, πώς;

²³ Το σκότος, μέσα στο οποίο ψηλαφούν οι κυβερνήσεις του κόσμου, και η ελκώδης κατάστασις εκείνων, οι οποίοι τους υποστηρίζουν προαγγέλλουν την καταστροφή τους. Ο Θεός τα βλέπει όλ’ αυτά από το θρόνο του στους ουρανούς. Αυτός έχει εκχύσει τις πληγές εναντίον εκείνων που τον μισούν. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν αγαπά το άτομο, που ίσως δεν εγνώριζε τα γεγονότα και πιθανόν στην άγνοιά του να υπεστήριξε το «θηρίον» στη μάχη του κατά του Θεού κατά το παράδειγμα του Δράκοντος, Σατανά ή Διαβόλου. Η αναγγελία της πέμπτης πληγής δίνει σε ανθρώπους την ευκαιρία να λάβουν την κατάλληλη άποψι της πραγματικής καταστάσεως των πραγμάτων, να εξετάσουν μέσα στη Γραφή και να ιδούν την αντίθεσι μεταξύ του «θηρίου» και της βασιλείας του Χριστού, που φέρνει τη λατρεία, η οποία οφείλεται στον Δημιουργό. Αυτός έχει ένα στοργικό, ανιδιοτελές ενδιαφέρον για τη δημιουργία του. Το φως της αληθείας της Βασιλείας φέρνει μια ελπίδα, που μερικά άτομα ενόμιζαν ότι ήταν αδύνατη​—την ελπίδα της αιωνίας ζωής κάτω από συνθήκες δικαιοσύνης για όλους. Μην απελπίζεσθε, και μη στηρίζεσθε σε ατελείς ανθρώπους, οι οποίοι προκαλούν απογοήτευσι, αλλά αποβλέπετε στην ασφαλή και βεβαία Πηγή όλων των κυβερνήσεων και Πηγή της Ζωής.​—Ψαλμ. 146:3-5.

[Υποσημειώσεις]